الان که در حال بازدید از بخش دوم این مطلب هستید، کارلو آنچلوتی دیگر با عنوان "سرمربی سابق رئال مادرید" شناخته میشود. در این مطالب ارسالی، مانند بخش اول قرار هست که کمی خاطره بازی با دوران دوم این مرد در باشگاه رئال مادرید داشته باشیم. کاری که شاید حتی در طول تابستان امسال هم ادامه دار باشد. اگر تمایل دارید، ابتدا بخش اول را مشاهده کنید.
۱۸ اسفند ۱۴۰۰؛ نفس ها در سینه حبس. برای یک شب بزرگ آماده‌اید؟
اینکه مادریدی‌ها شکست سنگینی را در پاریس تجربه نکردند، خود یک نقطه قوت بود. پنالتی از دست رفته مسی مقابل کورتوا هم تاثیر خوبی بر روحیه آنها گذاشته بود.
شروع بازی، موقعیت های خطرناک پاریس و گل‌های آفساید امباپه. در آخر اما امباپه به سبک خود گلی زیبا وارد دروازه لوس بلانکوس کرد. این شب چگونه تمام خواهد شد؟
مدیریت بحران
وضعیت کلی نیمه اول اینگونه بود که PSG بازی را کنترل می‌کرد، با مالکیت بیشتر و تهدید مستقیم توسط مسی، نیمار و امباپه. امباپه ای که با سرعت و حرکات عمقی و بانفوذ های تهدید آمیز خود، در سمت چپ خط دفاعی رئال مادرید مشکلاتی را ایجاد کرد و در نهایت هم یک گل به ثمر رساند.
نیمه دوم: جرقه کامبک
فشار بالا (High Pressing) و تغییر ذهنیت:
در نیمه دوم، آنچلوتی تصمیم گرفت که رئال فشار بیشتری روی خط دفاعی PSG وارد کند. هرچند پاریسی ها هم واکنش نشان میدادند و موفق به گلزنی توسط امباپه هم میشدند، اما پرچم کمک داور او را کلافه کرده بود. بنزما، وینیسیوس و مودریچ فشار هماهنگی روی مارکینیوش و دوناروما آوردند. این فشار باعث اشتباه دوناروما و گل اول بنزما شد.
تعویض‌های کلیدی با ورود رودریگو (دقیقه ۵۷) به جای آسنسیو شروع شد و این باعث شد رئال بیشتر از سمت راست نفوذ کند و سرعت بازی نیز افزایش یافت.
تعویض کروس با کاماوینگا نیز انرژی تازه به خط میانی اضافه کرد و باعث شد خط میانی PSG تحت فشار قرار گیرد.
نقش مودریچ به عنوان مغز تاکتیکی، دست به تعویض او نزدند!
مودریچ در میانه میدان با بردن توپ، ارسال پاس کلیدی برای گل دوم، و حفظ مالکیت تحت فشار، نقش کلیدی ایفا کرد. پاس گل او به بنزما در موقعیت دوم، از میانه زمین تا درون محوطه جریمه، یکی از لحظات شاهکار او بود.
PSG دچار افت روانی شده بود. پوچتینو در مدیریت تیم خود مانند کارلتو نبود. البته به او کمی حق بدهید، جو برنابئو بسیار ترسناک بود و اجازه نفس کشیدن را به هیچ یک از ارکان حریف نمیداد! پس از گل اول رئال، ساختار دفاعی تیم پاریسی کاملاً فرو ریخت. در عرض چند دقیقه، بنزما دو گل دیگر زد، در حالی که PSG قادر به واکنش موثر نبود.
در آخر با انسجام دفاعی رئال روند حفظ نتیجه به خوبی پیش رفت. میلیتائو و آلابا در نیمه دوم بهتر کار کردند و فضای بین خطوط را بستند و والورده با دوندگی‌اش در خط میانی باعث شد امباپه کمتر به توپ برسد.
خودت باورت میشه چه بلایی سر PSG آوردی؟
کارلو آنچلوتی و تیم رئال مادرید در فصل ۲۰۲۱–۲۰۲۲ یکی از به‌یادماندنی‌ترین بازگشت‌های تاریخ لیگ قهرمانان اروپا را مقابل پاری سن ژرمن رقم زدند. پس از شکست ۱–۰ در بازی رفت در پاریس، در بازی برگشت در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، آنچلوتی و بازیکنانش با عملکردی درخشان توانستند ۳–۱ پیروز شوند و در مجموع ۳–۲ به دور بعد صعود کنند.
