طرفداری | پل ژان گیوم (Paul Jean-Guillaume) زاده 17 سپتامبر 1960 در کشور هائیتی است. پدر ژان، کشیش بود و هم‌زمان با کار مذهبی خود به عنوان مترجم زبان فرانسوی به انگلیسی یا بالعکس فعالیت می‌کرد. خانواده گیوم پس از مدتی به ایالت جورجیای آمریکا کوچ کردند تا از رژیم توتالیته فرانسوا دوالیه در هائیتی فرار کنند. گیوم در کودکی علاقه زیادی به خوردن مواد غذایی سالم داشت و روزانه مقادیر زیادی ماهی تازه، لوبیا، نخود، بادام، بادام زمینی، موز و انبه را مصرف می‌کرد. شنا در دریا و مشاهده فوتبال، از علایق دیگر ژان بود. او در دبیرستان آتلانتا به فوتبال مشغول شد اما یک شگفتی در تمرینات وزنه‌برداری، مسیر زندگی گیوم را عوض کرد.
او در یکی از تمریناتش در باشگاه بدن‌سازی، وزنه 125 کیلوگرمی را در حالی که خود وزن 74 کیلوگرمی را داشت، از زمین بلند کرد و متوجه استعدادش در سر و کار با آهن شد. با این وجود به دلیل ترس از مصدومیت، گیوم به جای وزنه‌برداری، رشته ورزشی دیگری را انتخاب کرد. داک نیلی، صاحب یکی از باشگاه‌های بدن‌سازی در آتلانتا، این ورزشکار جوان را قانع کرد تا در مسابقات بدن‌سازی شرکت کند. او از همان ابتدا تحقیقات کاملی درباره بدن‌سازی کرد و مجلات این حرفه را به دقت خواند تا حضور پرقدرتی در مسابقات داشته باشد. گیوم رژیم غذایی مشتمل بر دو وعده غذا با موادی همچون مرغ، ماهی، برنج، سبزیجات و سیب زمینی شیرین به همراه مقادیری از میوه‌های تازه را انتخاب کرد و به سرعت به متابولیسم مدنظر خود رسید.
مسابقات قهرمانی نوجوانان آمریکا در سال 1980، نخستین تجربه گیوم در بدن‌سازی بود. او در دسته میان‌وزن مسابقات نوجوانان آمِریکا به رتبه دوم و همین کلاس وزنی در مسابقات تین USA به رتبه نخست رسید. گیوم در سال‌های 1982 و 1983 به رتبه‌های دوم و اول کلاس وزنی میان‌وزن جونیور USA رسید. به جز این آوردگاه، او در سال 1983 به رتبه نخست در رده‌بندی کلی و کلاس نیمه سنگین‌وزن قهرمانی جنوب آمریکا و رتبه پنجم قهرمانی آمریکا رسید. گیوم، سه سال در مسابقات نشنال NPC شرکت کرد و به رتبه‌های ششم، پنجم و دوم آن، از 1984 تا 1986 رسید. گیوم پس از کسب رتبه نخست کلاس میان‌وزن قهرمانی آماتورهای جهانی در سال 1986، مجوز حضور در مسابقات حرفهای بدن‌سازی را دریافت کرد.
او پس از حضور در دو جایزه بزرگ آلمان و رتبه هفتم جایزه بزرگ فرانسه، برای نخستین بار در مستر المپیای 1987 حاضر شد و به رتبه چهاردهم آن رسید. او تراکم عضلانی و تقارن بدنی خوبی را داشت اما نتوانست در مستر المپیا به جایگاهی دست یابد. در سال 1988، گیوم به رتبه دهم حرفهای شیکاگو، رتبه دهم گرندپری فرانسه و رتبه هفتم شب قهرمانان دست یافت. مصدومیت کمر، باعث شد تا مدتی این بدن‌ساز از حضور در مسابقات دور شود اما او در سال 1990 با آرنولد کلاسیک به مسابقات بازگشت و توانست به رتبه هفتم آن برسد. رتبه هشتم حرفه‌ای‌های هیوستون و پیتزبورو، از دیگر تجربیات گیوم در سال 1990 بود. آخرین تجربه او در مسابقات بدن‌سازی به سال 1995 و رتبه هشتمش در آیرون‌من بازمی‌گردد. گیوم در سال 1995، از دنیای بدن‌سازی خداحافظی کرد.
از جمله مهم‌ترین ویژگی‌های گیوم در بدن‌سازی، اعتقاد شدیدش به شیوه طبیعی افزایش حجم عضلات است. او بدون مصرف استروئیدها توانست در مسابقات بدن‌سازی شرکت کند و به فرم بدنی خوبی برسد. از این رو، لقب گیوم در بدن‌سازی، «شگفتی طبیعی» بوده است. او اعتقاد داشت موفقیت ورزشی آن‌قدر ارزش ندارد که به دلیل رسیدن به آن، ورزشکاری مجبور به استفاده از استروئید یا هرگونه ماده شیمیایی باشد. سبک بدن‌سازی گیوم، واقع‌گرایانه‌تر از سایر همتایانش بود و از این رو نتوانست در مسابقات مهمی همچون مستر المپیا به رتبه‌های بالاتری دست یابد. او در وسایل ورزشی منزلش، برچسب بزرگی را مبنی بر ممنوعیت استفاده توسط کودکان زیر 12 سال چسبانده است زیرا اعتقاد دارد که این رده سنی، نیازی به کار با دمبل یا هرگونه وسایل بدن‌سازی را ندارند و باید رشد طبیعی خود را پشت سر بگذارند.
چرا با مصرف استروئید به کبد و سایر اعضای مهم بدنم آسیب برسانم؟ مردم همواره اتهام مصرف این مواد را به من نسبت دادند اما اندام من ژنتیکی است و از طریق پدر و مادرم به من رسیده است. من در 9 سالگی جودو کار می‌کردم و از همین رو توانستم به آمادگی بدنی خوبی برسم. در خانه من هیچ کره و نمکی را نمی‌توان پیدا کرد. در هر صورت، من به عدم مصرف استروئیدها افتخار می‌کنم.
از سری خاطرات ورزشی
شمس الدین سیدعباسی، آقای فیتیله پیچ کشتی ایران؛ از ضربه فنی ابراهیموف تا انتقام طلایی از ژاپنیها
اودو کوئلمایتس، جودوکای مطرح آلمانی؛ از برنز المپیک 1992 تا طلای المپیک 1996
مانفرد هوبرل، قویترین مرد اروپا در سال‌های 1993 و 1994؛ همشهری آرنولد با بازویی 60 سانتیمتری
