طرفداری | العربی بن مبارک (Larbi Benbarek) زاده 16 ژوئن 1917 در کازابلانکای مراکش است. او در پست‌های هافبک بازیساز و وینگر چپ و راست بازی می‌کرد. درباره سال تولد بن مبارک، اظهارات متناقضی وجود دارد؛ عده‌ای اعتقاد دارند که او در سال 1914 متولد شده و عده دیگری به سال 1916 اشاره می‌کنند. العربی یا لربی، در مراکشی با قیمومیت کشور فرانسه، چشم به جهان گشود. او پسر یک تعمیرکار قایق بود و پدرش در کودکی‌اش ناپدید شد تا علی، بزرگترین برادر خانواده، مرد خانه شود. او فوتبال را از کودکی و در محله فرم-بلانش آغاز کرد و این مهم را با وجود مخالفت جدی برادر بزرگتر و مادرش ادامه داد. نخستین شغل لربی، نجاری بود تا او توسط باشگاه آماتور الاواتان جذب شد.
او در سال 1934 با باشگاه ایده‌آل کلاب کازابلانکا قرارداد بست و در لیگ سطح دوم کشورش به میدان رفت. در ابتدا او حاضر به پوشیدن کفش نبود و با دمپایی در مسابقات حاضر می‌شد. او به همراه تیمش و با وجود بازی در پست‌های مختلف زمین راهی فینال جام مراکش شد تا نامش را به گوش فوتبالی‌های مراکش برساند. سبک بازی بن مبارک مورد توجه روزنامه‌های ورزشی مراکش قرار گرفت تا این بازیکن بسیار ستایش شود. در سال 1935، این بازیکن به باشگاه یواِس موروکین پیوست تا بازی در سطح بالاتر کشورش را تجربه کند. قهرمانی در لیگ برتر مراکش و قهرمانی شمال آفریقا، دستاورد بزرگ این بازیکن در یکی از بهترین تیم‌های مراکش بود که منجر به شنیده‌شدن نامش در اروپا و تیم‌های فرانسوی شد.
در یک بازی دوستانه میان تیم‌های ملی مراکش و فرانسه، بازی خوب بن مبارک مورد توجه جوزف آیزنهافر، سرمربی وقت باشگاه مارسی فرانسه قرار گرفت تا این مربی برای جذب او، شخصاً راهی مراکش شود و به مذاکره با باشگاه مراکشی بپردازد. او در سال 1938 و پس از یک سفر دریایی راهی مارسی شد و قراردادش را با این باشگاه امضا کرد. پس از هشت گل در یک دیدار دوستانه برابر ساوت‌اِند انگلستان، لربی در نخستین بازی خود با پیراهن مارسی در یک دیدار رسمی، دو گل از پنج گل تیمش برابر راسینگ دوپاریس به ثمر رساند. 36 بازی و 14 گل، آمار بن مبارک در نخستین فصل حضورش در مارسی بود. این بازیکن که پس از حضور در فرانسه به تیم ملی این کشور نیز دعوت شده بود، پس از شروع جنگ جهانی دوم و در اوج فوتبالش، مجبور به بازگشت به مراکش شد. شروع جنگ منجر به لغو لیگ سراسری فرانسه شده بود تا این بازیکن نیز بار و بندیل خود را جمع کرده و به موروکین بازگردد.
حضور هم‌زمان در تیم بسکتبال موروکین، کار سختی بود که بن مبارک در دوران جنگ جهانی، خود را با آن خو داد. او علاوه بر تیم فوتبال به تیم بسکتبال موروکین نیز کمک می‌کرد. 22 بازی و 22 گل در فصل 40-1939 و 22 بازی و 23 گل در فصل 41-1940، آمارهای بن مبارک در موروکین بود. به دلیل برخی مشکلات حقوقی با باشگاه نخست، بن مبارک مجبور شد تا به کازابلانکا بازگشته و با باشگاه تازه تأسیس الوداد همکاری کند. او در یک فصل برای این باشگاه به آمار چهار بازی و دو گل رسید. او سپس به موروکین بازگشت و سه سال در این باشگاه بازی کرد. هم‌زمان با پایان جنگ جهانی دوم، این بازیکن با نظر مثبت هلنیو هررا، سرمربی وقت استاد فرانس، راهی این باشگاه فرانسوی شد. یک میلیون فرانک، مبلغی بود که باشگاه استاد فرانس برای جذب این بازیکن اهل کازابلانکا هزینه کرد. 33 بازی و 11 گل در فصل 46-1945، 30 بازی و 12 گل در فصل 47-1946 و 36 بازی و 22 گل در فصل 48-1947، از جمله آمارهای این بازیکن در باشگاه فرانسوی بود. او در دوران حضورش در استاد فرانس، مقیم آپارتمانی در نزدیکی کارخانه رنو بود.
