"جی جی بوفون در هر راهی که قدم می گذارد یک برنده و یک جنس اصل است. استعداد وی کیفیت بسیار بالائی دارد. چیزی که باعث شده در تیم ملی و یوونتوس همواره شماره یک باشد. او هرگز بازیکن بی اهمیتی نیست. شخصت بوفون کاریزمای بالائی دارد. او چه در زمین و چه در محاصره خبرنگاران با شجاعت حاضر می شود. او با کفش ها و دستکش های طلائی خود پیشروی مهاجمان را متوقف می کند."
*آنچه خواندید نظرات لئو تورینی یکی از هواداران همیشگی جان لوئیجی بوفون است.*
تولد: ۲۸ ژانویه ۱۹۷۸
قد: یک متر و ۹۰ سانتی متر
محل تولد: کاررا
وزن: ۷۸ کیلوگرم
ستاره اقبال: آکاریوس
القاب: بوف، سوپرمن، جی جی
الگوهای فوتبالی: انوکونو (سنگربان پیشین کامرون) ـ لوکا مارکه جیانی
سرگرمی: چیدن قطعات پازل
نقاط قوت: واقع بینی، صمیمیت، عدم غرور
نقاط ضعف: انجام اعمال بدون فکر
اولین حضور بوفون در میادین حرفه ای فوتبال هنگام حضور وی در پارما رقم خورد، اما تا قبل از آن وی اکثر آموخته های خود را در محله خود و در کنار بازی با دوستانش آموخته بود. جی جی در یک خانه کاملاً ورزشی، دیده به جهان گشود. مادر وی ماریا استلا یک ورزشکار پرتاب دیسک بود و پدرش آدریانو در رشته بدنسازی فعالیت داشت. در ضمن ۲ خواهر او به نام های ورونیکا و جیوندالیتا والیبالیست بود. یکی دیگر از عموهای جی جی به نام لورتزو سابقاً دروازه بان تیم ملی ورزشی در خانواده بوفون، اصلاً عجیب نبود که جی جی نیز ادامه دهنده همین راه باشد. با این حال قصد وی با سایر اعضاء خانواده اش کمی تفاوت داشت. این تفاوت در نوع دیدگاه وی به ورزش وجود داشت. بوفون از کودکی فوتبال را به یک تجارت بزرگ تعریف می کرد. نفس فوتبال به عشق و علاقه اهمیت داشت، اما وی سایر جنبه ها را نیز در نظر داشت. با این حال وقتی مطرح شده و به پول فراوان رسید هرگز خود را تافته جدا بافته ندانست. حضور جی جی در انواع کارهای خیریه زبانزد خاص و عام است. حس همیاری او در کارر را محله اش رشد کرد.بوفون ابتدا دوران نوجوانی را در پست هافبک بازی می کرد. حتی وقتی وی این ورزش را به طور جدی و حرفه ای آموخت، باز هم یک هافبک باقی ماند. جیان لوئیجی پس از گذشت مدتی، بزرگترین تصمیم دوران نوجوانی خود را اتخاذ کرد. او توانائی هایش را سنجید و پست دروازه بانی را برای ادامه حرفه اش برگزید.
*آغاز موفقیت*
بلوغ وی با اوج پارما مصادف شده بود. تیم منطقه امیلیا در آن مقطع به دنبال جوانان بااستعداد بود. آنها در این راستا یک بار جی جی را آزمایش کردند. نمایش خیره کننده دروازه بان آینده ملی ایتالیا نظر مسئولان این تیم را جلب کرد. به این ترتیب بوفون در آستانه ۱۷ سالگی اولین قرارداد حرفه ای خود را با پارما به امضاء رساند. فرشته اقبال توجه زیادی به وی داشت. بوفون مدت طولانی برای پوشیدن پیراهن شماره یک انتظار نکشید. او برای اولین بار طعم دروازه بانی در سری A را با بازی مقابل قدرتمندترین تیم وقت ایتالیا یعنی میلان، چشید. گوئی تقدیر این بود که وی همواره مقابل میلان (تیم محبوب عمویش) بایستد. اتفاقاً اولین نمره قبولی وی نیز در همان اولین صف آرائی برابر میلان وارد کارنامه اش شد. بوفون قبل از شروع دیدار پارما ـ میلان کاری عجیب انجام داد. وی حاضر نشد در عکس دست جمعی قبل از آغاز دیدار حاضر شود. این عادت تا هم اکنون نیز با وی است. بوفون دلیل این کار خود را عدم علاقه به عکس گرفتن و توجه زیادی به مسئولیت دروازه بانی می داند. دروازه بان جوان پارما با این کار در صف سنت شکنان قرار گرفت. به هر حال پله های ترقی سریع تر از حد معمول طی شد. گام های استوار وی برای رسیدن به نوک قله بی تابی می کرد. در فاصله ۱۷ تا ۱۹ سالگی چند آسیب دیدگی جزئی در روند پیشرفت بوفون خلل وارد کرد، اما چیزی از عزم و اراده وصف نشدنی او نکاست.
