اختصاصی طرفداری | نیوکاسل در فینال روز لیگ کاپ به‌عنوان تیمی ضعیف‌تر در برابر لیورپولی قرار می‌گیرد که تا پیش از برخورد با پاری سن ژرمن در لیگ قهرمانان، شکست‌ناپذیر به نظر می‌رسید. صرف‌نظر از اینکه این طلسم نتیجه واقعیت و بی‌لیاقتی باشد یا یک افسانه که در عین حقانیت همیشه دست خالی مانده‌اند، چنان‌که بسیاری از ۳۰ سرمربی پیشین نیوکاسل پس از سال ۱۹۵۵ تجربه کرده‌اند، این تیم از آن زمان تاکنون موفق به کسب یک جام داخلی معتبر نشده است.
نیوکاسل در سال ۱۹۶۹، فرز کاپ اروپا را فتح کرده است، اما از سال ۱۹۵۵ تاکنون در سه فینال جام حذفی و دو فینال لیگ کاپ با شکست مواجه شده است. اگر به این ناکامی‌ها، و لغزش دیرهنگام تیم "اینترتینرز/سرگرم‌کنندگان"، هجومی و تماشایی دوران کوین کیگان در رقابت قهرمانی لیگ برتر ۹۶-۱۹۹۵ مقابل منچستریونایتد را هم اضافه کنیم، به‌راحتی می‌توان درک کرد چرا در شمال انگلستان در تاینساید، در میان «مگ‌پایز» شور و هیجان با نگرانی همراه است. تیم راه‌راه سیاه‌وسفید در آستانه دومین فینال لیگ کاپ در سه سال اخیر قرار دارد.
این پیشینه تاریخی نشان می‌دهد چرا برونو گیمارش، کاپیتان نیوکاسل، بازی در ومبلی مقابل لیورپول را «فینال جام جهانی ما» توصیف کرده است و چرا «ادی هاو»، مربی تیم، بارها از میل شدید و اشتیاق سوزان خود برای پایان دادن به این قحطی طولانی جام در برهوتی بی‌آب‌وعلف سخن می‌گوید. جایی که دولت سعودی دست او را خالی گذاشته و ظاهراً در حال حاضر پروژه فوتبالی خود را متوقف کرده‌اند.
با نزدیک شدن به یک دو راهی پیچیده و لغزنده، باشگاه نیوکاسل، محبوب با هوادارانی دوآتشه که فقط با شکست و سرافکندگی روزگار گذرانده‌اند، به‌سختی می‌توان لحظه‌ای بهتر از این برای کنار زدن محمد صلاح و ویرجیل فان دایک و یارانش و آرنه اسلوت که در اولین فصل خود در صدد به‌دست‌آوردن جام است، به تصویر کشید.
هنری نیست که بگوییم شانس برد لیورپول مقابل نیوکاسل بیشتر است! دیدگاه بنگاه‌های شرط‌بندی هم همین است و بدیهی است مدعی اصلی قهرمانی لیورپول محسوب می‌شود. اما این جام، فقط جام دیگری در کابینه پُر و پیمان لیورپول خواهد بود، اما برای نیوکاسل قصه از زمین تا آسمان فرق می‌کند. تیمی که همچنان به‌دنبال اولین جام بزرگ داخلی خود پس از ۷۰ سال است.
پس از دو فینال پیاپی جام حذفی در سال‌های ۱۹۹۸ و ۱۹۹۹، تنها حضور آن‌ها در یک فینال دیگر، دو فصل پیش رقم خورد؛ در فینال لیگ کاپ مقابل منچستریونایتد. برای باشگاهی با این ابعاد، این دستاوردها به هیچ‌وجه کافی نیست و فشار انتظارات، سنگینی زیادی بر دوش تیم فعلی قرار داده است.
در مقابل، دلایل کاملاً منطقی وجود دارد که چرا هواداران لیورپول، ومبلی را «آنفیلد جنوبی» نام گذاشته‌اند. آن‌ها نه‌تنها رکورددار و پرافتخارترین تیم در لیگ کاپ با ۱۰ عنوان هستند، بلکه این چهارمین حضورشان در لندن طی چهار فصل اخیر محسوب می‌شود، درحالی‌که در سه مرتبه قبلی با جام به خانه بازگشته‌اند. لیورپول از تجربه فوق‌العاده‌ای در ترکیب خود بهره می‌برد و چندین بازیکن این تیم، قهرمانی در لیگ برتر و لیگ قهرمانان را زیر نظر مربی سابق و محبوب آلمانی خود، یورگن کلوپ، تجربه کرده‌اند.
