ترکیب منتخب مهاجمان (چیدمان ۴-۳-۳ یا ۳-۴-۳)
۱. امیل هسکی (Emile Heskey) – مهاجم هدف
امیل هسکی، بازیکن سابق تیم ملی انگلیس و لیورپول، بیشتر به‌خاطر فیزیک قوی و توانایی‌اش تو نگه داشتن توپ و فضاسازی برای بقیه شناخته می‌شد. نقشش توی تیم لیورپول بیشتر از یه گل‌زن ساده بود؛ اون پرس می‌کرد، مدافع‌ها رو اذیت می‌کرد و تو بازیسازی هم شرکت داشت. اما آمار گلزنیش تو ۵۱۶ بازی لیگ برتر فقط ۱۱۰ گل بود (یعنی هر بازی ۰.۲۱ گل) که برای یه مهاجم نوک سطح بالا خیلی کمه. اون نماد مهاجمی بود که برای تیمش فداکاری می‌کرد اما تو گل‌زنی مشکل داشت.
۲. استفان گیوارش (Stéphane Guivarc'h) – مهاجم سایه/مهاجم نوک
استفان گیوارش، مهاجم تیم ملی فرانسه تو جام جهانی ۱۹۹۸ بود. با اینکه تیمش قهرمان جهان شد، اون هیچ گلی نزد و حتی یه شوت هم تو چارچوب نداشت. وظیفه تاکتیکی اون فقط دویدن بی‌امان، فشار آوردن روی مدافع‌های حریف و باز کردن فضا برای بازیکن‌های خلاقی مثل زین‌الدین زیدان بود. این فداکاری‌اش باعث موفقیت تیم شد، اما خودش رو تبدیل به نماد مهاجمی کرد که عملکردش زیر سایه وظایف دیگه‌ش قرار گرفت. اون تو ۲۴۷ بازی باشگاهی ۷۶ گل زد (میانگین ۰.۳۱ گل در هر بازی).
۳. فرناندو تورس (Fernando Torres) – مهاجم متحرک (دوران چلسی)
انتقال ۵۰ میلیون پوندی فرناندو تورس از لیورپول به چلسی، شروع یه دوره پرفرازونشیب براش بود. اون که تو لیورپول حسابی گل‌زن بود (هر بازی ۰.۵۷ گل)، تو چلسی تو ۱۷۲ بازی فقط ۴۵ گل زد (هر بازی ۰.۲۶ گل). مصدومیت، فشار روانی و عدم تطبیق با سیستم چلسی، از دلایل افتش بود. با اینکه گل‌های مهمی مثل گلش به بارسلونا تو لیگ قهرمانان رو زد، اما از دست دادن موقعیت‌های زیاد باعث شد تو این لیست قرار بگیره.
۴. آلوارو موراتا (Álvaro Morata) – مهاجم همه‌کاره
آلوارو موراتا، مهاجمی با توانایی‌های فنی خوب، تو تیم‌های بزرگی مثل چلسی (۲۴ گل تو ۷۲ بازی)، رئال مادرید و یوونتوس بازی کرده. اما همیشه به‌خاطر از دست دادن موقعیت‌های آسون و نوسان تو گل‌زنی مورد انتقاد بود. آمار ۱۳۵ گل تو ۳۸۹ بازی باشگاهی (هر بازی ۰.۳۵ گل) برای مهاجمی در سطح اون، متوسطه و همین نوسان تو لحظات حساس، به‌ویژه با تیم ملی اسپانیا، باعث شد که تو این ترکیب قرار بگیره.
۵. اندی کارول (Andy Carroll) – مهاجم هدف
اندی کارول بعد از انتقال ۳۵ میلیون پوندی‌اش به لیورپول تو سال ۲۰۱۱، نتونست انتظارات رو برآورده کنه و تو ۵۸ بازی فقط ۱۱ گل زد. اون که به‌خاطر قد بلند و سرزنی‌ش معروف بود، خیلی به سانترها وابسته بود. مصدومیت‌های زیاد و ناتوانی تو تطبیق با سبک بازی مدرن، باعث شد نتونه یه گل‌زن قهار بشه و به یکی از خریدهای گرون و ناموفق تاریخ لیورپول تبدیل شد.
