بهزاد املیائو معضل مهم میلان فعلی هست. سبکش جوریه اصلا بدرد نوک حمله و تمام کنندگی نمیخوره. باز واسه وینگر خوبه که اونم در سیستم سه پنج دوی آلگری وینگر اصلا وجود نداره.منطق پشت دیدگاه آلگری ک اصرار کرد حفظ بشه، عمیقأ نامشخص هس.
ایراد لیائو دقیقا چیه پس؟! واقعیت اینه فوتبال امروزی دیگه کلا فرق کرده با قبلا، قدیمها حرکات انفرادی و تک روی تا حدی پذیرفته میشد اما الان و بعد توسعه ی سبک ب اصطلاح مالکانه و گگن پرسینگ ،عملا دوره تک روی بسر اومده. الان دوره کارگروهی و حرکات ترکیبی و دریک کلمه عصر بازی پوزیشنال هست. دیگه حتی مسی و کریس هم تا لازم نباشه دریبل نمیزنن.حرکات تک روی و نمایشی که اصلا هیچی!
کسی منکر آمار نسبتا خوب لیائو و تکنیک و فرارهای عالی اون بویژه در مقطع اوجش نیست اما همیشه باید سود و زیان هر ستاره را بدقت اندازه گرفت.اینکه مثلا وقتی ک فلان مهره هست نتایج و بویژه کیفیت کارتیمی چجوریه وقتی نیست چجوریه.
شاید لیائو یا فرضا برخی ستارگان دیگه مثل دوکوی سیتی یا گارناچو رشفورد در منچستر در بعد تکنیکی و فنی عالی هم باشند اما در کارگروهی نمیتونند بخوبی حل بشن ، باهوش نیستن ،و با تک روی و راه رفتن یا کارهای نمایشی انسجام تیمی و تعهد ب تیم ورک را خراب میکنند.
لیائو صرفا وقتی مفید هست که تمام تیم حول محور اون و جهت ضدحملات سرعتی در فضای ترجیحا باز پشت دفاع رقبا ساخته و طراحی بشه،اما آنقدر عالی نیست ک یک تیم را بتونی صرفا دور اون بسازی و آنقدر هم بد نیس بکل حذفش کنی.
این خودش معضلیه.مسئله اینه که برفرض رقبایی شبیه همین پیزا وکرمونسه و یووه اگه فضاها را بگیرند و جلو نیان اونوقت چه باید کرد!؟ چون بازی کاملا قفل میشه.و امثال لیائو اصلا بدرد فضاهای بسته و محدود نمیخورند.ناگفته پیداست اینجا فقط کار ترکیبی و حرکات مثلثی و چند نفره سریع و یا ارسالهای دقیق و ضربات ایستگاهی میتونه مفید واقع بشه.برای همین لیائو در هیچ تیم بزرگی نخواهد تونست با این سبک و سیاق موفق بشه.مگه تغییر رویه بده. کما اینکه نتونست در تیم ملی هرگز ثابت بشه..تیمای بزرگ بسادگی اینجور بازیکنان را نمیخرند.