امیر تتلو - پریشب(آلبوم ۷۸)
تنظیم: حسن بابا محمودی
من از پریشب فهمیدم که تنهاتر از همیشه‌ام
پریشب،
آره دوریت باعث میشه که بدتر عصبی شم
بزن سنگو بزن سنگ، که دلم شده باز تنگ
دلم تنگ شده واست، تو بزن زنگو بزن زنگ
عوضی، که دیگه مردم از این تنهایی
منو ول نکن خب بعد از این
بزن رنگ و بزن رنگ، سیاهیا رو لک کن
همه آسمونو پر بادکنک و بادبادک کن
بزن زیر سکوتت منو از معجزه پر کن
من و خار و خس قلبمو بازم پر گل کن
پریشب دوباره این دیوونه شبو با عکسِ تو سر کرد
پریشب دوباره یه بهونه بود و یه بغض و یه سردرد
پریشب دوباره این دیوونه شبو با عکس تو سر کرد
پریشب دوباره یه بهونه بود و یه بغض و یه سردرد
من و خاموشی کامل، با یه دنیا که روم زومه
من و اقامت دائم، تو و قلبت یه منظومه
تو این دنیای وارونه‌ام، تویی تنها واسم هدیه
منم بی تو یه داغونم و هر شب میکنم گریه
منم و وسایل خونه، من و بال و پر و روحم
هممون ما به تو وصلیم، تو رو دیگه نمیدونم
من و دنیامو آینده‌ام، من و خاکستر و خونه‌ام
هممون واسه تو جمعیم و تنهایی نمیتونم
پریشب دوباره این دیوونه شبو با عکس تو سر کرد
پریشب دوباره یه بهونه بود و یه بغض و یه سردرد
پریشب دوباره این دیوونه شبو با عکس تو سر کرد
پریشب دوباره یه بهونه بود و یه بغض و یه سردرد
پریشب …
[از بلندای نگاهِ تو پرت شدم، همین پریشب]
دل من شیشه ایه ترک داره، تو بزن سنگ بزن سنگ بزن
زخم من بازه سرش درد داره، تو بزن چنگ بزن چنگ بزن
خونه‌ی من پره از تاریکیه، تو بیا پنجره رَم سقف بکش
چشم من سو نداره نور نداره، تو بزن زهر بهش زهر چشم
آره من عاشقت هستم بیا سرزنش کن
حالِ من خودش بده اصن بیا بدترش کن
آره دل نازک و خسته‌ام غرورمو له کن
گل میفرستم تو توو استوری پَرپَرش کن
آره من عاشقت هستم بیا سرزنش کن
حالِ من خودش بده اصن بیا بدترش کن
آره دل نازک و خسته‌ام غرورمو لِه کن
گل میفرستم تو تو استوری پَرپَرش کن
پریشب دوباره این دیوونه شبو با عکس تو سر کرد
پریشب دوباره یه بهونه بود و یه بغض و یه سردرد
پریشب دوباره این دیوونه شبو با عکس تو سر کرد
پریشب دوباره یه بهونه بود و یه بغض و یه سردرد
پریشب به خودم گفتم منتظر موندنو یاد بگیر
یه سال، دو سال، بلکه پونزده سال بیست سال
با اینکه صبر برادر مرگه، اما چیزی که نکشتت قویترت میکنه
آآ، خلاص
