تابستان پیش رو، برای میکل آرتتا تابستان "پیروزی در لحظه" است.
سرمربی آرسنال به دنبال آخرین قطعات پازلی است که امیدوار است کنار هم قرار بگیرند تا تیمش بالاخره در سال ۲۰۲۶ دوباره جامهای بزرگ را بالای سر ببرد.
به نظر میرسد سران باشگاه آرسنال مصمم به حمایت از او در این هدف هستند. جاش کرونکه، همرئیس باشگاه، در سخنرانی خود برای هواداران در ماه می گفت:
"ما برنامهریزی کردهایم که برای حمایت از پیروزی و عملکرد بهتر در فصل آینده سرمایهگذاری کنیم."
پس از ناامیدی از فعالیت باشگاه در دو پنجره نقل و انتقالاتی گذشته، هواداران آرسنال این بار انتظار جذب بازیکنانی را دارند که بتوانند تأثیر فوری بگذارند.
اما باشگاه باید به فراتر از فصل ۲۰۲۵-۲۶ نیز نگاه کند. این پنجره نقل و انتقالاتی فرصتی را فراهم میکند تا نه تنها برای فصل آینده، بلکه برای سالهای بعد نیز استعداد جذب شود. آرسنال چگونه میتواند نیاز خود به تقویت فوری را با تمایل برای تضمین آینده تیم و جذب استعدادهای نوظهور متعادل کند؟
یک مثال گویا در این مورد: آرسنال از جمله باشگاههایی است که کنستانتینوس کارتسیس، بازیکن ۱۷ ساله تیم ملی یونان از باشگاه خنک (تصویر بالا)، را زیر نظر دارند.
آنها روند رشد چشمگیر کارتسیس را از نزدیک پیگیری کردهاند. او یک سال را در دسته دوم بلژیک با تیم جوانان خنک (تیم دوم آنها) بازی کرد و سپس در فوریه ۲۰۲۴ به تیم اصلی راه پیدا کرد. از ابتدای فصل گذشته، کارتسیس ۱۶ ساله به طور منظم در لیگ برتر بلژیک حضور داشت. ظهور او به جبران جدایی بلال الخنوس که در ماه اوت به لسترسیتی پیوست، کمک کرد. کارتسیس عمدتاً به عنوان هافبک شماره ۸ یا شماره ۱۰ بازی میکند، اما میتواند در سمت راست هم به کار گرفته شود.
اگرچه او در ردههای پایه برای بلژیک بازی کرد، اما وقتی صحبت از تیم ملی بزرگسالان شد، کارتسیس به یونان - کشور زادگاه والدینش - روی آورد. او اولین بازی ملی بزرگسالان خود را در ماه مارس به عنوان بازیکن تعویضی مقابل اسکاتلند در بازی رفت پلیآف صعود/سقوط لیگ ملتها انجام داد و در بازی برگشت اولین گل ملی خود را به ثمر رساند و با ۱۷ سال و چهار ماه و چهار روز سن، به جوانترین گلزن تاریخ فوتبال یونان تبدیل شد.
او بخشی از نسل هیجانانگیزی از استعدادهای جوان یونان است - آرسنال همچنین کریستوس موذاکیتس، هافبک ۱۸ ساله المپیاکوس را نیز زیر نظر داشته است.

کریستوس موذاکیتس، ۱۸ ساله، بازیکن جوان یونانی دیگری است که آرسنال او را پیگیری کرده است
بازیکنی که در ۱۷ سالگی بازی ملی بزرگسالان انجام داده، به احتمال زیاد قیمت بالایی خواهد داشت. خنک انتظار مبلغی را دارد که میتواند با احتساب پاداشها تا ۳۰ - ۴۰ میلیون یورو (۲۵.۳ میلیون - ۳۳.۷ میلیون پوند / ۳۴.۳ - ۴۵.۸ میلیون دلار) افزایش یابد. هر توافقی که اکنون حاصل شود، در تاریخ بعدی رسمی خواهد شد یا شامل انتقال قرضی مجدد او به خنک میشود: از آنجایی که کارتسیس تا ماه نوامبر ۱۸ ساله نمیشود، او واجد شرایط پیوستن به آرسنال تا پنجره زمستانی بعدی نیست.
اما هنوز تاکنون هیچ تماسی بین دو باشگاه برقرار نشده است. اینکه علاقه آرسنال پیشرفت کند، توسط تصمیمگیرندگان اصلی آنها تعیین خواهد شد.
هدف آرسنال واضح است: پیروزی.