علاوه بر این، لیورپول در صدر جدول لیگ برتر قرار دارد و در تمام رقابت‌های این فصل فقط پنج بار شکست خورده است. آمار برخورد مستقیم آن‌ها با نیوکاسل نیز به سوی لیورپول سنگینی می‌کند. در این فصل، لیورپول یک پیروزی و یک تساوی برابر نیوکاسل ثبت کرده که برد آن‌ها تنها دو هفته پیش به‌دست آمد. در بازه زمانی طولانی‌تر، لیورپول در ۱۷ دیدار اخیر مقابل نیوکاسل شکست‌ناپذیر بوده و آخرین بار در سال ۲۰۱۵ در برابر این تیم شکست را پذیرا شده است.
تیمی که نیوکاسل روز یکشنبه با آن روبه‌رو می‌شود، یک لیورپول معمولی نیست؛ یک ماشین کاملاً هماهنگ است که این فصل تحت هدایت آرنه اسلوت بر لیگ برتر تسلط کامل داشته است. تاکتیک‌های اسلوت تیمی متعادل، صبور و کنترل‌شده ساخته است و به‌راحتی در بازی‌های باز انگلیسی، در لحظات حساس قادر است سرعت بازی را تغییر داده و از ضعف‌ها و اشتباهات رقیب بهره ببرد و با ضدحمله‌های زهر‌دار کار حریف را تمام کند. اما لیورپول بعد از دیدار ماراتنی با پاری سن ژرمن و حذف از لیگ قهرمانان، خسته و دلمرده است و نیوکاسل همچنان امید دارد بتواند شگفتی‌ساز باشد.
سؤال ساده این است؛ آیا نیوکاسل یونایتد می‌تواند رؤیای خود را در فینال به واقعیت تبدیل کند یا لیورپول یازدهمین جام خود را در این رقابت‌ها به‌دست خواهد آورد؟ به بخش دوم این سؤال نمی‌پردازیم، از لیورپول بارها و بارها گفته‌ایم، خوانده‌ایم، شنیده‌ایم و دیده‌ایم! پس، محض رضای خدا، بیایید برای لحظه‌ای رؤیاپردازی کنیم. نیوکاسل قهرمان جام شده است! اما چگونه؟
امیرحسین صدر
۱۴ مارس ۲۰۲۵
تون آرمی در فصل 1996؛ با شور و شوق و پایانی دردناک
با وجود غیبت چندین بازیکن کلیدی در فینال، از جمله آنتونی گوردون و لوئیس هال، این تیم بازیکنان جانشینی دارد که می‌توانند در نقش‌های جدید خود بدرخشند. انتظار می‌رود تینو لیورامنتو در پست مدافع چپ بازی کند و وظیفه مهار محمد صلاح را بر عهده بگیرد. یکی از نکات مثبتی که به نفع لیورامنتو در این موقعیت است، راست‌پا بودن اوست. این ویژگی به او کمک می‌کند تا هنگام مواجهه با صلاح که معمولاً به سمت چپ خود حرکت می‌کند تا شوت بزند یا پاس ارسال کند، کنترل بهتری بر روی توپ داشته باشد.
در سمت دیگر، هاروی بارنز به احتمال زیاد جانشین گوردون خواهد شد. هرچند او هنوز به سطح عملکرد گوردون نرسیده، اما در تمام رقابت‌های این فصل پنج گل به ثمر رسانده است، در حالی که میزان xG (امید گل) او ۳.۹۳ بوده است. بارنز توانایی گلزنی از موقعیت‌های دشوار را دارد، همانند گل پیروزی‌بخش او برابر ولورهمپتون در ورزشگاه مولینیو این فصل. اگر این عوامل به نفع نیوکاسل عمل کنند، آن‌ها شانس واقعی برای پیروزی خواهند داشت.
نیوکاسل الکساندر ایساک، یکی از بهترین مهاجمان لیگ برتر و شاید جهان را در اختیار دارد. در تساوی ۳-۳ نیوکاسل مقابل لیورپول در ماه دسامبر، ایساک یکی از بهترین بازیکنان زمین بود؛ او ویرجیل فن‌دایک را به‌شدت تحت فشار قرار داد، یک گل به ثمر رساند و یک پاس گل داد. او در دو بازی اخیر خود برابر لیورپول گلزنی کرده و در این فصل، در مجموع تمام رقابت‌ها، ۲۲ گل به نام خود ثبت کرده است. عملکرد خوب ایساک، کلید پیروزی در این فینال است، زیرا این همان چیزی بود که نیوکاسل در فینال همین جام در سال ۲۳-۲۰۲۲ کم داشت. در آن بازی، نیوکاسل مقابل منچستریونایتد شکست خورد و مشکل اصلی آن‌ها، ناتوانی در گلزنی بود.
در آن زمان، روند نیوکاسل در لیگ نیز رو به کاهش بود و کالوم ویلسون به‌جای ایساک در ترکیب اصلی قرار گرفت. اما این بار، هرچند که نیوکاسل در بهترین فرم ممکن قرار ندارد، اما همچنان در حال گلزنی است و امیدوار است این روند را در فینال نیز ادامه دهد.
