طرفداری | روبرت لواندوفسکی فاش کرد که در سال ۲۰۱۲ با پیشنهاد پیوستن به منچستریونایتد موافقت کرده بود، اما باشگاه دورتموند مانع این انتقال شد.
به گزارش BBC Sport، مهاجم لهستانی بارسلونا در مصاحبهٔ جدیدش گفت:
به منچستریونایتد بله گفتم. میخواستم به آن‌جا بروم و سر الکس فرگوسن را ببینم؛ اما باشگاه نمی‌خواست مرا بفروشد، چون می‌دانستند اگر بمانم، می‌توانند پول بیشتری به دست بیاورند. شاید این تصور وجود داشت که من یک یا دو سال دیگر می‌توانم صبر کنم. ولی جواب مثبت دادن من به منچستریونایتد، حقیقت دارد.
در نهایت این مهاجم لهستانی مسیر موفقی را طی کرد، با بایرن مونیخ لیگ قهرمانان اروپا را برد و اکنون دو قهرمانی لالیگا با بارسلونا در کارنامه دارد.
لواندوفسکی ۳۷ ساله برنامه‌ای برای بازنشستگی ندارد، اما می‌پذیرد که فرصت حضور در لیگ برتر دیگر به پایان رسیده است:
شاید (بازی نکردن در لیگ برتر) به یک حسرت تبدیل شود، اما وقتی به گذشته نگاه میکنم و می‌بینم در بایرن مونیخ، دورتموند و حالا بارسلونا بازی کرده‌ام، باید بگویم از دوران حرفهای خودم راضی هستم. هیچ‌وقت احساس نکردم چیزی را از دست داده‌ام، چون هر تصمیمی را گرفتم به این دلیل بود که خودم میخواستم.
«از بازیکنان جوان چیزهای زیادی یاد می‌گیرم»
لواندوفسکی که بیش از ۷۰۰ گل در رده باشگاهی و ملی به ثمر رسانده است، در آستانه آغاز بیست‌ودومین فصل حرفهای خود قرار دارد. او حالا با تجربه‌ترین بازیکن در تیم جوان بارسلونا است که استعدادهایی چون لامین یامال در آن می‌درخشند، اما معتقد است هنوز حرفهای زیادی برای گفتن دارد:
وقتی می‌بینم هنوز لازم نیست به بازیکنان جوان برسم، بلکه آن‌ها باید به من برسند، یعنی این فصل هم می‌تواند بسیار خوب باشد. هنوز هم اینجا هستم تا بهترین عملکردم را ارائه بدهم.
با اینکه لامین یامال زمانی که دوران حرفهای لواندوفسکی آغاز شد حتی به دنیا نیامده بود، این مهاجم که ۱۹ سال از او بزرگ‌تر است، می‌گوید از بازیکنان جوان هم یاد می‌گیرد:
فهمیدم که نمی‌توانم با آن‌ها بجنگم، اما می‌توانم کمک‌شان کنم و آن‌ها هم می‌توانند به من کمک کنند. چیزهای زیادی از آن‌ها یاد می‌گیرم؛ چیزی که فکر نمی‌کردم اتفاق بیفتد.
لواندوفسکی دربارهٔ استعداد یامال افزود:
برای اولین بار در عمرم، بعد از گذشت ۵۰ دقیقه چیز خاصی را در او دیدم. باورم نمی‌شد، چون تا به حال چنین بازیکنی را در این سن ندیده بودم؛ آن توانایی در ۱۵ سالگی برایم غیرممکن به نظر می‌رسید.
زمانی‌که لوندوفسکی به برنده شدن توپ طلا نزدیک شد
لوا از مدعیان اصلی توپ طلای ۲۰۲۰ بود، اما آن دوره به دلیل همه‌گیری کرونا لغو شد. یک سال بعد، او پس از لیونل مسی در جایگاه دوم قرار گرفت و عنوان بهترین مهاجم سال را به دست آورد؛ فصلی که با رکوردشکنی و زدن ۴۱ گل در بوندسلیگا همراه بود.
لواندوفسکی گفت:
من در بهترین مقطع دوران حرفهای خودم بودم و با باشگاهم همه چیز را بردم. بخش سخت ماجرا این است که هنوز هم نمی‌دانم چرا (توپ طلا را نبردم).
او دربارهٔ شانس‌های امسال توپ طلا اضافه کرد:
الان بازیکنان زیادی هستند که می‌توانند برنده شوند. لامین یامال فصل فوق‌العاده داشت، اما در نهایت بستگی دارد چه عاملی مهم‌تر در نظر گرفته شود. او هنوز فرصت زیادی دارد؛ اگر امسال نشد، شاید سال آینده. رافینیا هم فصل شگفت‌انگیزی داشت. ما بازیکنانی داریم که می‌توانند جزو مدعیان اصلی چنین عنوانی باشند.
گفت‌وگویی که زندگی فوتبالی لواندوفسکی را تغییر داد
لواندوفسکی در دوران حرفهای خود زیر نظر مربیان بزرگی کار کرده است و در حال حاضر نیز با هانسی فلیک همکاری دارد؛ همان مربی که در دوران پرافتخار او در بایرن مونیخ نیز هدایت تیم را بر عهده داشت.
با این حال، او بیشترین تأثیر را از یورگن کلوپ پذیرفته است؛ کسی که لواندوفسکی در دورتموند شاگردش بود:
وقتی به دورتموند رفتم، پسر بسیار جوانی بودم و پدرم را در ۱۶ سالگی از دست داده بودم. قطعاً پسری بودم که درون‌گرا بود و نمی‌خواستم دربارهٔ احساساتم صحبت کنم.
اما بعد از چند سال با کسی آشنا شدم که نمی‌خواهم بگویم مثل پدر بود، ولی شباهت زیادی به او داشت. در واقع گفت‌وگویی با پدرم که سال‌ها دلتنگش بودم را، با یورگن داشتم.
آن مکالمه را هنوز به یاد دارم؛ چون زندگی‌ام را تغییر داد؛ زندگی فوتبالی‌ام را تغییر داد. من احساساتم را بیان کردم، حرف‌هایی را که سال‌ها درونم نگه داشته بودم گفتم و بعد از آن احساس آزادی کردم. شاید به همین دلیل بود که از آن پس شروع کردم بهتر و بهتر بازی کردن.
12 سال گذشت؛ پوکر روبرت لواندوفسکی و برتری 4-1 دورتموند مقابل رئال مادرید
