طرفداری- با این حال، خانواده سلطنتی قطر که حالا صاحب باشگاه قهرمان اروپا به حساب میروند، هیچگاه برنامهای برای سرمایهگذاری در دنیای فوتبال و باشگاهداری در اروپا نداشتند. تمام پروسه ورود این کشور کوچک حوزه خلیج فارس به دنیای فوتبال، بخشی از برنامه پرهزینه محمد بن همام، رئیس اسبق AFC و مامور ویژه خانواده سلطنتی قطر، برای کسب میزبانی جام جهانی 2022 برای کشورشان بوده است.
جاناتان کالورت و هایدی بلیک، خبرنگاران انگلیسی بودند که بعد از خبر جنجالی اعطای میزبانی جام جهانی 2022 به قطر، تحقیقات گسترده و مخفیانهای برای رمزگشایی از چرایی رسیدن چنین دستاورد بزرگی به کشوری که حتی سابقه حضور در این تورنمنت را هم نداشت، شروع کرده و نتایج بررسیها و مصاحبههایشان را در قالب کتاب "بازی کثیف: توطئه قطری برای خرید جام جهانی"، منتشر کردند.
بخشی از این کتاب که در ایران از سوی انتشارات گلگشت منتشر شده و گزیدههای آن را طی روزهای قبل از جام جهانی 2018 در طرفداری، منتشر کردیم، به چند و چون ورود خانواده پادشاهی قطر به فرانسه و خرید پاریسن ژرمن میپردازد که باهم میخوانیم:
خرید پاریسن ژرمن با هدف به دست آوردن رای میشل پلاتینی
قبل و بعد این رای گیری مشهور برای اعطای میزبانی جام جهانی 2018 و 2022 به روسیه و قطر، اتفاقات بسیاری در دنیای فوتبال رخ داد که در نهایت منجر به محرومیت مادام العمر و کنار رفتن بسیاری از اسامی مشهور چون سپ بلاتر، میشل پلاتینی و محمد بن همام از دنیای فوتبال شد.
میشل پلاتینی به عنوان رئیس وقت یوفا، به عنوان یکی از مهم ترین نفرات کمیته اجرایی 24 نفره فیفا (کمیتهای که متشکل از نمایندگان قارههای مختلف در فیفا بود و بعد از رسوایی انتخاب قطر، از هم پاشید) هم شناخته می شد و رسیدن به رای او اهمیت بالایی برای کمپین قطری محمد بن همام داشت. بن همام برای رسیدن به حمایت ستاره اسبق تیم ملی فرانسه و باشگاه یوونتوس، دست به دامن نیکولا سارکوزی، رئیس جمهور وقت فرانسه، شد و با جوش دادن معامله های سرمایه گذاری و نفتی بزرگ، قلب او را فتح کرد تا در نهایت با فشار سیاسی وارده از سوی رئیس جمهور، پلاتینی هم نام قطر را روی برگه رای اش بنویسد.
قطری ها به عنوان ثروتمندترین کشور جهان و با تکیه بر بنیه مالی فوق العاده قدرتمند، از هیچ کوششی برای رسیدن به میزبانی جام جهانی دریغ نکرده بودند و محمد بن همام به عنوان رئیس وقت AFC، رهبری کمپین پشت پرده شان را در اختیار گرفته بود. او در فرجه ای دو ساله، چندین و چند رای برای قطر تضمین کرده بود و در فاصله کمی با زمان رای گیری، با قدرت پیش می رفت. در این باره می خوانیم:
بن همام راضی و مفتخر بود. داستان آوردن جام جهانی به دوحه که در ابتدا کاملا خیال پردازانه و تخیلی به نظر می رسید، الان با قدرت به سمت موفقیت در حال حرکت بود. او 4 رای از آفریقا در جیب داشت. دیپلماسی اش در آسیا جواب داده بود و تلاشش در جوش دادن معامله با برخی اروپایی ها برای رسیدن به آرای بیشتر به نتیجه رسیده بود. معامله اش با اسپانیا به تنهایی 4 رای برایش تضمین می کرد و توافقش با موتکوی روس، آرای آنها را بیشتر هم می کرد. با این حال، بن همام کسی نبود که حتی اگر پیروزی در دسترس باشد، با این خیال ها، به خواب برود. او می خواست کارهایی که قبلا در اروپا انجام داده بود را تقویت کند و در این راه باید دوباره سراغ قدرتمندترین چهره این قاره، میشل پلاتینی، رفت.
