مطلب ارسالی کاربران
حذف کردن اتلتیکو غیر ممکن نیست !
بدترین روز های مادریدیسمو ها در این فصل زمانی شکل گرفت که برای اخرین بار با اتلتیکو بازی کردیم و شکستی تحقیر آمیز را متحمل شدیم.در آستانه ی بازی حساس رئال با اتلتیکو لازم دانستیم به نکات بازی پیش رو بپردازیم.پس از6بازی ناکامی رئال در شکست دادن آتلتیکو،مادریدیستا از پیروزی مقابل حریف سنتی خود نا امید شدند و اتلتیکو را گربه ی سیاه خود نامیدند.شکست4-0 رئال در اخرین بازی رودر رو در کالدرون تیر خلاصی بود بر پیکره ی رئال…تا آنجایی که هیچکس دوست نداشت در قرعه کشی چمپیونزلیگ با شاگردان سیمئونه رودررو شود.
اما بهتر است نگاهی به 6 بازی گذشته و بازی آینده داشته باشیم…پس از فتح دسیما با گل دقایق پایانی آقای92:48 رئال در سوپرکاپ اسپانیا به مصاف اتلتیکو رفت که در بازی رفت در برنابئو تا دقایق پایانی بازی ،بازی خوبی را از دو تیم شاهد نبودیم اما با ورود دی ماریا رئال جان گرفت و توسط خامس رودریگز به گل رسید اما این گل دوام چندانی نداشت و رائول گارسیا از پاشنه آشیل رئال یعنی ضربات کاشته استفاده کرد و به گل رسید و بازی با همان نتیجه به پایان رسید.اما در بازی برگشت در کالدرون دروازه ی رئال روی یک غافلگیری در همان دقایق ابتدایی باز شد و اتلتیکو در لاک دفاعی خود فرو رفت تادقیقه ی90بازی!…در طول بازی رئال موقیعت های بسیار خوبی داشت که از ان ها استفاده نکرد.حتی در دقیقه ی90 بازی راموس با یک ضربه سر مشابه فینال چمپیونزلیگ ورزشگاه را ساکت کرد اما این موقیعت هم گل نشد و سوپرکاپ را اتلتیکو برد…البته رئال در این بازی بسیار بد شانس بود و اتلتیکو بسیار خوش شانس…اما در بازی سوم در برنابئو که دیدار رفت لالیگا برگذار میشد…ترکیب رئال به شدت دستخوش تغیرات شده بود و تیم هنوز سیستم و شکل بازی خود را پیدا نکرده بود از طرفی دیگر بازیکنان تیم هنوز خستگی فینال چمپیونزلیگ و جام جهانی را با خود به همراه داشتند و همین باعث شد رئال از نظر بدنی خالی کند و در دقایق پایانی گل بخورد و بازی را 2-1 به حریف دیرینه خود واگذار کند…در این بازی از عملکرد فوق ضعیف بنزما نمیتوان گذشت…هر چند وی مرد چمپیونزلیگ و بازی های بزرگ است…اما بازی چهارم باز هم با خوش شانسی محض اتلتیکو و بد شانسی رئال همراه شد.رئال به تازگی و پس از22 برد پیاپی به والنسیا باخته بود و از نظر روانی بهم ریخته بود و وارد بحران شده بود اما این همه ی ماجرا نبود…دقایق ابتدایی بازی باز هم راموس ضربه ی سری عالی زد که با خوش شانسی اتلتیکو به گل تبدیل نشد گلی که میتوانست بازی را تمام کند…و روند بازی را به کلی عوض کند…هر چند ترکیب اولیه آنجلوتی هم اشتباه بود و اتلتیکو هم به هیچ وجه شایسته پیروزی 2-0 نبود تا جایی که عادل فردوسی پور بارسایی هم ادعا میکرد که اتلتیکو شایسته این پیروزی نبود…اما به هر حال این بازی هم گذاشت…و اما در بازی پنجم رئال دچار وسواس روحی و فشاری بسیار زیاد برای برگرداندن نتیجه شده بود.فشاری که دفاع کردن را به کلی از یاد رئال برده بود.رئال2گلش را زد اما در فاز دفاعی خوب کار نکرد و دو گل ناجوانمردانه خورد و فرصت های زیادی را هم از دست داد که دلیل آن استرس بیش از حد بازیکنان برای برگرداندن نتیجه بود به هر حال بازی با نتیجه2-2 به اتمام رسید و رئال از جام حذفی اوت شد…
اما در بازی آخر رئال با غیبت عناصر مهم و کلیدی خود مخصوصا در فاز دفاعی مواجه بود که همین باعث شد4 گل دریافت کند.
