رضا رضاییسلام ارادت
بازی خیلی بود و تقریبا با همین ترکیب مقابل ناتینگهام بازی کردن انتظار تغییرات میرفت که آرتتا احتمالا برای هماهنگی نفرات باهم تغییری ایجاد نکرد.وگرنه که منطقی بود که به جای کالا از هینکاپه استفاده بشه تا وظایف دفاعی ازه کمتر بشه یا کپا به بازی گرفته شود اما بازی تو سن‌مامس بود ! اینجا رئال و بارسلونا هم آچمز شدن و تیم فوق العاده بود به نظرم و به خوبی فشارهای بازی رو کنترل کرد
یک نکته هم هست که فکر میکنم اکثر هوادارا رو هم به نحوی دلخور کرده از تاکتیک آرتتا و اونم رفت و برگشتهای بی‌اندازه وینگرها برای بستن فضاها در در یک سوم زمین خودیه و خب عمده دلیلی که تیم سخت گل میخوره یا اصلا گل نمیخوره بخش زیادیش به همین برمیگرده و واقعیت اینه که این دستورپذیری تاکتیکی وینگرها از آرتتا در نوع خودش یک موهبت عظیمه.در خیلی از تیم های بزرگ دنیا این معضل اصلی تیمه اصلا و عامل اصلی بحرانه .مثل میلان یا منچستر یا رئال سال قبل که وینگرها برنمیگشتن و فولبکها مقابل تعدد نفری تیم مقابل شانس کمی برای موفقیت داشتن یا فضاها رو نمیتونستن پوشش بدن.
ولی از یک سو عامل چندتا ایراد هم‌زمانه یکیش افزایش مصدومیت وینگرها براثر فشار زیادیه که مدام باید هم در حملات و هم تو دفاع تیمی وظیفه شون رو انجام بدن دومی پایین‌اومدن توان بدنی و کاهش حرکات انفجاری و کاهش خلاقیت تو حملاته سومی هم که هم به شکل سازماندهی حملات هم بستگی داره نداشتن فضا برای موقعیت‌سازی و حرکات رو به جلو س.فکر میکنم تو هر سه مورد ستاربوی تیم یعنی ساکا مثال خوبی هست که عملا سال قبل مستهلک شد بدنش زیر فشار بازی ها و آسیب‌هاش به این فصل هم رسیده انگار.
در کل فکر میکنم آرتتا میتونه با یک خرده تغییرات در پرس تیم و کمتر کردن نقش اودگارد )هافبک شماره ۱۰( نقش بهتری به وینگرها بده اما فعلا این روش خوب جواب داده و منتظر ادامه فصل هستیم با این اسکواد قدرتمندی که داریم
