گفتم با توجه به آهنگ هایی که تا به حال گوش کردم ، یک رده بندی کنم از تکنیکی ترین ها
و خب به سه عامل توجه کردم ؛ ریف و سولو ، درام و ووکال و ترکیب همه رو در نظر گرفتم
1- Crystal Mountain از دث
چقدر شاهکاره این آهنگ
درام شاهکار gene holgan که متنوع و تکنیکی میزنه
از ریف ها و هنرنمایی های گیتار نمیشه اصلا گذشت ، هم ملودیک میزنه هم تکنیکی
و ووکال چاک شولدینر بزرگ تو بهترین سطح خودش قرار داره و خیلی سطح آهنگ بالا برده
در واقع میشه گفت از همه نظر شاهکاره این آهنگ
واقعا شاهکاریه که باید اهل متال باشی تا درکش کنی
۲- painkiller از جوداس پریست
اینکه یکم با توجه به سلیقه‌ام گزاشتم بی ربط نیست اما...
نمیشه گفت این آهنگ شاهکار نیست
شروع آهنگ با یک درام فوق خفن و پیچیده‌ست ، جوری که خیلی از درامر های امروزی هم نمیتونن بزنن ، حالا چجوری تراویس اسکات همچین چیزی خلق کرد بماند
و البته ووکال بی‌نظیر راب هالفورد ، تو اوج قدرت و صدای خودش هست ، ۶ دقیقه تمام با صدای جیغ خودش ، شاهکار خلق میکنه به خصوص آخر آهنگ
تنها نکته ای که باعث شد اول نزارمش این بود که گیتارش نسبت به دث از پیچیدگی و تکنیک کمتری برخورداره ، ولی به این معنی نیست که بگم خوب نیست
۳- metropolis از دریم تئاتر
۹ دقیقه آهنگ که تو تمام این ۹ دقیقه سطح و کیفیت بالای خودش رو حفظ میکنه
مثل همیشه درام عالی از پورتنوی که هنرنمایی میکنه
البته از اقتدار پتروچی تو ریف نمیشه گذشت که شاهکاره
۴- Holy Wars... The Punishment Due از مگادث
این یک آهنگ نیست ، در واقع سه تا آهنگه
اوج قدرت و هنرنمایی دو گیتاریست تو این آهنگ خلاصه و تعریف میشه ؛ جوری که با شروع سنگین و سریع شنونده رو شوکه میکنه ، وسط آهنگ ملودیک میشه و آروم و اواخر آهنگ تو یک سطح فضایی از پیچیدگی شما رو قرار میده جوری که میگید فریدمن و ماستین با گیتار اوردوز کردن
انجام دادن همچین کاری اون هم تو ۶ دقیقه واقعا یک حرکت تکرار نشدنیه ، جوری که با هر بار تغییر به هیچکدوم از ریف های قبلی برنمیگرده
و خب تنها عاملی که باعث شد اول نشه یا جزو ۳ ترک برتر ووکال ماستین بود که خب تو سطح خوبی هست اما اصلا قدرتمند نیست
۵- deliverance از اوپث
اینکه ۱۳ دقیقه آهنگ گوش کنید خودش سخته
چه برسه به اینکه بخواید ۱۳ دقیقه آهنگ تولید کنید
ولی اوپث برای شنونده دنبال کننده‌اش ۱۳ دقیقه جذاب رقم میزنه
از شروع خشن با سبک دث متال اون هم با ووکال مناسب دث تا رفتن سراغ پراگرسیو متال و در آخر آروم
چجور یک خواننده از صدای دث مانند به آروم ملودیک روی میاره نشونی عمق شاهکار بودن اون اثره
۶- domination از پنترا
ریف اصلی سنگین و پر از تغییرات
درام با هنرنمایی وحشیانه وینس پاول
و ریف شاهکار دایم افسانه ای
۷- bleed از meshuggah
ریتم و ریف گیتار این آهنگ غیر ممکنه یه انسان زده باشه
انقدر که از لحاظ تکنیک تو سطح بالایی قرار داره
یه آهنگ سنگین و وحشیانه برای متالهدا
8- mother man از Atheist
ریف های غیر خطی و شاهکار
درام های ترکیبی
ووکال اصل گروو متال
فعلا تا اینجا حضور ذهن داشتم و آپدیت میکنم لیست رو
