طرفداری | علی نظری جویباری که در یک گفت‌وگوی تلویزیونی حاضر شده بود، بار دیگر نشان داد فرسنگ‌ها از اصول مدیریت حرفه‌ای فاصله داشته و بدون کمترین شایستگی بر یکی از کلیدی‌ترین پست‌های فوتبال کشور تکیه زده است.
جویباری پس از اصرار بر اینکه استقلال باید در جام آزادگان (!) قهرمان شود، در پاسخ به این سوال مجری که عملکرد چندماهه سیدورف در استقلال چه بوده، گفت: «با همین قراردادی که ما با سیدورف بستیم، ایشان حمله رژیم صهیونیستی به ایران را محکوم کرد! از این بالاتر چه می‌خواهید؟!»
البته مدیرعامل استقلال اشاره‌ای به عملکرد فنی سیدورف نکرد و توضیح نداد که این قرارداد ۲۵۰ هزار دلاری چیزی معادل بیست و دو میلیارد تومان چه دستاورد ملموسی برای باشگاه استقلال و فوتبال ایران داشته است!
واقعا اگر قرار باشد افراد و نهادها بابت محکوم‌کردن حمله اسرائیل به ایران، چندصد هزار دلار دریافت کنند، حساب پرداخت‌ها سر به فلک خواهد کشید!
این نگاه سخیف و غیرعقلانی، توهین به شعور مخاطب، به‌ویژه هواداران استقلال، و همچنین جایگاه جهانی کشور ایران است. مگر مردم ما منتظرند که فلان چهره خارجی حمله اسرائیل را محکوم کند یا نه؟ که حالا این موضوع را دستاویز توجیه قرارداد پرهزینه و ناکارآمد کرده‌اند!
واقعیت درباره سیدورف همان است که دکتر خشایار محسنی، مدیر ایرانی شاغل در فوتبال اروپا، پیش‌تر گفته بود: «او نه برای کمک به فوتبال ایران، بلکه برای پیگیری کارهای تجاری‌اش در زمینه خاویار به ایران آمده. تا امروز هم هیچ فعالیت فوتبالی از او ندیده‌ایم جز یک استوری تبریک برای قهرمانی استقلال در جام حذفی و محکوم‌کردن حمله اسرائیل!»
جویباری در استقلال به مرز استیصال و سردرگمی رسیده و برای توجیه حضور ناصواب خود، به زمین و زمان متوسل می‌شود. او نشان داده نه در مدیریت کارآمد است و نه از نظر شخصیتی در اندازه نام بزرگ استقلال! نه بلد است درست صحبت کند، نه سکوت حرفه‌ای را می‌شناسد! همین موضوع باعث شده هر بار پس از اظهاراتش، موجی از حاشیه و جنجال استقلال را احاطه کند. مدیری که شب مهم‌ترین بازی فصل آبی‌ها بوژوویچ را با هزینه ای چند ده میلیاردی استخدام کرده و بعد از ناتوانی در نتیجه گیری و دور ریختن پول بی‌زبان، او را دکور نیمکت استقلال می‌نامد را چه می‌توان نامید؟!
کارنامه هفت ماهه مدیریت علی نظری جویباری و اعضای هیات مدیره استقلال مملو از فجایع، تصمیمات اشتباه و هزینه‌های سرسام‌آور است که باید به صورت جدی مورد بررسی، رسیدگی و پیگرد قرار گرفته و مقصران این ریخت‌وپاش بی‌رویه بیت‌المال به افکار عمومی معرفی شوند.
