Adel masrourتو این ۲۷ سالگی که خدا عُمری داد بهم به جرئت میگم دوست داشتنی تر و معصوم تر بچه ها ندیدم
همیشه تو جمع یا مهمانی و دعوتی جایی باشه بچه های فامیل پدر مادرشون ول میکنن میان پیشم چون میدونن امنن اینجا.. دوست دارن سر صجبتو باز کنن بگیم بخندیم.
بچه ها معلمن.. دیدم که میگم و هستن حتی بینِ فامیلِ ما سر زمین سر من بزرگِ فامیلم سر مسائلی که فانی هستن و ابدی نیستن خود عُمر انسان فانیه اصلا، چنان رقابت و دعوا و کینه داره بشر که حد نداره.
ولی بچه ها معصومن دلشون پاکه اگه دعوا هم کنن سریع آشتی میکنن.. اگه چیزی بخوان ارادشون زیاده پا پس نمیکشن.
تنها به بچه هایی که بی ادبن گارد دارم که اونم تقصیر خونواده های بی مسئولیته
همیشه دوست داشتم آموزگار ابتدایی بشم حیف فرصتش پیش نیومد.
خدایا خودت مراقب تک تک بچه های دنیا باش..
