طرفداری | مسابقات لیگ قهرمانان اروپا شب گذشته نیز با هیجان بالایی دنبال شد و حالا تمامی تیم‌ها، ۴ دیدار را در فصل جاری این رقابت‌ها پشت سر گذاشته‌اند. به همین مناسبت، در این مطلب نگاهی داریم به ۴ دیدار شاخص چهارشنبه شب.
منچسترسیتی ۴-۱ دورتموند
سیتی گام بلندی به سوی مرحلهٔ بعد برداشت
منچسترسیتی فصل گذشته در مسابقات خانگی لیگ قهرمانان، چهار امتیاز از دست داد که همین باعث شد روند آن‌ها دشوارتر شود. از این رو، پپ گواردیولا اهمیت این بازی‌های خانگی را مورد تأکید قرار داد.
دو پیروزی از دو مسابقه خانگی و یک برد و یک تساوی در بازی‌های خارج از خانه باعث شده تا سیتی تقریباً صعود خود به مراحل حذفی را قطعی کند. دو برد دیگر در ورزشگاه اتحاد مقابل بایرلورکوزن و گالاتاسارای می‌تواند سکوی پرتابی برای قرار گرفتن در میان هشت تیم برتر، بدون انجام پلی‌آف باشد.
دو گل فیل فودن در دو طرف گل بیست و هفتم این فصل ارلینگ هالند، بروسیا دورتموند را محکوم به شکست کرد. بنری بزرگ از این ستارهٔ سابق دورتموند در پشت دروازه دیده می‌شد؛ تصویر این مهاجم به عنوان یک وایکینگ که روی آن نوشته شده بود: «ارلینگ کبیر».
چیزهایی در این بازی وجود داشت که قطعاً گواردیولا از آن‌ها لذت خواهد برد، حتی اگر حملات دیرهنگام آلمانی‌ها تهدیدی برای تکرار کابوس فصل قبل برابر فاینورد بوده باشد.
هماهنگی و درک متقابل بین فودن و تیجانی ریندرس، بدون شک چیزی است که سیتی می‌خواهد ادامه داشته باشد. دو بار فودن به خوبی در محوطه دورتموند جای‌گیری کرد و هر دو بار ریندرس دقیقاً در زمان مناسب او را صاحب توپ کرد.
هر دو ضربهٔ تمام‌کننده فودن فوق‌العاده بودند و توماس توخل قطعاً باید شجاعت و احتمالاً حماقت به خرج دهد تا او را دوباره در لیست بازیکنان دعوت شده به تیم ملی انگلیس که جمعه صبح اعلام می‌شود، قرار ندهد.
جانلوییجی دوناروما هم گزینه‌ای متفاوت و خاص برای پست دروازه‌بانی سیتی بود و با وجود اعتراض تماشاگران به در اختیار نگرفتن یک توپ بلند قبل از پایان نیمهٔ اول، حس امنیتی را به تیمش می‌دهد.
اثبات این موضوع شش دقیقه قبل از پایان نیمهٔ اول رقم خورد؛ دوناروما تا آن لحظه کاری نداشت اما باهوش بود و ضربهٔ کریم آدیمی را که تنها شوت در چارچوب دورتموند در نیمهٔ اول بود، مهار کرد.
وقتی والدمار آنتون گل تسلی‌بخش را از روی یک ضربهٔ ایستگاهی سریع زد، دوناروما همچنین یک مهار عالی برابر سرو گیراسی داشت. یک مهارکنندهٔ خالص و متخصص در لحظات حساس، چیزی است که می‌تواند کمک بزرگی در مراحل بالاتر این رقابت‌ها باشد. بدون حضور او، این برد نسبتاً آسان می‌توانست چهره‌ای کاملاً متفاوت پیدا کند.
سیتی می‌رود تا دورهٔ تغییر و پوست انداختن را پشت سر بگذارد و جایگاه خود را در میان بزرگان بار دیگر تثبیت کند. با نتایج اخیر سیتی و لیورپول در اروپا و لیگ برتر، خیلی‌ها در انتظار دیدار مهم این دو تیم در روز یکشنبه خواهند بود.
نیوکاسل یونایتد ۲-۰ اتلتیکو بیلبائو
یک شب رویایی برای نیوکاسلی‌ها در سنت جیمز پارک
شمالی‌ها به تیم فوتبالشان عشق می‌ورزند.
