طرفداری | درست زمانی که به نظر می‌رسید دوران مارک آندره تراشتگن آغاز شده، یک بحران تمام‌عیار، دروازه مانشافت را به لرزه درآورده است. مصدومیت شدید این دروازه‌بان 33 ساله و حالا، هم‌صدا شدن دو اسطوره بزرگ فوتبال آلمان، لوتار ماتئوس و سپ مایر، برای بازگرداندن مانوئل نویر، فشارها بر یولیان ناگلزمان را افزایش داده است.
سپ مایر، دروازه‌بان افسانه‌ای بایرن مونیخ و تیم ملی آلمان، در مصاحبه‌ای با اشپورت آینس، به‌صراحت از ایده بازگشت مانوئل نویر دفاع کرده و آن را یک ضرورت می‌داند. او معتقد است این دروازه‌بان 39 ساله با وجود خداحافظی، در صورت نیاز تیم ملی، این درخواست را رد نخواهد کرد.
مانو را خوب می‌شناسم؛ او این تصمیم را خیلی با دقت سبک‌وسنگین می‌کند. بااین‌حال، تصور می‌کنم وقتی تماس بگیرند، دوباره این موضوع را بررسی کند. در دلش هم خوشحال می‌شود وقتی گوشی‌اش زنگ بزند. آلمان الان به مانو نیاز دارد.
وضعیت تراشتگن وخیم‌تر از همیشه
این بحث‌ها زمانی شدت گرفته که مشخص شد وضعیت مارک آندره تراشتگن بسیار پیچیده‌تر از یک مصدومیت عادی است. دروازه‌بان بارسلونا نه‌تنها برای دومین بار باید تحت عمل جراحی کمر قرار بگیرد و ماه‌ها از میادین دور خواهد بود، بلکه جایگاه ثابت خود را نیز در این تیم زیر نظر هانسی فلیک از دست داده است. با حضور شزنی و خوان گارسیا، شانس داشتن بازی رسمی او پیش از جام جهانی تقریباً صفر به نظر می‌رسد.
ماتئوس و مایر هم‌صدا: کیفیت حرف اول را می‌زند
پیش‌ازاین نیز لوتار ماتئوس با دفاع از ایده بازگشت مانوئل نویر، اعلام کرده بود که نباید در چنین وضعیت پیچیده‌ای اسم او را کامل کنار گذاشت. حالا سپ مایر نیز با حمایت کامل از این ایده، آن را منطقی‌ترین راه‌حل می‌داند:
باید به لوتار حق داد. چرا که نه؟ مانوئل دوباره در اوج آمادگی است، در بالاترین سطح بازی می‌کند و کم‌تر کسی می‌تواند با او رقابت کند. اگر بازیکنی مثل او در دسترس باشد، باید به‌طورجدی بررسی شود. فقط چون مدتی در تیم ملی نبوده، نباید دلیل کنار گذاشتنش باشد.
مایر در نهایت تأکید کرد که اصول و خداحافظی‌های قبلی نباید مانع از یک تصمیم درست شود:
فدراسیون باید فکر کند چه چیزی برای تیم بهترین است. اگر مانوئل آماده باشد و حس خوبی داشته باشد، هیچ مانعی وجود ندارد. کیفیت، تعیین‌کننده است.
این بحث‌ها فراتر از یک انتخاب ساده بین چند دروازه‌بان، یک سؤال بزرگ‌تر را درباره آینده فوتبال آلمان مطرح می‌کند. چه اتفاقی افتاده که در سرزمین دروازه‌بان‌های بزرگ، با مصدومیت یک بازیکن، تنها راه‌حل قابل‌اتکا، بازگرداندن یک اسطوره ۳۹ ساله و بازنشسته است؟ این وضعیت، بیش از آنکه نشان‌دهنده قدرت و نفوذ نویر باشد، شاید زنگ خطری برای نسل جدید دروازه‌بان‌های آلمانی و میزان اعتماد کادر فنی به آنهاست؛ بحرانی که باید ریشه‌های آن را در جایی عمیق‌تر از مصدومیت تراشتگن جست‌وجو کرد.
