طرفداری | مارک گهی هیچ‌وقت به این اندازه در کانون توجهات قرار نداشته است.
این مدافع ۲۵ ساله از زمان پیوستنش به کریستال پالاس در سال ۲۰۲۱، ستون خط دفاعی تیمش بوده و طی چهار فصل ۱۵۶ بازی انجام داده است. نقطهٔ اوج او زمانی رقم خورد که در ماه می کاپیتان تیمش در فینال جام حذفی برابر منچسترسیتی بود و اولین جام بزرگ تاریخ پالاس را بالای سر برد. چندی بعد، او و هم‌تیمی‌هایش با غلبه بر لیورپول در ضربات پنالتی، دومین افتخار خود را در ومبلی رقم زدند و سوپرجام انگلیس را فتح کردند.
نمایش‌های مستحکم این مدافع ۲۵ ساله در قلب خط دفاعی، توجه بسیاری از تیم‌های بزرگ را جلب کرده و قهرمان لیگ برتر، لیورپول، یکی از جدی‌ترین مشتریان گهی در تابستان جاری است.
به گزارش BBC اسپورت، گهی در گفت‌وگویی با کلی سامرز، دربارهٔ مسیر فوتبالی‌اش، نقش خانواده در موفقیتش و زندگی بیرون از مستطیل سبز صحبت کرده است.
آیا کسی هست که بیشترین تأثیر را بر دوران فوتبالی‌ات گذاشته باشد؟
قطعاً خدا. او همیشه کنار من بوده است؛ بعد از آن هم پدر و مادرم. آن‌ها خیلی فداکاری کردند، در حالی که شاید توان مالی‌اش را نداشتند، همیشه غذا روی میز می‌گذاشتند. پدرم با وجود بنزین نداشتن مرا به تمرین می‌رساند و مادرم همیشه مراقبم بود. آن‌ها از ابتدا حامی من بوده‌اند.
خانواده‌ات تو را چطور توصیف می‌کنند؟
می‌گویند من مسخره هستم! چون همیشه سر به سرشان می‌گذارم. برای دیگران خیلی جدی به نظر می‌رسم اما برای خانواده‌ام نه. به من می‌گویند «عمو مارک»… جدی به نظر می‌رسم ولی نه آن‌قدر.
برای دوری از فوتبال چه می‌کنی؟
موسیقی گوش می‌دهم، چیزهای جدید یاد می‌گیرم، مثلاً مدتی دی جی شدن را امتحان کردم! کتاب‌های مختلف می‌خوانم. عاشق سینما رفتن هستم چون معمولاً کسی به سینما نمی‌رود و این‌طور می‌توانی تنهایی فیلم ببینی… همراه با پاپ کورن! در کلیسا و مدرسه درام می‌زدم. الان درام ست ندارم اما خیلی دوست دارم یکی داشته باشم. موسیقی راهی عالی برای رهایی است.
کتاب مورد علاقه‌ام؟ فارنهایت ۴۵۱ اثر ری بردبری. داستانش درباره آینده‌ای است که آتش‌نشان‌ها به‌جای خاموش کردن آتش، آتش به راه می‌اندازند. آن‌ها کتاب‌ها و کل دانش بشری را می‌سوزانند و سپس یک آتش‌نشان علیه این جریان می‌ایستد.
فیلم مورد علاقه‌ات؟
«نامحدود». عاشق بردلی کوپر هستم. باید حتماً این فیلم ببینید. عالی است.
چیزی دربارهٔ خودت بگو که ما را شگفت‌زده کند.
دوست دارم یک کشتی‌گیر WWE باشم! از کودکی WWE تماشا می‌کردم. چندتا از پی‌پر‌ویوها را هم دیده‌ام. دوست دارم در WWE کشتی بگیرم؛ می‌دانم خطرناک است، اما بخش نمایشی‌اش فوق‌العاده است. در کار با میکروفون هم خوبم و می‌توانم کاری کنم مردم باور کنند شخصیت منفی یا مثبت هستم.
اگر بتوانی فقط به یک هدف دیگر در دوران حرفه‌ای خودت برسی، چه خواهد بود؟
اینکه تا ۴۰ سالگی بازی کنم. جام بردن و حضور در رقابت‌های مختلف عالی است، اما این موضوع واقعاً نشان می‌دهد یک بازیکن چقدر حرفه‌ای است. مصدومیت همیشه ممکن است اتفاق بیفتد، اما امیدوارم به خواست خدا آن‌قدر دوام بیاورم.