اما استراتژی جذب بازیکنی که این هدف را پشتیبانی و تداوم بخشد چیست؟
آرتتا قاطعانه معتقد به نیاز باشگاه برای اضافه کردن بازیکنان باتجربه و آماده برای لیگ برتر در این تابستان است. به همین ترتیب، آرسنال متعهد شده است که از پر مرتساکر، مدیر آکادمی، با بودجهای برای تقویت در سطوح زیر ۱۶ و زیر ۱۷ سال حمایت کند.
اما بین این دو قطب، دسته دیگری نیز برای در نظر گرفتن وجود دارد: بازیکن پرورشی. اینها همان استعدادهای بین سنین ۱۸ تا ۲۱ سال هستند که در حاشیه تیم اصلی قرار دارند، اما در صورت نیاز قادر به کمک کردن هستند. نکته کلیدی اینجاست که آنها سرمایهگذاری هستند – بازیکنانی که میتوانند ستارههای آینده یا داراییهای ارزشمندی باشند.
خرید بازیکنان از این نوع، ویژگی معمول آرسنالِ آرسن ونگر بود، در زمانی که پرداختهای سنگین سود وام مربوط به ساخت ورزشگاه امارات، آن نوع خریدهای مبتنی بر ارزشگذاری (پیدا کردن بازیکن ارزان و مستعد) را به یک ضرورت تبدیل کرده بود. آرسنال اکنون باشگاه متفاوتی با جاهطلبیهای متفاوتی است - اما آیا هنوز هم نیاز به سرمایهگذاری بر روی بازیکنان جوان وجود دارد؟
این دوراهیای است که خانواده کرونکه به خوبی با آن آشنا هستند. مانند اکثر مالکان آمریکایی تیمهای لیگ برتر، آنها ذاتاً از ایده جذب استعدادهای جوانی که پتانسیل رشد بالایی دارند خوششان میآید. اما آنها نیاز به پیروزی در آیندهای نزدیک را نیز تشخیص میدهند - و با تیمهای دیگر در امپراتوری ورزشی خود، مانند قهرمانی لس آنجلس رمز در سوپر بول سه سال پیش، نشان دادهاند که آماده سرمایهگذاری بر روی تجربه برای موفق شدن هستند.
کارتسیس یکی از چندین ستاره جوانی است که آرسنال در ۱۲ ماه گذشته به فکر اقدام برای جذب آنها بوده است.
آنها پیشرفت ویتور ریس در پالمیراس برزیل را از نزدیک پیگیری کردند و میتوانستند او را با قیمتی کمتر از ۳۰ میلیون پوند که منچسترسیتی در نهایت در ژانویه پرداخت کرد، جذب کنند.
سورره نیپان، هافبک ۱۸ ساله روزنبورگ، در همان پنجره با آرسنال برای انتقال احتمالی ۱۵ میلیون یورویی مذاکراتی داشت، اما در نهایت تصمیم گرفت حداقل تا تابستان در نروژ بماند. اگر آرسنال در پیگیری خود فعالتر و متقاعدکنندهتر بود، نتیجه میتوانست متفاوت باشد.

آرسنال در ژانویه با سورره نیپان صحبت کرد
اکراه آرسنال از هزینه کردن برای بازیکنان پرورشی قابل درک است - به ویژه در مورد ژانویه گذشته، زمانی که نیاز فوری به یک مهاجم نوک برای تیم اصلی نیز وجود داشت. آن پنجره این دوراهی را به بهترین شکل متبلور میکند: در حالی که برخی در آرسنال اصرار داشتند که باشگاه علاقه دیرینه خود را به نوجوانانی مانند ریس و نیپان پیگیری کند، آرتتا مشتاق بود مهاجم ۲۹ ساله و اثبات شده در لیگ برتر، اولی واتکینز از استون ویلا را جذب کند.
با این حال، این دو رویکرد جذب بازیکن با یکدیگر در تضاد نیستند. آنها مکمل یکدیگرند. نوآوری و برنامهریزی برای آینده بخشی از هر استراتژی منسجم جذب بازیکن است.
این موضوع مستقیماً در حوزه مسئولیت آندرهآ برتا، مدیر ورزشی جدید باشگاه، قرار میگیرد. در حالی که تأکید آرتتا به ناچار بر روی حال حاضر خواهد بود، برتا مسئول برنامهریزی میانمدت و فراتر از آن است. او باید تعیین کند که آیا در برنامهها - و بودجه - تابستان امسال جایی برای بازیکنان پرورشی وجود دارد یا خیر.
