بایر لورکوزن همیشه به عنوان یکی از بهترین باشگاه‌های پرورش استعداد در فوتبال آلمان شناخته می‌شود. اما تصور کنید اگر این تیم ستاره‌های بزرگ خود را نمی‌فروخت و همه آن‌ها را در ترکیب نگه می‌داشت، چه اتفاقی می‌افتاد؟ حاصل این رؤیا، یک ترکیب ۴–۳–۳ فوق‌العاده قدرتمند است که حتی توان رقابت با بزرگ‌ترین تیم‌های اروپا را داشت. در ادامه نگاهی به این تیم خیالی می‌اندازیم.
دروازه‌بان: لوکاش هرادتسکی
هرادتسکی با تجربه بالا، واکنش‌های سریع و رهبری قوی‌اش، می‌توانست ستون اصلی ساختار دفاعی تیم باشد. حضور او خیال مربی و خط دفاع را راحت می‌کرد.
خط دفاع: ماریو هرموسو – اودیلون کوسونو – جاناتان تاه – دنی کارواخال
یک چهار دفاعه کامل و ترسناک:
- کارواخال با تجربه قهرمانی‌های متعدد در لیگ قهرمانان، سمت راست را بیمه می‌کرد.
- تاه و کوسونو با قدرت بدنی و بازی‌خوانی بالا، قلب دفاع را به یک دیوار تبدیل می‌کردند.
- هرموسو در سمت چپ با تکنیک عالی، توان شروع حمله از عقب زمین را داشت.
چنین خط دفاعی می‌توانست در بوندسلیگا جزو بهترین‌ها باشد.
خط میانی: هکان چالهان‌اوغلو – فلوریان ویرتز – امره جان
میانه میدان ترکیبی از خلاقیت، توان دفاعی و هوش تاکتیکی:
- چالهان‌اوغلو با شوت‌های مرگبار و پاس‌های هوشمندانه.
- ویرتز با دریبل‌های چشم‌نواز و ذهن خلاق به عنوان مغز متفکر تیم.
- امره جان با جنگندگی، توپ‌گیری و تعادل‌بخشی به بازی.
این سه نفر می‌توانستند ریتم مسابقه را کامل در اختیار لورکوزن قرار دهند.
خط حمله: سون هیونگ‌مین – کای هاورتز – لروی سانه
یک خط حمله رؤیایی و مرگبار:
- سون از سمت چپ با سرعت، شوت‌زنی و گل‌سازی عالی.
- هاورتز در مرکز با هوش بالا، حرکت بین خطوط و تمام‌کنندگی دقیق.
- سانه از راست با تکنیک، سرعت انفجاری و دریبلینگ فوق‌العاده.
این سه نفر می‌توانستند هر دفاعی را نابود کنند و آمار گل تیم را به طرز چشم‌گیری افزایش دهند.
🔥 اگر لورکوزن این تیم را نگه می‌داشت چه می‌شد؟
بدون شک لورکوزن با چنین ترکیبی:
- مدعی اصلی قهرمانی بوندسلیگا می‌شد،
- و حتی در لیگ قهرمانان اروپا هم توان رسیدن به مراحل پایانی را داشت.
ترکیبی از جوان‌ها، ستاره‌ها و تجربه که می‌توانست تاریخ باشگاه را عوض کند.
البته در واقعیت، فروش ستاره‌ها بخشی از مدل اقتصادی لورکوزن است، اما تصور چنین تیمی همیشه جذاب است!
