طرفداری | خاطرات بازی‌های فوتبال، حتی آن‌هایی که پر از لحظات جادویی هستند، زود رنگ می‌بازند، اما یک مسابقه از لیگ برتر انگلیس همیشه در ذهن‌ها باقی خواهد ماند: شبی به یادماندنی در آنفیلد در ۳ آوریل ۱۹۹۶.
این بازی آن‌قدر تأثیرگذار بود که حالا صفحه‌ی اختصاصی خودش را در ویکی‌پدیا دارد و هنوز هم بسیاری از آن به عنوان بهترین مسابقه تاریخ لیگ برتر یاد می‌کنند. در آن شب جذاب، لیورپول و نیوکاسل، که هر دو فصل ۹۶-۱۹۹۵ را بدون جام به پایان رساندند، نمایشی دراماتیک، هیجان‌انگیز و پر از پیچ و خم را خلق کردند.
در ثانیه‌های پایانی آن مسابقه حماسی، استن کالیمور گل پیروزی‌بخش را به ثمر رساند تا لیورپول با نتیجه ۴-۳ پیروز شود و ضربه مهلکی به امیدهای قهرمانی نیوکاسل، تیم کوین کیگان، وارد کند.
بهترین ۹۰ دقیقه تاریخ لیگ برتر
نزدیک به ۳۰ سال پس از آن شب، کالیمور در مصاحبه‌ای اختصاصی با پلنت فوتبال می‌گوید که گذر زمان از ارزش و احساسات پشت آن بازی کم نکرده است:
آن بازی بی‌نظیر بود و بدون شک بهترین ۹۰ دقیقه‌ای بود که در آن بازی کردم. این فقط نظر من نیست؛ مطمئنم اگر از بازیکنانی مثل استیو مک‌منمن و رابی فاولر از لیورپول یا دیوید ژینولا، لس فردیناند و تینو آسپریلا از نیوکاسل بپرسید، آن‌ها هم همین را می‌گویند.
او ادامه می‌دهد که دلیل خاص بودن آن مسابقه فقط گل‌ها یا حرکات زیبایش نبود:
شدت بازی برای تمام ۹۰ دقیقه و پیچ و خم‌های بی‌نظیر آن باعث شد که مردم هنوز هم در موردش صحبت کنند. ما حتی بازی فصل بعد لیورپول و نیوکاسل را که آن هم ۴-۳ شد، فراموش کرده‌ایم، چون آن یکی به اندازه این بازی کیفیت نداشت. کافیست به ترکیب آن دو تیم نگاه کنید تا متوجه کیفیت مهاجمان دو طرف شوید؛ متوقف کردن آن‌ها واقعاً سخت بود.
تأثیر جهانی و مقایسه با امروز
کالیمور معتقد است که آن بازی در سال ۱۹۹۶ به رونق اولیه لیگ برتر در سراسر جهان کمک کرد:
از دقیقه اول تا آخر، بازی فوق‌العاده بود و مردم هرگز آن را فراموش نکردند. من به نقاط مختلف دنیا سفر می‌کنم و با هواداران زیادی ملاقات کرده‌ام، چه در استرالیا، چه در آمریکا یا هر جای دیگر، همیشه از آن بازی صحبت می‌شود.
لیگ برتر الان بسیار بزرگ شده است و ما در ابتدای راه آن بودیم. اگر آن بازی امروز اتفاق می‌افتاد، اینترنت را منفجر می‌کرد، اما آن زمان شبکه‌های اجتماعی بخشی از زندگی ما نبودند. من می‌بینم که جوان‌ها و اینفلوئنسرهای امروزی می‌گویند فلان بازی بهترین بازی تاریخ است یا فلان بازیکن بهترین مهاجم تاریخ لیگ برتر. من آن‌ها را سرزنش نمی‌کنم، چون فوتبال زیادی ندیده‌اند و فقط همین‌ها را می‌شناسند.
او با لحنی دوستانه اضافه می‌کند:
تنها چیزی که به آن‌ها می‌گویم این است که نوار آن بازی لیورپول و نیوکاسل ۱۹۹۶ را پیدا کنند، از اول تا آخر تماشا کنند و بعد به من بگویند آیا ۹۰ دقیقه فوتبال بهتری در لیگ برتر دیده‌اند یا نه. بازی‌های بسیار خوبی هم در حال حاضر برگزار می‌شود؛ مثلاً بازی این فصل نیوکاسل و لیورپول هم دراماتیک بود و در دقیقه آخر گل داشت، اما از نظر کیفیت گل‌ها و درام، هرگز به پای آن بازی در سال ۱۹۹۶ نمی‌رسید.
کمک به منچستریونایتد و حسرت‌های شخصی
در آن شب، هواداران لیورپول گل پیروزی کالیمور را جشن می‌گرفتند، اما شاید از این واقعیت غافل بودند که این برد به رقیب دیرینه‌شان، منچستریونایتد، کمک کرد تا قهرمانی لیگ برتر را کسب کند.
کالیمور در مورد این موضوع می‌گوید:
در آن شب ما به تأثیر این برد روی رقابت قهرمانی فکر نمی‌کردیم. فقط می‌خواستیم نیوکاسل را شکست دهیم. اما هواداران منچستریونایتد اغلب به من یادآوری می‌کنند که در آن شب معروف در آنفیلد، ما با شکست نیوکاسل به قهرمانی تیمشان کمک کردیم.
او در مورد حسرت‌های خودش در آن فصل می‌افزاید:
در آن زمان، دو یا سه تیم در کورس قهرمانی بودند و ما پس از آن برد، شانسی برای ورود به رقابت داشتیم، اما در بازی بعدی‌مان مقابل کاونتری امتیاز از دست دادیم و به همین دلیل نتوانستیم قهرمان شویم. ما امتیازات زیادی را در بازی‌هایی از دست دادیم که باید برنده می‌شدیم. حسرت من از آن فصل این است که با از دست دادن امتیازات احمقانه، شانس قهرمانی را از خودمان گرفتیم و تنها خودمان مقصریم.
برتری ۴-۳ لیورپول مقابل نیوکاسل در بازی قرن
