طرفداری | آکادمی مشهور لاماسیای باشگاه بارسلونا همواره مورد حسادت سایر باشگاه‌های بزرگ اروپایی بوده و این امر دلایل محکمی دارد. این آکادمی طی ۴۶ سال گذشته ده‌ها اسطوره را تربیت کرده که نام‌هایی چون پپ گواردیولا، آلبرت فرر، ژاوی هرناندز، آندرس اینیستا و البته لیونل مسی را در بر می‌گیرد. هر نسل چندین ستاره بزرگ را به فوتبال معرفی می‌کند که در حال حاضر، لامین یامال، پس از درخشش در سن ۱۵ سالگی، پیشتاز این گروه است.
پدرو فرناندز سارمینتو، که در میان دوستان و خانواده‌اش همواره با نام درو شناخته شده است، می‌تواند در همین مسیر گام بردارد. اوایل این فصل در این باره توضیح داد:
مردم گمان می‌کنند این نام معنای خاصی دارد، اما در واقع بسیار ساده است. زمانی که نوزاد بودم، برادر بزرگترم نمی‌توانست پدرو را تلفظ کند و مرا درو صدا می‌زد. این نام ماندگار شد.
با این وجود، درو به عنوان یک فوتبالیست، بدون شک یک پدیده است. او در ۱۷ سالگی موفق شد دقایقی در تیم اصلی بارسلونا بازی کند و سه بازی ملی برای تیم زیر ۱۸ سال اسپانیا در کارنامه دارد. هانسی فلیک، سرمربی بارسلونا، پس از اضافه کردن درو به ترکیب تیم در تابستان، اظهار داشت:
او بازیکن بزرگی است و همچنان جای پیشرفت دارد. به لاماسیا برای تلاشی که انجام می‌دهند تبریک می‌گویم.
سرمربی بارسلونا از زمان تصدی این پست در سال ۲۰۲۴، به دلیل مدیریت شایسته استعدادهای جوان و ارزشمند باشگاه، از شهرت بالایی برخوردار شده است؛ بازیکنانی همچون فرمین لوپز، الخاندرو بالده و مارک کاسادو نیز در کنار یامال و پائو کوبارسی پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌اند. اگر درو توصیه‌های فلیک را به کار گیرد و به بهره‌وری حداکثری از زمان حضور خود در زمین ادامه دهد، دیری نخواهد پایید که نام او نیز بر سر زبان‌ها بیفتد.
خاستگاه استعداد جوان بارسلونا
درو در ۱۲ ژانویه ۲۰۰۸ در شهر ساحلی نیگران، از پدری اسپانیایی و مادری فیلیپینی متولد شد. او در چهار سالگی فوتبال را در باشگاه محلی و معتبر وال ماینور آغاز کرد؛ باشگاهی که پیش‌تر محل پرورش برادران آلکانتارا (تیاگو و رافینیا) و رودریگو مورنو، مهاجم سابق والنسیا و لیدز یونایتد، نیز بود.
نخستین گام‌های درو در فوتبال آسان نبود، اما استعداد او تقریباً بلافاصله هویدا شد. خاویر لاگو، اولین مربی او، اخیراً در گفتگو با نشریه تلگراف به یاد آورد:
زمانی که او به اردو آمد، جثه بسیار کوچکی داشت و حتی نمی‌خواست تمرین کند. آن روز با اشک به پایان رسید و او با مادرش اردو را ترک کرد، اما بعداً بازگشت. این بازگشت به لطف اصرار و پشتکار مادرش، الا، میسر شد. به محض اینکه دوباره وارد زمین شد، تنها دو لمس توپ کافی بود تا متوجه شویم او دارای موهبتی خاص است.
در استان گالیسیای اسپانیا رسم است که فوتبالیست‌های آینده‌دار مهارت‌های خود را در زمین فوتسال تقویت کنند. درو نیز به سرعت تحت نظر لاگو و خوزه آنتونیو کوولو، استعدادیاب بارسلونا که در دهه ۱۹۸۰ برای این باشگاه بازی کرده بود، پیشرفت کرد. به لطف حضور کوولو در کادر مربیگری وال ماینور، بارسلونا توانست پیشرفت درو را تا ۱۴ سالگی پیگیری کند و در آن مقطع، در رقابت با رئال مادرید و رئال بتیس، او را به خدمت گرفت.
