طرفداری | دیوید بتی (David Batty) زاده دوم دسامبر 1968 در شهر لیدز انگلستان است. او در پست‌های هافبک دفاعی و میانی بازی می‌کرد. بتی فوتبالش را از تیم‌های پایه لیدز آغاز کرد و در سال 1987 به تیم اصلی این باشگاه رسید. نخستین بازی بتی برای لیدز در نوامبر 1987 برابر سوئیندون تاون در لیگ سطح دوم انگلستان به ثبت رسید. سه فصل حضور لیدز در سطح دوم فوتبال انگلستان، آمارهای 26 بازی و یک گل در فصل 88-1987، 35 بازی در فصل 89-1988 و 49 بازی در فصل 90-1989 را برای این بازیکن به همراه داشت. صعود به لیگ برتر، دستاوردی بود که با درخشش بتی برای لیدز به دست آمد. او آن‌چنان در خط میانی لیدز درخشیده بود که با بیلی برمنر، اسطوره این باشگاه مقایسه می‌شد.
حضور در لیگ برتر، نمایش‌های جانانه بتی در میانه میدان را به دید عموم رساند. او در نخستین فصل حضور در بالاترین سطح فوتبال کشورش به آمار 49 بازی و یک پاس گل رسید. بتی پخش توپ بسیار خوبی داشت و با جنگندگی خود در میانه میدان و تخریب بازی حریف، نقش مهمی در نمایش‌های بسیار خوب لیدز تازه بازگشته داشت. با این وجود، تنها چیزی که در بازی بتی دیده نمی‌شد، گلزنی بود. از این رو، هواداران لیدز پس از هر پابه‌توپ هافبک سرسخت‌شان، با شعار «شوت..شوت»، تقاضای گلزنی از این بازیکن را داشتند. او در فصل 92-1991، موفق شد تا خواسته اکثر اهالی فوتبال را برآورده سازد و پایش در بازی‌های تیمش برابر ناتس کانتی و منچستر سیتی به گلزنی باز شود. 43 بازی و دو گل، آمار بتی در فصلی بود که منجر به شگفتی‌سازی لیدز و قهرمانی این باشگاه در لیگ برتر منتهی شد. او یک فصل دیگر در لیدز حضور داشت و به آمار 38 بازی، یک گل و دو پاس گل، به همراه قهرمانی در سوپرجام انگلستان رسید. بتی در این فصل برابر میدلزبورو گلزنی کرد.
نیاز مالی لیدز باعث شد تا این باشگاه، هافبک دست‌پرورده خود را در سال 1993 با 2.75 میلیون پوند راهی بلکبرن کند. 33 بازی و دو پاس گل، آمار نخستین فصل حضور بتی در بلکبرن بود. او در دومین فصل حضور خود در این باشگاه، دچار شکستگی پا شد و این مهم باعث شد تا او فقط در پنج بازی بلکبرن حضور داشته باشد. در این فصل بود که بلکبرن به قهرمانی لیگ برتر انگلستان رسید تا بتی در دومین قهرمانی لیگ خود، از دریافت مدال امتناع کند زیرا اعتقاد داشت با تنها 450 دقیقه بازی، سهم ناچیزی در این مهم داشته است. او تا ماه مارس فصل 96-1995 در بلکبرن حضور داشت و با گلزنی برابر منچستر سیتی، آمار خود را به یک گل و یک پاس گل در 36 بازی رساند. بتی از هفته 29 لیگ برتر این فصل با 3.75 میلیون پوند به نیوکاسل پیوست. نخستین بازی بتی با پیراهن نیوکاسل، دیدار برابر منچستر یونایتد، رقیب مستقیم این باشگاه در راه قهرمانی لیگ برتر بود. شکست برابر منچستر یونایتد، شروع خوبی برای بتی نبود اما او در بازی‌های آینده خود به عملکرد بسیار خوبی رسید و برابر تیم سابقش یعنی بلکبرن، گلزنی کرد. 11 بازی، یک گل و دو پاس گل، حاصل کار این بازیکن در نایب قهرمانی نیوکاسل در لیگ برتر بود. او در فصل 97-1996 نیز به همراه تیمش نایب قهرمان انگلستان شد و این بار به آمار 44 بازی، یک گل و دو پاس گل رسید و در جام یوفا نیز به میدان رفت.
