طرفداری | تری جنه بولیا (Terry Gene Bollea) یا هالک هوگان (Hulk Hogan) زاده 11 اوت 1953 در شهر آگوستای ایالت جورجیای آمریکا است. پدر تری، پیترو بولیا، سرکارگر ساختمان بود و مادرش، روث وی که اصالتی پانامایی داشت، معلم رقص بود. پس از نقل مکان خانواده به شهر پورت تامپا در ایالت فلوریدا، تری به دبیرستان رابینسون رفت و از سنین نوجوانی خود به کشتی کچ علاقه‌مند شد. داستی رودز و بیلی گراهام، کشتی‌گیران الهام‌بخش تری در علاقه ورزشی‌اش بودند، به خصوص بیلی گراهام که با ظاهر «بدمن» خود، علاقه تری را جلب کرده بود. دیگر علاقه تری، موسیقی بود زیرا او مهارت زیادی در نواختن گیتار بیس فرت‌لس داشت. تری به زودی یک گروه موسیقی را با سایر دوستانش به نام «راکوس» تشکیل داد و این گروه موسیقی در فلوریدا، محبوب شد. محبوبیت گروه تری، کشتی‌گیرانی چون جک و جرالد بریسکو را نیز تحت تأثیر قرار داد. بریسکوها، پس از تماشای درخشش تری در استیج، او را به دلیل قد دو متری‌اش، تشویق به حضور در کشتی کچ کردند.
نخستین مربی تری در دنیای کشتی حرفه‌ای، هیرو ماتسودا بود که در نخستین جلسه تمرینی، پایش را شکست. پس از 10 هفته توان‌بخشی، تری به تمرینات ماتسودا بازگشت و این بار دیگر اجازه شکسته‌شدن پایش توسط مربی خود را نداد. در اواسط سال 1977 بود که تری، نخستین حضورش در مسابقات کشتی حرفه‌ای را در دیدار برابر برایان بلر تجربه کرد. او در دیدارهای بعدی او از ماسکی با طرح کاراکتر «نابودگر بزرگ یا The Super Destroyer» استفاده کرد. پس از مدتی، تری نتوانست با مربی خود یعنی ماتسودا سازش داشته باشد و به بهانه سلطه‌جویی‌های این مربی، از کشتی حرفه‌ای فاصله گرفت و به همراه مردی با نام وایتی بریجز، باشگاهی ورزشی را افتتاح کرد. پس از حضور اد لزلی یا بروتوس بیف‌کیک، کشتی‌گیر دوست تری در باشگاه ورزشی‌اش، علاقه به کشتی در او زنده شد. تری با بیلی گراهام تماس گرفت تا راهی برای بازگشت به کشتی حرفه‌ای پیدا کند. در نهایت، تصمیم بر این شد تا تری به همراه لزلی، یک تیم را تشکیل داده و با نام «برادران بولدر» کشتی بگیرند. قرار بر این بود تا این دو به گونه‌ای رفتار کنند که تماشاگران به این باور برسند که هر دو برادر یکدیگر هستند. آن‌ها برای رقابت‌های‌شان در انجمن CWA، مبلغی در حدود 800 دلار در هفته را به عنوان دستمزد دریافت می‌کردند و مسابقات خود را در آلاباما برگزار می‌کردند.
لقب «هالک»، پس از حضور تری در یک برنامه تلویزیونی محلی در ممفیس به او داده شد زیرا مجری برنامه از او پرسیده بود که چگونه با قدی دو متری، وزنی 134 کیلوگرمی و عضلات دو سر 61 سانتی‌متری از لو فریگنو، بازیگر نقش محبوب هالک، کوتاه‌تر دیده می‌شود. در نتیجه پرسش مجری، عوامل پشت صحنه برنامه، پس از اندازه‌گیری‌های مختلف به این نتیجه رسیدند که تری نه تنها از فریگنو کوتاه‌تر نیست، بلکه عضلات بزرگ‌تری نیز دارد. از این رو، نام هالک به نام مستعار تری اضافه شد و او با نام «هالک بولدر» به رینگ رفت. قهرمان سابق سنگین‌وزن کشتی حرفه‌ای، تری فانک در پاییز سال 1979، تری را به وینس مک ماهون، معرفی کرد تا این مهم، شروعی برای ملحق‌شدن تری به انجمن محبوب WWE باشد. مک ماهون پس از دیدار با تری، مجذوب کاریزما و قد و قامتش قرار گرفت و او را به سرعت پذیرفت. نام خانوادگی «هوگان»، از این پس به نام هنری تری اضافه شد تا او با نام کامل «هالک هوگان»، کارش را در انجمن مک ماهون آغاز کند. در ابتدا قرار بود تا رنگ موی هالک، قرمز رنگ باشد اما او ترجیح داد تا با موی بور خود، شمایلی شبیه یک ایرلندی را داشته باشد. پیروزی برابر هری والدز، نخستین تجربه