طرفداری | ویم یانسن (Wim Jansen) زاده ۲۸ اکتبر ۱۹۴۶ در شهر روتردام هلند است. او در پست‌های هافبک دفاعی و مرکزی بازی می‌کرد. یانسن، فوتبالش را از باشگاه فاینورد شروع کرد و در سال ۱۹۶۵ به تیم بزرگسالان آن منتقل شد. نخستین بازی یانسن برای فاینورد، دیدار هفته هفتم اردیویسه برابر فورتونا بود. او در فصن نخست، موفق به ثبت دو بازی در ترکیب فاینورد شد. گلزنی برابر اوترخت در هفته نهم دومین فصل همکاری، پای این بازیکن را به گلزنی باز کرد. او در این فصل، بازیکن ثابتی در ترکیب فاینورد بود و آمار ۳۶ بازی، دو گل و هشت پاس گل را به ثبت رساند. او در دو فصل بعدی خود نیز عملکرد موفقی را به ثبت رساند و آمارهای ۴۳ بازی، ۱۲ گل و ۱۰ پاس گل در فصل ۶۸-۱۹۶۷ و ۴۶ بازی، شش گل و ۹ پاس گل در فصل ۶۹-۱۹۶۸ را به دست آورد.
نخستین فصل حضور یانسن در مسابقات جام باشگاه‌های اروپا یا لیگ قهرمانان کنونی، آورده مهمی چون قهرمانی فاینورد را به همراه داشت. یانسن، بازیکنی کلیدی برای قهرمان اروپا بود و پس از پاس گل در نخستین بازی برابر ریکیاویک، دروازه میلان در بازی برگشت مرحله یک‌هشتم نهایی را باز کرد و ۸۴۰ دقیقه در این تورنمنت بازی کرد. او در این فصل به آمار ۴۴ بازی، ۹ گل و چهار پاس گل رسید. او فاینورد را در دو دیدار جام میان‌قاره‌ای همراهی کرد و قهرمانی این تورنمنت را نیز تجربه کرد. پس از فتح دو قاره، این بازیکن هم‌چنان در فاینورد به ماجراجویی‌هایش ادامه داد و آمارهای ۴۰ بازی، چهار گل و هشت پاس گل در فصل ۷۱-۱۹۷۰، ۴۲ بازی، دو گل و شش پاس گل در فصل ۷۲-۱۹۷۱، ۳۱ بازی، پنج گل و شش پاس گل در فصل ۷۳-۱۹۷۲ و ۵۱ بازی، یک گل و ۱۰ پاس گل در فصل ۷۴-۱۹۷۳ رسید.
قهرمانی جام یوفا، اینترتوتو و لیگ برتر هلند، آورده‌های بهترین فصل یانسن در فاینورد یعنی فصل ۷۴-۱۹۷۳ بود. او در راه قهرمانی تیمش در جام یوفا، موفق به ثبت دو پاس گل در دو دیدار رفت و برگشت نیمه نهایی برابر تاتنهام شد و در فینال نیز با بازوبند کاپیتانی تیمش به میدان رفت و آن‌ها را به قهرمانی جام، با غلبه بر تاتنهام رساند. این بازیکن، شش فصل دیگر با فاینورد همکاری کرد و آمارهای ۳۳ بازی، سه گل و پنج پاس گل در فصل ۷۵-۱۹۷۴، ۳۸ بازی، سه گل و ۱۴ پاس گل در فصل ۷۶-۱۹۷۵، ۲۹ بازی، دو گل و ۱۱ پاس گل در فصل ۷۷-۱۹۷۶، ۳۳ بازی و چهار پاس گل در فصل ۷۸-۱۹۷۷، ۳۰ بازی، دو گل و ۹ پاس گل در فصل ۷۹-۱۹۷۸ و ۲۴ بازی، دو گل و ۱۲ پاس گل در فصل ۸۰-۱۹۷۹ رسید.