درو از همان روز اول در میان همسالان خود در لاماسیا برجسته بود. آنتون داویلا، مربی تیم‌های جوانان بارسلونا، درباره ورود درو به تمرینات گفت:
او را در مقابل بازیکنانی دو سال بزرگتر از خودش قرار دادم، اما همه را شگفت‌زده کرد. همیشه یک مدافع قدرتمند مأمور مهار او بود، اما او هر طور که می‌خواست از او عبور می‌کرد: با پاشنه، با یک چرخش جانبی، با پای راست یا چپ. او منبعی پایان‌ناپذیر برای عصبانیت و ناکامی حریفان بود. درو تنها دو سال نیاز داشت تا به ترکیب تیم زیر ۱۹ سال بارسلونا راه یابد و سپس به این تیم کمک کرد تا در فصل ۲۵-۲۰۲۴ تاریخ‌ساز شود.
نقطه عطف و درخشش در تیم اصلی
تیم زیر ۱۹ سال بارسلونا، تحت رهبری جولیانو بلتی، که زننده گل پیروزی‌بخش بارسلونا در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۰۶ مقابل آرسنال بود، با قهرمانی در لیگ، جام حذفی و لیگ جوانان یوفا، سه‌گانه‌ای چشمگیر را کسب کرد. درو نقش کوچک اما مهمی در این موفقیت داشت، به ویژه با به ثمر رساندن دو گل در مرحله گروهی لیگ جوانان و حضور در ۱۱ دقیقه پایانی پیروزی ۴-۱ مقابل ترابزون‌اسپور در فینال.
همچنین، در ماه مارس برای اولین بار به تیم ملی زیر ۱۷ سال اسپانیا دعوت شد و در بازی‌های مقدماتی قهرمانی اروپا مقابل آلمان و اتریش به میدان رفت. در تابستان، فلیک آماده بود تا نگاه دقیق‌تری به درو بیندازد، علی‌رغم آنکه او هنوز اولین بازی خود را برای تیم ذخیره بارسلونا (بارسا اتلتیک) انجام نداده بود. فلیک از او خواست تا برای تمرینات پیش‌فصل، پیش از سفر تیم به تور ژاپن و کره جنوبی، به اردو ملحق شود.
آماده‌سازی تیم از ۱۳ ژوئیه آغاز شد و در طول ۱۲ روز بعد، درو عملکردی ارائه داد که شایستگی خود برای همراهی تیم در آسیا را اثبات کرد. طبق گزارش اتلتیک، فلیک به شدت تحت تأثیر این نوجوان قرار گرفت؛ کسی که در نهایت در اولین بازی تور مقابل ویسل کوبه، در دقیقه ۷۸ به عنوان یار تعویضی به جای مارکوس رشفورد وارد زمین شد و اولین بازی رسمی خود را برای بلوگرانا انجام داد.
درو این مناسبت را به شیوه‌ای درخشان جشن گرفت و با یک شوت والی عالی و تک‌ضرب از پشت محوطه جریمه، نتیجه بازی را ۳-۱ کرد و پیروزی را تثبیت نمود. او پس از سوت پایان، به دلیل غلبه احساسات، متأثر شد و آنچه را که فلیک پیش از فرستادن او به زمین از وی خواسته بود، فاش کرد:
راستش را بخواهید، نمی‌دانستم چگونه خوشحالی کنم. فوق‌العاده بود. برای اولین بار برای بهترین تیم جهان به زمین رفتم و بعد توپ در لبه محوطه جریمه به پایم رسید و من شانسم را امتحان کردم. هانسی و هم‌تیمی‌هایم قبل از بازی به من کمک زیادی کردند تا در زمین آرام باشم و من احساس راحتی زیادی داشتم. فلیک به من گفت کاری را که با توپ بلدم انجام دهم، و بدون توپ نیز تا جایی که می‌توانم پرس کنم و فشار بیاورم.
فلیک درو را در بازی بعدی مقابل اف‌سی سئول نیمکت‌نشین کرد، اما در آخرین بازی بارسلونا مقابل دائگو او را در ترکیب اصلی قرار داد. درو در این پیروزی ۵-۰ گلزنی نکرد، اما یکی از برجسته‌ترین بازیکنان نیمه اول بود؛ او شجاعت فراوانی در کار با توپ از خود نشان داد و به خوبی با یامال همکاری کرد.
اولین گل درو فرناندز برای بارسلونا
وضعیت کنونی و نخستین گام‌ها
در پی درخشش چشمگیر درو در مسابقات آسیایی، او در سه دیدار ابتدایی بارسلونا در فصل ۲۶-۲۰۲۵ لالیگا در فهرست ذخیره قرار گرفت. با این حال، مصدومیت از ناحیه ران، اولین حضور رسمی مورد انتظار او را به تعویق انداخت. سرانجام این فرصت در تاریخ ۲۸ سپتامبر، در جریان میزبانی بارسلونا از تیم رئال سوسیداد در ورزشگاه المپیک مونتجوئیک، فراهم شد. درو در این دیدار، در کنار فرانکی دی‌یونگ و پدری، در سمت راست خط هافبک سه‌نفره به میدان رفت.
