احتمالا در سال 2000 منفورترین فرد در ایتالیا بود، با این حال قدم به سرزمین چکمه ای گذاشت تا به افسانه بانوی پیر تبدیل شود.
دوم جولای ، فرانسه با غلبه بر ایتالیا در فینال یورو 2000 فاتح این رقابتها می شود. آتزوری بازی را در اختیار داشت و گل مارکو دل وِکیو در نیمه دوم مهر تاییدی بود بر یک پیروزی تاریخی و پایانی بر 38 سال ناکامی.
همه نگاه ها معطوف به رهبر ارکستر یوونتوس، زین الدین زیدان بود؛ کسی که دو سال پیش در خاک خود قهرمان جام جهانی شده بود، با این حال او کسی نبود که بعد از گل تساوی بخش سیلوین ویلتورد ضربه مرگبار را بر پیکره ایتالیا زد ، بلکه شلیک رو پا و بعید از یک "بد ذات" بود که با گل طلایی اش در دقیقه 103 قلب یک ملت را شکست ؛ دیوید ترزگه.
جوان 21 ساله که پاس کات بک رابرت پیرس را با پای چپ غیر تخصصی اش و با ضربه ای مهار نشدنی وارد دروازه فرانچسکو تولدو کرد. یک بازیکن ذاتا راست پا؛ ولی ضربات ترزگل با هر دو پا کُشنده بود.
ضربه (جرم) او به (علیه) آتزوری، نتیجه اش (پاداشش) انتقال 20 میلیون پوندی به یکی از غول های سری آ ، یوونتوس بود. یک دهه حضور با پیراهن بانوی پیر که 171 گل بهمراه داشت ؛ و با قرار گرفتن در رده چهارم برترین گلزنان تاریخ باشگاه یوونتوس و همچنین برترین گلزن خارجی تیم.
پس از ماجرای کالچوپولی ، ترزگه بدلیل عشق و علاقه اش به بیانکونری، همراه با دیگر ستاره های بزرگ تیم ، جانلوئیجی بوفون، الساندرو دل پیرو و پاول ندود تصمیم به ماندن گرفت. عنوانی که در نهایت پس گرفته شد و شاید کمی بیش از اندازه با شور و هیجان توسط زلاتان ابراهیموویچ جشن گرفته شده بود .
" همش تقصیر دیوید ترزگه بود! اون منو مجبور می کرد تا پشت سر هم ودکا بخورم. ولی حالا از وقتی که تو وان حمام خوابم برد، خودم رو در مقابلش (ودکا) بهتر کنترل می کنم "
با وجود وفاداری به باشگاه، موفق ترین فصل ترزگل سال دوم بود که او با یوونتوس توانست قهرمان لیگ شود و یوونتوس بخش زیادی از آن را متشکر گلزن اول و برتر خود با 24 گل بود .
عنوان آقای گلی مشترک سری آ با داریو هابنر در فصل 02-2001 و جایزه بهترین بازیکن و فوتبالیست خارجی سال سری آ در همان فصل از عناوین شخصی وی بشمار می رود.
دفاع از عنوان قهرمانی لیگ و سوپر کاپ در فصل 2002 و فتح دوباره اسکودتو در سال های 2004 و 2005 ، از عناوین باشگاهی وی در طول یک دهه حضورش در باشگاه یوونتوس به حساب می آید.
و آن لحظه بد در تاریخ یوونتوس که مشکلات مرد فرانسوی علنی می شود و اشاره و منظور او به رئیس کوبولی جیلی که به آتش نارضایتی و اختلاف، قبل از اوج گرفتن یووه و بالا رفتن این تیم دامن می زند. با این حال او پیش از مصدومیت دو سال در خدمت یووه بود و خاتمه یافتن قرارداد او پیش از سال 2010 (موعد رسمی آن) به معنی شروع یک دوره تازه بود .
بدون محو شدن (از فوتبال) اگرچه با کمی دور از چشم رفتن و گمنامی بار دیگر، با انتقال سورپرایز کننده اش به تیم هرکولس در لالیگا ، تاثیر خود را نشان داد؛ زدن 12 گل در 31 بازی ، ولی این برای سقوط نکردن تیم به دسته پایین کافی نبود، اما با این وجود بهترین گلزن تیمش شد.
مرد فرانسوی در انتقالی ناموفق به تیم بنی یاس امارات در آگست 2011 ، بدلیل مصدومیت، تعداد انگشت شماری بازی انجام داد. پس از گذشت این دوران، انتخاب بعدی وی آرژانتین بود؛ انتقال به تیم شهری که در آن بزرگ شده بود؛ خواسته اش پوشیدن پیراهن ریور پلاته قبل از به پایان رسیدن دوران حرفه ای اش بود. غول آرژانتینی در شوک سقوط به دسته پایینتر به سر می برد، 13 گل ِ کبری در 18 بازی به بازگشت ریورپلاته به دسته اول کمک کرد و توانست رویای خود را محقق کند و خود را به عنوان یک اسطوه در باشگاه دوران کودکی اش حفظ و اثبات کند.
پس از این، رامون دیاز سرمربی ریورپلاته با وجود بازیکنان حاضر در ترکیب تیمش، ترزگه را بازیکن مازاد اعلام کرد. تغییر تیم!! دیوید پیش از ملحق شدن به تیم پونه سیتی در سوپر لیگ هند این بار به نیو اولد بویز آرژانتین پیوست.
پس از سپری کردن یک دوره کوتاه مدت در هند، آنتونیو کالیندو ایجنت سابق وی و رئیس فعلی باشگاه مودنا ایتالیا پیشنهاد کرد تا ادامه دوران حرفه اش را در این باشگاه سپری کند ، اما وی در 37 سالگی تصمیم گرفت به دوران حرفه ای به یاد ماندنی اش پایان دهد.
از دیوید به عنوان قهرمان فرانسه در یورو 2000 یاد می شود و متاسفانه همینطور به عنوان یک "جانی"، بخاطر پنالتی از دست رفته در فینال جام جهانی 2006. با این حال از ترزگه همیشه بخاطر غریزه مهلک اش در مقابل دروازه حریفان یاد می شود. سرعت در به راه انداختن حملات، قدرت مانور و شتاب و شوت هایش ترس در وجود حریفانش می انداخت و این غیر قابل پیش بینی بودنش از وی یک کابوس ساخته بود.
نقش پیشنهادی یوونتوس به وی می تواند فصل جدیدی در زندگی ترزگل باشد، با این حال میراث او به عنوان یک بازیکن پیش از این ها به عنوان افسانه یوونتوس بجای مانده است.
ترجمه : علی اکبر قاسمی - انجمن هوادان باشگاه یوونتوس