هوگان در انجمن WWE بود. او به مرور در کشتی‌های بیشتری ظاهر شد و در سال 1980، برای نخستین بار برابر آندره دجاینت کشتی گرفت. در سال 1980، هوگان تصمیم گرفت تا در انجمن کشتی حرفه‌ای ژاپن با نام NJPW، حضور پیدا کند. او با حریفان متنوعی در ژاپن کشتی گرفت و از سبک‌های متفاوتی در مبارزات خود استفاده می‌کرد؛ دوست‌داران کشتی حرفه‌ای، بر خلاف سبک پر زد و خورد آمریکایی، هوگان را در حال استفاده از تکنیک‌های سنتی کشتی مشاهده کردند. او هم‌چنان برای WWF نیز کشتی می‌گرفت و در سال 1981، پس از شکست از پدرو مورالس، از قهرمانی در مسابقات بین‌قاره‌ای، محروم شد. هوگان در سال 1983، پس از شکست دادن آنتونی اینوکی توسط ناک‌اوت در فینال یک تورنمنت 10 نفره، نخستین پیروز مسابقات گرندپری بین‌المللی کشتی حرفه‌ای یا نسخه اولیه قهرمانی سنگین‌وزن IWGP شد. در ادامه، او به همراه اینوکی به مسابقات تگ لیگ MSG فرستاده شد و به قهرمانی سال‌های 1982 و 1983 این مسابقات رسید. هوگان هم‌چنین از عنوان قهرمانی سنگین‌وزن جهان در WWF دفاع کرد و سیجی ساگاکوچی و فومینامی را شکست داد تا اینکه در رقابت‌های 13 ژوئن در ناگویا، رقابت را به پارتنر سابقش، آنتونی اینوکی، واگذار کرد.
هوگان در سال 1983، پیشنهاد همکاری با فیلم «راکی 3» را پذیرفت و مخالفت صریح مک ماهون با این کار،عواقبی چون حذف او از تبلیغات WWE را به همراه داشت. در ادامه، هوگان راهی انجمن AWA یا کشتی آمریکا شد و طرفداران این انجمن را شیفته خود کرد. پیروزی برابر جانی والیانت، او را به محبوب‌ترین کشتی‌گیر این انجمن تبدیل کرد. در آوریل 1982، او موفق به پیروزی برابر کشتی‌گیری با نام بوک وینکل شد و به قهرمانی سنگین‌وزن AWA رسید اما این تصمیم به دلیل پرتاب شی غیرقانونی در رینگ توسط یکی از تماشاگران، وتو شد. هوگان در سال 1983 تصمیم گرفت تا دیگر در انجمن کشتی آمریکا حضور نداشته باشد. او در همین سال به WWE بازگشت و در شروع مجدد خود، بیل دیکسون را شکست داد. او در مسابقات قهرمانی همین سال، پس از نجات باب بک لاند از حمله‌ای سه جانبه در رینگ، تغییر چهره خود را اعلام کرد. تغییرات هوگان بدین وسیله به دوست‌داران کشتی حرفه‌ای شناسانده شد تا او در ادامه راه خود، نخستین قهرمانی سنگین‌وزن WWF خود را به دست بیاورد. او جایگزینی برای بک لاند در دیدار با آیرون شیخ بود که موفق به پیروزی برابر این کشتی‌گیر چغر شد. در همین دوران بود که موج «Hulkamania» یا «هالکامانیا» در کشتی حرفه‌ای شکل گرفت. هوگان با مصاحبه‌های خود پیش از مسابقات، این موج را شروع کرد و اصول این موج را سه نیاز اصلی خود یعنی تمرین، دعا و ویتامین‌ها قرار داد. بعدها نیاز چهارمی به نام اعتماد به نفس نیز در میان اصول جای گرفت. ورود او به رینگ با پوزداون‌های روتین و پیراهنی زرد و قرمز همراه بود که کنده می‌شد. او در هر مسابقه حملات مداومی را انجام می‌داد و سپس هنگامی که به صورت ظاهری به شکست نزدیک می‌شد، از تماشاگران انرژی دریافت می‌کرد و حالت شکست‌ناپذیری به خود می‌گرفت. مانورهای هوگان در رینگ شامل لگ دراپ، چکمه بزرگ، اشاره به حریف و سرزنش با تکان دادن انگشت و سه مشت همراه با شلاق ایرلندی بود. موج هالکامانیا در ادامه باعث مشکلاتی حقوقی میان کمپانی مارول، خالق کاراکتر هالک و هوگان شد که در نهایت با تعهداتی از سوی هوگان از جمله استفاده نکردن از نام «هالک شگفت‌انگیز» و پوشیدن لباس‌های بنفش و سبز همراه بود. در ادامه نیز در سال 1988، داستانی از سوی مارول با خلاصه داستانی درباره پرت‌شدن یک کشتی‌گیر از سقف ورزشگاه توسط هالک شگفت‌انگیز به دلیل انتخاب اشتباه نام منتشر شد.
