جرج برنارد شاو، نمایشنامه‌نویس و منتقد مشهور ایرلندی، نظر انتقادی نسبت به املا و نگارش زبان انگلیسی داشت. او معتقد بود که سیستم نوشتاری انگلیسی بسیار غیرمنطقی، گیج‌کننده و ناکارآمد است.
یکی از معروف‌ترین اظهارنظرهای او در این زمینه مربوط به واژه‌ای خیالی به نام "ghoti" است. شاو از این واژه ساختگی برای نشان دادن غیرمنطقی بودن املای انگلیسی استفاده کرد. او توضیح داد که:
"gh" می‌تواند مانند صدای /f/ در کلمه‌ی enough تلفظ شود.
"o" می‌تواند مانند /ɪ/ در women تلفظ شود.
"ti" می‌تواند مانند /ʃ/ در nation تلفظ شود.
با این حساب، او استدلال می‌کرد که "ghoti" می‌تواند مثل "fish" تلفظ شود!
شاو همچنین از اصلاح زبان انگلیسی حمایت می‌کرد و حتی در وصیت‌نامه‌اش پولی اختصاص داد تا یک الفبای جدید برای زبان انگلیسی طراحی شود که تلفظ را دقیق‌تر و منظم‌تر بازتاب دهد. نتیجه‌ی این تلاش، «الفبای شاو» (Shavian Alphabet) بود که در دهه‌ی ۱۹۶۰ طراحی شد.
به‌طور کلی، شاو خط انگلیسی را ناکارآمد می‌دانست و خواهان تغییر آن به سیستم منطقی‌تری بود.