*نفرین ابدی بوچی !!*
بوفون برای حضور در ترکیب اصلی پارما رقیب گردن کلفتی به نام لوکا بوچی داشت. بوچی در پارما پیراهن شماره یک را قبصه کرده بود و در آستانه رسیدن به دروازه تیم ملی بود، اما یک مصدومیت شدید نه تنها رؤیای تیم ملی را نقش بر آب کرد، که حتی وی را از ترکیب اصلی پارما نیز دور انداخت. جیان از این فرصت نهایت بهره را برد و دروازه بان شماره یک پارما شد. اتفاقات آینده یعنی فیکس شدن بوفون در دروازه پارما، طرد شدن بوچی از تیم، اولین بازی جی جی در ۱۹ سالگی و آرزو به دل ماندن رقیب برای انجام حتی یک دیدار ملی، نام بوفون را به عنوان نفرین ابدی در فکر بوچی جای داد. بوفون بین سال های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷ همراه با پارما به جز اسکودتو تمام جام ها را فتح کرد. در یکی از روزهای سال ۱۹۹۷ چزاره مالدینی سرمربی تیم ملی ایتالیا از بوفون به عنوان جایگزین پالیوکا مصدوم دعوت به عمل آورد. هنگامی که وی روز ۲۹ اکتبر سال ۱۹۹۷ از خواب برخاست، مسئولیت بزرگی را روی شانه های خود احساس کرد. او باید از دروازه تیم ملی ایتالیا در سرمای روسیه را محافظت می کرد. جو دلهره آور بازی یک برای یک جوان ۱۹ ساله طاقت فرسا بود، اما یک مسئله بیش از موضوع فوق بوفون را آزاد می داد. سرمای وحشتناک هوا، برای در امان ماندن از سوز مسکو، بوفون ابتکار جالبی به خرج داد. او یک لباس پالتو مانند که به هیچ وجه شبیه پوشش سنگربان نبود را به تن کرد.هر چند ایتالیا در این بازی یک گل خورد، اما بوفون خود را از سرما محافظت کرد. او بعدها یاد گرفت چگونه خود را از خطرات دور کند. برای این کار لازم بود، پوستی از پالتو داشته باشد، نه لباس از جنس آن!در عرصه ملی با بهبود پالیوکا رؤیای دروازه بانی در جام جهانی نقش بر آب شد. جی جی جزء ۲۰ نفر افراد اعزامی تیم به جام جهانی فرانسه بود، اما در هیچ یک از دیدارهای تیم ملی حضور نیافت. او با حسرت، شادی فرانسه میزبان را پس از غلبه بر تیمش مشاهده می کرد. بوفون در پارما به نمایش مطلوب خود ادامه می داد. سایه بوچی به طور کامل از سر وی برداشته شده بود. با خداحافظی پالیوکا از تیم ملی در آن عرصه نیز بوفون امیدهای خاص خود را دنبال می کرد. باشگاه او از استانداردهای ۳، ۴ فصل پیش دور افتاده بود. با این حال طی فصل ۲۰۰۰ فریاد بلندی سر داد. ناکامی در عرصه داخلی با حضور در فینال جام یوفا جبران شد. بوخون قبل از بازی اعلام کرده بود با شکست مارسی علاوه بر فتح جام، انتقام بولونیا (روسوبلوها، در مرحله نیمه نهائی با جار و جنجال مغلوب فرانسوی ها شده بودند) راینز خواهند گرفت. این حرف در عمل اثبات شد. نمایش مطلوب او با اشتباهات دروازه بان و مدافعان حریف سبب ساز نتیجه ۳ بر صفر شد. بارسا برای سومین بار در یک دهه اخیر جام یوفا را برد با این تفاوت که این بار جی جی محبوب با ولع بیشتری بر جام بوسه می زد. در تابستان آن سال ۲۰۰۰ از راه رسید. بوفون چندی بود که دروازه بان شماره یک ایتالیا می شد. او رقیب بزرگی به نام تولدو داشت. این ۲ بعدها با انتخاب ۲ باشگاه متفاوت در این عرصه نیز به رقیب یکدیگر تبدیل شد. ایتالیا در مرحله مقدماتی با هنرنمائی بوفون پیش می رفت. بوفون آماده برگزاری جشن صعود به یورو ۲۰۰۰ بود اما در یکی از آخرین بازی های مرحله مقدماتی اتفاق بعدی رخ می داد
