طرفداری | داوید سیلوا یکی از ارکان اصلی دوران طلایی تیم ملی اسپانیا است؛ دورانی که با سه عنوان قهرمانی پیاپی، برای تمام اعضای آن نسل، جایگاهی بزرگ و ماندگار ساخت. با این حال، او را میتوان دستکم از منظر عملکرد در لیگ برتر، بهترین بازیکن اسپانیایی تاریخ این رقابتها دانست.
به گزارش کادنا سر، این هافبک اهل جزایر قناری، میراثی بیهمتا در منچسترسیتی بر جا گذاشت و با حضور در جمع ده بازیکن پرافتخار تاریخ باشگاه از نظر تعداد بازی، نام خود را جاودانه کرد. سیلوا در برنامهٔ یوتیوبی «El Camino de Mario»، دربارهٔ خاطرات و لحظات مهم دوران حرفهای خود سخن گفته است.
تجربه همکاری با پپ گواردیولا
سیلوا چهار فصل پایانی حضور ده سالهاش در منچسترسیتی را زیر نظر این مربی کاتالان سپری کرد. او دربارهٔ نقش گواردیولا در تغییر جایگاهش در زمین میگوید:
قبلاً هم زیاد در کنارهها بازی میکردم، هرچند مدام به مرکز متمایل میشدم، اما او مرا مستقیماً در میانهٔ میدان قرار داد. آن پست برایم عالی بود.
او دربارهٔ بهترین و بدترین جنبههای همکاری با مربیای که شاید در زمرهٔ بزرگترینهای تاریخ فوتبال باشد، توضیح میدهد:
کار کردن با او در سطح متفاوتی بود؛ چون از قبل میدانست تیم حریف چه خواهد کرد، همه چیز آماده بود و در بازی همه چیز مطابق خواستهاش پیش میرفت. او در سطح دیگری قرار دارد. بدترین نکته این است که خیلی وسواسی است و آزادی زیادی به تو نمیدهد؛ اما در بقیه موارد، یک نابغه است.
بازیکنی با مشتریهای بسیار
سیلوا در چهار فصل حضورش در والنسیا، به یکی از جذابترین استعدادهای جوان فوتبال اروپا بدل شده بود و همین موضوع توجه رئال مادرید و بارسلونا را نیز جلب کرده بود. مانوئل یورنته، رئیس وقت والنسیا، مدعی بود که این ژوزه مورینیو بوده که مانع از انتقال او به مادرید شده است. سیلوا در اینباره میگوید:
نمیدانم آن علاقه چقدر واقعی بود. بارسلونا هم مرا میخواست. اما والنسیا آن زمان کسی را نمیفروخت، بعد دچار مشکلات مالی شدند و ویا و من را فروختند.
او دربارهٔ اینکه آیا دوست داشته برای بارسلونا بازی کند یا نه، توضیح میدهد:
چه کسی دوست ندارد؟ اما بهترین تصمیم زندگیام رفتن به سیتی بود. ده سال فوقالعاده را آنجا گذراندم. مردم رفتار فوقالعادهای داشتند، همه چیز را بردیم، تیم رشد کرد و در ضمن فوتبال در انگلیس چیز دیگری است. نمیدانم چیست، اما یک چیز متفاوت دارد؛ برایشان مثل یک دین و آیین است.
تیم ملی اسپانیا
تیمی که لوییس آراگونس هدایتش را بر عهده داشت، در سال ۲۰۰۸ همهٔ مرزهای فوتبال ملی اسپانیا را پشت سر گذاشت. سیلوا میگوید:
بازیکنان خوبی داشتیم، اما خیلی از ما هنوز بسیار جوان بودیم. با این حال، جوّی فوقالعاده برقرار بود و لوییس به همه اعتماد نشان داد؛ نه فقط آنهایی که بازی میکردند، بلکه حتی به نیمکتنشینها. کسانی که بازی نمیکردند هم احساس میکردند بخشی از تیم هستند. او این حس را در ما ایجاد کرد.
پس از فتح یورو ۲۰۰۸، همان نسل، چرخهای تاریخی را با قهرمانی جام جهانی ۲۰۱۰ و یورو ۲۰۱۲ تکمیل کرد. سیلوا توضیح میدهد که چرا نخستین عنوان قهرمانی، چیز دیگری بود:
بهترینش همان اولی بود. خیلی خوب بازی میکردیم چون تیمها آنقدر عقب نمینشستند. بعدها خیلی دفاعیتر شدند. باز هم بردیم، اما به آن جذابیت قبل نبود.
او دربارهٔ مقایسه نسل کنونی با نسل طلایی نیز میگوید:
فقط وقتی میتوانی مقایسه کنی که جام بگیرند. تیم بسیار خوبی هستند، خیلی خوب بازی میکنند، خیلی جواناند و ترکیبی از بازی مالکانه و عمودی دارند. استعدادهای جوان زیادی در حال ظهورند. امیدوارم به خواستهٔ خود برسند، چون موفقیتشان باعث خوشحالی همه خواهد شد.
لحظات برتر داوید سیلوا در لیگ برتر انگلیس