در استک (Stack) و در سایهٔ عظمت ورزشگاهی که روی تپه‌اش مثل کلیسای جامع شهر ایستاده، انرژی متفاوتی موج می‌زد؛ عمدتاً ترانه‌های امیدوارکننده‌ای به گوش می‌رسد. این بار صدای گروه وایت استرایپس به گوش می‌رسید: «قراره باهاشون بجنگم... هفت ارتش هم نمی‌تونه جلوم رو بگیره.» و هواداران کم‌کم با شور و حال فوتبالی وارد استادیوم می‌شدند.
تا اینجای فصل هیچ‌کس واقعاً نمی‌داند باید برای نیوکاسل فریاد بزند و خوشحال باشد یا عزاداری کند؛ باید نگران باشد یا باید جشن بگیرد. تیم ادی هاو در لیگ برتر انگلیس عملکردی معمولی داشته و بازی ضعیفشان مقابل وست هم، تیمی در رده‌های پایین جدول، مربی را به شدت خشمگین ساخت.
آن‌ها اکنون در ردهٔ سیزدهم لیگ برتر هستند و امیدشان به تکرار حضور در بین چهار یا پنج تیم برتر، از همین حالا بسیار کم‌رنگ به نظر می‌رسد؛ اما در لیگ قهرمانان اروپا، طوری بازی می‌کنند که انگار تعلقی دائمی به این مجموعهٔ کاملاً متفاوت دارند.
این نشان می‌دهد آن‌ها تحت هدایت هاو چه راه چشمگیری را سپری کرده‌اند؛ تا جایی که در جمع نخبگان اروپایی، بسیار راحت و طبیعی ظاهر می‌شوند و در اروپا در قیاس با لیگ داخلی، بسیار راحت‌تر عمل می‌کنند.
آن‌ها در نخستین بازی لیگ قهرمانان این فصل مقابل بارسلونا عملکردی شایسته داشتند و حتی اگر آن مسابقه را باختند، با پیروزی‌های قاطع بر اونیون سن ژیلواز و بنفیکا آن شکست را تا حدی جبران کردند.
پیروزی ۲-۰ برابر اتلتیک بیلبائو هم کمتر از دو مسابقهٔ قبلی تأثیرگذار نبود. همه چیز کاملاً آسان پیش نرفت، اما فاصلهٔ زیادی هم با آن نداشت. نیوکاسل به ندرت از سوی بیلبائو تهدید شد و باید گل‌های بیشتری از گل‌هایی که در دو نیمه توسط دن برن و ژوئلینتون زدند، به ثمر می‌رساندند.
این برد، آن‌ها را بالاتر از لیورپول و رئال مادرید، در رتبهٔ ششم جدول این رقابت‌ها گذاشت. آن‌ها با ۹ امتیاز از چهار بازی، پیش از اینکه مرحلهٔ گروهی را با بازی خارج از خانه مقابل پاری سن ژرمن به پایان برسانند، چند دیدار آسان‌تر هم در پیش دارند.
حقیقت این است که این پیروزی آن‌ها را به راحتی برای دور حذفی در سال نوی میلادی آماده می‌کند. عجیب است! اما شاید موفقیت‌شان در معتبرترین مسابقات باشگاهی جهان، برایشان زمان و فرصتی فراهم کند تا بتوانند وضعیت خودشان را در لیگ برتر سامان بخشند.
قره باغ ۲-۲ چلسی
چلسی به نتیجهٔ دلخواه نرسید، اما دست کم از شکست گریخت
الخاندرو گارناچو با گلی که در نیمهٔ دوم به ثمر رساند، باعث شد چلسی از یک شکست شرم‌آور مقابل قره باغ در لیگ قهرمانان اروپا نجات پیدا کند.
آبی‌های لندن در نیمهٔ اول توسط استوائو پیش افتادند، اما مقابل تیم آذربایجانی به مشکل خوردند و با دو گل دریافتی، در باکو عقب افتادند.
انزو مارسکا در بین دو نیمه سه تعویض همزمان انجام داد و در نهایت گارناچو باعث شد چلسی با کسب هفت امتیاز از چهار بازی، کمی آبروداری کند.
یک ساعت پیش از این بازی در لیگ قهرمانان، متخصصین نقل و انتقالات عنوان کردند که طبق محاسبات سوپرکامپیوترشان، استوائو ویلیان، بازیکن چلسی، ارزشی معادل ۱۰۳.۹ میلیون پوند در بازار امروز دارد و بعد از لامین یامال از بارسلونا، دومین بازیکن گران‌قیمت در جهان بین بازیکنان زیر ۲۰ سال است.