بن همام تلاش بسیاری برای بدست آوردن رای رئیس یوفا کرده بود و حتی او را مجاب کرده بود جلسه ای برای ارائه شرایط میزبانی قطر به کمیته میزبانی آنها در نیون اختصاص دهد. تمامی اعضای ارشد کمیته میزبانی قطر در اکتبر و دو ماه قبل از رای گیری میزبانی جام جهانی راهی نیون شدند تا ارائه ای خصوصی برای ستاره سابق فرانسوی داشته باشند. قرار بود بن همام رهبری کمیته میزبانی قطر را به عهده داشته باشد، اما در لحظات آخر جای خود را به السوادی، مدیرارشد اجرایی کمیته میزبانی، داد تا به امور دیگری برسد.
تیم قطری در جلسه عمومی، به طور خلاصه به شرح شرایط دوحه پرداخت، اما اطلاعات تفصیلی شب قبل از آن در جریان شام خصوصی پلاتینی و ولیعهد قطر، شیخ تمیم بن خلیفه آل ثانی، صورت گرفته بود. آقای ولیعهد تا آن روز چندان نشانی از خود در کمیته میزبانی بروز نداده بود تا برادر کوچک ترش شیخ محمد امورات را پیش ببرد، ولی با نزدیک شدن رای گیری لازم بود قطری ها با تمام توان وارد میدان شوند. شیخ طمیم در ادامه با هماهنگی تلفنی بن همام، راهی زوریخ شد تا جلسه ای هم با سپ بلاتر داشته باشد.
در همین رابطه بخوانید: گزیدههای کتاب بازی کثیف: توطئه قطری برای خرید جام جهانی
در این بین، در بخشی از این کتاب اشاره ای شنیدنی به روند خرید باشگاه پاری سن ژرمن و راه اندازی غول رسانه ای بین اسپورتس می شود که در ادامه می خوانیم:
یک ماه بعد در فاصله 10 روزه تا رای گیری میزبانی جام جهانی، شیخ طمیم برای مهم ترین جلسه اش به اروپا بازگشت. نیکولا سارکوزی او را برای شام در کاخ اِلیزه پاریس دعوت کرده بود. دیگر مهمان حاضر در جلسه سباستین بازین، مدیر ارشد اجرایی باشگاه پاری سن ژرمن فرانسه، بود؛ باشگاهی که در آن زمان مشکلات مالی بسیاری به خود می دید. مهمان سومی هم در حالی که تعجب از صورتش می بارید و نمی دانست رئیس جمهور چرا دعوتش کرده، وارد اِلیزه شد. میشل پلاتینی به سر میز هدایت شد و تعجبش با دیدن شیخ طمیم دو برابر شد چون انتظار نداشت در چنین فاصله کمی دوباره ولیعد قطر را ملاقات کند.
شرح صحبت های آن جلسه تا چندین سال بعد از رای گیری میزبانی جام جهانی نامعلوم بود تا اینکه نشریه فرانسوی فرانس فوتبال، طی گزارشی خبر داد شیخ طمیم پیشنهاد داده قطر، باشگاه پاری سن ژرمن را خریداری کند و شبکه ای تلویزیونی برای رقابت با کانال پلاس راه بیندازد. در همین جلسه بود که سارکوزی تلاش کرد بیشترین فشار را برای تحمیل نظرش به پلاتینی وارد کند. ماجرا به اینجا ختم شد که یک سال بعد از رای گیری میزبانی جام جهانی، یکی از ثروتمندان قطری به نام ناصرالخلیفی، در ازای 50 میلیون یورو، پاری سن ژرمن را خریداری می کند و شبکه خبری الجزیره قطر، در ازای 150 میلیون یورو حق پخش مسابقات فرانسه را خریداری می کند و شبکه مشهور بین اسپورتس را راه می اندازد که الان بزرگترین غول رسانه ای دنیای ورزش به شمار می رود.
رای پلاتینی هم بدست آمده بود و بن همام می توانست به خودش برای به اتمام رساندن موفق یک کودتای دیگر و این بار در اروپا، افتخار کند. رویای میزبانی غیرممکن کشورش الان یک قدرت غیرقابل مهار شده بود.