فقط دو هفته پس از فینال لیگ قهرمانان اروپا مربیان باشگاهی باید ستارگان خود را در تورنمنتی دیگر گرد هم آورند. نه فرصتی برای تعطیلات است و نه حتی فرصتی برای نفس کشیدن. جام جهانی باشگاه‌ها شبیه کتاب قطور تازه خریداری شده برای یک کتابخانه لبریز از کتاب قرار است به زور و ضرب روسای فیفا خود را آن وسط جا کند.
تورنمنتی که نه bbc و نه itv علاقه‌ای به رقابت برای پخش زنده آن نداشتند، باشگاه‌ها با تردید به آن گام نهادند و کسی به راحتی سر از الگوریتم ورود تیمها به آن در نمی‌آورد. تورنمنتی عجیب که برای اولین بار الاهلی مصر پادشاه بلامنازع فوتبال باشگاهی در آفریقا باید قدرت خود برابر تیم‌های مختلف اروپایی محک بزند و عربستان سعودی بشکه بشکه نفت می‌فروشد تا الهلال نمایشی درخشان برابر رئال مادرید ارائه کند.
این داستان تورنمنت ناخوانده تابستان 2025 است. ویژه نامه جام جهانی باشگاه‌ها....
ویژه نامه گروه‌های هشتگانه جام جهانی باشگاه‌ها در سه بخش تنظیم شده: بخش اول برنامه بازی هر گروه، بخش دوم معرفی کوتاه تیمها، مربی و یک بازیکن، از ویژه نامه ژوئن 2025 مجله world soccer و بخش مفصل سوم با عنوان "نگاه" مصاحبه، داستان یا نگاهی متفاوت به یکی از تیم‌های گروه که برای گروه A به لیلا پریرا، بانوی رییس باشگاه پالمیراس و مسیر دشوار او در راه موفقیت باشگاه برزیلی اختصاص یافته
برنامه بازیها
| بازی |
تاریخ |
ساعت |
ورزشگاه |
| الاهلی- اینتر میامی |
یکشنبه 25 خرداد |
03:30 |
هاردراک- میامی |
| پالمیراس- پورتو |
دوشنبه 26 خرداد |
01:30 |
مت لایف- ایست رادرفورد |
| پالمیراس- الاهلی |
پنجشنبه 29 خرداد |
19:30 |
مت لایف- ایست رادرفورد |
| اینتر میامی- پورتو |
پنجشنبه 29 خرداد |
22:30 |
مرسدس بنز- آتلانتا |
| پورتو- الاهلی |
سه شنبه 3 تیر |
04:30 |
مت لایف- ایست رادرفورد |
| اینتر میامی- پالمیراس |
سه شنبه 3 تیر |
04:30 |
هاردراک- میامی |
معرفی تیمها
پالمیراس برزیل
باشگاه سنتی جامعه مهاجران ایتالیایی برزیل در شهر سائوپائولو که پس از دورانی پر تلاطم بار دیگر در کورس رقابت با تیم‌های قدرتمند برزیل، فلامنگو و بوتافوگو قرار گرفته. مدیریت درست و استادیوم آلیانتس پارک - احتمالا بهترین و مدرن‌ترین استادیوم برزیل که بعد از جام جهانی 2014 افتتاح شد- به آنها در این رقابت کمک بزرگی کرده.
پالمیراس در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ کوپا لیبرتادورس و در دو فصل بعد از آن لیگ برزیل را برد، اما فصل گذشته را بدون جام به پایان رساند.
آنها در نوک خط حمله، ویتور روکه، گران‌ترین خرید تاریخ فوتبال برزیل را در اختیار دارند. در کنار او پائولینیو و پشت سر آنها فاکوندو تورس، بازیساز اروگوئه‌ای حضور دارند. همچنین استوائو استعداد جوان دیگری در خط حمله پالمیراس است. آیا یک مربی بسیار محتاط می‌تواند در تورنمنت‌ها موثر باشد؟ اگر به آن اعتقاد دارید، پس پالمیراس را در لیست مدعیان قهرمانی بنویسید!
