استفانو پیولی با امید احیای خود به سن‌سیرو برگشت، اما نمایش فیورنتینای ازهم‌گسیخته، نه‌تنها موجی از دلتنگی به‌دنبال نداشت، بلکه صندلی او را در فلورانس لرزان‌تر کرد. ویولا بعد از ۷ هفته هنوز بردی ندیده و در منطقه سقوط جا خوش کرده است.
فیورنتینایی که فصل قبل با رده ششم سری‌آ و سهمیه لیگ کنفرانس اروپا، نویدِ تیمی رو به رشد را می‌داد، حالا در ساده‌ترین تعریف، گم‌شده‌ای در مه است. مدیران باشگاه بعد از تمدید تا ۲۰۲۷ با رافائله پالادینو، به‌طرزی غیرمنتظره راه جدایی را برگزیدند و سکان را به استفانو پیولی سپردند؛ تصمیمی که فعلاً دستاوردش چیزی جز اضطرابِ هفته‌به‌هفته نبوده است.
بازگشت به سن‌سیرو؛ قاب‌ها زیبا، نتیجه تلخ
تمام دوربین‌ها روی بازگشت پیولی به سن‌سیرو و سلام‌وعلیک او با شاگرد دیروزش، زلاتان، زوم کرده بودند؛ قاب‌هایی تماشایی اما بی‌اثر بر نتیجه. تیم پیولی مقابل آلگری شکست خورد؛ شکستی که یووه را به صدر راند و ویولا را به قعر، و صدای قدم‌های پایان را در فلورانس بلندتر کرد.
عددهایی که صریح حرف می‌زنند
۷ هفته، صفر برد: فیورنتینا یکی از چهار تیمِ بی‌برد سری‌آ تا این مقطع.
۳ امتیاز از ۷ بازی: تنها سه تیم چنین حصه‌ای از امتیاز گرفته‌اند.
رده هجدهم: منطقه خطر و آلارم روشن.
سه شکست خانگی از سه بازی خانگی: آرتمیو فرانکی فعلاً خانه نیست، بار است.
تیمی بی‌ریتم، بی‌سازمان، بی‌دندان
مشکل فقط نتیجه نیست؛ ریتم بازی از ابتدا می‌لنگد، سازماندهی خطوط در لحظات کلیدی فرو می‌ریزد و خلق موقعیتِ پرتعداد تقریباً کمیاب است. ستاره‌هایی که باید بار تیم را بکشند، از فرم ایده‌آل دورند؛ از داویده دخیا تا مویزه کین و نیکولو فاجولی، تصویری معمولی از خود نشان داده‌اند؛ تصویری که با توقع هوادار فیو فاصله دارد.
خط باریک تا برکناری
تقویم برای پیولی مهربان نیست. پنجشنبه در لیگ کنفرانس اروپا، راپیدوین روبه‌روست؛ مسابقه‌ای که هرچند می‌تواند نفس موقت بدهد، اما بعید است تضمین ماندگاری باشد. آزمون اصلی، هفته آینده مقابل بولونیای رده‌پنجمی است؛ همان‌جایی که اولین برد لیگ باید بالاخره ثبت شود تا از بحران فاصله بگیرند.
آرتمیو فرانکی، مساله هوادار
فیورنتینا هر سه بازی خانگی این فصل را باخته است. حالا مهم‌ترین پرسشِ شهر این نیست که پیولی چه ترکیبی می‌چیند؛ این است که چند نفر حاضر می‌شوند دوباره روی صندلی‌های آرتمیو فرانکی بنشینند و پشت تیم بایستند. اگر سکوها سرد بمانند، دمای نیمکت از این هم پایین‌تر می‌رود.
جمع‌بندی
پیولی برای ماندن، فقط به برد نیاز ندارد؛ به نشانه‌های روشن از نظم، انرژی و ایده نیاز دارد. یک پیروزی کسل‌کننده شاید یک هفته زمان بخرد، اما تنها یک فیورنتینای قانع‌کننده است که می‌تواند روایت این فصل را عوض کند. تا آن زمان، بازگشت قهرمان به خانه قدیمی، بیش از آن‌که ملودرام باشد، یادآور این حقیقت ساده است: در فوتبال، کسی دلتنگ خاطره‌ها نمی‌شود وقتی اکنون چیزی برای ستایش ندارد.