نحوه برخورد آنچلوتی و تیمش بعد از بازی رفت و در جریان بازی برگشت:
1. آرامش و اعتماد به نفس آنچلوتی:
آنچلوتی به عنوان مربی‌ای باتجربه، پس از بازی رفت به جای انتقاد، سعی کرد آرامش خود را حفظ کند و به بازیکنانش روحیه دهد. او بر قدرت تاریخی باشگاه و توانایی بازگشت در خانه تأکید داشت.
2. تغییرات تاکتیکی:
در بازی برگشت، آنچلوتی با فشرده‌تر کردن خط میانی و اعتماد به بازیکنانی مثل مودریچ و کاسمیرو، توانست کنترل میانه میدان را به‌دست بگیرد. تعویض‌های به‌موقع او، از جمله آوردن رودریگو و تغییر سبک بازی، به بازگشت تیم کمک کرد.
3. نقش کریم بنزما:
بنزما با زدن هت‌تریک در حدود ۲۰ دقیقه، نقش اساسی در این کامبک داشت. عملکرد او تحت رهبری آرام و حمایتی آنچلوتی شکوفا شد. این عملکرد به یاد ماندنی، ادامه روند عالی کریم در طول آن فصل بود. کریمی که با هدایت آنچلوتی، بهترین لحظات را در دوران فوتبال خود سپری کرد.
4. روحیه و شخصیت تیمی:
بازیکنان رئال مادرید، به‌ویژه چهره‌های باتجربه، باور داشتند که می‌توانند بازی را برگردانند. آنچلوتی این روحیه را در تیم حفظ کرد و انگیزه بازیکنان را تقویت نمود.
5. واکنش رسانه‌ای:
پس از برد، آنچلوتی گفت که «برنابئو جادویی است» و بازیکنانش را به‌خاطر ایمان، فداکاری و شخصیتشان تحسین کرد.
انگار روح خفته اروپایی رئال مادرید از خواب ۴ ساله خود بیدار شده بود، از رویایی ترین شبهای فوتبال به خصوص برای مادریدیستاها تحت هدایت آنجلوتی رقم خورد. گام دیگری برای نزدیکتر شدن به اهداف خود برداشتند.
حریف چغر و بد بدن!
قرعه کشی انجام شد، تیم های حاضر در یک‌چهارم نهایی رقبای خود را تا مسیر فینال شناخته بودند. حریف سخت دیگری به مادریدی ها برخورد کرد، اما این مورد فرق اساسی با پاریس‌سنت‌ژرمن داشت. مردی که تیم‌های تحت هدایت او را به چغر بودن می‌شناسند. توماس توخل ،گربه سیاه مادریدی ها در دوران زیدان.
بدترین تحویل سال!
پس از تحویل سال ۱۴۰۱ خورشیدی، بهترین سرگرمی برای یک فوتبال دوست ایرانی می‌تواند تماشای ال‌کلاسیکو باشد. بهترین موقعیت ممکن!
شب بهاری تلخ!
پس از پیروزی ۳ بر ۲ در نیمه نهایی سوپرجام اسپانیا که در ژانویه ۲۰۲۲ در جده برگزار شد، بار دیگر رئال مادرید آنجلوتی باید به مصاف بارسای ژاوی هرناندز می‌رفت. خبر بد اما، غیبت کریم بنزما، امید اول گلزنی مادریدی‌ها و فرلاند مندی در آن بازی بود.
فاجعه رخ داد. وینیسیوس بدون زوج مکمل خود، و ضعف دفاعی رئال مادرید کار دست آنها داد. وابستگی به کریم به خوبی احساس می‌شد. بارسلونا با گل های اوبامیانگ (۲)، فران تورس و رونالد آرائوخو به پیروزی قاطعانه چهار بر صفر رسید. از سخت ترین لحظات آنجلوتی در فصل اول دوره دوم حضورش در رئال، همین شکست فاجعه بار بود. اما به خاطر عملکرد خوب تیم در لالیگا و چمپیونزلیگ، این شکست چندان به چشم هواداران و رسانه ها نیامد.
پس از شکست سنگین ۴-۰ رئال مادرید مقابل بارسلونا در مارس ۲۰۲۲، کارلو آنچلوتی، سرمربی رئال، به‌طور کامل مسئولیت این نتیجه را پذیرفت و تأکید کرد که این شکست نباید به بحران تبدیل شود.
واکنش آنچلوتی به شکست:
آنچلوتی در کنفرانس خبری پس از بازی اظهار داشت که برنامه تاکتیکی‌اش مؤثر واقع نشد و مسئولیت کامل این شکست را بر عهده گرفت. او گفت: «همه چیز اشتباه پیش رفت. این شکست تقصیر من بود. ما باید آرام بمانیم و به جلو نگاه کنیم».