به او بنگرید: استِوائو
فصل گذشته و در ۱۶ سالگی به اوج رسید و به سرعت به عنوان بااستعدادترین بازیکن برزیلی پس از سالهای درخشش نیمار در سانتوس شناخته شد. بال راستِ چپ پا با بالانس شگفت‌انگیز در بازی که پس از مسابقات به چلسی نقل مکان خواهد کرد. تقابل مسینیو با مسی تماشایی خواهد بود!
سرمربی: آبل فریرا
مربی پرتغالی که در سال ۲۰۲۰ به پالمیراس آمد و موفقیت‌های بزرگی کسب کرد. هوش تاکتیکی، توانایی رهبری و گاهی اوقات رفتارهای افراطی او تا حد زیادی یادآور مورینیوی در جوانی است.
پورتو پرتغال
اگر این تورنمنت تقریباً در هر زمان دیگری در طول سه دهه گذشته برگزار می‌شد، پورتو می‌توانست از تیم‌های قدرتمند آن باشد. از دوران رباح ماجر تا عصر ماریو ژادل و سپس توفیقات مورینیو و حتی آندره ویلاس بواس اما در این تابستان، اژدهای پرتغال، در پایین‌ترین سطح خود در 30 سال گذشته قرار دارد.
رئیس قدیمی باشگاه، خورخه نونو پینتو دا کاستا، اوایل امسال درگذشت و به نظر می‌رسد بخش بزگی از هویت فراموش‌نشدنی پورتو با او از بین رفته است. پس از او، دوران ریاست آندره ویلاس-بواش از ابتدای فصل بسیار نگران‌کننده بوده و بیشتر یادآور دوران مربیگری او در تاتنهام است تا پورتو!
آنها چه در جام‌های داخلی و چه در رقابت‌های اروپایی، به هیچ وجه شانسی برای قهرمانی نداشت. در لیگ اروپا پس از ایستادن در رتبه پانزدهم دور لیگ، در بازی پلی آف برابر آ اس رم حذف شدند و در لیگ بنفیکا دو بار با نتیجه 4-1 در خانه و خارج از خانه تحقیرشان کرد . شرکت در این مسابقات برای گروهی از طرفداران رویای پایانی بهتر برای فصلی فاجعه بار است و البته بیشتر آنها از اینکه کابوس 2025 طولانی‌تر شده خشمگین هستند...
به او بنگرید: رودریگو مورا
تجسم خلاقیت ناب فوتبال لاتینی پرتغال. در 18 سالگی نه تنها به عضو ثابت ترکیب پورتو بدل شده بلکه محور اصلی حملات تیم است.
سرمربی: مارتین آنسلمی
مربی جوان آرژانتینی که در لیگ‌های اکوادور و مکزیک نامی برای خود دست و پا کرد اما با عبور از اقیانوس اطلس و جانشینی ویتور برونو مربی اخراجی باشگاه در ژانویه با مشکلات زیادی در پورتو مواجه شد. آنسلمی دو روز قبل از فینال مسابقات 40 ساله خواهد شد!
الاهلی مصر
غول‌های قاهره دهه‌هاست که بر بازی‌های باشگاهی در آفریقا تسلط دارند، اما در 6 سال اخیر این برتری به سطحی دیگر رسیده؛ حضور دائمی در نیمه‌نهایی، 5 بار فینالیست شدن و 4 عنوان قهرمانی. قهرمانی در سال 2024، جایی که آنها اسپرانس تونس را در فینال شکست دادند، رکورد قهرمانی آنها را به 12 رساند. اگرچه الاهلی در تمام این قهرمانی‌ها قدرت بلامنازع نبوده و گاهی اوقات در مراحل گروهی با مشکل مواجه می‌شدند، اما آنها ثابت کرده‌اند که چوب جادویشان در قاره سیاه مشابه پادشاهان قاره سبز در برنابئو، به موقع عمل خواهد کرد.
