طرفداری | نیویورک نیکس با شکست باستن سلتیکس به فینال کنفرانس شرق رسید.
بامداد شنبه به وقت تهران، بازی ششم نیمه نهایی کنفرانس شرق بین نیویورک نیکس و باستن سلتیکس در مدیسن اسکوئر گاردن برگزار شد. در نهایت نیکس با کسب چهارمین پیروزی خود در این سری جذاب، حریف ایندیانا پیسرز در فینال کنفرانس شرق شد.
نیویورک نیکس ۱۱۹-۸۱ باستن سلتیکس (نیکس سری را ۴-۲ برد)
در شبی فراموش‌نشدنی در نیویورک، نیکس با نمایشی خیره‌کننده و پیروزی قاطع ۸۱-۱۱۹ مقابل «باستن سلتیکس»، برای اولین‌بار پس از ۲۵ سال به فینال کنفرانس شرق NBA صعود کرد و مدافع عنوان قهرمانی را با اقتدار حذف کرد.
اگرچه بازیکنان نیکس، از جمله جیلن برانسن و او جی آنانوبی، تأکید کردند که این تنها یک قدم دیگر در مسیر قهرمانی است، اما هزاران هوادار پرشور این تیم در خیابان‌ها و داخل سالن مدیسن اسکوئر گاردن، با شور و شعف وصف‌ناپذیری جشن گرفتند. در حاشیه کنفرانس خبری، جاش هارت و میکل بریجز ویدیویی از یک هوادار که از تیر چراغ برق بالا رفته بود، تماشا کردند؛ تصویری نمادین از اشتیاق بی‌حد مردم نیویورک به بسکتبال.
بریجز ۲۲ امتیاز برای تیمش کسب کرد، برانسن و آنانوبی هرکدام با ۲۳ امتیاز درخشش داشتند. نیکس حالا باید در مرحله بعد به مصاف ایندیانا پیسرز برود؛ همان تیمی که در سال ۲۰۰۰ نیز حریف‌شان در فینال کنفرانس شرق بود. بازی اول این مرحله بامداد پنج‌شنبه در نیویورک برگزار خواهد شد.
تیم تحت هدایت تام تیبیدو، در نیمه اول با برتری خیره‌کننده ۳۷-۶۴ به رختکن رفت؛ اختلافی ۲۷ امتیازی که در تاریخ پلی‌آف‌های دوران ساعت‌شمار (shot clock era) یکی از بیشترین‌هاست. نکته جالب اینکه این اختلاف، دقیقاً با رکورد بازی معروف فینال ۱۹۷۰ برابر لیکرز برابری می‌کند؛ دیداری که با بازگشت معجزه‌آسای ویلیس رید به یادها مانده است.
دفاع جنگنده و بازی سرعتی نیکس، کار را برای باستن غیرممکن کرد. در اوایل کوارتر سوم، زمانی که اختلاف به ۴۱ امتیاز رسید، جو مازولا سرمربی باستن، ناچار شد ترکیب اصلی تیمش را از زمین بیرون بکشد.
پایان فصل برای سلتیکس با غیبت جیسون تیتم که در بازی چهارم دچار پارگی تاندون آشیل شد، به تلخی رقم خورد. جیلن براون با ۲۰ امتیاز تلاش کرد تیمش را در بازی نگه دارد، اما مقاومت‌شان کافی نبود.
در سمت نیکس، کارل آنتونی تاونز ۲۱ امتیاز کسب کرد و جاش هارت با ثبت تریپل دبل (۱۰ امتیاز، ۱۱ ریباند، ۱۱ اسیست) یکی از ستاره‌های بی‌چون‌وچرای زمین بود.
