طرفداری | در شبی که مانده بودم به تماشای کدام بازی بنشینم، نبرد پرهیجان و فراموشنشدنی در تورین حقیقتاً با پایانی دراماتیک شب فوتبالی فوقالعادهای را برایم ساخت.
یوونتوس در اولین بازی لیگ قهرمانان اروپا مقابل دورتموند موفق شد با یک بازگشت دیوانهوار در دقایق پایانی، امتیاز را از چنگ نماینده آلمان قاپ بزند و مسابقه را با تساوی ۴-۴ به پایان برساند.
دورتموند با شوتهای راه دور موفق شد سه بار دروازه یووه را باز کند، اما مهمترین نکته این مسابقه بازگشت روحیه و ذهنیت جنگندگی به اردوی بیانکونری بود.
با وجود مشکلات و اشتباهات فراوان، مردان ایگور تودور تسلیم نشدند و در دقایق ۴+۹۰' و ۶+۹۰' بازگشت خیرهکنندهای داشته باشند تا یکی از مهیجترین بازیهای تاریخ اخیر خود و لیگ قهرمانان را رقم بزنند.
تودور باید تلاش کند تا تیمش را از افتادن به چالههای مشابه در آینده دور نگه دارد، اما بدون شک روحیه «فینو آلا فینه Fino alla Fine» یوونتوس پس از مدتها به نمایش گذاشته شد.
این شعار بیانگر روحیه تسلیمناپذیری، جنگندگی و امیدواری یوونتوس و هوادارانش است؛ «تا آخرین لحظه»، «تا پایان راه». و الحق اینبار از دل شکست در واپسین لحظات به تساوی باارزشی دست یافتند.
امیرحسین صدر
۱۷ سپتامبر ۲۰۲۵
در حالی که اکثر هواداران یووه انتظار نداشتند دوشان ولاهوویچ را همچنان در ترکیب تیم ببینند و لوید کلی نیز به نماد اشتباهات فصل گذشته تبدیل شده بود، اما هر دو بازیکن اینبار نقش قهرمان را ایفا کردند. ولاهوویچ با ورودش از روی نیمکت بریس کرد و لحظات پایانی نیز پاس گل تساوی را به کلی داد تا مدافع انگلیسی با شیرجه و ضربهسر دومین گلش در دو بازی، حداقل یک امتیاز مهم به حساب یوونتوس واریز کند.
یوونتوسیها در نیمه اول نمایش تحسینبرانگیزی داشتند و دورتموند حتی یک شوت در چارچوب نداشت. اما در نیمه دوم دفاع یووه کاملاً فرو ریخت و میکله دیگرگوریو در دروازه چندین اشتباه عجیب داشت. اما به هر شکل یوونتوس در آغاز دیوانهوار لیگ قهرمانان اروپا یک امتیاز ارزشمند بهدست آورد.
بیشتر هواداران یووه دعا میکردند که لوید کلی هم دیگر جزو بازیکنان تیم نباشد؛ دوران ششماهه بسیار ضعیف او در تورین پس از انتقال در ژانویه، بهخصوص وقتی به پیشرفت همزمان دین هاوسن نگاه کنیم، نشان دیگری از اشتباهات کریستیانو جونتولی در فصل ناکام ۲۰۲۴-۲۵ شده بود.
اما با این حال، بعد از اینکه یووه دومین بازی کلاسیک پیاپی خود را در چهار روز تجربه کرد، ولاهوویچ بهعنوان یار تعویضی عالی ظاهر شد، دو گل زد و پاس گل تساوی ثانیههای پایانی را در تساوی وحشیانه ۴-۴ با دورتموند در استادیوم اختصاصی یوونتوس ارسال کرد. کسی که از این پاس بهره برد، کلی بود.
البته باید گفت شب یووه پر از لحظات تلخ هم بود. پس از نمایش درخشان در نیمه اول که دورتموند حتی یک شوت در چارچوب نزد، دفاع تیم در نیمه دوم فروپاشید. یووه همچنان اجازه داد دورتموندیها چندین شوت راه دور را راحت روانه دروازه کنند که نتیجهاش دو گل از چهار گل دورتموند بود. همچنین نقش شب کابوسوار میکله دیگرگوریو درون دروازه را نیز نباید دستکم گرفت؛ او مرتکب چند اشتباه فاحش و خجالتآور شد.
