طرفداری | این اولین بار بود که پرتغال در ۲۵ سال گذشته در مقابل آلمان به پیروزی دست می‌یافت. بردی جانانه و باارزش بود و با استحقاق کامل به‌دست آمد.
بازی آرام شروع شد، پیش خود فکر می‌کردیم آیا به چنین رقابت‌های اضافی بعد از فصل شلوغ و بی‌انتهای دیگری نیاز داریم؟ اما وقتی در نیمه دوم کار بالا گرفت، این مبارزه واقعاً هیجان‌انگیز و دیدنی شد و مسیر تفکرات ما هم تغییر کرد!
در ابتدا این بازی می‌رفت تا به نمایش ویرتس تبدیل شود، زمانی‌که این ستاره آلمانی مورد توجه لیورپول، دروازه پرتغال را در دقیقه ۴۸ باز کرد. مهاجم بایرلورکوزن که در آستانه انتقال ۱۰۹ میلیون پوندی به لیورپول قهرمان لیگ برتر قرار دارد، با ضربه سر، روی پاس هوشمندانه یوسوا کیمیش که صدمین بازی ملی‌اش را برای آلمان انجام می‌داد، گل اول آلمان را به ثمر رساند.
اما پرتغال بدون هیچ‌گونه درنگ و دلواپسی به بازی بازگشت و چیکو کونسیسائو گل تساوی پرتغال را در دقیقه ۶۳ با نفوذی عالی و پایانی معرکه به ثمر رساند. و ۵ دقیقه بعد، از میان تمام بازیکنان پرتغال، باز هم مسن‌ترین بازیکن تیم، کریستیانو رونالدو گل برتری را با بغل پا وارد دروازه خالی آلمانی‌ها کرد.
پرتغال بار دیگر به یکی از فینال‌های مهم اروپایی رسید و یکشنبه با یکی از دو تیم اسپانیا یا فرانسه روبه‌رو خواهد شد.
با آنچه شاهد آن بودیم، رقیبی مناسب برای هر یک از دو بزرگ اروپا و جهان در دیدار فینال خواهد بود. پرتغال به تیم هجومی و سیال و روانی تبدیل شده و هم‌اکنون ستاره‌های بزرگی در ترکیبش دارد؛ بهترین مدافع چپ جهان، دو تا از بهترین هافبک‌های جهان و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال.
درباره مندس، ویتینیا، فرناندز و رونالدو صحبت می‌کنم، پیش از آنکه حتی به ژوائو نوس، کونسیسائو، سیلوا، نتو فکر کنیم؛ فلیکس و لبائو که امشب اصلاً به زمین نیامدند.
بماند عده‌ای معتقدند پرتغال دیگر نیازی به کاپیتان پرتجربه و کم‌تحرک و بی‌اثر خود ندارد. ولی از ظاهر امر پیداست او قصد توقف ندارد و به هر قیمتی تا جام جهانی ۲۶ به بازی که به آن عشق می‌ورزد، ادامه خواهد داد!
برای جام جهانی سال آینده، مطمئناً باید پرتغال را در میان مدعیان اصلی قهرمانی دانست. بی‌شک و بدون هیچ تردیدی!
در مقابل، حریف آن‌ها، ویرتس و آلمان کم آوردند و خوش‌شانس بودند در زمین خود با فاصله بیشتری بازی را واگذار نکردند. حالا باید در بازی دردناک و زورکی رده‌بندی حضور پیدا کنند.
دیشب نگاه خیلی‌ها روی فلوریان ویرتس بود. او بازی خوبی داشت، گل اول را به ثمر رساند و در تمام مدت بازی فعال بود و تلاش دفاعی‌اش هم چشمگیر. لیورپول امیدوار است بتواند این انتقال را نهایی کند.
در این دیدار مشخص بود ویرتس دوست دارد در نیم‌فضاهای سمت چپ بازی کند. به نظر می‌رسد اگر به لیورپول بپیوندد، او در پست شماره ۱۰ قرار خواهد گرفت؛ این به این معنی است که جایگزین دومینیک سوبوسلای خواهد شد. اما او می‌تواند در سمت چپ خط حمله هم بازی کند.