*یک روز بدشگون*
بوفون از ناحیه دست دچار شکستگی شد و یورو ۲۰۰۰ را از دست داد. به همین راحتی! او که تا آن زمان به کمک رقبا و البته لیاقت های خود پله های ترقی را پیموده بود حالا باید خود نقش پلکان ترقی تولدو را ایفاء می کرد. جی جی اولین میدان مهم بین المللی را از دست داد و چون به خرافات اعتقاد داشت موهای بلند خود که به وسیله یک موبند بسته شده بود را کوتاه کرد. ایتالیا در غیاب او تا آستانه قهرمانی اروپا پیش رفت اما در ۲۰ ثانیه پایانی بازی فینال گل خورده و در نهایت مغلوب شد. در بازگشت دنیوزوف از تیم ملی استعفا داد. تراپ جایگزین وی شد. این تحولات یوفون را امیدوار کرد. زیرا مالدینی و زوف بیشتر به تولدو اعتقاد داشتند اما اگر تراپاتونی به یک بازیکن علاقه مند می شد محال بود کس دیگری نظر وی را جلب کند. پیرمرد ایتالیائی به بوفون علاقه خاصی داشت و اعلام نمود پس از بهبودی کامل وی به تولدو ذخیره نشین خواهد شد. جی جی باید ۲ سال دیگر صبر می کرد تا بخت خود را در آسیا بیازماید.
*گرانقیمت ترین دروازه بان دنیا*
سال ۲۰۰۲ نقطه عطفی در زندگی حرفه ای بوفون به وجود آمد. پیشنهاد یوونتوس وسوسه انگیز بود. بوفون از پارمای محبوبش دل کند. ۳۳ میلیون یوروئی که موجی برای جذب بوفون پرداخت یک لقب در کنار نامش قرار داد: گرانقیمت ترین دروازه بان جهان. او در تورین دنبال اسکودتو می گشت و در فصل اول حضورش آن در ثانیه های پایانی هفته آخر پیدا کرد. وی نیز به مانند سایر هم تیمی هایش اندکی پس از به صدا درآمدن سوت پایان بازی هفته پایانی مقابل اودنیزه، از فرط شادی اشک شوق می ریخت. ماجراهای جالب تر در حال رخ دادن بود. دروازه بان ناکام رقیب یعنی تولدو شانس برای کنار زدن در عرصه ملی نداشت. این بار مصدومیتی در کار نبود. بوفون سرحال با بدرقه برلوسکونی با آرزوی قهرمانی سوار هواپیما شد. بازی اول مقابل اکوادر اصلاً سخت نبود اما این کرواسی بود که رؤیائی هم تیمی های بوفون را به باد داد. جی جی یکی از زیباترین گل های عمر خود را از مهاجم کراواسی دریافت کرد. ایتالیا با هر زحمتی که بود مرحله مقدماتی را پشت سر گذاشت. حریف مرحله یک هشتم نهائی کره جنوبی میزبان بود. با درخشش بوفون ایتالیا پیروزی را در چنگ خود داشت. اما اشتباه مدافعان بزرگ دروازه لاجوردی ها را گشود. تراژدی بزرگ در وقت اضافه رقم خورد. ضربه سر یونگ هووان فراتر از مالدینی و دستان بوفون، وارد دروازه ایتالیا شد و این یعنی حذف از جام جهانی. یکی از گفته های نسنجیده وی پس از بازگشت به ایتالیا بیان شد. او از تبانی داور اکوادری با کره جنوبی خبر داد با این حال می دانست نمی تواند قصور خود را در پس این اتهامات بپوشاند. بوفون با یووه استارت زد. او و تیمش از اسکودتوی فصل ۲۰۰۲ دفاع کردند. بازی مقابل لاتزیو قهرمانی بیست و هفتم یووه را تثبیت کرد. بوفون در این دیدار با مهار پنالتی حریف نقش به سزائی در قهرمانی بیانکونری ایفاء نمود. بوفون از سوی هواداران با دوازه بان افسانه ای سابق باشگاه نظیر تاکونی، زوف و پروتزوی مقایسه می شد. جی جی متواضع، از لطف هوادارانشان بسیار سرمست شده بود. یکی از خاطرات تلخ او به فینال لیگ قهرمانان فصل ۲۰۰۳ بازمی گردد. تیم او در یک فینال