با این حال، اگر یک نکته مهم از این بازی وجود داشته باشد، این است که بیانکونری از لحاظ روانی پیشرفت کردهاند. اگر این بازی در فصول گذشته روی میداد، مسلماً تیم از نظر روحی کاملاً از هم میپاشید. اما بهجای تسلیم شدن، بازیکنان واکنش نشان دادند که هر دوستدار یوونتوس از کسانی که پیراهن این تیم را میپوشد، انتظار دارند.
بهطور حتم این روحیه مدیون ایگور تودور است، اگرچه حالا وظیفه او این است اصلاً اجازه ندهد کار به اینجاها نکشد.
جنبش و جوشوخروش ایگور تودور کنار زمین، به بازیکنان تلنگر میزند
سرمربی کروات یوونتوس، تیمش را با آرایش همیشگی ۳-۴-۲-۱ به زمین فرستاد. مقابل دیگرگوریو، زوج پیِر کالولو، برمر و کلی قرار داشتند. آندرهآ کامبیازو برای اولین بار از زمان اخراج در بازی ابتدایی سریآ در سمت چپ دفاع ظاهر شد و وستون مککنی هم در سمت راست بازی میکرد. تون کوپماینرز با خفرن تورام زوج خط میانی را تشکیل دادند. کنار ییلدیز و جاناتان دیوید، لوئیس اوپندا نخستین حضورش در ترکیب یووه را تجربه کرد.
ایگور تودور، سرمربی یوونتوس، در این بازی مقابل همتیمی سابقش در تیم ملی، نیکو کواچ، قرار گرفت. لیست مصدومان دورتموند بلندتر بود؛ در رأس آنها امره جان، هافبک پیشین یووه حضور داشت. دیگر بازیکنان مصدوم شامل فابیو سیلوا، نیکلاس زوله، نیکو اشلوتربک، آرون آنسلمینو و ژولین دورانویل بودند. گرگور کوبل درون دروازه ایستاد و رامی بنسبعینی، والدمار آنتون و جولیان ریرسون مقابل او قرار گرفتند. یان کوتوی برزیلی و دنیل اسونسون با زوج هافبک میانی مارسل زابیتسر و فلیکس خط میانی را تشکیل داده بودند. کریم آدیمی که مدتها شایعه انتقالش به یووه وجود داشت، در کنار ماکسیمیلیان بایر پشتسر سرو گیراسی در خط حمله بازی کردند.
نیمه اول بازی اتفاق خاصی نداشت؛ دورتموند در ابتدای بازی مالکیت بیشتری داشت، اما این یووه بود که موقعیتهای جدیتری خلق میکرد. تورام در دقیقه چهارم میتوانست بازی را شعلهور کند، اما شوت محکم او توسط کوبل با واکنشی تماشایی به کرنر فرستاده شد. اوپندا هم در ادامه روی یک ضربه کرنر میتوانست گلزنی کند، اما ضربه او به کنار تور اصابت کرد. دقایق پایانی نیمه اول هم اوپندا دوباره با یک شوت از زاویه بسته کوبل را مجبور به واکنش کرد و دروازهبان سوئیسی توپ را با واکنشی عالی دفع کرد.
لحظات ابتدایی نیمه دوم نشان میداد که ریتم بازی همانند نیمه نخست ادامه پیدا میکند، اما شش دقیقه از نیمه دوم نگذشته بود که دورتموند اولین موقعیت جدی خود را پیدا کرد. بایر بهدنبال یک پاس بلند، توپ را از زاویه بسته از دستان دیگرگوریو عبور داد، اما توپ به تیرک خورد و وارد دروازه نشد. کمتر از یک دقیقه بعد، دورتموند به گل رسید.
آدیمی با پاس سریع گیراسی، با یک حرکت توپ را به طرف مخالف دیگرگوریو پرتاب کرد؛ گلری که در واکنش کند بود. شاید دید خوبی نداشت یا صرفاً واکنشش ضعیف بود، اما توپ از کنار او عبور کرد و برخلاف جریان بازی، وارد دروازه شد.