یانسن در سال ۱۹۸۰، مدت کوتاهی راهی آمریکا شد و در ۲۷ بازی، پیراهن باشگاه واشینگتن دیپلماتس را پوشید. او پس از جدایی از باشگاه آمریکایی، تصمیم عجیب و پرحرف و حدیثی را گرفت و با رقیب دیرینه فاینورد یعنی آژاکس قرارداد بست تا مغضوب هواداران تیم سابقش شود. نخستین بازی این بازیکن برای تیم جدیدیش، جدال با تیم سابق یعنی فاینورد در هفته ۱۵ اردیویسه بود. حضور محصول آکادمی فاینورد در تیم رقیب، آن‌چنان هواداران این باشگاه را ناراحت کرده بود که یکی از آن‌ها در همین مسابقه، با گلوله‌ای برفی که یخ‌زده بود، از خجالت بازیکن سابق تیمش درآمد. این گلوله برفی، پیش از شروع بازی به چشمان یانسن برخورد کرد تا این بازیکن، پس از شروع بازی، به دلیل سرگیجه، بیش از ۲۰ دقیقه برای تیم جدیدش بازی نکند. او دو فصل برای آژاکس بازی کرد و آمارهای ۲۳ بازی و دو پاس گل در فصل ۸۱-۱۹۸۰ و ۳۶ بازی و چهار پاس گل در فصل ۸۲-۱۹۸۱ را به ثبت رساند. او در سال ۱۹۸۲، پس از تجربه یک قهرمانی در لیگ برتر هلند با آژاکس، تصمیم گرفت تا از دنیای فوتبال خداحافظی کند.
نخستین بازی ملی یانسن برای تیم ملی هلند، دیدار سال ۱۹۶۷ این کشور برابر دانمارک بود. او در ادامه ماجراجویی‌های ملی خود، عضوی از هلند در جام جهانی ۱۹۷۴ شد. یانسن در تورنمنتی که منجر به فینالیست‌شدن هلند شد، ۹۰ دقیقه در تمامی مسابقات بازی کرد و به دو پاس گل برابر بلغارستان و آرژانتیت رسید. او در دیدار فینال برابر آلمان غربی نیز در ترکیب ثابت جای گرفت و با خطایش روی برند هولزنبین، بازیکن تیم ملی آلمان، این تیم را به پنالتی رساند. گل‌شدن پنالتی آلمان در نهایت به قهرمانی این کشور و نایب قهرمانی یاران یانسن منجر شد. او پس از حضور در یورو ۱۹۷۶ و رتبه سوم این تورنمنت، راهی جام جهانی ۱۹۷۸ شد و بار دیگر نایب قهرمان آن شد. یانسن به جز دیدار فینال که ۷۸ دقیقه در آن حضور داشت، در سایر مسابقات جام جهانی، از جمله نخستین دیدار برابر تیم ملی ایران، یار ۹۰ دقیقه‌ای کشورش بود. او پس از مسابقه سال ۱۹۸۰ برابر اسپانیا، دیگر در تیم ملی هلند بازی نکرد و کارنامه ملی خود را با ۶۵ بازی، یک گل و چهار پاس گل، تکمیل کرد.
یاسن در میان فوتبال‌دوستان به «ویلم آرام» یا «Stille Willem» معروف بود زیرا اهل صحبت‌کردن نبود و اغلب از مصاحبه اجتناب می‌کرد. یانسن یک هافبک دفاعی مقتدر بود که در پوشش جای خالی هم‌تیمی‌ها، تخریب بازی حریف و توپ‌گیری، ماهر بود. او رابطه بسیار خوبی با ارنست هاپل داشت و یکی از بازیکنان محبوب این سرمربی سرشناس در فاینورد و تیم ملی هلند بود. او خود نیز پس از پایان دوران بازی به سرمربی‌گری روی آورد و پس از شروع کار در فاینورد که با آشتی‌اش با هواداران این باشگاه همراه بود، در تیم‌های لوکرن بلژیک، سانفرس هیروشیمای ژاپن و سلتیک کار کرد. او به عنوان مدیر ورزشی در دوردخت و به عنوان دستیار سرمربی در تیم ملی عربستان و اوراوا ردز ژاپن کار کرد. بهترین دوران مربیگری یانسن در سلتیک رقم خورد که با بهترین فرم هنریک لارسن و قهرمانی در لیگ برتر اسکاتلند همراه بود. در سال ۲۰۲۱، زندگی‌نامه یانسن با عنوان «مغز متفکر» منتشر شد؛ این مهم در روزهایی صورت گرفت که هافبک مقتدر هلند دهه هفتاد میلادی با زوال عقل دست و پنجه نرم می‌کرد. ۲۵ ژانویه ۲۰۲۲، روزی بود که یانسن، دار فانی را در سن ۷۵ سالگی وداع گفت.
از سری خاطرات فوتبالی
