یک سال دیگر گذشت..روز ها و ماه ها و سال ها همچنان از کنار یک دیگر میگذرد.انگار همین دیروز بود که در ركونكویستای آرژانتین صدای ناله های فرزندی به گوش میرسید..آری عمر و گلوریا صاحب فرزندی پسر شده بودن..پسری که گابریل نام گرفت...گابریل فرزندی کم حرف و به شدت احساساتی ولی پر تحرک بود..او بر خلاف همنوعان آرژانتینی اش در فقر به سر نمی برد و بالعکس همیشه از حمایت های پدر خود برخوردار بود پدری که به گفته ی خود گابریل او را در وقت های فراغت به گردش میبرد.همه این ها نشانه هایی نرمال از زندگی یک پسر است..محبت و حمایت های بی وقفه پدر و مادر ولی چه چیزی او را نسبت به دیگران متمایز ساخت ؟؟
بگذارید پاسخ این سوال را از زبان خودش بشنویم..او در کتاب خود اینگونه پاسخ داده است :
نوزده ساله بودم که برای اولین باردر زندگی ام طعم یک لیگ گرم و پرهیجان را چشیدم.بعد از سه سال کار در باشگاه های ریز و درشت ، به تیمی راه پیدا کرده بودم که خوب
می دانستم می تواند سکوی پرتاب من باشد.در فصل ۱۹۸۹ - در نیوالد بویز به بازی گرفته شدم
ولی در همان سال باشگاهم را تغییر دادم.گابریل در فصل ۸۹ - لیگ دسته اول آرژانتین ، در دومین بازی نیوالدبویز به میدان آمد
و از همان بازی ، جای خود را در ترکیب این تیم محکم کرد. او در آن سال در مجموع ۱۶ بازی برای نیوالد بویز انجام داد که ۴ گل ثمره
حضور این بازیکن در این تیم بود.در همان فصل سرمربی ریورپلاته - یکی از باشگاه های مطرح آرژانتین - استعداد عجیب گابریل جوان را
کشف کرد و او را به تیم خود آورد.این بازیکن جوان در فصلهای ۸۹ - و۹۰ - فقط۱۷ بازی برای ریوپلاته انجام داد که حاصل
آن ۶ گل برای این تیم مطرح بود.باتیستوتا پس از حضور موفق در نیوالد بویز و ریورپلاته به دنبال عرصه دیگری برای درخشش بود؛ جایی
که زیر ذره بین باشگاه های پولدار دنیا باشد؛ جایی برای مطرح شدن.
او به دنبال یک نردبان ترقی بود. به طور قطع ، بوکاجونیورز می توانست نقش سکوی پرتاب را برای او بازی کند. بازی در این تیم ، رویای
کودکی گابریل بود: "زمانی که به من پیشنهاد بازی در بوکا داده شد، اول باور نمی کردم ، اما بعد به خودم گفتم تو خودت را
نشان داده ای و حضور در بوکاجونیورز حق توست.من می دانستم در این تیم چه بازیکنانی توپ زده بودند و به خصوص می دانستم
که دیگوی بزرگ (مارادونا)، روزی پیراهن همین باشگاه را میپوشید."حضور باتیستوتا در تیم رویایی اش زیاد هم دوام نداشت.
به سمت ایتالیا :
حدس او درست از آب درآمده بود. فقط یک فصل حضور او در بوکادر فصل ۱۹۹۰-۹۱ -( کافی بود تا باشگاه های بزرگ ، روی این چهره
جدید آرژانتین دست بگذارند.گابریل برای پیوستن به باشگاه های داخلی آرژانتین با مشکل چندانی رو به رو نبود، چون تمام تیمهای
حاضر در لیگ دسته اول کشورش را می شناخت ؛ اما برای حضور در لیگ های خارجی باید وسواس بیشتری به خرج میداد."من باید از
باشگاه های فرانسه و ایتالیا یکی را انتخاب می کردم.
بیشتر بازیکنان برزیلی در گام اول برای مطرح شدن ، فرانسه را انتخاب می کنند؛ اما من ایتالیا را انتخاب کردم.
با تمام داستان هایی که در مورد ایتالیا و لیگ این کشور برایم نقل کرده بودند، نمی دانم چرا من باز هم این لیگ را انتخاب کردم.