این باشگاه قدیمی که در سال 1907 تأسیس شد در دورانی که دسترسی به ورزش محدود به طبقه خاصی از استعمارگران در کشور مصر بود و به نمادی از مقاومت در برابر حکومت بریتانیا تبدیل شد. آنها 44 عنوان قهرمانی لیگ و 39 جام حذفی مصر را به دست آورده‌اند و در 9 دوره جام باشگاه‌های جهان با فرمت‌های قبلی شرکت کرده‌اند.
به او بنگرید: وسام ابوعلی
مهاجم ملی‌پوش فلسطینی متولد دانمارک، پس از پیوستن به الاهلی در اواسط فصل 2023-24، در 19 بازی لیگ مصر 18 گل به ثمر رساند. گل صعود الاهلی به دور حذفی یا یک توییت در حمایت از مردم فلسطین در خاک آمریکا... کدامیک تاثیر مهم‌تری در جهان ما خواهد داشت؟
سرمربی: مارسل کولر
مربی 64 ساله سوئیسی سه فصل است که در الاهلی حضور دارد. مربی پیشین از این سرمربی اتریش، کلن و بوخوم در آلمان و بازل و گراس‌هاپرز در کشور خود و البته جانشین موسیمانه در الاهلی
اینترمیامی- ایالات متحده
آنها با رکوردشکنی توانستند در صدر جدول کنفرانس شرق MLS قرار گیرند و علاوه بر انتخاب به عنوان نماینده کشور میزبان در تورنمنت راهی دور نهایی لیگ آمریکا شوند.
از دوران پله و فرانتس و بکن باوئر MLS با عنوان پارکینگ ماشین‌های لوکس قدیمی شناخته می‌شد و این فرصت بزرگی است تا آنها چیزهای دیگری را به دنیا نمایش دهند.
اینترمیامی با حضور لیونل مسی، سرخیو بوسکتس، جوردی آلبا و لوئیس سوارز مجموعه‌ی جذابی از فاتحان سالهای دور لیگ قهرمانان اروپا را در اختیار دارد اگرچه حداقل 10 سال از قهرمانی این مجموعه فاخر در فینال برلین 2015 گذشته؛ آنها در یک بازی بین قاره‌ای برابر النصر با 6 گل نابود شده‌اند و همه بازیکنان باشگاه 35 سالگی را گذرانده‌اند اما امید عالیجناب، ریاست باشگاه هنوز به جادوی لئو مسی و امتیاز منحصر بفرد دو بازی خانگی در استادیوم هاردراک میامی است. سِر دیوید بکام را ناامید نکنید...
به او بنگرید: لیونل مسی
3 سال قبل و در خاک قطر هم صحبت‌هایی از پایان عصر لئو به گوش می‌رسید. اسطوره آرژانتینی بار دیگر می‌خواهد صحنه گردان یک تورنمنت جهانی باشد.
سرمربی: خاویر ماسکرانو
همه چیز در دوران بازی او حکایت از تبدیل به یک مربی بزرگ داشت: یک هافبک دفاعی باهوش، یک دفاع میانی بازیساز، بازیکنی چند پسته، لقب ال خفسیتو به معنای رییس و مهم‌تر از همه سر تراشیده! اولین تجربه او به عنوان مربی زیر 23 ساله‌های آرژانتین در المپیک پاریس با شکست برابر فرانسه میزبان همراه بود و حالا مربی تیمی است که ستارگان آن کم و بیش هم سن و سال خود او هستند..
نگاه: بله، می‌خواهم دوباره زن به دنیا بیایم
من همیشه می‌گویم که زندگی مثل یک هافبک شماره ۱۰ عالی است. وقتی زندگی توپ را به شما پاس می‌دهد، باید بتوانید مثل یک مهاجم نوک خبره آن را تبدیل به گل کنید. وقتی زندگی فرصتی به من می‌دهد هیچگاه فرصت‌های گلزنی را از دست نمی‌دهم.
