لی‌پوش زیر ۲۱ سال اسپانیا پس از اوج‌گیری خیره‌کننده در مستایا (ورزشگاه والنسیا)، به شدت با انتقال تابستانی به ورزشگاه امارات در ارتباط است.
به گفته فابریتزیو رومانو، کارشناس نقل و انتقالات، آرسنال با کریستیان موسکرا، محصول آکادمی والنسیا که در لیست نهایی جایزه پسر طلایی ۲۰۲۴ قرار گرفته بود، به توافق شخصی رسیده است. توپچی‌ها اولین پیشنهاد ۱۲ میلیون پوندی (۱۶ میلیون دلاری) خود را توسط والنسیا رد شده دیدند، اما امیدوارند معامله‌ای را برای این بازیکن ۲۱ ساله با حدود ۱۷ میلیون پوند (۲۳ میلیون پوند) نهایی کنند، زیرا میکل آرتتا قصد دارد خط دفاعی خود را برای فصل ۲۰۲۵/۲۶ تقویت کند.
آرسنال پیش از انتقال دین هویسن از بورنموث به رئال مادرید نیز به او علاقه نشان داده بود، اما موسکرا جایگزین مقرون‌به‌صرفه‌تری است که احتمالاً به همان اندازه هموطن اسپانیایی خود پتانسیل کشف نشده دارد. در واقع، به نظر می‌رسد موسکرا در مسیر تبدیل شدن به داستان موفقیت بزرگ بعدی از آکادمی معتبر والنسیا است، در رد پای چهره‌های افسانه‌ای مانند داوید سیلوا و رائول آلبیول.
هر هوادار لالیگایی که موسکرا را به طور منظم در دو سال گذشته تماشا کرده باشد، این را تأیید می‌کند، همچنین کسانی که اولین نگاه خود را به این جوان در مسابقات قهرمانی زیر ۲۱ سال اروپا در تابستان امسال انداختند. آرسنال در آستانه جذب یک بازیکن صرفاً ذخیره نیست؛ موسکرا می‌تواند با ویلیام سالیبا و گابریل ماگالایس برای دقایق منظم رقابت کند، اگر با همین سرعت به پیشرفت خود ادامه دهد.
سوال این است: چه چیزی موسکرا را به چنین استعداد هیجان‌انگیزی تبدیل می‌کند؟ سایت GOAL هر آنچه را که باید در مورد جدیدترین هدف توپچی‌ها بدانید، برای شما آورده است...
همه چیز از کجا شروع شد
موسکرا که در آلیکانته اسپانیا از والدینی کلمبیایی به دنیا آمد، در خانواده‌ای عاشق فوتبال بزرگ شد. اما به گفته سوپر دپورته، اولین عشق او بسکتبال بود. او به جای لالیگا، NBA را از تلویزیون تماشا می‌کرد و به دلیل قد بلندش، در بسکتبال زادگاهش توانست برتری یابد.
اولویت‌های ورزشی موسکرا زمانی تغییر کرد که عمویش تماس گرفت و از او پرسید که آیا به تیم پسرعمویش، فوتسال سن بلاس کاناواته، که از نظر تعداد بازیکن کم داشتند، می‌پیوندد یا خیر. او به سرعت از آنجا به فوتبال چمنی روی آورد و به دلیل گام‌های بلند و فیزیک چشمگیرش به عنوان یک وینگر برجسته شد.
پس از دوره‌هایی در اس‌سی‌دی کارولیناس و هرکولس، موسکرا توجه والنسیا را جلب کرد، که تصمیم گرفتند او برای پست دفاعی مناسب‌تر است. غول‌های لالیگا او را در سال ۲۰۱۶، زمانی که تنها ۱۲ سال داشت، به سیستم جوانان خود وارد کردند و پنج سال بعد، او اولین بازی خود را برای تیم ذخیره انجام داد، قبل از اینکه در ژانویه ۲۰۲۲، اولین بازی بزرگسالان خود را تحت هدایت خوزه بوردالاس انجام دهد.
