طرفداری | تراکتور و التعاون در لیگ قهرمانان آسیا دو به تساوی بدون گل رسیدند، تیم تبریزی در خانه به مصاف حریف رفت اما نتوانست گلزنی کند تا شرایط سختی برای صعود از این مرحله داشته باشد، تراکتور می بایست سه شنبه 21 اسفند در دیدار برگشت به مصاف التعاون برود و آنجا سرنوشت صعود خود از مرحله یک چهارم پایانی را مشخص خواهد کرد.
تراکتور در دومین هفته متوالی در ثبت برد و البته گلزنی ناکام بود، اتفاقی که در این فصل برای تبریزی ها رخ نداده بود. خط حمله پویا و پرمهره تراکتور همواره راهی برای برون رفت از این شرایط پیدا میکرد اما دو دیدار دشوار پیاپی نشان داد ضعف این تیم در خط حمله تا حدی زیادی شناسایی شده است.
سپاهان با دفاع تجمعی از گلزنی تراکتور در تبریز جلوگیری کرد.
سپاهان با شیوه ی کیروشی تراکتور را متوقف کرد.
سپاهان در دیدار هفته بیست و یکم لیگ برتر توانست تراکتور را در خانه متوقف کند، این بازی اگرچه از نظر کیفیت چنگی به دل نزد اما از نظر تاکتیکی بازی پرمحتوایی بود. تاکتیک های که در واقع در فاز دفاعی اجرا شد. سپاهان در این جدال به مانند بازی های تیم ملی ایران در جام جهانی 2018 ظاهر شد. کارترون تفکراتی شبیه کیروش در بازی های دشوار مانند بازی برابر پرتغال و اسپانیا داشت. در این رقابت تیم سپاهان از رضا اسدی به عنوان مهاجم نوک بهره گرفت اما این مهاجم اهم وظایفش دفاعی بود و نقش پرس از میانه زمین روی آلوز و پوستونسکی را پیاده می کرد تا جبهه اول بازیسازی تیم تراکتور را مختل کند و همچنین از نزدیک شدن این دو به محوطه جریمه خودی جلوگیری کند.
از طرفی لیموچی و آقایی پور که روی کاغذ دو بال هجومی تیم سپاهان بودند عملا برای جلوگیری از حملات حریف به خط دفاع اضافه می شدند و در هنگام مالکیت توپ حریف به عنوان دو وینگ بک به خط دفاع اضافه می شدند و مدافعان کناری سپاهان هم به مدافعان میانی می چسبیدند تا در عمل بلوکی شش نفره خط دفاع سپاهان را تشکیل بدهد همچنین در هنگامی که توپ در اختیار سپاهانی ها بود، لیموچی و آقایی پور با حضور در کنار کریمی و انزونزی خط هافبک تیم را تقویت می کردند و دیگر از فرار در عمق و بازیسازی از جلوی زمین برای سپاهانی ها خبری نبود.
در ضمن مدافعان میانی سپاهان هم با یارگیری مستقیم مهاجم فیزیکی تیم تراکتور یعنی اشترکالی و سپس دروژدک پلن دیگر تراکتور را مهار کردند. جایی که معمولا اشترکالی به عقب آمده و به بازیسازی تیمی کمک میکرد اما در این جدال کمتر شاهدش بودیم.
ریکاردو آلوز و مهدی ترابی دو بازیساز اصلی تیم تراکتور که زمینه ساز بسیاری از گل های این فصل تراکتور هستند.
مالکیت بازی باب میل اسکوچیچ نیست؛ تراکتور تیم ضدحمله است.
تراکتور در بازی های این فصل لیگ برتر بارها اثبات کرده است که در فاز انتقال فوق العاده عمل می کند و درواقع تیمی است که برپایه ضدحمله به گل می رسد اما وقتی در بازی خانگی سعی بر حفظ توپ دارد نمی تواند فرصت های مناسبی بسازد. تراکتور اگر در خانه خوب بازی نمی کند صرفا به کیفیت زمین برنمی گردد. قرمزپوشان تبریزی وقتی می تواند خوب موقعیت بسازند و به گل برسند که فضای مناسبی به خط حمله این تیم داده شود و همچنین فضا برای دویدن و فرصت سازی روی سرعت مهاجمان این تیم محیا باشد. اتفاقی که در دیدار برابر التعاون نیوفتاد و تیم عربستانی گویی با درس گرفتن از سپاهان، برای حداقل امتیاز به میدان آمده بود و با حضور پرتعداد در زمین خودی از تاثیر حملات تراکتور می کاست.
قهرمانی نیم فصل تراکتور با این نفرات رخ داده و ممکن است قهرمانی کل فصل هم برای این تیم باشد.
اسکوچیچ می تواند تراکتور را قهرمان کند؟
هنوز هم دیر نیست که تراکتور نسخه اسکوچیچ پلن های دیگری را در زمین پیاده کند تا صرفا با بسته شدن کانال های کناری و حضور پرتعداد در زمین خودی، گلزنی این تیم با معضل روبرو نشود. در فوتبال ایران همواره تیم هایی قهرمان لیگ می شوند که در هر نیم فصل نکات غافلگیر کننده و به اصطلاحی جدید داشته باشند، به طور پرسپولیس سال گذشته اگر نیم فصل نخست برپایه درخشش بازیکنان باتجربه اش پیش رفت در نیم فصل دوم با اضافه شدن ارونوف و هوش فنی اوسمار به قهرمانی رسید. تراکتور این فصل را طوفانی آغاز کرد از حضور حسین زاده در نوک خط حمله تا درخشش هاشم نژاد جوان و همچنین تجربه بالای ستاره های سابقا پرسپولیسی همگی از دلایل درخشش تراکتور بودند. اما در نیم فصل دوم بجز اضافه شدن دروژدک هیچ اتفاق جدیدی در تراکتور رخ نداده است. همین امر باعث شده حریفان با شناسایی کامل تراکتور این تیم را با مشکل روبرو کنند.
به هر روی می شود به تراکتور امیدوار بود که برابر التعاون هجومی در خانه، بهتر عمل کند. در فاز ضدحمله مهارناشدنی باشد با استفاده از سرعت حسین زاده و هاشم نژاد و با اتکا به هوش ترابی و آلوز بتواند از این تیم توانمند عربستانی عبور کند.
