طرفداری | بدون تعارف و مقدمهچینی، انتخاب وحید هاشمیان به عنوان سرمربی پرسپولیس، گام بزرگی در جهت بازگرداندن این تیم به دوران سیاه اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود بود. پرسپولیس که هوادارانش به قهرمانی و افتخار عادت کردهاند، حالا به یک تیم سردرگم و بیهویت تبدیل شده است.
عملکرد وحید هاشمیان به عنوان سرمربی پرسپولیس، نه تنها مشکلات فصل قبل را حل نکرده، بلکه بحرانهای جدیدی را هم به تیم اضافه کرده است. این تیم که طی سالهای اخیر، هفت قهرمانی لیگ و دو فینال آسیا را تجربه کرده، حالا در همین ابتدای فصل، هوادارانش را به سر دادن شعار «حیا کن، رها کن» علیه سرمربی واداشته است؛ اتفاقی که پس از سالها روی سکوهای سرخ رخ میدهد.
این، پرسپولیس وحید هاشمیان است؛ بدترین پرسپولیس یک دهه اخیر.

لطیفهای به نام تاکتیک؛ این پرسپولیس مطلقا سردرگم است!
بزرگترین مشکل پرسپولیس وحید هاشمیان، عدم درک متقابل بین سرمربی و بازیکنان است. انگار نه سرمربی میداند از تیمش چه میخواهد و نه بازیکنان میفهمند باید چه کاری انجام دهند. این سردرگمی مطلق در زمین، به بینظمی و از دست دادن موقعیتهای گل منجر میشود.
این تیم عملاً نمیتواند موقعیتسازی کند. در ۵ بازی این فصل، تنها سه گل زده که همهشان روی خلاقیت فردی علی علیپور به ثمر رسیده است.
این سبک بازی و عملکرد برای هواداران پرسپولیس، زشت، زننده و توهینآمیز است، چرا که آنها اصلاً به چنین فوتبال بیکیفیتی عادت ندارند. حتی در دوره حمید درخشان که هواداران سرخ معمولاً از آن به نیکی یاد نمیکنند، حداقل نقاط روشنی مثل دو برد در دربی و فرصت دادن به بازیکنان جوانی مثل احمد نوراللهی و مهدی طارمی دیده میشد، اما این تیمی که وحید هاشمیان ساخته، مطلقاً هیچ نکته مثبتی ندارد.
لجبازی وحید هاشمیان؛ اولویت سرمربی پرسپولیس، موفقیت تیم نیست!
لجبازی و اشتباهات تکراری وحید هاشمیان نیز به این وضعیت دامن زده است. او اصرار دارد از بازیکنان ضعیف در پستهای غیرتخصصی استفاده کند. این مثال، مستقیما به وضعیت سمت چپ خط دفاعی این تیم اشاره دارد؛ استفاده از یک بازیکن بیکیفیت در پست دفاع چپ در حالی که دفاع چپ ملیپوش تیم نیمکتنشین است، یکی از این اشتباهات فاحش است.
این عدم استفاده درست از داشتههای تیم و تلاش برای ساختن دفاع چپ از بازیکنی که حتی در پست تخصصی خود هم سوهان روح هواداران بود، تیم را در یک چرخه معیوب گرفتار کرده است.

نقل و انتقالات ضعیف؛ مهاجم کجاست؟
در حالی که در بخش مهمی از فصل نقل و انتقالات، وحید هاشمیان سرمربی پرسپولیس بود، اکنون این تیم تقریباً در تمام پستها با کمبود نفرات مواجه است. او با تصمیمی عجیب، سردار دورسون، را که میتوانست مشکلات خط حمله را تا حدی حل کند، با هزینهای گزاف از دست داد.
به نظر میرسد وحید هاشمیان نه تنها بر ضعف تیم تحت هدایتش در خطوط مختلف اشراف نداشت، بلکه تصمیم گرفت به جای اینکه برای جذب بازیکنان مورد نیاز مطالبهگر باشد، تبدیل به سپر بلای مدیریت شده و با این کار، هم خودش و هم تیم را نابود کند.
پرسپولیس محل تجربهاندوزی نیست
وحید هاشمیان در فوتبال حرفهای، هیچ تجربهای در سرمربیگری ندارد و پرسپولیس با این سطح از انتظارات، محل مناسبی برای تجربهاندوزی نیست. فوتبال، بازی تجربههاست و شما نمیتوانید آن را از دیگران قرض بگیرید.
هواداران پرسپولیس که به قهرمانی عادت کردهاند، از چهار تساوی و یک برد شانسی در این فصل که به لطف درخشش پیام نیازمند به دست آمده، خسته شدهاند. اگر پرسپولیس هنوز به قعر جدول سقوط نکرده، به خاطر ضعف تیمهای دیگر و عملکرد فوقالعاده دروازهبانش است.
پایان کار وحید هاشمیان؛ وقت خداحافظی رسیده است
این وضعیت پرسپولیس که صبر هواداران را به سر رسانده، فراتر از چند بازی بد است. تیم هیچ تاکتیکی ندارد و هیچ انسجامی در آن دیده نمیشود. حتی اگر سرخها در بازی برابر ملوان برنده میشدند، این پیروزی حاصل کار تیمی نبود.
وحید هاشمیان به عنوان یکی از متشخصترین افراد فوتبال ایران شناخته میشود و اگر میخواهد این شأن و شخصیت حفظ شود، باید همین امشب چمدانش را ببندد و برود تا در هفتههای آینده، این شعارهای «حیا کن، رها کن» با ادبیات بدتری به گوش او نرسد.
هوادار پرسپولیس طی دو هفته اخیر، پیام خود را واضحا به گوش همه رسانده است؛ اینجا نه کسی وحید هاشمیان را میخواهد، نه کسی که او را به عنوان سرمربی این تیم انتخاب کرده!