این بازیکن با عملکرد بسیار خوب خود در فصل 98-1997، بهترین بازیکن فصل نیوکاسل شد. او در 40 بازی خود با پیراهن نیوکاسل به دو گل رسید که یکی از این گل‌ها، تک گل پیروزی‌بخش تیمش برابر استون ویلا بود. ورود رود گولیت به نیوکاسل و بازسازی ترکیب این باشگاه باعث شد تا بتی، پس از 10 بازی در نیم فصل نخست فصل 99-1998، در نقل و انتقالات زمستانی با مبلغی معادل با 6.3 میلیون یورو به تیم شهر زادگاهش یعنی لیدز بازگردد. آمارهای این بازیکن در بازگشت به لیدز، 23 بازی و چهار پاس گل در فصل 00-1999، 26 بازی و یک پاس گل در فصل 01-2000، 44 بازی و یک پاس گل در فصل 02-2001 و 14 بازی و یک پاس گل در فصل 04-2003 بود. بتی یکی از اعضای لیدز خاطرانگیز فصل 01-2000 لیگ قهرمانان اروپا بود و با یک پاس گل برابر اندرلخت در مرحله گروهی و حضور در هشت مسابقه، نقش مهمی در صعود تیمش به جمع چهار تیم نهایی جام داشت. او به دلیل مصدومیت‌ها و عوارض ناشی از مصرف مسکن، مدتی دچار مشکلات قلبی شد و بازی‌های زیادی از تیمش را از دست داد. او فصل 03-2002 را به صورت کامل از دست داد اما در فصل بعدی به میادین بازگشت. بتی در سال 2004، پس از چالش‌های مصدومیت خود، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
او پیش از حضور در تیم ملی بزرگسالان انگلستان، در تیم دوم و زیر 21 سال این کشور حضور داشت. نخستین بازی ملی بتی برای بزرگسالان انگلستان، دیدار برابر تیم ملی شوروی در سال 1991 بود. او سپس مسافر یورو 1992 شد و در دو بازی این جام برابر فرانسه و سوئد به میدان رفت. تورنمنت ملی بعدی بتی، جام جهانی 1998 بود. او در چهار بازی این جام برابر تونس، رومانی، کلمبیا و آرژانتین به میدان رفت. بتی موفق به گل کردن آخرین پنالتی انگلیس در مرحله یک‌هشتم نهایی جام جهانی برابر آرژانتین نشد تا با از دست رفتن پنالتی‌اش، انگلستان از جام جهانی 1998 کنار رود. او پس از دیدار برابر لهستان در سال 1999 که با اخراج دقیقه 84 او همراه بود، دیگر در بازی‌های ملی دیده نشد. 42 بازی و سه پاس گل، آمار نهایی بتی در تیم ملی انگلستان بود. به گفته برخی هم‌بازی‌های سابق، بتی چندان علاقه‌ای به فوتبال نداشت و این ورزش را صرفاً به دلیل عملکرد خوبش ادامه می‌داد. بتی پس از پایان فوتبالش به زندگی کنار خانواده، دور از حواشی متعدد، پرداخته است.
از سری خاطرات فوتبالی
آبل ژاویر؛ مرد دکلره لیورپول و تیم ملی پرتغال، از قهرمانی جام جهانی جوانان تا خداحافظی در آمریکا
رضا نوروزی؛ دهمین گلزن برتر جهان در فصل 11-2010 با سابقه بازی در فولاد خوزستان و پرسپولیس
مایکل مولس؛ از فرم خوب گلزنی در هلند تا مصدومیت، پس از برخورد با اولیور کان