وطنی آماده غلبه بر میلان بود. او در طول بازی به خصوص روی ضربه اینزاگی عکس العمل فوق العاده ای نشان داد اما یک بار در ثانیه های پایانی وقت اضافه دوم با فداکاری تورام از گل خوردن نجات یافت. بوسه ای که وی به سر مدافع سیه چرده فرانسوی زد، ذوق زدگی بابت گل نخوردن را نشان می داد. تورام نمی دانست در ضربات پنالتی به وی کمک کند. همه فکر می کردند بهترین دروازه بان جهان جام را به خانه یووه می آورده اما چهره مستأصل او هنگام کم آوردن در مهار ضربه حساس نسبتاً گویای شکست بیانکونری بود. بوفون به سمت دیگری پرید و شوچنکو جهت دیگری را انتخاب کرد تا در نهایت یووه با حساب ۳ بر ۲ مغلوب شود. ادعاهای بوفون ادامه داشت. او گفت یووه همواره از میلان برتر بوده و برد روسونری تنها حاصل بدشانسی یووه بوده است. در ضمن او قول داد تیمش سال آینده هم اسکودتو و هم لیگ قهرمانان را فتح خواهد کرد. با افول کان عنوان برترین شماره یک جهان به طور اختصاصی به بوفون رسید. در این راه یک رقیب جدی وی را تهدید کرده و می کند. او ایکر کاسیاس دروازه بان جوان رئال مادرید است. جالب اینکه سنگربان رئال مادرید یکی از هواداران بوفون است و بوفون نیز همواره تلاش و کیفیت او را ستوده است. هر ۲ تیم در فصل ۲۰۰۴ یک ناکام بودند اما در فصل ۲۰۰۵ مقابل هم ایستادند. نبرد ۲ دروازه بان برتر، به سود بوفون باتجربه خاتمه یافت. اسکودتوی فصل پیش آخرین دستاورد وی با یووه بود. این قهرمان مرهمی بر زخم های جی جی بود. درد عمیق ناشی از شکست در یورو ۲۰۰۴ هنوز با او است. اشتباه بوفون ۳ امتیاز حیاتی بازی با سوئد را از دست ایتالیا خارج ساخت. حتی برد مقابل دانمارک نیز باعث صعود ایتالیا نشد تا نایب قهرمان دوره گذشته به مانند ۸ سال قبل در آخرین دقایق از صعود عاجز بماند. بوفون در زندگی شخصی چندان دوران پرجنجالی نداشته است. او مجرد است و چندان علاقه ای به ازدواج نشان نمی دهد. از رازهای ویژه او تلاش هائی است که در راه کمک به افراد بی بضاعت، انجام می دهد. او برخلاف سایر فوتبالیست ها یک مؤسسه خیره تأسیس نکرده است اما چند سال پیش طی اقدامی نمادین کار در یک نجاری پرداخته و تمام سهم خود را به کودکان بی سرپرست بخشید. آنچه از بوفون یک الگو بزرگ در خارج از دل آلپی ساخته نه توانائی های فنی که اخلاق فوق العاده خوبش است. او نه به مانند ویه ری فردی گوشه گیر و مغرور است و نه شبیه اینزاگی نسبت به موفقیت های هم تیمی اش احساس حسادت می کند. شیرین ترین خاطره مرد مهربان دل آلپی قهرمانی اسکودتو در فصل ۲۰۰۲ بود و تلخ ترین خاطره اش شکستی است که باعث دور ماندن از یورو ۲۰۰۰ شد. او ادعا می کند برخلاف آنچه عنوان می شد مشکلی با تولدو ندارد. بوفون یک بار در جریان زندگی اینتر و یوونتوس در دقایق تلف شده از تودلدو گل خورد و فردای آن روز روزنامه ها از برتری تولدو بر بوفون خبر دادند. هر چقدر سنگربان اینتر خوشحال شد و جنجال سازی کرد، بوفون با آرامش توانائی هایش را گسترش داد و بهتر شد. جی جی سال ۲۰۰۴ نام خود را در بین ۱۲۵ بازیکن حاضر در تالار افتخارات فوتبال دنیا ثبت کرد. این اتفاق در ماه مارس رخ داد. از دیگر افتخارات او کسب عنوان بهترین دروازه بان اروپا در فصل ۲۰۰۳ و همچنین لقب باارزش ترین بازیکن لیگ قهرمانان بوده است.