تحلیل عملکرد تیم:
در غیاب کریم بنزما، آنچلوتی تصمیم گرفت لوکا مودریچ را در نقش "فالس ناین" به میدان بفرستد، اما این تغییر نتوانست تأثیر مثبتی داشته باشد. او اذعان کرد که تیمش در نیمه اول بازی را کنترل کرده بود، اما پس از گل‌های بارسلونا، کنترل بازی را از دست دادند.
پیام آنچلوتی به بازیکنان:
آنچلوتی پس از بازی به بازیکنانش گفت که این شکست نباید باعث شود همه چیز را زیر سؤال ببرند. او تأکید کرد که تیم باید از این تجربه درس بگیرد و به مسیر خود ادامه دهد.
واکنش هواداران و رسانه‌ها:
با وجود این شکست، آنچلوتی از حمایت هواداران قدردانی کرد و تأکید کرد که تیم باید به مسیر خود ادامه دهد و از این تجربه درس بگیرد.
شکست ۴-۰ در ال‌کلاسیکو برای رئال مادرید و آنچلوتی ضربه‌ای سنگین بود، اما سرمربی ایتالیایی با پذیرش مسئولیت و تأکید بر یادگیری از این تجربه، نشان داد که تیمش آماده است تا با روحیه‌ای مثبت به رقابت‌های پیش رو ادامه دهد.
رمضان کریم!
پایان فیفادی مارس، انتظار و هیجان و حرارت برای شروع دور یک‌چهارم نهایی چمپیونزلیگ بیشتر از قبل میشود. جایی که بازیکنان رئال مادرید قرار بود برای مصاف با چلسی به لندن بروند.
رمضان، شیر، خرما، دست باندپیچی شده و انگشت اشاره‌ای که پس از هر گل به سوی آن بالاها نشانه می‌رفت. پس از هت‌تریک مقابل تیم متمول فرانسوی، این بار نوبت چلسی بود. هتریک دیوانه وار کریم بنزما احساسات هواداران را برانگیخت، آنها دوباره می‌توانستند بیش از قبل قهرمانی در اروپا فکر کنند. در بازی رفت عملکرد نیمه اول رئال مادرید بسیار عالی بود، اما در نیمه دوم آنجلوتی تصمیم به حفظ نتیجه گرفت و همین اتفاق هم افتاد. فرصت سوزی های بازیکنان چلسی و داشتن سوپراستاری مانند کورتوا نیز خالی از لطف نبود.
تفسیر تاکتیکی و احساسی از رئال مادرید در آوریل ۲۰۲۲، خصوصاً در بازی‌های نفس‌گیر برابر چلسی در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، در واقع بازتابی از ذات اسطوره‌ای این باشگاه در بزرگ‌ترین صحنه‌های فوتبال است؛ جایی که تاکتیک و احساس به شکل خیره‌کننده‌ای در هم تنیده شدند.
در بازی رفت مقابل چلسی در استمفوردبریج، کارلو آنچلوتی ترکیبی از بلوغ تاکتیکی، صبر و تیزهوشی را به نمایش گذاشت. با استفاده از یک خط میانی متشکل از کروس، مودریچ و کاسمیرو که تجربه و کنترل را ارائه میدادند، رئال توانست جریان بازی را در لحظات حساس حفظ کند.
در عین حال، بنزما در بهترین فرم دوران حرفه‌ای خود بود. هت‌تریک او در لندن، عصاره‌ای از هوش فوتبالی، جاگیری درست، و بی‌رحمی در محوطه جریمه بود.
در بازی برگشت در سانتیاگو برنابئو، شرایط متفاوت بود. چلسی با فشار بالا و بی‌امان، رئال را به عقب راند و موفق شد با نتیجه ۳-۰ پیش بیفتد؛ اما چیزی که رئال را از بقیه جدا می‌کرد، نه فقط برنامه تاکتیکی، بلکه توانایی بازیابی تمرکز و استفاده از یک لحظه‌ی طلایی بود. با ورود کاماوینگا، تیم جان تازه‌ای گرفت. آنچلوتی از نیمکت به بهترین شکل استفاده کرد. و البته جادوی مودریچ؛ پاس بیرون پای او برای رودریگو در گل حیاتی، لحظه‌ای بود که فوتبال از منطق تاکتیکی جدا شد و به دنیای احساسات و نبوغ وارد شد. احساساتی که این بازی‌ها ایجاد کردند، چیزی فراتر از پیروزی ساده بود. این رئال مادرید، یادآور دوران کلاسیکی بود که "هرگز تسلیم نمی‌شویم" در DNA تیم حک شده بود. بازی با چلسی نماد یک تیمی بود که حتی وقتی در آستانه حذف قرار گرفت، در آرامشی عجیب، منتظر جرقه‌ای ماند تا شعله‌ور شود.
