اشکان احمدیاز تمام این نکات بگذریم راه‌حل فعلی را چه می‌دانید پیشرفت تسلیحاتی!؟اگر فرض کنیم پاسخ بله باشد دقیقاً باید تا کجا این پیشرفت تسلیحاتی ادامه داد و با کدام درآمد!؟نکته دوم ما چه قرار است طراحی و بسازیم که از قبل دنیا آن تسلیحات را در اختیار نداشته باشد!آنچه ما امروز متهم به دنبال کردنش هستیم یعنی ساخت تسلیحات هسته‌ای دنیا صدسال پیش آن را نه تنها بدست آورد بلکه نشان داد توان استفاده آن و پاسخگویش را هم دارد خوب حال شما دوستانی که دنبال ساخت تسلیحات هستید بگویید دقیقاً قرار است چند کلاهک هسته‌ای بسازیم که بیشتر از تعداد در اختیار آمریکا و شرکایش باشد آن هم زمانی که حتی ما باوجود نداشتنش آنقدر مشروعیت برایشان ایجاد کرده‌ایم که صرفاً در یک حمله و به یک هدف بیش از 80تن تسلیحات بر روی فردو فرود آوردند که یعنی اگر وقتش برسد حاظر به انجام بیشترش هم خواهند بود حال چطور ما از روز اول مرگ بر کسانی فرستادیم آن هم نه مثل عراق که فریاد می‌زدیم مرگ بر صدام که دنیا می‌دید ما شخص را مرگ می‌فرستیم نه کشورش را!حال مرگ به کشوری فرستادیم که تا دندان مسلح و برخلاف خواست ما که بیشتر تأیید گرفتن جهانی بوده دشمن ما اساساً دنبال بهانه است تا ریشه ایران و ایرانی را خشک کند و لزومی هم ندارد دستانش را کثیف کند چرا که به راحتی کافیست زیرساخت‌های کشورمان را در کنار تنها نیروگاه فعال مان که حتی توان تولید برق یک شهر هم ندارد مورد حمله قراردهد تا صدسال به عقب بازگشته و تا صدسال تمام نسلی که ازمون زاده میشه کج و معوج دربیاید و خاکمان به شوره زار تبدیل شود و آب زیرزمینی مان به کل مسموم شوند و عملاً یک فاجعه رخ دهد درحالی که دنیا انگشت اتهام را به سوی خودمان گرفته و بگوید بهتون گفتم با کبریت بازی نکنید آخر جای سوزاندن ما خودتان را سوزاند و ما حتی در آن لحظه برق و آب و گاز و رسانه نداشته باشیم که بخواهیم واقعیت حادث شده را به گوش دنیا برسانیم!🤯
تنها راه از نظر من عبور از درون قوانین است یعنی پیشنهاد اصلاح ماده 110 قانون اساسی توسط یک‌سوم نمایندگان یا شورای نگهبان (ماده 177 بند ۲)
2. تصویب اصلاحیه با دوسوم آرای مجلس (ماده 177 بند ۱)
3. تأیید مصوبه توسط شورای نگهبان (ماده 177 بند ۱)
4. برگزاری همه‌پرسی و رأی «آری» اکثریت (ماده 59) در راستای تغییرات اصلاحاتی
و در نهایت تک به تک آن تغییرات مدنظر باید برای عموم که سواد قانونی نداریم توضیح و تفهیم شود و تا نهایتاً به رای گذاشته شود و از طرفی نخبگان کشورمان ایران باید برای کارهای تخصصی دعوت شوند و صرفاً سیاستمداران در پست‌های همچون وزارت امور خارجه حضور داشته باشند و نمایندگان مردم در مجلس اما بزرگترین نکته درک همگانی امروز تمام مردم جامعه و بخشش و عبور از آنچه در دل دارند باید باشد و به این باور باید برسند که اجرای صرفاً همین چند خط قانون که از دل قانون آمده به این معناست که همه آنهایی که شاید تو امروز مخالفشان باشی در اصل حتی اگر مرتکب خطایی شده باشند قهرمان اصلی داستان هستند چرا که آنها هستند که اگر چنین ازخودگذشتگی نشان دهند عملاً از تو که مدعی هستی میهن پرست تر هستند و لیاقت مدال افتخار و ثبت نام تک به تکشان از الان در تاریخ را دارند مخصوصا که شاید یا این حرکتشان تمام منافع خودشان از جمله جایگاهشان را ازدست بدهند پس تو اگر جای آنها بودی کی حاظر به چنین فداکاری می‌شدی آیا نه حداقل زمانی که اکثریت صادقانه بگویند احمدی هزارجور کار کرد اما نهایتاً میهن پرست بود که حاظر شد برای فردای کشور چنین ازخودگذشتگی انجام دهد یعنی از الان باید ببخشید نه فردا..