قرار نیست وارد این مقوله شویم و این ارزش‌گذاری را زیر سؤال ببریم، ولی به هر حال این بازیکن ۱۸ سالهٔ برزیلی با گلزنی برای چلسی مقابل قره باغ در باکو، ارزش خود را نشان داد و با یک حرکت سریع و ضربه‌ای محکم، گلزن برتر تیمش در این فصل شد.
او بازیکنی است جادویی و خطرناک؛ همان کسی که همه دنبالش بودند اما چلسی موفق به جذب او شد؛ کسی که او را «نیمار بعدی» صدا می‌زنند یا با لقب «مسینیو» خطابش می‌کنند.
با این حال، برای مشاهدهٔ نمایندهٔ بعدی چلسی در آن فهرست ارزشمند، باید تا رتبهٔ یازدهم پایین بروید تا به یورل هاتو برسید. مدل آماری این مرکز، ارزش او را ۵۹.۱ میلیون پوند اعلام کرده اما این بازیکن هلندی ۱۹ ساله در این بازی، بی‌ثباتی بازیکنان جوان را نشان داد و در هر دو گل قره باغ در نیمهٔ اول مقصر بود.
در صحنهٔ گل اول، کامیلو دوران با هاتو درگیر شد تا لیاندرو آندراده گلزنی کند. روی گل دوم، هاتو نزدیک محوطهٔ جریمهٔ خودش توپ را از دست داد و سپس با دست خود سانتر آندراده را متوقف کرد تا مارکو یانکوویچ پنالتی را تبدیل به گل کند.
هاتو تابستان امسال با ۳۷ میلیون پوند از آژاکس به چلسی آمد تا جانشین مارک کوکوریا در دفاع چپ باشد اما اینجا به عنوان مدافع میانی بازی کرد و مارسکا حاضر نشد او را یکی از سه تعویض پایان نیمهٔ اول تیمش قرار دهد؛ احتمالاً نمی‌خواست اعتماد به نفس یک جوان را نابود کند.
ترکیب چلسی با میانگین سنی ۲۳ سال و ۹۷ روز، دومین ترکیب جوان تاریخ یک تیم انگلیسی در یک بازی خارج از خانهٔ لیگ قهرمانان بود؛ بعد از ترکیب آرسنال مقابل المپیاکوس در دسامبر ۲۰۰۹.
آبی‌ها پذیرفته‌اند که استراتژی تکیه بر جوانان و خرید پتانسیل، گاهی باعث اشتباهات و دردسرهایی نیز می‌شود. هاتو روزهای بهتری از این هم خواهد دید، اما او و توسین آدارابیو هرگز حس امنیت لازم را به عنوان زوج دفاعی چلسی ایجاد نکردند و نباید در دیدار هفتهٔ آیندهٔ لیگ برتر مقابل وولورهمپتون کنار هم به میدان بروند.
پس از اشتباهات هاتو و پیش افتادن قره باغ، چلسی برای نجات از شکست، به تک گل گارناچو روی همکاری غیرمتعارف با مدافع حریف، کوین مدینا، نیاز پیدا کرد.
این تساوی پرحادثه نتیجه‌ای نامطلوب بود؛ آن هم با یک سفر رفت و برگشت ۸۰۰۰ کیلومتری با دست خالی و درس‌های تلخی که باید از آن درس بگیرند.
بروخه ۳-۳ بارسلونا
لامین یامال بار دیگر برای بارسلونا خوش درخشید
شکی در استعداد او وجود ندارد، البته اگر مسائل جنبی و زندگی شخصی اثری بر عملکرد او در میادین نداشته باشد. این مسابقه جایی بود که بار دیگر «لامین یامال» با درخشش خود در نمایش متزلزل بارسلونا، با یک گل انفرادی فوق‌العاده به تیم کاتالان کمک کرد تا با نتیجهٔ ۳-۳ برابر کلوب بروخه بلژیک به تساوی دست یابد.
این بازیکن که تنها ۱۸ سال دارد، پس از گرفتن توپ در لبهٔ محوطهٔ جریمه و عبور از مدافعان بروخه، با پای چپ خود توپ را وارد دروازه کرد و برای لحظاتی تیم هانسی فلیک را در یک شب پرتلاطم دیگر اروپایی به تساوی کشاند.
بروخه سه بار با گل‌های نیکولو تریزولدی، کارلوس فوربس و کریستوس زولیس پیش افتاد، اما یک گل به خودی دیرهنگام، بارسا را از شکست پرخسارت دیگری نجات داد. فران تورس، مهاجم پیشین منچسترسیتی، دیگر گل تیم لالیگایی را زد.