شاید به خاطر جذابیت و گرمای عجیب آن وشاید به این خاطر که در ایتالیا کمتر از فرانسه احساس غربت میکردم."باتیستوتا شاید
خودش انتقال به اروپا را مدیون بوکاجونیورز بداند، اما همه کارشناسان بر این عقیده اند که کوپا امریکا مایه شهرت او شد.سال ۹۱
یعنی همان سالی که گابریل به فیورنتینا انتقال یافت ، تیم ملی آرژانتین قهرمان جام ملتهای امریکای جنوبی شد و گابریل نقش عمده
در قهرمانی آرژانتین ایفا کرد تا همه نگاه ها به او دوخته شود. او حتی در فینال هم به گلزنی ادامه داد و تیم خود را قهرمان
کرد.گابریل در میان تیمهایی که به او پیشنهاد بازی داده بودند، فیورنتینا را برگزید. پس از یک فصل بازی در بوکا، او خوب می دانست که
چه حسابی روی او باز شده است.
سرگذشت او در فیورنتینا
او در فصل ۱۹۹۰_۹۱ -،۱۹ بازی برای بوکا انجام داد و۱۱ گل زد. این آمار بدی نبود، اما گابریل بعدها نشان داد که بهتر از این هم میتواند
باشد.شهر فلورانس ؛ شهری که بعدها با نام گابریل گره خورد، سالهای سال پذیرای باتیستوتا بود و حتی چند ماهی نیز شایعه نامزد
شدن او برای احراز مقام شهردار شهر فلورانس بر سر زبانها افتاد.تیم اول شهر فلورانس "فیورنتینا"بود و حضور باتیستوتا در این تیم
بنفش می توانست مردم خونگرم این شهر زیبا را به روزهای آینده خوشبین کند.باتیستوتا در نخستین سال حضورش در فیورنتینا (فصل
۹۲ -۹۱) ۲۷ بازی انجام داد و۱۳ گل زد.فصل بعد در۳۲ بازی ۱۶ گل زد و در فصل سوم حضورش در فیورنتینا (فصل ۹۴ -۹۳ )، در۲۶ بازی
۱۶ گل به ثمر رساند.گابریل در فصل ۹۵ -۹۴ در۳۲ بازی ۲۶ گل زد تا همه چشمها را خیره کند.باتیستوتا در فصل پنجم حضورش در
فیورنتینا در۳۱ بازی ۲۱ گل زد. در فصل بعد، در۳۲ بازی ۱۴ گل به ثمر رساند و در فصل هفتم در۳۱ بازی باز هم به ۲۱ گل رضایت
داد.گابریل در فصل هشتم حضورش در فیورنتینا(فصل ۹۹ -۹۸ ) در۲۸ بازی ۲۱ گل زد و سرانجام در آخرین سال حضورش در فلورانس
(در فصل ۲۰۰۰ -۱۹۹۹ ) در۳۰ بازی ۲۳ گل زد تا در مجموع ۹ فصل حضور در فیورنتینا، شمار گلهای خود را به ۱۷۱ برساند.او با این
تعداد گل ، رکورد گلزنی در تاریخ باشگاه فیورنتینا را شکست.
رکورد گلزنی در این باشگاه متعلق به یک گلزن سوئدی این باشگاه در دهه های ۵۰ و۶۰ میلادی بود که ۱۵۸ گل به ثمر رسانده
بود.سالها حضور در شهر فلورانس و تلاش برای سرافرازی این تیم ، از گابریل چهره ای محبوب و دوست داشتنی ساخته بود. در تمام
فلورانس صحبت از او بود و کمتر کسی گمان می کرد که این چهره محبوب و وفادار هم روزی قصد ترک فلورانس را داشته باشد، اما
سرانجام او هم رفت.
خودش احساسی عجیب در روزهای پایانی حضور در فلورانس داشت.
سالها حضور در فلورانس نتوانسته بود او را از نظر قهرمانی ورزشی ارضاء کند. هر چند که او در این شهر کمبودی نداشت و همه به او
محبت می کردند، اما باید طعم قهرمانی را می چشید: "من باید در تیمی بازی می کردم که قهرمان می شد؛ قهرمان ایتالیا و حتی
قهرمان اروپا، اما تمام افتخاری که با فیورنتینا به آن رسیدم ، یک بار قهرمانی جام حذفی و یک بار قهرمانی در سوپر جام ایتالیا بود؛
همین ! می دانستم که تصمیم من برای ترک فلورانس تبعات بسیاری خواهد داشت ، ولی باید می رفتم.