لوکیتا و عادت همیشگی خود
بنزما گل طلایی را در وقت اضافه به ثمر رساند و جشن پیروزی نه فقط یک صعود، بلکه اثباتی بر هویت بود: رئال مادرید شاید گاهی از نظر آماری و تاکتیکی مغلوب باشد، اما همیشه در بُعد حماسی، برنده است.
آوریل ۲۰۲۲ برای رئال مادرید، صحنه‌ی نمایش فوتبال به عنوان یک هنر احساسی و حساب‌شده بود. آنها نه تنها چلسی را حذف کردند، بلکه به دنیا یادآوری کردند که رئال مادرید در چمپیونزلیگ، فراتر از منطق فوتبال حرکت می‌کند. هر بازگشت، یک بیانیه است. هر گل، یک شعر و هر بازی، روایتی برای تاریخ.
آوریل 2022؛ پیروزی مقابل سویا، نقطه عطف قهرمانی در لالیگا
بازی رئال مادرید مقابل سویا در آوریل ۲۰۲۲، جایی در دل سانچز پیسخوان، یکی از آن شب‌هایی بود که قهرمانی نه با جام، بلکه با روح مشخص شد. پیروزی ۳ بر ۲ برابر یکی از رقبای مستقیم قهرمانی، آن‌هم پس از عقب‌ماندن ۲ بر ۰ در نیمه اول، نقطه‌ی عطفی شد در مسیر تثبیت سلطه مادرید بر لالیگا.
مدیریت بحران و واکنش آنچلوتی
نیمه اول، رئال کاملاً در شوک بود. سویا با انرژی، پرس بالا و استفاده از اشتباهات خط دفاعی مادرید، خیلی زود به دو گل رسید. فشار تماشاگران و دوندگی بی‌امان بازیکنان سویا باعث شد رئال نتواند جریان بازی را در دست بگیرد. آنچلوتی اما در نیمه دوم، با چند تغییر کلیدی روند را کاملاً برگرداند:
- ورود رودریگو، که نه‌تنها با گل اول، بلکه با تحرکش، مدافعان سویا را عقب کشید.
- آزاد شدن مودریچ برای پیش‌روی و ساخت بازی.
- بالا رفتن خط دفاع و استفاده از کارواخال به‌عنوان یک وینگ‌بک عملیاتی.
تاکتیک آنچلوتی ساده اما مؤثر بود: عقب نایست، مالکیت را بگیر، و از انرژی جوان‌ها برای باز کردن خط دفاع خسته‌ی سویا استفاده کن.
رئالِ همیشه زنده
اما فراتر از تاکتیک، آنچه این بازی را در حافظه‌ها جاودانه کرد، جنگندگی تا لحظه آخر بود. پس از گل اول رودریگو، باور بازیکنان مادرید در چهره‌هایشان موج می‌زد. ناچو گل تساوی را با یک حرکت از اعماق خط دفاع زد – پاس بنزما، کنترل توپ و شلیک دقیق.
و در نهایت، وقت اضافه بود که بنزما، همان رهبر آرام و بی‌ادعای تیم، ضربه آخر را زد. گلی که نه‌تنها سه امتیاز آورد، بلکه پیامی محکم فرستاد:
این رئال، هیچ‌وقت تسلیم نمی‌شه.
سویا 2-3 رئال مادرید؛ کامبک قهرمانانه | تیتر طرفداری، فروردین ماه 1401
اگر بخوایم لحظه‌ای را به عنوان مهر رسمی بر قهرمانی لالیگای ۲۲-۲۰۲۱ درنظر بگیریم، شاید نه جشن رسمی، بلکه همین پیروزی برابر سویا بود؛ یک بازگشت نمادین، با گل‌هایی که هرکدام نشانی از شخصیت تیم داشتند:
- رودریگو، شور جوانی
- ناچو، تعهد و ریشه‌ها
- بنزما، آرامش و رهبری
این بازی نه فقط یک پیروزی، بلکه تأیید دوباره یک جمله بود:
"تا وقتی سوت پایان نزده شده باشه، رئال همچنان زنده‌ست."
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پایان بخش دوم. بخش سوم مربوط به یک ماه پایانی فصل 22-2021 خواهد بود. قهرمانی در لالیگا، نیمه نهایی شگفت آور مقابل من سیتی و قهرمانی باشکوه لیگ قهرمانان اروپا با پیروزی مقابل لیورپول.
