طرفداری | وینسنت کمپانی، سرمربی بایرن‌مونیخ، در دیدار روز شنبه مقابل آینتراخت فرانکفورت، گزینه‌های متعددی برای انتخاب ترکیب خواهد داشت. این مربی بلژیکی در طول فصل بازیکنان زیادی را در پست‌های دفاع کناری، هافبک میانی و وینگرها به صورت چرخشی به میدان فرستاده است.
با این حال، ممکن است این هفته نیز وسوسه شود تا آزمایش‌های خود را در خط حمله ادامه دهد؛ به‌ویژه درباره اینکه هری کین، ستاره انگلیسی خط حمله، چه نقشی در این مسابقه ایفا خواهد کرد. کین، چه در تاتنهام، چه در بایرن و چه در تیم ملی انگلیس، به عنوان یکی از بهترین مهاجمان نوک فوتبال جهان شناخته می‌شود.
طبیعی است که این شماره ۹ قدرتمند در لیگ آلمان نیز شرایطی مطلوب برای ادامه گلزنی‌های درخشان خود پیدا کند. او پیش از بازی این هفته بوندسلیگا، آماری خیره‌کننده با ۱۰۲ گل و ۲۹ پاس گل در ۱۰۵ مسابقه برای بایرن در تمامی رقابت‌ها ثبت کرده است. مقایسه این ارقام با دوران گذشته نشان می‌دهد که این بازیکن ۳۲ ساله بی‌تردید در اوج دوران حرفه‌ای خود قرار دارد.
نقش در حال تغییر هری کین در بایرن
میانگین مشارکت در گل هری کین (بدون احتساب پنالتی)
با بررسی آمار و کنار گذاشتن ضربات پنالتی، مشخص می‌شود کین در این فصل بیش از هر زمان دیگری طی ۱۰ سال گذشته، در هر بازی بایرن نقش مستقیم در گل‌ها داشته است؛ چه با گلزنی و چه با پاس گل.
او تاکنون در ۷۴۲ دقیقه بازی، ۱۰ گل (بدون احتساب پنالتی) و سه پاس گل به نام خود ثبت کرده است. این یعنی به طور میانگین در هر ۹۰ دقیقه، ۱.۷ بار در گل‌های تیم دخالت داشته است؛ آماری که تقریباً دو برابر میانگین فصل گذشته اوست و نسبت به بهترین عملکرد پیشینش در یک دهه گذشته نیز ۵۵ درصد افزایش نشان می‌دهد.
از سوی دیگر، میانگین گلزنی کین در هر ۹۰ دقیقه از زمان انتقال به بایرن به‌طور چشمگیری افزایش یافته است؛ از ۰.۵۶ در سه فصل پایانی حضور در تاتنهام به ۰.۹۳ در سه فصل نخست حضور در بایرن. افزون بر این، توانایی او در خلق موقعیت و پاس گل نیز روندی رو به رشد داشته است. بررسی ۱۰ فصل اخیر نشان می‌دهد نرخ پاس گل کین در هر بازی پس از پیوستن به بایرن به طور پیوسته افزایش یافته و نسبت به اکثر سال‌های حضورش در تاتنهام بهتر شده است.
علت این تحول چیست؟
بخش زیادی از این تغییر به دلیل حضور مهاجمان متنوع و فرصت‌طلب در ترکیب بایرن است؛ بازیکنانی مانند سرژ گنابری، لوئیز دیاز، مایکل اولیسه و نیکولاس جکسون. با این حال، شاید مهم‌ترین عامل، غیبت جمال موسیالا بوده است.
موسیالا در جام جهانی باشگاه‌ها دچار شکستگی نازک‌نی شد و تا پایان سال به ترکیب اصلی بازنمی‌گردد. از آنجا که او معمولاً در پست شماره ۱۰ بازی میکرد، کین در غیاب او ــ چه آگاهانه و چه ناخودآگاه ــ بیشتر به این منطقه متمایل شده و نقش پررنگی در بازی‌سازی تیم ایفا کرده است.
این تغییر نه تنها در آمار پاس گل‌های کین مشهود است، بلکه در محل لمس توپ‌های او نیز به‌خوبی دیده می‌شود. طبق داده‌های وب‌سایت FBRef، در دو فصل گذشته ۷۳ درصد لمس توپ‌های کین در بوندسلیگا در یک‌سوم دفاعی حریف بوده است، اما این رقم در فصل جاری به ۶۲ درصد کاهش یافته است. در عین حال، تعداد لمس توپ‌های او در هر مسابقه از ۳۴.۶ به ۴۱.۳ افزایش یافته و بیشترین رشد در میانه زمین رخ داده است؛ جایی که آمار لمس توپ‌هایش از حدود ۱۲.۵ در دو فصل گذشته به ۱۶.۴ در این فصل رسیده است.
کین در نقش مهاجم دوم
میانگین مشارکت در گل (بدون احتساب پنالتی) و پاس گل هری کین
کمپانی به‌خوبی این تغییر را درک کرده و در برخی بازی‌های این فصل، کین را به عنوان مهاجم دوم به کار گرفته است. در دیدار میانه هفته لیگ قهرمانان اروپا مقابل پافوس، او پشت سر جکسون بازی کرد و در نقش شماره ۱۰ ظاهر شد؛ نقشی که از آن لذت برد و بازی را با دو گل به پایان رساند.
کین همین نقش را در پیروزی ۴-۱ برابر هوفنهایم نیز ایفا کرد و در آن مسابقه هت‌تریک کرد. اینکه آیا کمپانی تصمیم دارد در دیدار مقابل فرانکفورت نیز چنین تاکتیکی را به کار ببرد، هنوز مشخص نیست، اما تردیدی وجود ندارد که نقش هری کین در بایرن تغییر کرده و این تغییر به نظر می‌رسد بهترین بهره‌وری را از توانایی‌های متنوع او به همراه داشته باشد.