در این شرایط انتظار داشتم تماشاگران هم مرا درک کنند و بخوبی هم این کار را انجام دادند".آ.اس.
راهی شدن به سمت رم
رم برای به خدمت گرفتن باتیستوتا رقم بالایی به فیورنتینا پیشنهاد کرد و این تیم که در شرایط بحرانی و عجیب و غریبی به سر می برد،
به رغم میل باطنی ، به این انتقال راضی شد.۳۴ میلیون دلار برای انتقال باتیستوتا به رم پرداخت شد تا به این ترتیب جوان گمنام
رکونکوئیستا به جمع ۲۰ بازیکن گران قیمت تاریخ فوتبال دنیا بپیوندد.حضور باتیستوتا در رم و گل او به فیورنتینا و گریه مشهورش پس از
گل که همه دنیا را تحت تاثیر قرار داد، گوشه ای از خبرسازی این بازیکن بزرگ بود.او در فصل ۲۰۰۱ -۲۰۰۰ در تمام بازیهای رم حاضر
نبود و از مجموع ۳۸ بازی رم ، در۲۸ بازی به میدان رفت و۲۰ گل زد تا یکی از علل بی چون و چرای قهرمانی رمیها باشد.رم به واسطه
حضور بازیکنانی چون باتیستوتا و توتی پس از۱۸ سال با مربی سرشناس خود کاپلو، سرود قهرمانی سر داد.گابریل از آن دسته
بازیکنانی است که در خارج از کشور فوق العاده محبوبند و در داخل کشور مغضوب.
باتیستوتا در تیم ملی و بی مهری های مارچلو بیلسا
او شاید همچون کانتونا نباشد، اما مانند او اسیر یک اختلاف سلیقه شده است.مارچلو بیلسا سرمربی تیم ملی آرژانتین اگر چه بهانه
ای چون مصدومیت را برای دعوت نکردن باتیستوتا به اردوی تیم ملی فوتبال آرژانتین در اختیار داشت ، اما به دلیلی خاص او را دعوت
نمی کرد و گابریل از این موضوع آگاه بود: "من می دانم که بیلسا علاقه چندانی به من ندارد و من هم از این موضوع گله ای ندارم ؛
چون در این مورد حق ندارم به او اعتراض کنم."بیلسا اعتقاد چندانی به گابریل ندارد و این امر بخوبی از نوع تصمیم هایی که او در تیم
ملی آرژانتین گرفته ، مشخص است.بیلسا بیشتر ترجیح می دهد که هرنان کرسپو مهاجم اول او باشد و این را در هر شرایط نشان
داده است.
به این ترتیب او باید به دنبال زوج مکمل برای کرسپو باشد؛ چرا که از نظر گابریل نمی تواند نقش مکمل را بخوبی بازی کند، چون گابریل
در تیم خود همواره مهاجم اول بوده است و برای او مکمل تعیین کرده اند.با آن که باتیستوتا رکورد گلهای ملی را در کشور آرژانتین
شکسته است ، اما اینها هیچکدام دلیل قانع کننده ای برای بیلسا نیست.
رکورد گلهای ملی در اختیار دیگو آرماندو مارادونا بود که او۳۶ گل زده را در بازیهای رسمی ملی در پرونده خود ثبت کرده بود، اما
باتیستوتا در حدود۷۸ بازی ملی ،۵۷ گل به ثمر رساند که این نشان از توانایی بالای این بازیکن دارد؛ چرا که آرژانتین در بازیهای رسمی
ملی معمولا با تیمهای پرتوان و قدرتمند روبه رو میشود
.بیلسا پس از اطمینان از صعود آرژانتین به جام جهانی ، باتیستوتا را به تیم ملی دعوت کرد تا او را برای پیکارهای مرحله نهایی جام
جهانی امتحان و از سویی فشار مطبوعات را کم.باتیستوتا نامی است که همواره در یاد و دل علاقه مندان واقعی فوتبال باقی خواهد
ماند؛ بازیکنی که شاید اخلاقش را از مادرش به ارث برده باشد. گابریل ، با اخلاق و تعصبی مثال زدنی و همین طور گلهایی که هیچ
گاه از یادها نخواهد رفت ، بخشی از تاریخ فوتبال آرژانتین و ایتالیاست ؛ چرا که او در مدت ۱۲ سال حضورش در اروپا، پا را از ایتالیا فراتر