دقایقی بعد، گیراسی نزدیک بود اختلاف را دو برابر کند؛ زمانی که آدیمی توپ را از میان شلوغی بازیکنان به او رساند، اما این بار دیگرگوریو با یک واکنش خوب، دروازه یووه را نجات داد. تقریباً شصت ثانیه بعد، بایر بازهم موقعیت خوبی پیدا کرد، اما ضربهاش به بیرون رفت و یووه را در بازیای که تا چند دقیقه قبل در آن برتری داشت، در وضعیت لرزانی قرار داد.
یک دقیقه بعد، به نظر میرسید یووه به تساوی برسد، اما کوپماینرس که توسط اوپندا در موقعیتی عالی قرار گرفته بود، ضربهاش را به بدترین شکل ممکن زد و موقعیتی طلایی را از دست داد. اما چند دقیقه بعد، ییلدیز از سمت چپ به داخل حرکت کرد و با شوتی کاتدار و زیبا توپ را به زاویه بالای دروازه فرستاد. این گل کاملاً شبیه گلهای معروف الساندرو دلپیرو بود و ورزشگاه را پس از شوک گل اول، به وجد آورد.
شادی آنها زیاد طول نکشید. دورتموند در عرض چند ثانیه دوباره گل زد. اینبار آدیمی پاس داد و توپ را به عقب برای انمچا انداخت و او هم از پشت محوطه جریمه شوتی پیچدار زد که توپ پس از عبور از دست دیگرگوریو وارد دروازه شد.
دروازهبان یوونتوس یک نمایش فاجعهبار و احتمالاً بدترین عملکردش در این تیم را داشت
اما این برتری هم فقط دو دقیقه دوام داشت؛ جایی که ییلدیز با یک پاس عالی ولاهوویچ را که تازه به زمین آمده بود، راهی دروازه کرد و او هم با ضربهای دقیق از کنار کوبل توپ را وارد دروازه کرد. اما گلها همچنان با سرعت بالا رد و بدل میشدند.
اینبار کوتوی برزیلی پس از اینکه زابیتسر توپ را در مقابل دروازه از تورام گرفت، با شوتی زمینی به سمت دروازه زد؛ توپی که نباید گل میشد، ولی دیگرگوریو با اشتباهی عجیب اجازه داد توپ از کنار او و از زاویه بسته وارد دروازه شود. شش دقیقه بعد به نظر میرسید ییلدیز دوباره بازی را مساوی کند، اما کوبل با واکنشی فوقالعاده توپ را با دست از زیر تیر درآورد. لحظات نفسگیری بود.
چند دقیقه بعد هم گیراسی شوتی زد که به دست کلی برخورد کرد. داور فرانسوی، فرانسوا لوتکسیه، خیلی سریع اعلام پنالتی کرد و پس از یک بازبینی طولانی توسط VAR، این تصمیم تأیید شد.
در نهایت بنسبعینی پشت توپ ایستاد و با ضربهای مطمئن گل چهارم دورتموند را زد تا خیال نماینده آلمان راحتتر شود. به نظر میرسید یووه باید مقابل چشم هوادارانش در خانه شکست را پذیرفته باشد. با ورود بازی به وقتهای تلفشده شرایط برای تیم ایتالیایی ناامیدکننده بهنظر میرسید. اما در دقیقه ۹۴ کالولو توپ را به داخل محوطه فرستاد؛ ولاهوویچ با کنترل و ضربهای دقیق توپ را وارد دروازه کرد تا روزنه امیدی برای یووه زنده شود.
ولاهوویچ بیشک مرد اول میدان بود
این جرقه امید تنها دو دقیقه بعد در وقتهای مرده شعلهور شد؛ اینبار ولاهوویچ با پاس بلند و دقیقی کلی را در محوطه صاحب موقعیت کرد و او هم با ضربهسر شیرجهای گل مساوی را زد. پس از یک بررسی طولانی VAR، بار دیگر این گل تأیید شد و بازی پرتبوتاب با نتیجه ۴-۴ در اوج هیجان و دراما به پایان رسید.
تا قبل از اینکه به تخت بروم، از انتخاب این بازی بینهایت احساس غرور و رضایت بیاندازهای داشتم. تیرم به هدف خورده بود. برای تماشاگری بیطرف، ۴-۴ معرکهای بود!