موسکرا در پیروزی ۱-۰ در کوپا دل ری مقابل سی‌دی اتلتیکو بالئارس، به عنوان جوانترین مدافع میانی که تاکنون برای والنسیا در رده بزرگسالان به میدان رفته است (۱۷ سال، شش ماه و ۲۳ روز)، به میدان رفت و با عملکرد خود ستایش بوردالاس را به دست آورد. مربی اسپانیایی گفت: "بسیار خوب. او بدون شک بهترین بازیکن تیم بود."
در نهایت، موسکرا به بهترین بازیکن تیم تبدیل شد، اما در ابتدا مجبور شد صبورانه منتظر یک نقش ثابت بماند، عمدتاً به این دلیل که بوردالاس در پایان فصل ۲۰۲۱/۲۲ توسط والنسیا اخراج شد.
فرصت بزرگ
جنارو گتوزو، اسطوره فوتبال ایتالیا، برای جایگزینی بوردالاس انتخاب شد، اما او به سادگی به موسکرا فرصت نرسیدن به مرحله بعدی پیشرفت خود را نداد. این مدافع با استعداد تنها سه بار در لیگ در طول هفت ماه حضور گتوزو به میدان رفت، و بدون شک زمانی که ستاره سابق میلان در ژانویه ۲۰۲۳ به دلیل سقوط والنسیا به رده چهاردهم جدول اخراج شد، خیالش راحت شد.
بخت موسکرا بلافاصله تحت هدایت جانشین گتوزو، روبن باراخا، بهتر نشد، زیرا او به تیم ذخیره فرستاده شد، اما سپس از بدشانسی یکی از هم‌تیمی‌هایش بهره‌مند شد. گابریل پائولیستا، مدافع میانی اصلی، به دلیل مصدومیت شروع فصل ۲۰۲۳/۲۴ را از دست داد و باراخا از موسکرا خواست تا جای این بازیکن برزیلی را پر کند. این دقیقاً همان فرصتی بود که این جوان برای شروع کار خود در والنسیا نیاز داشت، و او دقیقاً همین کار را کرد و ۳۰۷۵ دقیقه در لالیگا بازی کرد - بیشترین میزان برای یک نوجوان از زمانی که تیبو کورتوا در فصل ۲۰۱۱/۱۲، ۳۲۶۱ دقیقه برای اتلتیکو مادرید بازی کرد - تا به والنسیا کمک کند به رده نهم جدول برسد، که پیشرفتی چشمگیر نسبت به رده شانزدهم سال قبل بود.
تسلط موسکرا در خط دفاعی با قرار گرفتن او در ۹۵ درصد بالایی بازیکنان لالیگا در دوئل‌های برنده شده برجسته شد و والنسیا آنقدر از تأثیر او راضی بود که به پائولیستا اجازه داد در میانه فصل به صورت آزاد به اتلتیکو بپیوندد. شایعات نقل و انتقالاتی نیز در مورد موسکرا شروع به چرخیدن کردند، اما او در مصاحبه‌ای با رلوو در مارس ۲۰۲۴، با آنها مبارزه کرد و همچنین اشاره‌ای نه چندان ظریف به گتوزو داشت.
او گفت: "سال گذشته افتضاح بود! از سال گذشته تا امسال یک تغییر ریشه‌ای رخ داده است، من سال‌ها بود که نتوانسته بودم به طور مداوم بازی کنم و امسال این فرصت‌ها به من داده شد، به لطف خدا و اعتمادی که روبن باراخا در والنسیا به من می‌دهد. دروغ نمی‌گویم، از نظر ذهنی دشوار بود، اما مسئله صبور بودن و دستپاچه نشدن بود، منتظر لحظه‌ام بودم، می‌دانستم که فرا می‌رسد... من بسیار روی والنسیا متمرکز هستم و به شایعاتی که مردم می‌گویند مرا می‌خواهند بی‌توجه هستم. من خوشحالم."
اوضاع چطور است
موسکرا پس از فصل درخشانش در والنسیا، در فهرست تیم ملی اسپانیا برای بازی‌های المپیک پاریس قرار گرفت و اگرچه تنها یک بار در این تورنمنت به میدان رفت، اما با مدال طلای المپیک به والنسیا بازگشت. با این حال، شادی آن تجربه به زودی جای خود را به ناامیدی داد.
