طرفداری | این صحنهای است که برای هواداران آرسنال به شکلی ناراحتکننده آشنا به نظر میرسد: ویکتور یوکرس بیحاصل به سمت توپی سُر میخورد که پیش از رسیدن او از کنارش عبور کرده است. در هر یک از دو بازی اخیر آرسنال در لیگ برتر، حداقل یک سانتر زمینی پرسرعت به عرض محوطه جریمه ارسال شد تا یوکرس آن را به گل تبدیل کند، اما در هر دو مورد، تعلل او باعث شد زمانی واکنش نشان دهد که دیگر کار از کار گذشته بود.
برای هوادارانی که مشتاق حضور یک مهاجم نوک کلاسیک بودند تا از اینگونه ارسالها نهایت استفاده را ببرد، این وضعیت بسیار آزاردهنده است. انتظار عمومی میان طرفداران آرسنال این بود که یوکرس همان بازیکنی باشد که این موقعیتها را به گل تبدیل میکند؛ همان شکارچی محوطه جریمه که مدتها منتظرش بودند. اما واقعیت این است که این فرصتها پیوسته از کف او میروند.
یوکرس در ۱۴ بازی لیگ برتر برای آرسنال چهار گل به ثمر رسانده است. با این حال، سه مورد از این گلها در همان چهار حضور ابتدایی او به ثبت رسید. در ۱۰ بازی لیگ از اواسط سپتامبر به بعد، او تنها یک بار، در دیدار خارج از خانه مقابل برنلی در ماه نوامبر، موفق به گلزنی شده است. به جای آنکه با گذشت زمان با سیستم آرسنال سازگار شود، به نظر میرسد او بهتدریج از جریان بازیهای اطراف خود دور میماند.
در دیدار شنبه گذشته مقابل وولورهمپتون، او برای ایجاد هرگونه تأثیر معناداری تقلا کرد. یک بازی خانگی برابر ضعیفترین تیم لیگ، از نظر تئوریک، فرصت ایدهآلی برای مهاجم آرسنال بود تا گلهای زیادی به ثمر برساند، اما او در ۸۱ دقیقه حضور تنها ۱۵ لمس توپ و یک شوت داشت. از میان تمام بازیکنان آرسنال که در آن مسابقه به میدان رفتند، از جمله تعویضها، تنها گابریل ژسوس لمس توپ کمتری داشت (هشت لمس در ۹ دقیقه).
داستانی مشابه در بازی هفته گذشته لیگ قهرمانان اروپا مقابل کلوب بروخه نیز تکرار شد. یوکرس در ۶۲ دقیقه تنها ۱۲ لمس توپ داشت؛ در حالی که ژسوس در ۲۸ دقیقه حضور بهعنوان بازیکن تعویضی، ۲۰ بار توپ را لمس کرد. عدم گلزنی مهاجم سوئدی ناشی از هدر دادن موقعیتها نیست، بلکه بیشتر به دلیل مشارکت اندک او در جریان بازی است؛ عاملی که اساساً مانع خلق فرصتهای کافی برای او میشود.
نگرانی آرسنال این است که یوکرس با گذشت هر هفته کماثرتر میشود. اگر عملکرد او در لیگ بر اساس ماه بررسی شود، دسامبر بدترین دورهاش بوده است. او در این ماه، میانگین لمس توپ و شوت کمتری نسبت به هر یک از چهار ماه قبلی حضورش در لیگ برتر ثبت کرده است.
این پرسش مطرح میشود که آیا مشکل، کاملاً فردی است یا نتیجه عدم انطباق سیستم تیم با نقاط قوت یوکرس؟ میکل آرتتا در روزهای اخیر با درایت به این موضوع اشاره کرده و هر دو عامل را مؤثر دانسته است. سرمربی آرسنال در پاسخ به این پرسش که باشگاه تا چه اندازه باید خود را با یوکرس وفق دهد و او تا چه حد باید با تیم سازگار شود، گفت: این دو جنبه باید با هم ادغام شوند.
گل ویکتور یوکرس به ناتینگهام فارست
هنوز برای نتیجهگیری قطعی زود است، اما هواداران نگراناند که آرسنال بازیکنی را جذب کرده باشد که بهسادگی با سیستم تیم سازگار نمیشود. در تابستان، گمانهزنیهایی وجود داشت مبنی بر اینکه آرتتا آماده است سبک بازی مستقیمتر و متکی بر انتقال سریع را برای گرفتن بهترین خروجی از یوکرس پیاده کند؛ بازیکنی که بسیاری از گلهایش در پرتغال را با دویدن در فضاهای خالی و ضدحملات به ثمر رسانده بود. با این حال، این برنامهها عملی نشد. آرسنال بهطور میانگین همان تعداد حملات سریع فصل گذشته را در هر بازی ثبت میکند (۰.۹ حمله سریع در هر مسابقه)، در حالی که اسپورتینگ در فصل گذشته بهطور متوسط ۱.۶ حمله سریع در هر مسابقه داشت.