۶. روبرتو سولدادو (Roberto Soldado) – مهاجم نوک (دوران تاتنهام)
روبرتو سولدادو بعد از درخشش تو والنسیا، با انتقال ۲۶ میلیون پوندی به تاتنهام افت شدیدی کرد. اون تو ۷۶ بازی برای تاتنهام فقط ۱۶ گل زد (هر بازی ۰.۲۱ گل). عدم تطبیق با سرعت و فیزیک لیگ برتر انگلیس و فشار انتظارات، از دلایل اصلی ناکامی‌اش بود. سولدادو نمونه بازیکنیه که بعد از موفقیت تو یه لیگ، تو یه محیط جدید با چالش‌های بزرگی روبه‌رو می‌شه.
۷. یان کولر (Jan Koller) – مهاجم هدف
یان کولر، مهاجم قدبلند اهل چک، بیشتر به‌خاطر قدرت بدنی و سرزنی‌ش شناخته می‌شد. اما اون بیشتر یه نقطه اتکا برای بازیسازی بود و به گل‌زدن مستقیم فکر نمی‌کرد. آمار ۱۳۵ گل تو ۳۷۴ بازی (هر بازی ۰.۳۶ گل) نشون می‌ده که اولویت‌های تاکتیکی اون کمتر روی گل‌زنی مستقیم متمرکز بوده.
۸. لوکاس پودولسکی (Lukas Podolski) – مهاجم کناری/نوک (دوران آرسنال)
لوکاس پودولسکی، بازیکن آلمانی با شوت‌های سنگین، بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ برای آرسنال بازی کرد. با اینکه استعداد خوبی داشت، تو ۸۲ بازی فقط ۳۱ گل زد (هر بازی ۰.۳۸ گل) که برای انتظارات از اون کم بود. نوسان تو گل‌زنی و اتکای زیاد به شوت‌های راه دور، در کنار از دست دادن موقعیت‌های آسون، باعث شد تو این لیست قرار بگیره.
۹. ماریو گومز (Mario Gomez) – مهاجم نوک (اواخر دوران بایرن مونیخ و فیورنتینا)
ماریو گومز تو اوجش یه گل‌زن بالفطره بود. اما اواخر دورانش تو بایرن و بعد از رفتن به فیورنتینا، افت شدیدی کرد. تو ۱۱۵ بازی برای فیورنتینا و بشیکتاش فقط ۲۰ گل برای فیورنتینا زد که کاهش شدید توانایی گلزنیش رو نشون می‌داد. مصدومیت و کم شدن سرعت، اون رو از یه مهاجم مرگبار به بازیکنی تبدیل کرد که موقعیت‌های زیادی رو از دست می‌داد.
۱۰. دیوید ویا (David Villa) – مهاجم متحرک (دوران بارسلونا)
دیوید ویا که یکی از گل‌زن‌های استثنایی اسپانیا بود، بعد از رفتن به بارسلونا با چالش‌هایی روبه‌رو شد. اون تو ۱۱۹ بازی برای بارسلونا فقط ۴۸ گل زد (هر بازی ۰.۴۰ گل). این آمار هرچند بد نیست، اما در مقایسه با دوران اوجش خیلی کمتره. مصدومیت شدید تو سال ۲۰۱۱ و بازی کردن در کنار لیونل مسی که اغلب اونو تو پست وینگر می‌ذاشت، از دلایل اصلی افتش بود.
۱۱. نیکولا آنلکا (Nicolas Anelka) – مهاجم همه‌کاره (دوره‌های مختلف)
نیکولا آنلکا، مهاجمی با استعداد درخشان، تو باشگاه‌های زیادی مثل رئال مادرید و چلسی بازی کرد. اما اغلب تو تبدیل موقعیت‌ها به گل ناموفق بود و ثبات نداشت. تو ۵۸۹ بازی باشگاهی ۲۰۹ گل زد (هر بازی ۰.۳۵ گل). این آمار برای مهاجمی با پتانسیل اون متوسطه. نوسان و گاهی اوقات رفتار پرحاشیه‌اش، مانع از این شد که تبدیل به یه گل‌زن فوق‌العاده بشه.
برای دیدن پست‌های بیشتر همینجا کلیک کن 🔥