افت استانداردهای فردی موسکرا مشاهده نشد، اما والنسیا به طور کلی در نیمه اول فصل ۲۰۲۴/۲۵ با افت شدیدی مواجه شد و با تنها دو برد از ۱۷ بازی ابتدایی خود به منطقه سقوط افتاد. باراخا بهای سنگینی پرداخت و سپس کارلوس کوربران، سرمربی سابق وست بروم و المپیاکوس، با هدف حفظ جایگاه این باشگاه در لالیگا به هر قیمتی، روی نیمکت مستایا نشست.
برای دستیابی به این هدف، کوربران از سیستم ۲-۳-۱-۴ باراخا به یک سیستم دفاعی‌تر ۱-۲-۴-۳ تغییر رویه داد. متعاقباً، والنسیا تنها ۲۵ گل در ۱۴ بازی اول این اسپانیایی در راس کار دریافت کرد، و موسکرا، هم با توپ و هم بدون توپ، بسیار قدرتمند ظاهر شد، زیرا کوربران تیمش را نیز تشویق به بازی‌سازی از عقب زمین می‌کرد.
والنسیا در ۹ بازی پایانی لالیگا شکست ناپذیر ماند و در نهایت در رده دوازدهم قرار گرفت، که با توجه به وضعیت خطرناکی که در طول دوره تعطیلات پیدا کرده بودند، یک شاهکار قابل توجه بود. این یک فصل عالی دیگر برای موسکرا بود، که همچنین اولین گل بزرگسالان خود را در پیروزی ۲-۰ خانگی مقابل لگانس به ثمر رساند، و جای تعجب نبود که او به همراه هم‌تیمی دفاعی‌اش، سزار تاراگا، در تیم اسپانیا برای یورو زیر ۲۱ سال سانتیاگو دنیا قرار گرفت.
اسپانیا در مرحله یک چهارم نهایی مقابل انگلیس (قهرمان نهایی) با حذفی ناامیدکننده روبرو شد، اما موسکرا به دلیل عملکردش تحسین گسترده‌ای دریافت کرد، و لوئیس د لا فوئنته، سرمربی تیم بزرگسالان، از آن زمان تأیید کرده است که موسکرا اسپانیا را به کلمبیا ترجیح داده است، و بنابراین او اکنون به دنبال جایگاهی در ترکیب تیم برای جام جهانی تابستان آینده در آمریکای شمالی خواهد بود.
بزرگترین نقاط قوت
میگل آنخل آنگولو، مربی سابق تیم جوانان والنسیا، موسکرا را به عنوان بازیکنی "فیزیکی مسلط، از نظر فنی باهوش، و به طرز قابل توجهی بالغ برای سن خود" توصیف کرده است، که ارزیابی دقیقی است. موسکرا همچنین دارای سرعت ریکاوری انفجاری است و هوش کلی فوتبالی او بسیار بالا است، به خصوص در مورد جایگیری.
همه اینها تضمین می‌کند که موسکرا به ندرت در موقعیت‌های تک به تک شکست می‌خورد، اما این کیفیت او با توپ است که واقعاً او را از هم‌تیمی‌هایش متمایز می‌کند. موسکرا دوست دارد از خط دفاعی به جلو حرکت کند و پاس‌های دقیق را اجرا کند، که می‌تواند با هر دو پا با استانداردی بسیار بالا انجام دهد. تصور کردن او در سیستم آرتتا در آرسنال بدون هیچ مشکلی آسان است، و با توجه به ویژگی‌های فیزیکی‌اش، در سازگاری با شدت فوتبال لیگ برتر مشکلی نخواهد داشت.
جای پیشرفت
موسکرا به هیچ وجه یک بازیکن کامل نیست. ستاره والنسیا به طرز شگفت‌آوری در نبردهای هوایی بی‌اثر است؛ به نظر نمی‌رسد بداند چگونه از قامت ۱۹۰ سانتی‌متری خود به نفع خود استفاده کند و اغلب هنگام مبارزه برای توپ، زیر پای حریفان گیر می‌کند.