نگذاشته است
مختصری از ثروت و زندگی باتیستوتا
گابریل عمر باتیستوتا متولد ۱۹۶۹ میلادی ___ به روایتی مسلمان ___ اولین باشگاه حرفه ای : نیو ولز آرژانتین___بهترین بازیکن تاریخ
آرژانتین بعد از مارادونا___مبلغ قرار داد با فیورنتینا ۲۲ میلیون لیره استرلینگ___قرارداد ۲ ساله با باشگاه رم ایتالیا هر سال مبلغ ۵/ ۵
میلیون دلار __ جزء ۵۰ بازیکن برتر قرن ۲۰ ___ ۲۶ گل در فصل ۹۵-۹۴ ___ مبلغ قرار داد با العربی: ۸ میلیون دلار برای ۲ سال ___
جالب است بدانید که باتیستوتا با وجود قرار داد با باشگاه قطری ، زندگی در دبی را ترجیح داده و در منزلی واقع در جزیره نخلها که
ساخته دست بشر و اماراتیهاست سکونت دارد منزلی که به قیمت اعجاب انگیز ۵/ ۵ میلیون دلار خریداری کرده است.___ نکته جالب
دیگر در مورد این بازیکن فوتبال اینکه در منزل خود زیر نظر مربی خصوصی به تمرین می پرداخت__ و فقط جهت بازیهای رسمی
باشگاهش هفته ای ۲ بار به قطر پرواز میکرد.___و جالبتر اینکه بعد از هر باخت برای ایجاد روحیه دوباره بین همبازیانش آنها را به
گردش دریایی با کشتی تفریحی در خلیج فارس و صرف نان ایرانی دعوت می کرد { ظاهرآ علاقهُ شدیدی به نانهای ایرانی دارد } ___
باتیستوتا با دارایی ۱۰۱ میلیون دلاری رتبه سوم ثروتمند ترین فوتبالیستهای جهان را دارا بود. ___ غم انگیز ترین خاطره ورزشی
باتیستوتا مسابقه بین تیم رم و فیورنتینا بود { پس از ۹ سال بازی برای فیورنتینا } که پس از گلزنی به این تیم با پیراهن رم بجای شادی
اشک ریخت.
خواندنیهایی در مورد باتیستوتا :
باتیستوتا در سه جام جهان ۱۹۹۴، ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ برای آرژانتین به میدان رفت. مهاجم گروه قدرتمند کشورش در رقابتهای کوپا
آمریکای ۱۹۹۱ و ۱۹۹۳ بود و جام قهرمانی را نیز در این رقابتها بالای سر برد
عاشق سرگرمی های تبلیغاتی و چت با هواداران
باتی گل به سوی باشگاه گلف می رود. می گوید تنیس را بیشتر از بقیه دوست دارم اما نمی توانم ان طور که دلم می خواهد با قدرت
و تسلط عالی بازی کنم و از طرف دیگر گلف محل قرارهاست و برای دیدن مشاور - طرف قرارداد - اسپانسرها - اشنایان مهم و روابط
اجتماعی و تجاری مجبوری به زمین گلف بروی که به اصطلاح پاتوق مشترک کله گنده هاست!
اما وقتی آزاد باشد در دل طبیعت با وینچستر ۹۷ و لانسر میشل قدیمی اش که ابزار دیرینه شکار و ماهیگیری است ساعتها و شاید
روزها مشغول میشود.
پاسخ دادن به هواداران و ارسال پیامهای مناسبتی برای باتی مثل یک وظیفه ضروری است و این یعنی در کار ایمیل و چت و
وبلاگنویسی هم تبحر دارد و با لپ تاپ خود سر میز غذا - در رختخواب و گاه در مهمانی سرگرم است. اوجداً هواداران را تحویل می
گیرد و هنوز مطابق وعده اش سالی چند بار به ایتالیا سفر و در فلورانس - رم و به خصوص با هواداران فیورنتینا دیداری تازه می کند.
لقب او در زمان اوج شهرتش ((باتی گل)) به معنای باتیستوتای گل زن بود.
باتی که یک فوتبالیست متدین و مذهبی است، در زمان کودکی عاشق بسکتبال بود، اما بعد ازقهرمانی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۷۸
به فوتبال گرایش پیدا کرد و تحت تاثیراستیل «ماریو کمپس»، آقای گل مسابقات قرار گرفت.
