طرفداری | هفته چهارم فصل 26-2025 لیگ برتر با پیروزی 3-0 منچسترسیتی برابر منچستریونایتد همراه شد. این نتیجه می‌تواند منجر به بازگشت پپ گواردیولا به روزهای خوب و زمینه‌ساز امضای خروج روبن آموریم از اولدترافورد شود.
در حالی که دربی منچستر تحت الشعاع درگذشت ناگهانی ریکی هاتون، بوکسور مشهور بریتانیایی قرار گرفته بود، در داخل زمین نیز تیترهای مهمی برای رسانه‌های ورزشی وجود داشت. از بازگشت فیل فودن و بریس رکوردشکن ارلینگ هالند تا منچستریونایتدِ معمولی که همچنان افرادی را در اختیار دارد که حضور آن‌ها در این باشگاه یک علامت سوال بزرگ محسوب می‌شود. پپ گواردیولا و شاگردانش تلاش خواهند کرد تا از این پیروزی پلی برای رسیدن به بالای جدول بسازند و در سمت دیگر، مرد پرتغالی شیاطین سرخ برای نجات شغلش باید دست به یک معجزه بزند. ساعاتی پس از دیدار جذاب سیتی و یونایتد، این بازی را از نگاه خبرنگاران فعال در حوزه لیگ برتر مرور می‌کنیم:
منچستریونایتد فقط ظاهر فریبنده‌ای داشت و در عمل ناکام بود. منچسترسیتی آسیب‌پذیر بود، اما یونایتد حتی یک ضربه جدی هم وارد نکرد. سیتی برای پیروزی‌اش حتی لازم نبود خوب بازی کند.
گل دوم هالند از دید دفاعی فاجعه‌بار بود. هسته تیمی یونایتد دوباره نابود شد. پرسش‌های بزرگی هم درباره سیستم آموریم مطرح است.
- سایمون استون از بی‌بی‌سی:
سر جیم رتکلیف در حالی که مشخصاً تحت تاثیر قرار نگرفته نبود، توسط دوربین‌های تلویزیونی شکار شد. انتظار هم نمی‌رفت لبخند بزند.
رتکلیف در زمان تصاحب سهام منچستریونایتد گفته بود که دوست دارد تیمش شبیه منچسترسیتی بازی کند. شیاطین سرخ فاصله زیادی با رویای میلیاردر بریتانیایی دارند
- راب داوسن از ای‌اس‌پی‌ان:
گل دومی که منچستریونایتد دریافت کرد از گل اول هم بدتر بود. همه‌چیز از یک پرتاب ساده در سمت چپ سیتی شروع شد، در حالی که یونایتد زمان کافی داشت تا دوباره آرایش بگیرد و نظم خود را پیدا کند. پس از این بازی انتقادهای زیادی متوجه آموریم و سیستمش خواهد شد، اما واقعیت این است که دفاع فاجعه‌ای روی هر سه گل وجود داشت. بازیکنانی که حتی نمی‌توانند یک پرتاب ساده را دفع کنند، بهتر است نگاهی جدی به خودشان بیندازند.
وقتی رودری توپ را به دوکو رساند، 11 بازیکن منچستریونایتد در یک‌سوم تدافعی تیم‌شان بودند. هفت ثانیه بعد، فیل فودن در شرایطی کاملاً آزاد با ضربه سر گلزنی کرد. بخش زیادی از این گل بدون شک به نبوغ دوکو مربوط می‌شود، اما چنین آرایشی نباید به این سادگی از هم گشوده شود.
صحنه گل اول سیتی؛ تمامی بازیکن یونایتد در زمین خودشان هستند. لوک شاو کاری انجام نمی‌دهد.
- ساموئل لاکهرست از منچستر ایونیگ نیوز:
در پایان بازی، تعداد کمی از هواداران منچستریونایتد برای تشویق بازیکنان و کادرفنی در ورزشگاه ماندند. برای هفتمین بار در دوران گواردیولا، منچستریونایتد با دریافت حداقل 3 گل در دربی منچستر شکست می‌خورد.
- میگل دلینی از ایندیپندنت:
به‌نظر من ایده‌ی آموریم خوب بوده و منطقی به نظر می‌رسد، اما در عمل شبیه به اصرار بر سر یک آزمایش تاکتیکی است؛ آزمایشی که تیم‌های حریف به‌راحتی از دل آن عبور می‌کنند.
روبن آموریم همچنان روی سیستم 1-2-4-3 پافشاری می‌کند؛ سیستمی که با تعداد زیادی از بازیکنان منچستریونایتد سازگار نیست، باعث برتری عددی حریف در میانه میدان می‌شود، بازیکنانی را خارج از پست تخصصی‌شان قرار می‌دهد (مثل شاو و فرناندز) و مهاجم هدفِ بلندقامت تیم را بدون تغذیه مناسب و ارسال‌های کافی رها می‌کند.