در این صورت، سرخ‌ها بازیکنانی مثل صلاح، کیه‌زا، سوبوسلای، ویرتز، خاکپو، دیاز، ژوتا و نونیز را در مناطق هجومی خواهند داشت. علاوه بر این، بازیکنانی مثل الیوت و دوآک نیز حضور دارند. اصلاً هم بد نیست.
احتمالاً خرید مناسبی خواهد بود!
در آن‌سوی زمین، در مقابل این جوان خوش‌آتیه که راه درازی در پیش رو دارد، کریستیانو رونالدو در دم‌دمای پایان دوران حرفه‌ای خود، صدو‌سی‌وهفتمین گل ملی خود را برای پرتغال به ثمر رساند. این ستاره ۴۰ ساله روی پاس زمینی نونو مندس گل برتری را به ثمر رساند. برای او هر گل، معنای امید، بقا و ادامه دادن و ماندن دارد. عطش سیری‌ناپذیر او در این سن و سال قابل تقدیر است.
پرتغال اولین دوره این رقابت‌ها را در سال ۲۰۱۹ فتح کرد، اما شانس دومین قهرمانی‌شان وقتی آن‌ها در آلیانتس آرنا مونیخ عقب افتادند، بعید به‌نظر می‌رسید.
به‌دلیل بارش تگرگ در مونیخ، این نبرد با ده دقیقه تأخیر آغاز شد؛ آلیانتس آرنا دومین بازی مهم هفته را میزبانی می‌کرد، پس از فینال لیگ قهرمانان اروپا در روز شنبه، جایی که پاری‌سن‌ژرمن اینترمیلان را با نتیجه ۵-۰ با اقتدار کامل منهدم کرده بود.
در ۴۵ دقیقه ابتدایی، آلمان فرصت‌های بهتری داشت؛ دیوگو کاستا، دروازه‌بان مهمان، با واکنشی سریع جلوی شوت محکم لئون گورتسکا را گرفت و ضربه وولتماده، مهاجم اشتوتگارت را نیز مهار کرد.
پرتغال تنها یک شوت ضعیف از رونالدو داشت که در چارچوب بود و تیم یولیان ناگلزمان شایسته بود با ضربه سر ویرتس به گل اول برسد.
پرتغالی‌ها به‌شدت به این گل اعتراض داشتند و معتقد بودند نیک وولتماده، بازیکن تازه‌وارد آلمان، راه روبن دیاز، مدافع پرتغال را سد کرده است؛ اما با وجود بازبینی صحنه در مانیتور کنار زمین، گل مورد تأیید قرار گرفت.
اما ورود کونسیسائوی باانرژی و بهترین بازیکن میدان، جریان بازی را کاملاً تغییر داد.
ناگهان تیم پرتغال بر بازی مسلط شد و پس از دو گل، موقعیت‌های بیشتری هم داشتند، اما تراشتگن با واکنشی عالی ابتدا شوت دیوگو ژوتا، مهاجم لیورپول، و سپس ضربه دوباره کونسیسائو را مهار کرد. اما در پایان، موقعیت‌های از دست رفته اهمیتی نداشت؛ و تیم روبرتو مارتینز اولین پیروزی رسمی خود مقابل آلمان را پس از یورو ۲۰۰۰ کسب کرد؛ زمانی که سرجیو کونسیسائو، پدر کونسیسائوی این دیدار، با هت‌تریک خود پرتغال را به پیروزی درخشان ۳-۰ رسانده بود.
این چهارمین دوره لیگ ملت‌های اروپاست که پرتغال در سال ۲۰۱۹، فرانسه در ۲۰۲۱ و اسپانیا در ۲۰۲۳ به قهرمانی دست یافته‌اند.
یولیان ناگلزمان مشغولیات بسیاری برای جمع‌وجور کردن و آمادگی آلمان برای جام جهانی در دست دارد، در حالی‌که مارتینز، مربی پرتغال، مجموعه بسیار خوبی در اختیار دارد و اگر اشتباهات تاکتیکی نسل گذشته طلایی این کشور و همچنین بلژیک را که رهبری آن را به‌دست داشت، تکرار نکند، با پرتقال‌های خوش‌رنگ و شیرین، و درشت و آبداری که در دست دارد، به‌راحتی می‌تواند آب پاکی را روی دستان بسیاری از حریفان جهانی خود بپاشد.