*نظرات موفق و مخالف بوفون*
این دروازه بان تحسین بسیاری را برانگیخته و در سوی مقابل موردپسند عده ای قرار نگرفته است. از جمله طرفداران سرسخت او آلکس دل پیه رو است. کاپیتان یووه دربازه دروازه بان تیمش می گوید: وقتی جی جی در اوج آمادگی باشد ما کوچکترین مشکلی احساس نمی کنیم چون محال است بتوانید به وی گل بزنید. تراپاتونی سرمربی فعلی اشتوتگارت نیز بوفون را اینگونه توصیف می کند: او یک چهره دوست داشتنی و فوتبالیستی بااخلاق است. در ضمن پشتکار فوق العاده بالائی دارد. او نمونه یک ورزشکار استثنائی است. امیدوارم تا سال های سال تیم ملی از وجودش بهره ببرد. جی جی یکی از بهترین های جهان است. در صف منتقدان او موراتی مالک باشگاه اینترمیلان در رده اول است. دلایل مرد نفتی اینتر را بخوانید: بوفون کیفیت خوبی دارد اما در برخی از بازی ها نظیر آنچه مقابل کیه وو در بازی رفت فصل ۲۰۰۲ نشان داد، پراشتباه ظاهر می شود. تداوم کاری تولدو چیزی دیگری است.
*Top secret*
بوفون از دوران سربازی خاطره خوشی نداشته است. وی زمانی که در آستانه به دستگیری یک شغل نظامی بود از این کار سرباز زد و کاری دیگر را امتحان نمود.بوفون به طور کلی فردی خجالتی است اما هنگامی که زبان باز کند کلماتی از دهان خارج می سازد که کمتر کسی طاقت شنیدنش را دارد. بزرگترین تردید وی هنگام رقابت های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ رخ داد. زمانی که ایتالیا نتوانست به طور مستقیم راهی جام جهانی شود. او دست به دعا برداشت تا ایتالیا جواز صعود را کسب کند. بوفون به تست های قبل از بازی علاقه ندارد زیرا معتقد است در صورت انجام آزمایش های مختلف از حالت طبیعی خارج شده و نمی تواند نمایش مطلوب و موردنظر خود را ارائه کند. بوفون در خانه یک نت بوک دارد. او رنج های خود را در این نت بوک ثبت می کند و البته شکست هائی که در ضربات پنالتی داشته است! بوفون تا همین امروز پیراهن قرمز شماره (۱۲) که در اولین حضور در سری (A) به تن کرد را حفظ کرده است. وقتی او بسیار جوان بود یک پیراهن از تافارل معروف هدیه گرفت. بوفون در ۱۷ سالگی مانند هیولا بود. می گویند وی به حدی بدقیافه بوده که مردم از دیدنش وحشت زده می شدند. بوفون بنابر یک عادت شخصی هر یکشنبه شب پس از پایان بازی تیمش به کلوپ شبانه می رود. بوفون به موزیک آمریکای لاتین علاقه ای خاص دارد. مری یکی از دوستان پیشین او در این کار تبحر داد. بوفون شخص پرخوری است. او در شبانه روز غذای زیادی مصرف می کند. بوفون علاقه دارد قبل از بازنشستگی، گلزنی را یک بار تجربه کند. پنالتی یا توسل به راه های دیگر، از نظر او تفاوتی ندارد. بوفون انسان وقت شناسی نیست.او همیشه دیرتر از سایرین به تمرین می آید. شیوه زندگی بوفون در چند سال اخیر دچار تغییر شده است. او در گذشته به شب زنده داری علاقه داشت اما هم اکنون اوضاع تغییر یافته است. بوفون در زندگی تنها به یک چیز علاقه مند می شود. او دوست دارد علایقش تنها برای خودش باقی بماند. بوفون از کسانی که مردم را فریب می دهند متنفر بوده و در مقابل این افراد شکیبائی اش را از دست می دهد.
