به نام خدا
.
قالب:غزل
.
با دلی بشکسته از عشقت ز دنیا می‌روم
قطره‌ام با صد گله از رسم دریا می‌روم
.
آرزویم بود در نزدِ تو این «من» «ما» شود
لیک اکنون با غمی از حسرتِ ما می‌روم
.
در سفر از این جهان کان هست بر هرکس قریب
رنج این باشد که من بی یار و تنها می‌روم
.
این علاقه آبرویم را چو بادی می‌برد
با دلی پر غم که شد از عشق رسوا می‌روم
.
لحظه های عمر من از یاد زیبایت پر است
لیک من از یاد تو چون عطر گل ها می‌روم
.
بی تو گویی هر بهاری چون زمستان می‌شود
زان ز گرما فارغ و همراه سرما می‌روم
.
من ز این ماتم سرا از سر پناهِ بی پناه
با غروب نورِ دل با داغِ صحرا می‌روم
.
نام تو حاشا که از ماکان شود یک دم جدا
زان به هرجا می‌روم با ذکر مینا می‌روم
.