اگرچه درو در لحظاتی از بازی از نظر فیزیکی به مشکل برخورد - که احتمالاً دلیل تعویض او با دنی اولمو در وقت استراحت توسط هانسی فلیک بود - این بازیکن جوان موفق شد نرخ ۹۲ درصدی پاس‌های صحیح را به ثبت برساند و کیفیت فنی خود را در پیروزی ۲ بر ۱ تیم به نمایش بگذارد.
فلیک پس از مسابقه در تمجید از او گفت:
درو بازیکنی بسیار بااستعداد و یک بازیکن اصیل بارسایی است. در اختیار داشتن چنین بازیکنانی بسیار عالی است. ما به تلاش حداکثری همه بازیکنان نیاز داریم، زیرا تقویم مسابقات فشرده‌ای پیش رو داریم.
ماه بعد، درو مجدداً در ترکیب اصلی قرار گرفت؛ این بار در یک بازی خانگی مقابل المپیاکوس در لیگ قهرمانان اروپا. بارسلونا با برتری قاطع ۶ بر ۱ به پیروزی رسید و فرمین موفق به ثبت هت‌تریک شد. درو در ۵۹ دقیقه حضور خود، پاس تعیین‌کننده‌ای را برای گل دوم فرمین ارسال کرد و بدین ترتیب پس از جیووانی رینا، ستاره سابق دورتموند، به دومین بازیکن جوان تاریخ تبدیل شد که در این رقابت‌ها موفق به ثبت پاس گل شده است.
درو در مصاحبه‌ای با رسانه‌ها، ضمن ابراز هیجان گفت:
امروز برای من یک روز ویژه و فراموش‌نشدنی است. من همیشه رؤیای بازی در چنین مسابقاتی را داشتم و همچنین اشتیاق فراوانی برای بازی در ال‌کلاسیکو دارم.
چهار روز بعد، در شکست ۲ بر ۱ بارسا مقابل رئال مادرید، درو یک بازیکن تعویضی استفاده‌نشده باقی ماند؛ اما این احتمال قوی وجود دارد که تا دیدار برگشت دو رقیب دیرینه در لالیگا در ماه می، درو به یکی از بازیکنان ثابت و غیرقابل انکار تیم تبدیل شود.
مهم‌ترین ویژگی‌های فنی و تاکتیکی
درو در درجه اول در پست هافبک میانی (شماره ۸) بازی می‌کند، اما از انعطاف‌پذیری لازم برای بازی در نقش هافبک تهاجمی یا وینگر چپ نیز برخوردار است. او در شکستن خطوط دفاعی تخصص دارد و با بهره‌گیری از کنترل نزدیک و حرکات پای چشم‌نواز، به راحتی و با سرعت از سد مدافعان عبور می‌کند.
بارسلونا می‌تواند برای ایجاد فضا و بهره‌برداری از آن، روی درو حساب باز کند. دامنه پاس‌های وسیع و هوشمندی موقعیتی او برای بازیکنی در این سن شگفت‌انگیز است، در حالی که او در تمامی اقدامات خود خونسردی طبیعی را به نمایش می‌گذارد.
درو در تور پیش‌فصل بارسا خود را این‌گونه توصیف کرد:
من خود را یک بازیکن فنی می‌دانم. از دریبل زدن و عبور از بازیکنان و لذت بردن از بازی در زمین خوشم می‌آید.
این حس لذت هر زمان که درو مالکیت توپ را به دست می‌گیرد، قابل مشاهده است؛ او یک فوتبالیست ظریف است که به نظر نمی‌رسد تحت تأثیر فشار قرار گیرد. اگرچه هنوز در تیم اصلی به وضوح مشاهده نشده است، درو در ضربات ایستگاهی نیز یک متخصص محسوب می‌شود. او در تیم زیر ۱۹ سال بارسلونا، چندین گل از روی ضربات آزاد از فواصل دور به ثمر رسانده است و می‌تواند با پیشرفت فصل، گزینه قدرتمند دیگری برای فلیک در موقعیت‌های توپ مرده باشد.
زمینه‌های رشد و بهبود
از نظر آمادگی جسمانی، درو در حال حاضر از وضعیت ایده‌آل فاصله دارد، که برای یک بازیکن ۱۷ ساله کاملاً طبیعی است. او هنوز برای بازی کردن ۹۰ دقیقه در دو یا سه مسابقه در هفته برای بارسا آماده نیست و نحوه استفاده بهینه از بدن خود برای پیروزی در نبردهای تن به تن را به طور کامل فرا نگرفته است. با این حال، این مهارت‌ها با بلوغ او به دست خواهد آمد و گزارش‌ها حاکی از آن است که درو در حال حاضر تحت یک برنامه شخصی‌سازی شده برای افزایش قدرت و توان انفجاری خود قرار دارد.
