مطلب ارسالی کاربران

ما تنها ترین هواداران فوتبال هستیم ...

Saeid Chelsea 08/23/2013 - 21:34 مشاهده پروفایل

3,354 مشاهده / 30 دیدگاه 1 1

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

کمی از نیمه شب گذشته بود ، از شدت استرس لبهامو میجویدم، تیم محبوبم خیلی تحت فشار بود، بایرن مدام حمله میکرد و حمله! نه تری نه ایوانوویچ نه مریلز نه رامیرز! نیمه اول جز یه شوت از کالو و ضربه آرادی که ماتا به آسمون زد چلسی موقعیتی نداشت. حرف های بزرگان فوتبال که قبل بازی گفته بودن چلسی هیچ شانسی نداره تو ذهنم مرور میشد و ... باز هم دلشوره از حمله های پرتعداد بایرن. دقیقه 81 بود بایرن به سانتر از سمت راست میکنه مولر هد میزنه توپش به زمین برخود میکنه اما پیتر چک توپو میگیره... 1دقیقه از اون صحنه هنوز نگذشته بازم سانتر از سمت راست و بازم مولر هد میزنه توپ رو به زمین میکوبه و گل! دنیا رو سرم خراب شد! حسی شبیه نیمه نهایی 2009 که بعد از نگرفتن 5-6تا پنالتی واسه ما دقیقه 93 اینیستا و شوت و گل!
یه حسی بدتر از حس سال 2008 وقتی تری سر خورد موقع زدن پناتی و توپ رو زد به تیرک! گوینده ورزشگاه به طرز وحشتناکی اسم توماس مولر رو میگفت و هوادارای مونیخی بلند صداش میکردن. خیلی جو تو استادیوم وحشتناک و ناامیدکننده بود واسه چلسی. اما یه امیدی ته دلم داشتم! به خودم میگفتم همین چلسی بود که وقتی 3بر1 تو خونه ناپولی باخت و کسی بازی برگشت شانسی واسش قائل نبود و 4بر1 برد! همین چلسی بنفیکا رو رفت و برگشت برد! همین چلسی وقتی حتی کسی تو استمفورد بریج هم شانسی واسش قائل نبود بارسا رو 1بر0 برد! باز هم همین چلسی بود که همه منتظر له شدنش تو بازی برگشت بودن 2بر0عقب افتادیم اما 10نفره تیمی که ادعای بهترین تیم تاریخ داشت 2گل از ما خورد... یه دلگرمی تو دلم حس کردم! مولر که گل رو زده بود تعویض شد با اداهاش کنار زمین رو اعصابم رفته بود یه حسی بهم میگفت گریه ی مولر هم تو این بازی قابل دیدنه. تورس حرکت کرد و توپ رفت بیرون، یه کرنر بود واسه چلسی ، ماتا رفت پشت توپ، سانتر، ذروگبا و گل....!!!!! دیدیر عالی هد زد.... فوق العاده بود.... مهشری تو پسر! بقول فرگوسن اون توپ رو فقط دروگبا بود که میتونست اونطوری گل کنه. قیافه مولر هم دیدنی بود. بازی هنوز مساویه میره وقت های تلف شده. وای بازم بایرنی ها دارن فشار میارن. نه! پنالتی واسه مونیخی ها! اینسری انگار جدی جدی پنالت بود (بازی نیمه نهایی رو دایوینگ فابرگاس پنالتی گرفته بودن) روبن رفت پشت توپ اما یجورایی مطمئن بودم توپ این پسر دوست داشتنی تو گل نمیره. آره چک توپشو گرفت. دیگه مطمئن شدم که قهرمانیم. انگار قرار بود همه بدشانسیامون در سالهای قبل امسال جبران بشه. حتی وقتی ماتا پنالتی اول رو خراب کرد بازم میدونستم که قهرمانیم حتی وقتی نویر هم اومد و پنالتیشو گل کرد!
آره پیتر چک بازی رو برگردوند. پنالتی آخر بود. اگه گل میشد قهرمان بودیم مثل همونی که تری لیز خورده بود. داشتم به این فکر میکردم که چطور شد لمپارد وقتی سکه به نفعش اومد و باید انتخاب میکرد پنالتی ها کدوم سمت زده بشه سمتی رو انتخاب کرد که مونیخی ها بودن. دروگبا زد و .... شبکه سه رو نگاه میکردم. بعد پنالتی دروگبا انگار رو آسمونا بودم آره ما قهرمان شدیم. چند ثانیه نشد حتی خوشحالی هم درست حسابی پخش نشده اومدن تو استودیو! چهره ها دیدنی بود. جاودانی ، صدر .... غم و ناراحتی از چهرشون میبارید. با اینکه بایرنی نبودن اما انگار از چلسی متنفر بودن. تیمی با اینهمه محروم و مسدوم و بازیکنهای پا به سن گذاشته قهرمان شده اما صدر داره از آبراموویچ انتقاد میکنه، هیچکی به بزرگی کار ما فکر نکرد که با چه بضاعتی قهرمان شدیم، همه قهرمانی مارو زیر سوال میبردن چون دفاعی بازی میکردیم و چیزی که اونا دوست داشتن اتفاق نیفتاده بود، انگار همه میخواستن ما بیایم و ببازیم که اسم بازی ما بشه بازی مردونه. واقعا هنوز متوجه نمیشم کجای دفاع کردن ضد فوتباله کجای راحت تسلیم نشدن ضد فوتباله چرا وقتی یه تیم میاد تو جام کنفدراسیون ها از اسپانیا 10تا گل میخوره همه بهش آفرین میگن که مردونه بازی کرده اما جنگیدن ما واسه قهرمانی میشه ناجوانمردانه بازی کردن؟!
آره بعد از اون فینال فقط ما بودیم که خوشحال بودیم ما 1% هوادارای چلسی و به این افتخار میکنم که خوشحالی فقط واسه ما بوده و با غریبه ای تقسیمش نکردیم. ما همیشه تنها بودیم. همیشه کارشناس ها از چلسی بدگفتن همیشه با شکست هامون خوشحال بودن و از پیروزی هامون ناراحت! همیشه ما رو به نداشتن پیشینه و تاریخچه متهم میکنن، همیشه محکوم به بدست آوردن افتخارات با پول شدیم و کسی به این فکر نمیکنه که همین بایرن با خریرهای بزرگش بود که بعد از 60سال از سلطه مونیخ 1860 بیرون اومد شکستن رکورد نقل و انتقالات با خرید کلیزمن از تاتنهام که مرد سال انگلیس شد رو کسی یادش نیست، کسی به این توجه نداره که هرساله بازیکنهای دیگه لیگ آلمان توسط مونیخی ها غارت میشه، همین بارسا که قبل از خریدهای بزرگش حتی تو کاتالونیا هم زیر سایه بقیه بود آره منم باید فراموش کنم که اسطوره بزرگشون کرایوف بعد از قهرمانی با آژاکس تو لیگ قهرمانان سال بعد از بارسا سر درآورد و عصر طلایی کرایوف رقم خورد. اصلا به این فکر نمیشه که چطور رئال مادرید 9بار قهرمان اروپا شده، اصلا رئال مادرید باشگاه ولخرجیه؟! میگن فیرپلی اقتصادی! فیرپلی یعنی تیمهایی که هوادار بیشتری دارن چون هوادار بیشتر مساوی با درآمد بیشتره حق دارن بیشتر خرج کنن، یعنی ستاره ها فقط حول چندتا تیم پرطرفدار بگردن اصلا کسی به این فکر میکنه که این تیمها چطوری اینقدر هوادار دارن؟! آره اینهمه هوادار بخاطر قهرمانی ها بوده اما به این فکر میکنین که اکثر این قهرمانی های زمان قدیم با خرید های نجومی بوده؟! کافیه دقت کنین رایکارد چطور بعد از قهرمانی با آژاکس سر از بارسا در میاره. چطوری رود گولیت و... بعد از قهرمانی سالهای بعد عصر طلایی میلان رو رقم میزنن. رونالدو و کارلس و رونالدینهو و زیدان و بکهام همگی ستاره بودن قبل از خریدنشون توسط تیمهای بزرگ و بابت همشون هم پول نجومی پرداخت شده.
بله خب ما چلسی هستیم و حق نداریم قد علم کنیم، کسی چه میدونه شاید سه دهه دیگه ما هم به تیمهای دیگه این بی ریشگی رو نسبت بدیم. همونطور که سه دهه پیش منچستری ها فکرشم نمیکردن افتخارات لیورپولی ها رو پشت سر بذارن. به هرحال ما هوادارای چلسی همیشه تنها بودیم همیشه همین بوده و واسمون مهم نیست. به قول هواداران میلوال که تو شعاراشون میگن:
"همه تو انگلیس از ما متنفرن و واسمون مهم نیست چون یه تیممون عشق میورزیم."
به همین تیم جوون با مربیمون مورینهو عشق میورزیم و تا ابد لحظاتی که با تیممون داشتیم رو فراموش نمیکنیم.
یا حق
سعید ب.احمدی

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