حضور باشگاه اتلتیکو مادرید اسپانیا در فرانسه باعث شد تا توجه آن‌ها به سوی بازیکن با استعداد مراکشی تیم استاد فرانس جلب شود. فرانسوی‌ها بسیار این هافبک تکنیکی را دوست داشتند و از این رو، مطبوعات فرانسوی تیتر زدند که شاید این کشور برج ایفل و طاق نصرت یا پیروزی را بفروشد اما بن مبارک را هرگز نخواهد فروخت. این جواهر مراکشی که به «مروارید سیاه» ملقب شده بود، آن‌قدر گل زده بود که هیچ فرانسوی جدایی‌اش را دوست نداشته باشد. با این وجود، پیشنهاد هشت میلیون فرانکی اتلتیکو مادرید، مقاومت فرانسوی‌ها را درهم شکست تا مروارید سیاه راهی مادرید شود. نخستین بازی این بازیکن در پیراهن اتلتیکو، دیدار این باشگاه در هفته دوم لیگ برتر اسپانیا برابر اسپانیول بود. او در فصل نخست حضورش گل‌های حساسی را به والنسیا و سابادل (بریس) زد و آمار 18 بازی و شش گل را ثبت کرد. هت‌تریک برابر اسپانیول، بریس برابر والنسیا و دو پاس گل در دربی مادرید برابر رئال، از جمله لحظات مهم بن مبارک در دومین فصل حضورش در اتلتیکو بود. 23 بازی، 11 گل و دو پاس گل در این فصل برای او به ثبت رسید. او با درخشش خود، اتلتیکو مادرید را به قهرمانی لیگ اسپانیا رساند تا از طرفداران این باشگاه به لقب «پای خدا» مزین شود.
در فصل 51-1950 بود که این بازیکن با بریس خود برابر رئال مادرید در هفته دهم لیگ، محبوبیت خود در میان طرفداران تیمش را بیشتر از پیش کرد و به آمار کلی 24 بازی و 14 گل رسید. یک قهرمانی در لیگ و یک سوپرکاپ نیز به ویترین افتخارات مشترک لربی و اتلتیکو در این فصل افزوده شد. او در فصول بعدی خود نیز آمارهای خوبی را همچون 22 بازی و 13 گل در فصل 52-1951، 23 بازی و 10 گل در فصل 53-1952 و 9 بازی و چهار گل در فصل 54-1953 را ثبت کرد. این بازیکن در میانه‌های فصل 54-1953 به مارسی بازگشت و به آمارهای 20 بازی و 10 گل در ادامه فصل رسید. او یک فصل دیگر در مارسی باقی ماند تا آمار 19 بازی و هشت گل را ثبت کند. لربی پس از پایان حضورش در مارسی راهی الجزایر شد و بلعبس این کشور توپ زد. او آمار 37 بازی و 17 گل را در تیم الجزایری ثبت کرد. الفتح مراکش، آخرین مقصد این بازیکن در دوران فوتبالش بود که آمار 39 بازی و 19 گل را برایش به همراه داشت. او در سال 1958 بازنشسته شد.
العربی، پیش از حضور در تیم ملی فرانسه، موفق به بازی ملی در تیم ملی مراکش شده بود اما بازی‌های غیررسمی این کشور و تحت‌الحمایگی فرانسه باعث شد تا او پس از حضور در فوتبال فرانسه بتواند در تیم ملی این کشور بازی کند. درخواست هواداران فرانسوی برای حضور بن مبارک در تیم ملی کشورشان آن‌قدر بالا بود که مدیران فرانسوی نیز مشتاق به دعوت این بازیکن شدند. بن مبارک پس از قبول پیشنهاد فرانسوی‌ها در سال 1938 و دیدار برابر ایتالیا به نخستین بازی ملی خود رسید. او آن‌چنان پرشور سرود تیم ملی فرانسه را می‌خواند که گویی در همان ابتدا در کوچه پس‌کوچه‌های پاریس به دنیا آمده بود. بن مبارک در سومین بازی ملی خود برابر مجارستان گلزنی کرد. جنگ جهانی دوم در بازی‌های ملی بن مبارک وقفه‌ای بزرگ ایجاد کرد. او در دوران جنگ به مراکش بازگشت و در بازی‌های غیر رسمی پیراهن این کشور را پوشید. لربی پس از جنگ، یک دوره ملی دیگر را در فرانسه پشت سر گذاشت و مجدداً به تیم ملی این کشور در بازه زمانی خاصی دعوت نشد تا در سال 1954، آخرین مقطع حضورش در تیم ملی فرانسه را تجربه کند. درخواست‌های مردمی باعث شد تا لربی پس از شش سال در بازی برابر آلمان به تیم ملی دعوت شود و آخرین بازی ملی‌اش را تجربه کند. او با آمار 17 بازی و سه گل به ماجراجویی ملی خود پایان داد.
او پس از پایان فوتبالش به مربیگری روی آورد و در تیم‌های بلعبس الجزایر، الفتح مراکش، تیم ملی مراکش (دو مقطع)، فار رباط، راجا کازابلانکا و النهضه کار کرد. العربی در تاریخ 16 سپتامبر 1992، در تنهایی و انزوای شدیدی درگذشت زیرا پس از سه روز فوت در آپارتمان، اهالی محل متوجه وداعش با دنیا شدند. این بازیکن استقامتی بسیار بالا و تکنیکی ویرانگر داشت که باعث شد تا پله، اسطوره برزیلی دنیای فوتبال در یک سفر به مراکش، او را «خدای فوتبال» بنامد. بسیاری از فوتبال‌دوستان فرانسوی در عصر بن مبارک، او را بازیکنی همانند زیدان توصیف می‌کنند. او 15 سال و دو ماه حضور در تیم ملی فرانسه را تجربه کرده بود. بن مبارک، یکی از بزرگترین استعدادهای عرب در جهان فوتبال بوده است.
از سری خاطرات فوتبالی
الکساندر هلب؛ شاگرد جادوگر اشتوتگارت، آرسنال و بارسلونا از بلاروس
یسپر گرونکیائر؛ زننده گل یک میلیارد پوندی چلسی با سابقه بازی در آژاکس و اتلتیکو مادرید
فرانک لبوف؛ مدافع گلزن چلسی، مرد موفق فینال جام جهانی 1998 و بازیگر فیلم برگزیده اسکار