عنصری از بدشانسی نیز در این شرایط نقش داشته است. یوکرس بهترین نمایش خود با پیراهن آرسنال را در نیمه نخست دیدار ماه گذشته مقابل برنلی ارائه داد، اما سپس دچار مصدومیتی شد که او را وادار کرد در نیمه دوم زمین را ترک کند. درست زمانی که در حال شکل دادن به یک روند مثبت بود، برای چند هفته از میادین دور ماند. در غیاب او، عملکرد درخشان میکل مرینو نیز به بهبود جایگاه یوکرس کمکی نکرد. مرینو، که هافبک تخصصی است، خط حمله آرسنال را در پیروزیهای هیجانانگیز برابر تاتنهام و بایرن مونیخ هدایت کرد.
بازگشت گابریل ژسوس به آمادگی کامل نیز فشار بیشتری بر یوکرس وارد کرده است. ژسوس در نخستین بازیاش پس از بازگشت، مقابل کلوب بروخه درخشید؛ در سراسر یکسوم هجومی تحرک داشت، با همتیمیهایش همکاری میکرد و سپس نقشی پررنگ در گل دیرهنگام پیروزی مقابل وولوز ایفا کرد. اگر ژسوس با همین کیفیت ادامه دهد و آرتتا همچنان مرینو را گزینهای جدی در خط حمله بداند، یوکرس ممکن است بهسرعت خود را بهعنوان مهاجم سوم تیم ببیند؛ آن هم پیش از در نظر گرفتن بازگشت نهایی کای هاورتس، بازیکن محبوب آرتتا.
آرتتا اوایل این ماه اذعان کرد که در تابستان نسبت به جذب یک مهاجم نوک تردید داشته، زیرا از پیش دو مهاجم مورد علاقهاش، یعنی ژسوس و هاورتس، را در اختیار داشته است. ممکن است بهزودی زمانی فرا برسد که او ناچار شود یوکرس، هاورتس و ژسوس را بر اساس اولویت رتبهبندی کند؛ خبری که برای یوکرس خوشایند نخواهد بود. آرتتا در این باره گفت:
تمام تابستان فکر میکردم اگر یک شماره ۹ بیاوریم، چه اتفاقی برای گابی و کای میافتد؟ مهاجمان زیادی دارم و همهشان را دوست دارم. باید تصمیم بگیریم چه کار کنیم و چگونه با این شرایط کنار بیاییم. تا اینجا مشکلی نداشتیم، چون مصدوم بودند. باید در لحظه زندگی کرد و وقتی شرایط پیش آمد، با آن روبهرو شد.
در پشت پرده، یوکرس بهعنوان بازیکنی با روحیه مثبت توصیف میشود که بهسرعت با گروه هماهنگ شده است و آرسنال همچنان امیدوار است شرایط او در زمین مسابقه نیز بهتدریج بهبود یابد. آرتتا هفته گذشته تأکید کرد: گلزنی او به زودی شروع خواهد شد.
با این حال، پرسش مهم دیگری نیز مطرح است: موفقیت یا عدم موفقیت فردی یوکرس تا چه اندازه اهمیت دارد؟ واقعیت اجتنابناپذیر این است که آرسنال در صدر جدول لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا قرار دارد و یوکرس در اکثر بازیهای این تیم حضور داشته است. او میتواند استدلال کند که حتی اگر گلهایی را که از او انتظار میرفت به ثمر نرسانده، همچنان در موفقیت کلی تیم نقش داشته است.
آزمون نهایی این استدلال، موافقت آرتتا با آن خواهد بود؛ پاسخی که در انتخاب ترکیب تیم او مشخص میشود. آیا یوکرس هنوز مهاجم اول آرسنال است؟ آیا در هفتهها و ماههای آینده، پیش از ژسوس و هاورتس، در نوک خط حمله به میدان خواهد رفت؟ در حال حاضر، این موضوع بیش از هر زمان دیگری در هالهای از ابهام قرار دارد.
به قلم Sam Dean برای تلگراف