علاوه بر ایساک، نیوکاسل در خط میانی یک سه‌گانه پویا و شکیل متشکل از برونو گیمارش، ساندرو تونالی و جوئلینتون دارد. حضور این سه بازیکن در برابر لیورپول به نیوکاسل این امکان را می‌دهد تا سبک بازی تهاجمی و فیزیکی خود را به‌طور کامل اجرا کند و توانایی حمل توپ و ارسال پاس‌های تعیین‌کننده را داشته باشد. این ترکیب توانایی به چالش کشیدن لیورپول زخمی را دارد، به‌ویژه به دلیل بازی فشرده اواسط هفته در لیگ قهرمانان که دچار خستگی مفرط هم هست. یک تیم زخم‌خورده و خسته، به‌طور حتم تیم ضعیف‌تری است.
بنابراین، ۱۲۰ دقیقه‌ای که لیورپول در دیدار لیگ قهرمانان مقابل پاری سن ژرمن پشت سر گذاشت، می‌تواند به نیوکاسل امید زیادی بدهد، بلکه نحوه بازی پی‌اس‌ژ در هر دو دیدار برابر آن‌ها نیز برای نیوکاسل الهام‌بخش خواهد بود. این بازی‌ها ضعف‌های لیورپول در خط میانی را آشکار کرد؛ جایی که وینگرهای پاری سن ژرمن با نفوذ به میانه زمین، باعث ایجاد برتری عددی شدند و بازیکنان لیورپول را از مکان‌های خود خارج کردند و فضایی ایده‌آل برای ضدحملات به وجود آوردند.
این دقیقاً همان چیزی است که نیوکاسل توانایی بهره‌برداری از آن را دارد. علاوه بر این، لیورپول با یک خط دفاعی آسیب‌دیده نیز روبه‌رو است. ترنت الکساندر-آرنولد روز سه‌شنبه مصدوم شد و ابراهیما کوناته نیز ممکن است غایب باشد. از آنجا که جو گومز و کانر بردلی نیز از پیش مصدوم بوده‌اند، این احتمال وجود دارد واتارو اندو، هافبک دفاعی لیورپول، مجبور باشد در پست مدافع میانی بازی کند و جارل کوانساه در سمت راست دفاع قرار بگیرد. چنین ترکیب تضعیف‌شده‌ای در خط دفاع، به ایساک و سایر مهاجمان نیوکاسل اعتمادبه‌نفس بیشتری خواهد داد.
ضعیف‌تر بودن روی کاغذ، می‌تواند به نفع شاگردان ادی هاو تمام شود. هاو در تیم خود ذهنیت "ما در برابر آن‌ها" ایجاد کرده است و ورود به این بازی به‌عنوان یک مدعی ضعیف‌تر، این طرز فکر را تقویت می‌کند. روایت تیم‌های دست‌کم‌گرفته‌شده اغلب به آن‌ها کمک می‌کند تا با انرژی بیشتری به مبارزه بپردازند و از حمایت پرشور هواداران خود به بهترین شکل ممکن بهره بگیرند و هواداران پرشور گوردیز از این لحاظ کمبودی در برابر کوپ لیورپولی‌ها ندارند.
نمونه‌ها و شواهد متعددی وجود دارد، اما شاید مهم‌ترین آن، پیروزی تاریخی نیوکاسل مقابل پاری سن ژرمن در لیگ قهرمانان فصل گذشته باشد. علاوه بر این، شکست در همین فینال مقابل منچستریونایتد در دو فصل پیش نیز می‌تواند انگیزه‌ای مضاعف برای بازیکنان باشد، چراکه هیچ‌یک از آن‌ها نمی‌خواهند بار دیگر تلخی آن تجربه را احساس کنند.
شاید آن‌ها در آزمون قبلی خود در آنفیلد به اوج و کمالی که باید دست نیافتند، اما برای پیروزی در فینال ومبلی، نیوکاسل دقیقاً همان را نیاز دارد. کمی بیشتر، با حرص و آز، تمرکز، هوشیاری، انسجام و باور ذهنی.
به‌طور حتم با چنگ زدن به اوج، همه‌چیز ممکن است؛ هفتاد سال، یک بازی، یک فینال، یک جام! هر طلسم و سحر و جادویی روزی شکسته خواهد شد.
شور و حرارت، عشق و علاقه جمعیتی بی‌تاب و منتظر
آگاهيم؛ ليورپول در روز خود، مردان تاينساد شمال شرق را تار و مار می‌کند اما شک نداريم نیوکاسل فرصتی طلایی دارد تا رويای خود را به واقعیت تبدیل کند.
هر اتفاقی که در این فینال رخ دهد، تنها چيزی كه «تون آرمی» و هواداران اين تيم قلبا خواستار آنند، مبارزه با دل و جان است.
از اين‌رو به‌سختی می‌توان تصور كرد مانند خيلی از فرصت‌های از دست رفته دوران گذشته، نیوکاسل بدون جنگ و مبارزه تسلیم شود. شمشيرها برای شكستن طلسم هفتاد ساله از نيام خارج شده است.