همچنین گاهی اوقات، نفوذهای او والنسیا را در برابر ضدحملات آسیب‌پذیر می‌کند. موسکرا باید بهتر تشخیص دهد که چه زمانی توپ را رها کند و چه زمانی آن را نگه دارد تا به راحتی توپ را از دست ندهد، و لمس اول او می‌تواند نامنظم باشد، به خصوص در سمت چپ ضعیف‌ترش. واضح است که موسکرا در تکل زدن با پای چپش نیز محتاط‌تر است، که اگر آرسنال بخواهد او برای جایگاه گابریل رقابت کند، یک نگرانی بالقوه است.
ویلیام پاچوی بعدی؟
موسکرا در واقع شباهت زیادی به گابریل و سالیبا دارد. درست مانند گابریل، او به جای عجله کردن، از فضا دفاع می‌کند، و این رویکرد برای او در لالیگا مؤثر بوده است، به طوری که این جوان در فصل گذشته ۷۲.۶ درصد نرخ موفقیت در "تکل‌های واقعی" را به ثبت رسانده است - طبق گزارش اتلتیک. در همین حال، در نحوه حمل توپ موسکرا، شباهت‌هایی به سالیبا دیده می‌شود، به خصوص زمانی که او سعی می‌کند خطوط دفاعی را بشکند.
اما او نقاط مشترک بیشتری با مدافع میانی اکوادوری دارد که در اولین فصل کامل خود در پاری‌سن‌ژرمن قهرمانی سه‌گانه را کسب کرد: ویلیام پاچوی آرام. ستاره سابق اینتراخت فرانکفورت در خط دفاعی پاری‌سن‌ژرمن یک استوانه قدرتمند بوده است و آرامش او لحن را در بازی‌سازی آنها تعیین می‌کند. موسکرا هنوز در سطح او از نظر تصمیم‌گیری یا اجرا نیست، اما او همان قدرت‌های معجزه‌آسای ریکاوری و پیش‌بینی، و همچنین جسارت لازم برای کنترل بازی‌ها را دارد.
بعدش چی میشه؟
فابریتزیو رومانو هفته گذشته در پادکست Here We Go فاش کرد: "درک من این است که بازیکن می‌خواهد به آرسنال برود و آرسنال را فرصت مناسبی برای دوران حرفه‌ای خود می‌بیند. البته باید با گابریل، با سالیبا رقابت کنید، اما آنچه من می‌شنوم این است که موسکرا از این موضوع ترسی ندارد. واضح است که او می‌داند که این دو مدافع احتمالاً بهترین در جهان هستند، اما او می‌خواهد آنجا باشد."
"او می‌داند که آرسنال بازی‌های زیادی خواهد داشت و با آرتتا، بازیکنان جوان خیلی خوب رشد می‌کنند. بنابراین، موسکرا به آرسنال بله گفته است."
این اعتماد به نفس برای شانس موسکرا برای تأثیرگذاری فوری در ورزشگاه امارات نویدبخش است. این ستاره اسپانیایی همچنین به شدت با لایپزیگ در ارتباط بوده است، جایی که نقش اصلی او تضمین شده بود، اما او به وضوح جاه‌طلبی‌های بالاتری دارد.
همچنین این نکته که موسکرا به اندازه کافی چندکاره است که بتواند در هر دو طرف خط دفاعی و در صورت لزوم در پست دفاع راست بازی کند، به او کمک می‌کند. با توجه به اینکه تاکهیرو تومیاسو هنوز به دلیل مصدومیت طولانی‌مدت غایب است، موسکرا ممکن است در ابتدا در نقش دوم ادغام شود، اما آرتتا بدون شک آزمایش خواهد کرد که او با کدام یک از گابریل و سالیبا در مرکز دفاع سازگارتر است.
در هر صورت، اگر آرسنال بتواند توافق با والنسیا را نهایی کند، خط دفاعی آرسنال کامل خواهد شد، و والنسیا نباید مانع او شود. زمان آن فرا رسیده است که موسکرا خود را در سطح نخبگان محک بزند.