اوج معروفیت و محبوبیت هوگان از سال 1985 تا 1988 بود که او را به ستاره رینگ تبدیل کرد. در سال‌های 1985 و 1988، مسابقات هوگان برابر مستر تی، رودی پایپر و پل اورندورف در رسلمانیا و سپس برابر آندره دجاینت در رویداد اصلی به عنوان مسابقه سال انتخاب شد. او در سال 1993 به انجمن کشتی حرفه‌ای ژاپن بازگشت و به مدت یک سال در آن حضور داشت. او سپس به WCW رفت و به شش عنوان قهرمانی در مسابقات آن رسید. او کمی بعد در سال 1996، انجمن‌های کشتی را به دلیل نادیده گرفتن قدرت جذبش سرزنش کرد و انجمن جدیدی را با نام nWo راه‌اندازی کرد. او لباس‌های زرد و قرمز خود را به رنگ‌های سیاه و سفید تغییر داد و از تم «رعد و برق» استفاده کرد و نام خود را به «هالیوود هوگان» تغییر داد. او در تاریخ 10 اوت با پیروزی برابر آندره دجاینت، دومین قهرمانی سنگین‌وزن WCW را به دست آورد. او در نهایت به شش عنوان قهرمانی در انجمن WCW رسید و در شروع قرن بیست و یکم، از حضور در مسابقات این انجمن خودداری کرد. او تا سال 2025 در مسابقات مختلف کشتی حرفه‌ای دیده شد و تا این سال، پنج مرتبه بازگشت به انجمن WWE را تجربه کرد. او در سال 2021 به تالار مشاهیر جهانی کشتی حرفه‌ای پیوست زیرا اهمیت فراوانی برای دوست‌داران این حرفه داشت. محبوبیت هوگان در دنیای کشتی حرفه‌ای، باعث شد تا او پیشنهادات مختلفی برای حضور در فیلم‌ها و سریال‌های مختلف را داشته باشد و از میان آن‌ها، حضور در راکی 3 با نقش تاندرلیپس در سال 1982، گولدی و خرس با نقش مک مک کنا در سال 1985، دو اپیزود از سریال جستجو برای فردا در نقش خودش در سال 1985، یک اپیزود از سریال قایق عشق در سال 1986 و دو اپیزود از سریال تیم A در سال‌های 1985 و 1986 بپذیرد.
او در ادامه ماجراجویی‌هایش در سینما و تلویزیون، در پروژه‌های کماندوی فضایی (1991)، آقای نانی (1993)، بابانوئل با عضله‌هایش (1996) و سه نینجا: رویارویی در کوه مگا (1998) بازی کرد. هوگان یک پروژه دنباله‌دار در فیلم و سریال با نام «تندر در بهشت» را داشت که شامل سه فیلم و یک سریال می‌شد. او هم‌چنین در عرصه صداپیشگی انیمیشن نیز فعال بود و در ماپتس از فضا (1999) و متعاقباً گنومئو و ژولیت (2011)، یک اپیزود از سریال بابای آمریکایی (2012) و چاینا آی‌اِل (2011-2015) به این حرفه مشغول شد. علاوه بر فیلم و سریال، او توانست در عرصه موسیقی، موزیک ویدئو و گیم نیز حضور داشته باشد. هوگان در دوران ورزشی خود، مشکلات زیادی را از ناحیه کمر و ستون فقرات داشت. او در تاریخ 24 ژوئیه 2025، یک ماه پس از یک عمل جراحی سنگین، در سن ۷۱ سالگی درگذشت و جامعه کشتی حرفه‌ای را شوکه کرد. حال عمومی هوگان در روزهای واپسین زندگی توسط اطرافیانش، بسیار عالی توصیف شده است و گویا سلامتی او به صورت ناگهانی دچار مشکل شد. او پس از هر عمل جراحی، علاقه‌ای به ارتباط با دیگران نداشت و دوران نقاهت خود را به دور از دوستان سپری می‌کرد. او یکی از بهترین‌های تاریخ کشتی حرفه‌ای بود و الهام‌بخش افراد زیادی در این ورزش شد.
از سری خاطرات ورزشی
