اختصاصی طرفداری | نتایج ضعیف رئال مادرید در فصل جاری، چه در رقابت‌های داخلی و چه در لیگ قهرمانان اروپا، سرانجام به دوران دوم حضور کارلو آنچلوتی روی نیمکت این تیم پایان داد. اکنون هواداران و مدیران باشگاه در انتظار فصل تازه‌ای هستند؛ فصلی که با ورود یک چهره جدید اما آشنا، آغاز خواهد شد.
ژابی آلونسو، هافبک خوش‌فکر و محبوب سال‌های نه‌چندان دور رئال مادرید، حالا جدی‌ترین گزینه برای هدایت لوس بلانکوس در فصل آینده است. مرد باسکی که با بایرلورکوزن شاهکاری بی‌نظیر در بوندسلیگا رقم زده، حالا فاصله اندکی با بازگشت به مادرید دارد. به‌زودی باید ریش قرمز را کنار خط طولی ورزشگاه سانتیاگو برنابئو ببینیم. به همین بهانه، در ادامه نگاهی انداخته‌ایم به تمام مربیانی که پیش از نشستن روی نیمکت رئال، پیراهن این تیم را به تن کرده‌اند.
لوئیس مولونی
مربیای برای شرایط اضطرار
دوران بازی: ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۷، ۸۹ گل در ۱۷۲ بازی
دوران مربیگری: چهار مقطع بین ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۶
افتخارات مربیگری: دو قهرمانی پیاپی در جام یوفا (۱۹۸۵ و ۱۹۸۶)
لوئیس مولونی، هافبک اسپانیایی اهل جزایر قناری، در سال ۱۹۴۶ از تیم مارینو به رئال مادرید پیوست و طی ۱۷۲ بازی، ۸۹ گل به ثمر رساند. او به همراه تیم پنج جام قهرمانی، از جمله دو عنوان لالیگا و قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا در سال ۱۹۵۶ را کسب کرد؛ هرچند در فینال آن بازی حضور نداشت.
مولونی پس از بازنشستگی در سن ۳۲ سالگی، مربیگری را با لاس پالماس آغاز کرد و در سال ۱۹۷۴ برای نخستین بار به‌عنوان سرمربی رئال مادرید منصوب شد. در مجموع، او در چهار دوره (۱۹۷۴، ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹، ۱۹۸۲، و ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۶) هدایت رئال را بر عهده گرفت. در این بازه، دو بار پیاپی قهرمان جام یوفا شد و همچنین در سال ۱۹۷۴ به‌عنوان سرمربی موقت، رئال را به قهرمانی در جام حذفی اسپانیا رساند. مولونی بیشتر به‌عنوان مربی موقت در مقاطع بحرانی شناخته می‌شد و پس از تثبیت شرایط تیم، جای خود را به مربیان دائمی می‌داد.
آلفردو دی استفانو
اسطوره
دوران بازی: ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۴، ۲۱۶ گل در ۲۸۲ بازی
دوران مربیگری: ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ و فصل ۹۱-۱۹۹۰
افتخار مربیگری: قهرمانی در سوپرجام اسپانیا (۱۹۹۰)
آلفردو دی استفانو، از اسطوره‌های تاریخ فوتبال، در دوران بازیگری‌اش نقش کلیدی در موفقیت‌های طلایی رئال مادرید داشت. پس از بازنشستگی، دو دوره هدایت این تیم را بر عهده گرفت. در دوره نخست (۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴)، علیرغم دستیابی به مقام سوم در لیگ، تیم در رقابت‌های اروپایی و سه فینال داخلی شکست خورد.
در دوره دوم (۹۱-۱۹۹۰)، دی استفانو تنها در ۲۱ بازی روی نیمکت نشست و تنها افتخار این دوره، قهرمانی در سوپرجام اسپانیا بود. اگرچه دوران مربیگری او در رئال چندان موفق نبود، اما میراثش به‌عنوان بازیکن، با ۲۱۶ گل، دو توپ طلا و تشکیل زوج طلایی با پوشکاش، همواره در تاریخ باشگاه ماندگار است.
ویسنته دل بوسکه
سرمربی پرافتخار و متواضع
دوران بازی: ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۴، بیش از ۴۰۰ بازی
دوران مربیگری: ۱۹۹۴، ۱۹۹۶ و ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳
افتخارات مربیگری: دو قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا (۲۰۰۰ و ۲۰۰۲) و دو قهرمانی لالیگا
ویسنته دل بوسکه، هافبک دفاعی وفادار باشگاه، طی ۱۶ سال حضورش در ترکیب رئال، پنج بار قهرمان لالیگا و چهار بار فاتح جام حذفی شد. در عرصه مربیگری، ابتدا به‌طور موقت در سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۶ تیم را هدایت کرد، اما دوران طلایی او از سال ۱۹۹۹ آغاز شد، زمانی که به‌عنوان سرمربی اصلی منصوب شد.
