باشگاه پرسپولیس از علیرضا بیرانوند به دلایل عمدهٔ زیر شکایت کرد و پرونده‌ای پیچیده و پرصلابت را به وجود آورد:
---
🔍 دلایل اصلی شکایت پرسپولیس
۱. فسخ یک‌جانبه غیرموجه قرارداد
– بیرانوند قرارداد خود با پرسپولیس را در ۳۰ خرداد ۱۴۰۳، یک روز پیش از پایان فصل و پیش از مهلت ۱۵ روزه پس از آخرین بازی فصل، به طور یک‌جانبه فسخ کرد.
– پرسپولیس این اقدام را غیرموجه ارزیابی کرد و مدعی شد با وجود اخذ حدود ۱۹.۸ میلیارد تومان، هنوز طلب ۳۵۸ میلیون تومانی خود را اعلام نکرده و با intention فسخ، حسنِ نیت را زیر پا گذاشته است .
۲. نقض بندهای قراردادی
– پرسپولیس ادعا می‌کرد بیرانوند اصل «حسن نیت» را رعایت نکرده و پس از دریافت مطالبات اولیه، با فسخ قرارداد بدون اعلام مابقی مطالبات، قراردادی که برای آن اشخاص ثالث در نظر گرفته نشده بود را نقض کرد .
۳. ادعا بر تحریک توسط باشگاه تراکتور
– پرسپولیس مدعی بود تراکتور با اغوا (诱导) بیرانوند موجب فسخ قرارداد او شده و می‌خواست تراکتور را به محرومیت از دو پنجره نقل و انتقالاتی محکوم کند؛ هرچند این بخش از شکایت رد شد .
---
🧑⚖️ روند و حکم نهایی پرونده
شکایت رسمی پرسپولیس در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۴۰۳ به دلیل فسخ غیرموجه قرارداد مطرح شد، اما رأی نهایی حدود ۱۳ ماه بعد (ابان‌ماه ۱۴۰۴) از سوی «کمیته استیناف فدراسیون فوتبال» صادر گردید .
طبق حکم، بیرانوند:
به ۴ ماه محرومیت از حضور در مسابقات باشگاهی (و نه ملی) محکوم شد.
موظف به پرداخت ۲۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان جریمه غرامت شد.
باشگاه تراکتور نیز به پرداخت ۱۹۸ میلیارد و ۷۵۰ میلیون ریال غرامت و ۷ میلیارد و ۶۵۱ میلیون ریال هزینه دادرسی به‌‌طور تضامنی محکوم شد؛ اما شکایت پُرسپولیس علیه تراکتور درباره تحریک بازیکن در نهایت پذیرفته نشد .
همچنین، پرسپولیس از بیرانوند شکایات دیگری نیز در قوه قضاییه مطرح کرده که شامل:
1. عدم پوشیدن پیراهن اسپانسر رسمی باشگاه در مسابقات
2. نقض تعهد به واگذاری درصدی از درآمد تبلیغاتی
3. استفاده نکردن از لباس رسمی برند قرارداد شده
که این پرونده‌ها به دادگاه رفته‌اند و جداگانه پیگیری می‌شوند .
---
در پایان، باشگاه پرسپولیس شکایت خود را صرفاً به دلیل فسخ غیرموجه قرارداد و زیر پا گذاشتن اصول قراردادی علیه بیرانوند تنظیم کرده است. در کنار این مدعا، بخش دیگری نیز درباره تحریک وی توسط باشگاه تراکتور مطرح شد، اما رأی کمیته استیناف آن را نپذیرفت.