در فلورانس او را در حد یک قدیس ستایش میکردند و مجسمه تمام قد وی دیگر یکی از آثار باستانی جدید(!) شهر محسوب میشد.
باتیستوتا با به ثمر رساندن ۵۷ گل در ۷۸ بازی ملی برای آرژانتین در این زمینه رکورددار بود. او بیشتر عمر فوتبالش را در فیورنتینا سپری
کرد حتی به همراه این تیم در سری B نیز حضور یافت
او جزء ۶ بازیکنی است که در فوتبال ایتالیا بیشتر از ۲۰۰ گل زده اند
نام همسر وی ایرنا و دارای ۴ پسر به نامهای Thiago, Lucas, Joaquin, Shamel میباشد
جزئیات فوتبال حرفه ای
اولین مسابقه حرفهای :۲۵ سپتامبر ۱۹۸۸، سن مارتین یک – نیوولز اولدبویز صفر
بیشترین گل زده در یک فصل: ۲۶ گل برای فیورنتینا در فصل ۱۹۹۴-۱۹۹۵ که رکورد ۳۰ ساله اتزیو پاسکوتی را شکست.
اولین گل حرفهای: ۱۶ مه ۱۹۸۲، نیوولزاولدبویز۳- پلاتنسه صفر
اولین بازی ملی: ۲۷ مارس ۱۹۹۱، برزیل صفر – آرژانتین یک
اولین گل ملی: ۸ ژوئیه ۱۹۹۱، آرژانتین – ۳ ونزوئلا صفر
آخرین گل ملی: ۲۰۰۲، آرژانتین یک – نیجریه صفر
افتخارات
قهرمانی سری B: فیورنتینا در فصل۱۹۹۳-۱۹۹۴
جام حذفی ایتالیا: فیورنتینا در فصل ۱۹۹۵-۱۹۹۶
قهرمانی سری A: آ اس رم در فصل ۲۰۰۰-۲۰۰۱
آقای گل سری A: فیورنتینا در فصل ۱۹۹۴ – ۱۹۹۵ با ۲۶ گل زده
قهرمانی کوپا آمریکا: دو بار با آرژانتین در سالهای ۱۹۹۱ و ۱۹۹۳
آقای گل کوپاآمریکا: دو بار با آرژانتین در سال ۱۹۹۱ با ۶ گل زده
تیمهای باشگاهی
۱۹۸۹-۱۹۸۸ نیوولزاولدبویز، ۱۶ مسابقه و ۴ گل
۱۹۹۰-۱۹۸۹: ریورپلاته، ۷ مسابقه و ۴ گل
۱۹۹۱-۱۹۹۰: بوکاجونیورز، ۲۹ مسابقه و ۱۳ گل
۲۰۰-۱۹۹۱:فیورنتینا،۲۶۹مسابقه و۱۷۱ گل
۲۰۰۲-۲۰۰۰: آاسرم، ۵۱ مسابقه و ۲۶ گل
۲۰۰۳-۲۰۰۲: اینترمیلان، ۲۴ مسابقه و ۶ گل
۲۰۰۴-۲۰۰۳: العربی قطر، ۱۸ مسابقه و ۲۵ گل
کارنامه گابریل باتیستوتا
۱۹۶۹: در یک فوریه این سال باتیستوتا در شهر ریکونکوئیستا کشور آرژانتین به دنیا آمد.
۸۹-۱۹۸۸: اولین حضور رسمی اش را برای تیم آرژانتینی نیوولز اولدبویز داشت. وی قبل از رفتن به ریورپلاته توانست تا در فصلی که منجر
به پیروزی تیمش شد، افتخار زدن چهار گل را پیدا کند.
۱۹۸۹: با ترک ریورپلاته به تیم بوکاجونیورز پیوست.
۱۹۹۱: وی در این سال قرارداد ۳/۲ میلیون دلاری را با تیم فیورنتینا بست.
۹۳-۱۹۹۲: با وجود ۱۶ گلی که برای فیورنتینا در ۳۲ خود به ثمر رساند، نتوانست عنوانی را در رقابت های سری –آ به دست بیاورد. با
وجود پیشنهاداتی که از طرف باشگاه های صدر جدول به وی میشد، او فیورنتینا را ترک نکرد.
۹۴-۱۹۹۳: ۱۶ گلی که وی در ۲۶ بازی خود برای فیورنتینا به ثمر رساند، باعث شد تا بار دیگر این تیم به اوج دست یابد.