دل بوسکه طی چهار سال، هفت جام از جمله دو لیگ قهرمانان اروپا و دو لالیگا برای باشگاه به ارمغان آورد. او همچنین مربی تیم «لوس گالاکتیکوس» بود که ستارگانی همچون زیدان، فیگو، بکام و رونالدو نازاریو را در اختیار داشت. با وجود این موفقیت‌ها، قرارداد او در سال ۲۰۰۳ و تنها یک روز پس از قهرمانی در لالیگا تمدید نشد، که به اختلافات با مدیریت وقت، به‌ویژه فلورنتینو پرز، نسبت داده شد.
برند شوستر
آبیواناریای که سرمربی رئال شد
دوران بازی: ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۰، ۶۱ بازی
دوران مربیگری: ۰۸-۲۰۰۷
افتخارات مربیگری: قهرمانی در لالیگا (۲۰۰۸)، سوپرجام اسپانیا
برند شوستر، هافبک آلمانی، در سال ۲۰۰۷ به‌عنوان سرمربی رئال منصوب شد و در نخستین فصل، قهرمان لالیگا شد. او همچنین سوپرجام اسپانیا را در سال ۲۰۰۸ فتح کرد، اما پس از اظهارات منفی درباره شانس پیروزی مقابل بارسلونا و شکست برابر سویا، در دسامبر ۲۰۰۸ از سمت خود کنار رفت. دوران او با رکورد منفی ۸ ساعت گل نزدن – دومین رکورد ضعیف تاریخ باشگاه – نیز همراه بود.
خولن لوپتگی
یک انتخاب اشتباه در زمان و مکان نامناسب
دوران بازی: اوایل دهه ۱۹۹۰، تنها یک بازی رسمی
دوران مربیگری: ۲۰۱۸
افتخارات مربیگری: بدون افتخار رسمی
خولن لوپتگی، دروازه‌بان سابق رئال، تنها یک بازی رسمی برای تیم انجام داد. در ژوئن ۲۰۱۸، در حالی‌که هدایت تیم ملی اسپانیا را بر عهده داشت، به‌عنوان سرمربی رئال منصوب شد و همین تصمیم منجر به برکناری‌اش از تیم ملی شد. پس از نتایج ضعیف از جمله شکست سنگین ۵-۱ مقابل بارسلونا، او در اکتبر ۲۰۱۸ از سمت خود برکنار شد.
سانتیاگو سولاری
یک مربی موقت ناکارآمد
دوران بازی: ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵، ۱۳۱ بازی
دوران مربیگری: ۱۹-۲۰۱۸
افتخارات مربیگری: قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان (۲۰۱۸)
سانتیاگو سولاری، هافبک آرژانتینی، پس از سال‌ها بازی برای رئال، در سال ۲۰۱۸ به‌عنوان مربی موقت جانشین لوپتگی شد و سپس به‌طور رسمی سرمربی تیم شد. او موفق به کسب جام باشگاه‌های جهان شد، اما به دلیل حذف از لیگ قهرمانان اروپا، عملکرد ضعیف در لالیگا و کوپا دل ری، در مارس ۲۰۱۹ از کار برکنار شد.
زین‌الدین زیدان
موفقترین مربی-بازیکن کهکشانیها
دوران بازی: ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶
دوران مربیگری: ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱
افتخارات مربیگری: سه قهرمانی متوالی لیگ قهرمانان اروپا
زیدان پس از انتقال رکوردشکن از یوونتوس به رئال، طی پنج فصل بازی، یک قهرمانی لالیگا و گل معروف فینال ۲۰۰۲ لیگ قهرمانان را به نام خود ثبت کرد. او در دو دوره هدایت رئال را بر عهده گرفت و در مجموع ۱۱ جام، از جمله سه قهرمانی متوالی در لیگ قهرمانان اروپا، کسب کرد.
در سال ۲۰۱۸، پس از سومین قهرمانی اروپا، به‌طور غیرمنتظره‌ای استعفا داد. در بازگشت مجدد، یک قهرمانی دیگر در لالیگا به دست آورد، اما پس از فصل بدون جام ۲۱-۲۰۲۰، بار دیگر استعفا داد و عنوان کرد که باشگاه دیگر به او اعتماد ندارد. نرخ پیروزی زیدان در رئال، ۶۹.۸ درصد بود که یکی از بالاترین‌ها در تاریخ باشگاه است.
ژابی آلونسو
ریش قرمز به سانتیاگو برنابئو برمیگردد
دوران بازی: ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴
موقعیت فعلی: گزینه جدی برای مربیگری از تابستان ۲۰۲۵
ژابی آلونسو، هافبک اسپانیایی، طی پنج فصل حضور در رئال مادرید، یکی از ارکان خط میانی تیم بود. او پس از بازنشستگی، وارد عرصه مربیگری شد و با بایر لورکوزن به موفقیت‌های بزرگی از جمله قهرمانی بدون شکست در بوندسلیگا دست یافت. با توجه به عملکرد درخشانش، او گزینه اصلی هدایت رئال مادرید در تابستان ۲۰۲۵ محسوب می‌شود.