لیلا پریرا رییس پالمیراس و تنها مدیر زن در میان 32 تیم حاضر در رقابت‌ها که باشگاه زیر نظر او دوران موفقی داشته. پریرا در مورد جایگاه خود به عنوان تنها بانوی رییس در میان 32 باشگاه حاضر در تورنمنت امسال می‌گوید:
من به این موضوع افتخار می‌کنم، امیدوارم در آینده زنان دیگری را در این نقش ببینم. امیدوارم بتوانم الگویی الهام بخش برای زنان باشم تا برای جایگاه خود در فوتبال بجنگند. هیچ چیز بدون تلاش و برنامه خودمان به ما داده نمی‌شود.
Caption
برخلاف داستان‌های معمول دختران شیفته فوتبال که از نوجوانی عاشق بازی با توپ بوده‌اند، پریرا در جوانی علاقه‌ی زیادی به فوتبال نداشت. وقتی درباره جایگاه فعلی‌اش در فوتبال صحبت می‌کند به سخنی از ژان پل سارتر اشاره می‌کند:
«وجود بر ماهیت مقدم است.»
به این معنا که انسان ابتدا وجود دارد، و سپس، خود را تعریف می کند.نه مانند ابزاری که ابتدا نیاز به ساخت آن تعریف می‌شود و سپس به وجود می‌آید.
پریرا در سن ۱۸ سالگی با همسرش آشنا شد و در کنار او، عشق بزرگ دیگری را در زندگی‌اش کشف کرد - باشگاهی که زندگی او را به رنگ سبز درآورد. پالمیراس. او که پس از قهرمانی باشگاه در کوپا لیبرتادروس روی صندلی ریاست باشگاه نشسته، درباره حضور پالمیراس در عرصههای جهانی می‌گوید.
تا همین چند سال پیش جام لیبرتادورس در باشگاه ما بود. امیدوارم بزودی دوباره برگردد. ما کاملا آماده‌ایم و دور گروهی این فصل هر 6 بازی خود را برد تمام کرده‌ایم. در جام جهانی باشگاه‌ها «موفقیت» برای ما به معنای بردن جام است، اگرچه نمی‌توان در کنار قدرت‌های بزرگ فوتبال دنیا به سادگی چنین پیش‌بینی کرد. آنچه به هوادارانمان قول می‌دهیم و نزدیک و نزدیک‌تر شدن به این جام خواهد بود. و به جهان آنچه را پیش از این به مردم برزیل نشان داده‌ایم، نمایش خواهیم داد: ما تا آخرین لحظه می‌جنگیم. این موفق‌ترین دوره در کل تاریخ باشگاه ماست. دیدن اینکه باشگاه شما این همه جام کسب می‌کند، تجربه شگفت‌انگیزی است.
پریرا با لحنی شوخ‌طبعانه نشان داد که از فراز و نشیب‌های ریاست یک باشگاه فوتبال به خوبی آگاه است. او با خنده می‌گوید:
اگر تیم ببرد، همیشه به خاطر بازیکنان و مربی است و اگر ببازند، تقصیر رئیس است. منظورم را که می‌فهمید؟ ایرادی ندارد. من حتی وقتی "آنها" برنده می‌شوند هم برای خودم جشن می‌گیرم. به خودم در آینه نگاه می‌کنم و می‌گویم: «آفرین لیلا، تو فوق‌العاده‌ای.»
لیلا در دوران دانشجویی، روزنامه‌نگاری خواند و هیچوقت خبرنگار تخصصی یک حوزه نبود. یکی از وظایف او به عنوان کارآموز، پوشش مسابقات در ماراکانا - معبد فوتبال برزیل و میزبان بازی‌های دو تیم شهر ریو فلامینگو و فلومیننزه بود. او به عنوان یک روزنامه‌نگار مشتاق، خجالتی و متواضع، روی صندلی پشت دروازه می‌نشست و شگفت‌زده از جمعیت پشت سرش از بازیها گزارش تهیه می‌کرد.
