GiPSy KiNGبعضیا جوری از پارتی بازی متنفرن،انگار کل این دنیا بر اساس عدالت داره میگذره.
نه دوستان عزیز باید قبول کنیم که پارتی داشتن یعنی پیشرفت،یعنی راحت شدن مسیر حل شدن کارها.
من سال 85 تو نوجوانان ولیعصر شیراز بازی میکردم.هیچ استعدادیابی از تیم ملی نوجوانان سر تمرین و مسابقات ما نمیومد.اونموقع داریوش شجاعیان کنار دست من بازی میکرد.
همون موقع از طریق پسر عمم که تو بزرگسالان فولاد خوزستان بود،یه پارتی واسم پیدا شد که اسممو تو لیست نوجوانان فولاد واسه لیگ برتر کشوری رد کنن که برم اونجا.
طبعأ وقتی اسم من اضاف میشد،اسم یه نفر باید خط میخورد.
تیم فولاد تو سطح کشوری نوجوانان و جوانان خیلی تو دید بود.
من تو سال اول نونهالان تو برق شیراز طعم خط خوردن اسمم به ناحق بخاطر پارتی داشتن یه نفر دیگه رو چشیده بودم و نمیخواستم همین بلا سه سال بعداز اون اتفاق سر کسی دیگه بخاطر من بیاد.
جوگیر شدم و بهشون گفتم من از همین ولیعصر حقمو میگیرم.
همون سال تو لیگ استان و لیگ دسته یک کشوری تو 38 تا بازی،به عنوان هافبک وسط 25 تا پاس گل دادم،23 تا هم گل زدم.
به عنوان بازیکن قرضی تو نیم فصل دوم لیگ برتر کشوری واسه فجر هم تو 7 تا بازی 2 تا گل و 3 تا پاس گل داشتم.
ولی اندازه سر سوزنم عملکردم دیده نشد.
بعد کم کم کوچیک کردن شناسنامه مد شد و امثال من تو سطح جوانان مجبور بودیم با کسایی رقابت کنیم که 3، 4 سال ازمون بزرگتر بودن و کم کم رفتیم تو یه چرخه باطل😏
پول گرفتن مربی ها و باشگاه ها از خونواده بازیکنا واسه رد کردن اسمشون به یه چیز عادی تبدیل شد.
شاید اگه یه پارتی بازی رو تو اون سن قبول میکردم،سرنوشت زندگیم از این رو به رو میشد😔
واسه همین الان کسایی که واسه بالا رفتن به پارتی بازی رو میارن رو قضاوت نمیکنم.
چون تو مملکت ما شایسته سالاری در حد شوخیه.