این موضوع به طور موضوعی به بحث داخلی در آرسنال بر سر پست شماره ۹ مرتبط است. بنجامین سسکو از لایپزیگ نشاندهنده پروژه پرورشی است - که به تازگی ۲۲ ساله شده (تولدش هفته گذشته بود) و پتانسیل رشد بسیار بالایی دارد، اما بازیکنی است که ممکن است کمی زمان ببرد تا به آن پتانسیل دست یابد. در مقابل، ویکتور گیوکرش از اسپورتینگ سیپی، در حال حاضر در اوج آمادگی خود قرار دارد و روز چهارشنبه ۲۷ ساله شد.
ما هنوز منتظر اولین خرید برتا هستیم، اما او روند بازسازی تیم جذب بازیکن خود را آغاز کرده است. پس از جدایی جیسون آیتو، دستیار و مدیر ورزشی موقت سابق، آرسنال در مراحل پیشرفته مذاکره با ماتئو تونیوتزی برای یک نقش ارشد در بخش جذب بازیکن قرار دارد.
تونیوتزی به تأسیس تیم جوانان (زیر ۲۳ سال) یوونتوس، موسوم به Juventus Next Gen، کمک کرد؛ تیمی که باشگاه آن را در لیگ دسته سوم ایتالیا ثبت نام کرد تا به پر کردن شکاف بین فوتبال پایه و فوتبال تیم اصلی کمک کند. کار او در یوونتوس به خوبی مورد توجه است. در دوران حضور تونیوتزی در تورین، بازیکنانی مانند دین هویسن، کنان ییلدیز، ماتیاس سوله و ساموئل ایلینگ-جونیور به تیم پیوستند و به سطح اول فوتبال راه یافتند. تونیوتزی ممکن است این تابستان به آرسنال بپیوندد، اما شاید برای تأثیرگذاری بر فعالیتهای این پنجره نقل و انتقالاتی خیلی دیر باشد. با این حال، آیا انتصاب او میتواند نشانهای باشد که بازیکنان پرورشی برای برتا اولویت دارند؟
اینها همه برای کارتسیس چه معنایی دارد، هنوز مشخص نیست. مبلغی که در نهایت میتواند از ۳۰ میلیون یورو فراتر رود، در پنجره فعلی برای بازیکنی که نمیتواند در سال میلادی جاری برای آرسنال بازی کند، مبلغ زیادی است.
اخیراً، نظر آرتتا تمایل به داشتن بیشترین اعتبار در مورد نقل و انتقالات تیم اصلی را داشته است. آیا او از امضای قرارداد با بازیکنی که فوراً گزینههای او را بهبود نمیبخشد، حمایت خواهد کرد؟ و اگر نه، آیا برتا اختیار، نفوذ یا ارادهای برای تغییر آن دارد؟ پذیرش و حمایت سرمربی ضروری است اگر آرسنال بخواهد این استراتژی را به کار گیرد.
یک استدلال از سوی باشگاه ممکن است این باشد که آنها نیازی به سرمایهگذاری سنگین بر روی استعدادهای پرورشی ندارند، در زمانی که آکادمی آنها در حال پرورش اعجوبههایی مانند مایلز لوئیس-اسکلی و ایتن انوانری، هر دو ۱۸ ساله، است.

محصولات آکادمی آرسنال، لوئیس-اسکلی و انوانری فصل گذشته درخشیدند
انوانری، و مکس داومن ۱۵ ساله که بسیار مورد توجه است، هر دو با تلاش احتمالی برای جذب کارتسیس مرتبط هستند.
هر سه بازیکن، هافبکهای هجومی چپپا هستند. آیا آرسنال ریسک شلوغ کردن یک منطقه از زمین را دارد که در آن نیاز دارد مسیرهای روشن و مشخصی را نشان دهد؟ در نهایت، بخش زیادی ممکن است به چشمانداز آنها برای پست نهایی انوانری و داومن- و نتیجه مذاکرات قراردادی با انوانری - بستگی داشته باشد.
برای آرسنال، این موضوع به برقرار کردن تعادل بستگی خواهد داشت. اگر آنها نتوانند مسائل فوری را حل کنند، ممکن است فصل آینده دوباره ناکام بمانند.
و همزمان، رقبایی مانند سیتی و چلسی با نگاهی به فردا به جمعآوری استعداد ادامه میدهند.
اگر آرسنال دسته بازیکنان پرورشی را نادیده بگیرد، ممکن است تنها در چند سال آینده خود را در موقعیت عقبماندگی دیده و مجبور به جبران شود.
نوشته جیمز مکنیکولاس
۶ ژوئن ۲۰۲۵