بعد از آن زمان تا زمان ریاست بر پالمیراس هرگز به ماراکانا برنگشتم. در اولین بازگشتم به آنجا هیجان‌زده بودم. هرگز تصور نمی‌کردم که بتوانم رئیس باشگاهی به آن بزرگی باشم. اینکه یک زن رئیس باشگاه باشد بی‌سابقه بود. فرقی نمی‌کند چه مسیری را دنبال می‌کنید، فرقی نمی‌کند زن باشید یا مرد، خیلی مهم است که کنترل زندگی‌تان را خود در دست داشته باشید. فکر می‌کنم در رسیدن به این هدف موفق بوده‌ام.این چیزی است که بیشترین انگیزه را به من می‌دهد. من در پالمیراس هستم و بدیهی است که می‌خواهم باشگاهم موفق باشد. مطمئناً می‌خواهم جام ببرم. اما گذشته از این، برایم مهم است که الگویی موفق برای دختران جوان باشم.
و در مورد این الهام‌بخشی، لیلا پریرا توضیح می‌دهد:
ما آن الگوهای مسخره را در هم شکسته‌ایم. برخی هنوز می‌گویند که زنان فوتبال را نمی‌فهمند. آنها می‌گویند: «وای، یک زن در فوتبال؟» بله آقا، یک زن و اتفاقا چند جام.
او همچنین معتقد است که جام جهانی زنان ۲۰۲۷ که در خاک برزیل برگزار خواهد شد ، تحولی اساسی در این کشور ایجاد خواهد کرد. آیا آن جام جهانی، مارتای بعدی را به دنیای فوتبال معرفی می‌کند؟ او می‌گوید:
این یک فرصت شگفت‌انگیز خواهد بود. خوشحالم که در آن زمان من هم عضوی از جامعه فوتبال در برزیل هستم.
هواداران پالمیراس آنقدر با رییس باشگاه خود احساس نزدیکی می‌کنند که او را "خاله لیلا" صدا می‌زنند و البته بازیکنان با احترامی که هر رئیسی انتظار دارد با او رفتار می‌کنند:
من اینجا در باشگاه "خاله لیلا" نیستم. اینجا، من رئیس هستم. تنها کسانی که مرا "خاله لیلا" صدا می‌زنند هواداران هستند و من این را دوست دارم. فکر می‌کنم واقعاً شیرین است. بازیکنان با نهایت احترام با من رفتار می‌کنند چون من هم همینطور با آنها رفتار می‌کنم. بدیهی است به عنوان یک زن به رختکن نمی‌روم. دوست ندارم آنجا باشم. آنجا متعلق به بازیکنان است.
در ماه مارس ۲۰۲۴، پریرا به عنوان رئیس هیئت اعزامی تیم ملی مردان برزیل انتخاب شد. هیاتی با ماموریت برزیل تلاش برای کسب ششمین قهرمانی در جام جهانی ۲۰۲۶
باورکردنی خواهد بود. من قبل از یک رییس به عنوان یک هوادار تیم ملی برزیل به به ایالات متحده، کانادا و مکزیک می‌روم. و البته به نقش و وظایف خود برای یافتن راه‌های قهرمانی سلسائو در آنجا آگاهم. من اولین زن برزیلی با چنین ماموریتی هستم. می‌دانید تقریبا به هر عرصه‌ای که وارد شوم این عنوان اولین زن قبل از نام من قرار دارد؟
و در پایان، لیلا به یک سوال مهم پاسخ می‌دهد آیا چنین کارهایی برای زنان دشوارتر است:
برای یک زن همه چیز دشوارتر است. همه چیز. بارها از خودم پرسیدم... اگر دوباره به دنیا بیایم، آیا می‌خواهم زن باشم؟ جواب من این است: «بله، می‌خواهم دوباره زن به دنیا بیایم». این مبارزه به من شوق و انگیزه و رضایت می دهد.