مربیان بزرگ خود را وفق می‌دهند. آرایش ۳-۳-۴ یا ۱-۳-۲-۴ می‌تواند به یونایتد تعادل و استحکام بهتری بدهد، اما آموریم حاضر به تغییر نیست.
تعداد گل‌های دربی منچستر از زمان انتقال ارلینگ هالند به منچسترسیتی؛
منچستریونایتد (پس از استفاده از 38 بازیکن): 8گل |
ارلینگ هالند: 8 گل
ارلینگ هالند در کنار وین رونی و سرخیو آگوئرو بهترین گلزن دربی منچستر به شمار می‌رود
یک آشفتگی دیگر برای منچستریونایتد. دوباره دروازه‌بان اشتباهی برای ترکیب انتخاب شد. سیستم شکست خورد. آموریم دیگر بهانه‌ای ندارد. کارنامه او به عنوان سرمربی منچستریونایتد فاجعه است.
منچستریونایتد در نقاطی از زمین عملکرد خوبی دارد که در نتیجه بازی نقشی ندارند. بار دیگر تعویض‌های آموریم وضعیت یونایتد را بدتر کرد.
- ملیسا ردی (مستقل، قطع همکاری با اسکای):
برایان امبومو همه توانش را به کار می‌گیرد و هرچه دارد را می‌گذارد تا جرقه‌ای برای منچستریونایتد باشد، اما آن‌ها تنها خودشان را آزار می‌دهند. ارسال‌هایی که حتی از اولین بازیکن حریف هم عبور نمی‌کنند؛ خلق موقعیت‌های طلایی برای حریف، انفعال در جریان بازی و خارج از آن، بکارگیری بازیکنان در نقش‌های نامناسب و استفاده از بازیکنان بی‌کیفیت در پست‌های کلیدی.
- مارک اوگدن از ای‌اس‌پی‌ان:
تفاوت‌های زیادی بین سیتی و یونایتد وجود داشت، اما دوناروما کلیدی‌ترین تفاوت دو تیم بود. سیتی با عزم جدی یک دروازه‌بان کلاس جهانی را جذب کرد، اما یونایتد پس از امتناع از جذب امی مارتینز، «یک گزینه برای آینده» را خرید و او را روی نیمکت نشاند...
اولین نمایش بزرگ جانلوییجی دوناروما با پیراهن منچسترسیتی؛ منچستریونایتد حسرت او و امی مارتینز را خواهد خورد؟
- دومنیک اسمیت از استاندارد:
مربیان منچستریونایتد پس از شکست در اتحاد اخراج نمی‌شوند و سپتامبر هم تازه ابتدای فصل است. با این حال، تصورش سخت است که روبن آموریم بتواند حتی تا پاییز دوام بیاورد، چه برسد به کل فصل.
- رومن مولینا (نویسنده، فعالیت افتخاری در گاردین و سایر رسانه‌ها):
این‌بار روبن آموریم مقابل مدیرانش چه بهانه‌ای برای توجیه تصمیم‌هایش خواهد آورد؟
خیلی خوشحال‌کننده است که فیل فودن دوباره به فرم خوبش برگشته… دنیای فوتبال وقتی او مثل امروز بازی می‌کند، جای بهتری است. یک پیروزی خوب برای منچسترسیتی و یک نمایش ضعیف از سوی منچستریونایتد بود. آن‌ها (یونایتد) باید فکری به حال برونو فرناندز یا تیم کنند. تداوم چنین چیزی امکان‌پذیر نیست.
عملکرد منچستریونایتدِ روبن آموریم در بازی‌های لیگ برتری؛ 16 شکست در 31 بازی، فرمِ یک تیم انتهای جدولی
مسئله این نیست که منچستریونایتد تیم بدی است، بلکه این است که نمی‌توان فهمید چطور قرار است آن‌ها برابر تیم‌های خوب موقعیت گلزنی ایجاد کنند. به نظر می‌رسد سیستم آن‌ها به نحوی تنظیم شده که همین تیم‌های خوب به راحتی نقاط ضعف‌شان را آشکار کنند.
برایان امبومو تلاش می‌کند جرقه‌ای برای تیمش باشد. او کیفیت و شایستگی تاپ 6 را دارد. اگر منچستریونایتد می‌خواهد در بین شش تیم برتر قرار بگیرد، باید در بخش تهاجمی و تدافعی حمایت بیشتری از امبومو داشته باشد.