اگر نگاهی بی اندازیم در می یابیم که هیچکدام از ناکامی های رئال مقابل اتلتیکو در شرایط نرمال نبوده است…اما این بازی شرایط طور دیگریست…اتلتیکو شرایط خیلی خوبی ندارد و در آخرین بازی خود مقابل مالاگا تن به تساوی2-2 داده اند اما رئال3-0 ایبار را شکست داده و با توجه به تساوی بارسا در سانچز پیزخوان روحیه ی دو چندانی گرفته…
اگر نگاهی به سایت های هوادارای در فیس بوک و اینستاگرام و یا در همین سایت بیندازیم میبینیم که مادریدیستا به این بازی طور دیگری نگاه میکنند و ته دلشان نسبت به صعود قرص است.بنده به شخصه نیز چنین حسی دارم.رئال در این بازی تمامی عناصر خود را دارد، تیم روی دور است و از نظر بدنی سرحال است.بازیکنان نیز از صعود مطمئن هستند.امتیاز بزرگ رئال میزبانی در بازی برگشت است که به شدت به نفع رئال است.هر چند کروس و مارسلو خیلی باید مراقب باشند تا کارت نگیرند زیرا برای بازی برگشت محروم میشوند. و اما چند نکته ی کلیدی…
رئال باید روی کرنر ها و ضربات ایستگاهی فوق العاده حواس جمع باشد…تا حد امکان خطا پشت محوطه جریمه ندهند.زیرا نیازی هم به این کار نیست چون اتلتیکو بازیکن تکنیکی مانند مسی و نیمار ندارد که بتواند راموس یا په په را به دردسر بی اندازد(البته مسی و نیمار هم نمیتوانند) پس خطا کردن پشت محوطه بی معنیست…اما اگر به بازی رئال با رایو وایکانو نگاهی بی اندازیم میبینیم که راموس روی تمام ارسال های هوایی موفق بود و به حریف باج نداد…امید است مقابل اتلتیکو نیز به همین شکل بازی کند… بازیکنان باید تا سد حد امکان بهانه دست داور ندهند و اعتراض های بی مورد و حرکات بچه گانه نکنند و بی خود بازیکنان حریف را شارژ نکنند زیرا بازیکنان اتلتیکو دایور های قهری هستند…خیلی ها اعتقاد به ضد حمله دارند اما مسلما اتلتیکو احمق نیست و آنها سعی خواهند کرد که توپ را در زمین رئال بی اندازند…پس آنجلوتی باید تلفیقی از حفظ توپ و ضد حمله را داشته باشد…هر کدام به موقع خودش…مسلما اکثریت ما بازی اتلتیکو با لورکوزن را دیده ایم…تفاوت مهره های لورکوزن با کهکشانی های رئال بیست هزار فرسنگ است…چرا ما نتوانیم؟…هیچ چیز غیر ممکن نیست…یک تساوی هم ناراحت کننده نخواهد بود و راه را برای صعود باز میکند…در برنابئو قبرشان خواهیم کرد…برای صعود به تمرکز بسیار بالا،جدیت و فداکاری بنزما و بیل و یا حتی کریستیانو نیاز مندیم…کارواخال و مارسلو که خنجر های مخفی رئال هستند باید به بیل و رونالدو کمک کنند اما از دفاع نیز نباید غافل شوند…راموس و په په باید گوش به زنگ باشند تا شوت های اتلتیکو که مهار آن به صورت تک ضرب ممکن نمیباشد را دفع کنند تا جلوی پای بازیکنان تیم دوم مادرید نیفتد…خود کاسیاس نیز به هیچ وجه نباید اشتباه کند…آنجلوتی باید ذهن بازیکنان را از بازی های قبلی پاک کند و غولی که در ذهن بازیکنان به نام اتلتیکو وجود دارد را بکشد…خامس،کروس و مودریچ باید بازی را در10 دقیقه ی ابتدایی آرام کنند…و روزنه های دفاع حریف را پیدا کنند زیرا اتلتیکو میداند که رئال سعی در بردن توپ به کناره ها خواهد داشت…بدین ترتیب تمرکز اتلتیکو در دفاع وسط کمتر از کناره ها خواهد بود…(شوت های راه دور هم راه بسیار خوبی برای باز کردن دروازه اتلتیکو است…به بازی رئال و اتلتیکو در فصل قبل در جام حذفی نگاه کنید…)اما شاه کلید رئال برای صعود یک کلمه ست…جنگندگی…و جنگندگی…و جنگندگی…برای هر توپ…برای هر دقیقه…برای هر لحظه از بازی…اتلتیکوی عزیز اینجا لالیگا نیست…جام حذفی نیست…سوپر کاپ نیست…اینجا چمپیونز لیگ است…جای بزرگان و تیم های ریشه دار…خودت بهتر میدانی…فینال سال گذشته را نگاه کن…فقط فقط این را میخواهیم…جــــــــــــنـــــــــــــــگــــــنـــــــــــــــــــدگی…زنده باد رئال مادرید…