این تساوی روند چهار پیروزی متوالی بارسلونا در لیگ قهرمانان را متوقف کرد و بار دیگر آن ضعف‌های دفاعی را که فلیک هنوز برطرف نکرده است، نشان داد.
گل یامال، هفتمین گل او در این رقابت‌ها، لحظه‌ای ناب در کلاس جهانی بود. او حالا مستقیماً در ۱۳ گل در معتبرترین تورنمنت اروپایی نقش داشته و رکورد کیلیان امباپه برای بازیکنان ۱۸ ساله یا جوانتر را تکرار کرده است.
این لحظهٔ جادویی در حالی رخ داد که نگرانی‌هایی جدی درباره مشکل کشالهٔ ران او دوباره شدت گرفته است؛ گزارش‌ها در اسپانیا می‌گویند این نوجوان با عارضه‌ای به نام «پوبالژیا» روبه‌روست.
این مشکل باعث شده او پیش‌تر چند بازی این فصل را از دست داده و در شکست اخیر در ال‌کلاسیکو مقابل رئال مادرید، به وضوح ناراحتی خود را نشان بدهد.
پزشکان باشگاه وضعیتش را زیر نظر دارند و فلیک هم محتاطانه گفته: «او هنوز کمی درد دارد اما همچنان با همین وضعیت بازی می‌کند».
با این حال، آمار یامال فوق‌العاده باقی مانده است؛ او فقط در اروپا ۷ گل زده و ۶ پاس گل داده و پیشرفتش ادامه دارد؛ به گونه‌ای که مقایسه‌اش با لیونل مسی همچنان ادامه پیدا می‌کند.
شهرت او خارج از زمین هم جایگاهش را نشان می‌دهد؛ گفته می‌شود این نوجوان هفته‌ای حدود ۳۲۵ هزار پوند درآمد دارد و قرار است عمارت بارسلونا که سابقاً متعلق به جرارد پیکه و همسر سابقش، شکیرا بود را خریداری کند.
یامال همچنین برای اعضای خانوادهٔ خود خانه‌هایی خریده و تأثیر و قدرتش در داخل و خارج از باشگاه، روز به روز بیشتر می‌شود.
شروع این بازی نفس‌گیر بود و همین روند تا پایان مسابقه ادامه داشت؛ بارسلونا با گزینه‌های هجومی فراوان خود حمله می‌کرد و کلوب بروخه همیشه در ضدحملات خطرساز ظاهر می‌شد. مشکلات دفاعی بارسا که این فصل بارها دیده شده، در تمام بازی چهارشنبه شب نیز مشهود بود.
اجتناب‌ناپذیر است و باید اعتراف کرد که نقطهٔ طلایی، گل یامال بود. وقتی توپ به فرمین لوپز، هافبک بارسا، در لبهٔ محوطهٔ جریمهٔ کلوب بروخه رسید، لوپز بلافاصله حس کرد یامال به دویدن خود ادامه داده و با یک پاس پشت‌پای عالی، توپ را به فارغ‌التحصیل دیگر لاماسیا رساند.
یامال با لمس بعدی، توپ را با خود جلو برد و با سرعت از مدافع وسط کلوب بروخه، میشل، عبور کرد و وارد محوطهٔ جریمه شد. نوردین جَکرز از دروازه بیرون آمد تا زاویه را تنگ کند، اما یامال با خونسردی توپ را وارد دروازه کرد. این گلی تماشایی بود؛ ترکیبی عالی از کارآمدی و هنر، آن هم در لحظه‌ای حساس که بارسا واقعاً به آن نیاز داشت.
در عرض چند دقیقه، کلوب بروخه دوباره پیش افتاد و بارسلونا باز هم نیازمند جادوی ستارهٔ نوجوان خود شد. شوت کات‌دار او از گوشهٔ راست محوطهٔ جریمه موجب واکنش و پرواز جکرز شد. در موقعیتی دیگر، سانتری که ارسال کرده بود توسط زولیس به اشتباه وارد دروازهٔ خودی شد. این اتفاق برای ملی‌پوش یونانی و تیمش بدشانسی محض بود، اما یامال شایستهٔ کمی شانس بود، زیرا با اختلاف بهترین بازیکن تیم و میدان در این نبرد مهیج بود. شک نکنید گل استثنایی و زیبای او، از نامزدهای گل برتر این فصل خواهد بود!