ژوئن ۱۹۹۴: اولین بازی ملی خود را در جام جهانی و برابر تیم ملی یونان انجام داد.
۹۵-۱۹۹۴: با زدن ۱۱ گل نخست برای تیم فیورنتینا توانست تا رکورد جدیدی را در فوتبال ایتالیا رقم بزند. وی با رکورد ۲۶ گل در ۳۲ بازی
عنوان مهاجم برگزیده این تیم را از آن خود کرد.
آپریل ۱۹۹۶: با زدن ۳۴ گل برای تیم ملی کشورش در برابر تیم ملی بولوی رکورد گلزنی خود را به مارادونا رساند.
می ۱۹۹۶: این ستاره آرژانتینی توانست تا با زدن گل در هر دو دیدار فیورنتینا برابر آتالانتا برگامو و با مجموع ۳ بر صفر نتیجه دیدار فینال
جام کوپا ایتالیا را برای خود رقم بزند تا تیمش پس از ۲۱ سال به عنوان قهرمانی در فوتبال ایتالیا دست پیدا کند.
گفتنی است این تنها عنوان قهرمانی بود که وی طی نه سال بازی در فلورانس به دست آورد.
آپریل ۱۹۹۷: در دیدار نیمه نهایی جام یوفا زننده گل تساوی تیمش به بارسلونا بود وی در حالی که سعی داشت با گذاشتن انگشت
خود بر روی لبش صدهزار تماشاگر مشتاق نیوکمپ را آرام کند به بخش ماندگاری از تاریخ فوتبال ایتالیا تبدیل شد.
نوامبر ۱۹۹۷: پس از سه سال دوری از تیم ملی کشورش دوباره به ترکیب تیم ملی فراخوانده شد.
ژوئن ۱۹۹۸: سه گل از پنج گل تیمش را در برابر جامائیکا به ثمر رساند تا آرژانتین این تیم را با نتیجه پنج بر صفر شکست دهد. وی دقیقا
یک روز پیش از دیدار آرژانتین برابر انگلستان در مرحله یک چهارم نهایی، برای سومین بار صاحب پسر شد. وی گل اول این دیدار را برای
آرژانتینی ها به ثمر رساند.
۹۹-۱۹۹۸: با زدن ۱۳ گل در ۱۳ بازی نخست فیورنتینا این تیم را به صدر جدول رده بندی سری A رساند. در این فصل و پس از
مصدومیت تیم فیورنتینا افت قابل محسوسی داشت و نهایتاً مقام سوم لیگ را به دست آورد.
ژانویه ۲۰۰۰: پس از ریوالدو و دیوید بکهام توانست تا عنوان برترین بازیکن سال ۱۹۹۹ فیفا را از آن خود کند.
می ۲۰۰۰: با زدن سه گل در دیدار فینال فصل توانست تا رکورد جدیدی را در لیگ دسته اول ایتالیا بنا نهد.
وی پس از زدن سومین گل در آخرین روز حضورش در فیورنتینا، از شادی اشک می ریخت. آخرین آمار گلزنی های او ۱۷۱ گل در طی
۲۹۶ حضور برای فیورنتینا بود. وی در این سال قراردادی ۳۴ میلیون دلاری را با آ.اس رم منعقد ساخت.
۲۰۰۱-۲۰۰۰: طی ۲۸ بازی ۲۰ گل را برای تیم جدید به ثمر رساند تا بار دیگر این تیم را به عنوان قهرمانی سری A ایتالیا برساند.
۲۰۰۲-۲۰۰۱: مصدومیت و افت توانایی های او باعث شد تا این ستاره آرژانتینی فصل دوم را در تیم رم با ناامیدی پشت سر گذاشته و
تنها شش گل را برای روسونریها به ثمر برساند.
آخرین حضور او در جام جهانی برای آرژانتین بسیار ناگوار تمام شد، چرا که این تیم در همان مرحله اول از ادامه رقابت های جام باز ماند.
۲۰۰۳-۲۰۰۲: قبل از پیوستن به اینترمیلان بارها نیمکتنشینی را در رم تجربه کرد.
۲۰۰۳: به تیم العربی قطر پیوست.
۲۰۰۴: ۲۵ گل را در سال اول بازی در لیگ قطر به ثمر رساند.
۲۰۰۵: پس از مصدومیت شدید به قراردادش با تیم العربی قطر پایان داد تا برای همیشه با فوتبال خداحافظی کند