از نقطه نظر فنی محض، درو در مسیر رشد خود بسیار جلوتر از سایرین است. اکنون هدف اصلی، پالایش مهارت‌های کلیدی و اثبات توانایی او در تأثیرگذاری قاطع در یک‌سوم دفاعی و تهاجمی زمین است. با توجه به اینکه درو تاکنون تنها سه بازی در تیم بزرگسالان انجام داده و رقابت برای حضور در ترکیب فلیک بسیار فشرده است، او برای تبدیل شدن به یک مهره حیاتی، باید همانند یامال و فرمین پس از فارغ‌التحصیلی از آکادمی، اراده و نفوذ خود را بر جریان مسابقات تحمیل کند.
مقایسه با بزرگان: اینیستا یا تیاگو؟
خاویر مینو، یکی از مربیان قدیمی درو در وال مینور، در مصاحبه‌ای در ماه ژوئیه، سطح استعداد او را این‌گونه ارزیابی کرد:
درو استعدادی در سطح تیاگو آلکانتارا دارد. من کسی را به لحاظ فنی هم‌پای تیاگو ندیده‌ام، اما بینش درو نسبت به بازی حتی برتر از اوست.
این تمجید بزرگی است، زیرا تیاگو آلکانتارا با کسب ۱۱ قهرمانی لیگ و دو عنوان لیگ قهرمانان اروپا در دوران حضورش در بارسلونا و بایرن مونیخ، بزرگترین محصول آکادمی وال مینور به شمار می‌رود. اما لوییس پرز، که از رده سنی زیر ۱۰ تا زیر ۱۲ سال با درو کار کرده است، فراتر رفته و می‌گوید:
من شباهت‌های بیشتری با آندرس اینیستا در او می‌بینم.
تیاگو یک بازی‌ساز عالی بود، اما اینیستا در بُعد دیگری قرار داشت. قرار گرفتن نام درو در کنار بازیکنی که در سال ۲۰۱۰ اسپانیا را به قهرمانی جهان رساند، بزرگترین تحسینی است که او می‌تواند دریافت کند. اینیستا یک دریبل‌زن و پاسور چیره‌دست بود که می‌توانست ضرب‌آهنگ بازی‌ها را کنترل کند و گاهی اوقات با لحظات نبوغ‌آمیز خود، به تنهایی نتیجه را رقم بزند.
پرز در مورد شباهت هاله درو و سرعت تفکر او به اینیستا، کاملاً محق است؛ ویژگی‌هایی که مهار اینیستا را بسیار دشوار می‌ساخت. توانایی بازی در چندین پست مختلف نیز یکی از نقاط قوت اینیستا بود. اگرچه پیش‌بینی دستیابی درو به سطح والای اسطوره بارسلونا بسیار زود است، اما این مقایسه به هیچ وجه نامعقول به نظر نمی‌رسد.
آینده و گام بعدی درو
مینو و پرز در پایان مصاحبه خود اعلام کردند:
اگر درو آزادانه بازی کند، از پس هر کاری برمی‌آید؛ استعداد او بی‌پایان است.
این سخنان تا حد زیادی توضیح می‌دهد که چرا ستاره جوان بارسلونا در ماه‌های اخیر با تیم‌هایی از لیگ برتر انگلیس نظیر منچسترسیتی و چلسی در ارتباط بوده است؛ با این حال، هرگونه اقدام رسمی از سوی آن‌ها بیهوده خواهد بود.
بر اساس گزارش‌های مارکا، بارسلونا قصد دارد به محض رسیدن درو به سن ۱۸ سالگی در ماه ژانویه، قرارداد او را برای پنج سال دیگر تمدید کند. در حال حاضر، هیچ محیطی بهتر از بارسلونا برای شکوفایی پتانسیل عظیم او وجود ندارد. بارسلونا تحت هدایت فلیک مجدداً به یکی از تیم‌های برتر اروپا تبدیل شده است و درو توسط بازیکنان سطح جهانی احاطه شده است که می‌توانند به او در برداشتن گام بعدی کمک کنند.
با افزایش حجم مسابقات، دقایق بازی او نیز افزایش خواهد یافت؛ زیرا در صورت تمایل بارسلونا به تکرار سه‌گانه داخلی فصل گذشته و داشتن شانس رقابت برای قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، چرخاندن بازیکنان امری حیاتی خواهد بود. نخستین نماها از استعداد بی‌پایان درو بسیار جذاب و وسوسه‌انگیز بوده‌اند و ادامه این مسیر می‌تواند به راستی تماشایی باشد.
