دوره مدیریت مهندس الطافی را می توان دوره ریشه دواندن این تیم و معرفی بهترین نسل بازیکنان رشتی نام گذاری کرد یا دوره ی مدیریت زنده یاد زهرابی برهه ای بود که فوتبال رشت بیشترین نفوذ را در فدراسیون فوتبال داشت. همچنین می توان آغاز مدیریت نریمان افشاریان را فصلی جدیدی از توجه به فوتبال پایه ای گیلان بدانیم.
اما بهترین نتایج فوتبال رشت و شکستن تابوی سرخابی پروری در زمان مدیریت اسماعیل شاد بود. وارش اسپرت اینبار طبق روال گذشته به سراغ یکی دیگر از مدیران اسبق تیم محبوب شهرباران رفت.
در بخش هایی از این مصاحبه دکتر شاد صحبت های جالبی در مورد اتفاقات شبهه بر انگیز فینال جام حذفی 87 برابر استقلال ، پلی آف 84-85 برابر پیکان تهران، مدیریت امیر عابدینی در باشگاه داماش و... داشتند که توصیه می کنیم مصاحبه اختصاصی وارش اسپرت-تارنمای هواداران داماش گیلان با مدیرعامل سابق پگاه گیلان را در ادامه مطلب بخوانید.
varesh-sport.com: ابتدا بیوگرافی از خودتان برای کاربران وارش اسپرت بگوئید...
اسماعیل شاد ، متولد 1/12/46 در رشت هستم و اصالتم به پسیخان(از توابع شهر رشت) بر می گردد. مدرک تحصیلی ام مهندسی برق از دانشگاه اصفهان است و فوق لیسانسم مدیریت اجرائی (NBA) و اخیرا هم دکترای مدیریت استراتژیک یا کسب و کار(DBA) را اخذ کردم. متاهل و دارای سه فرزند دختر هستم.
شانزده سال در پگاه با سمت های مختلف سابقه دارم. از سرپرست برق و الکترونیک در سال 74 در شرکت شیر پاستوریزه پگاه گیلان شروع کردم و مدیریت فنی و مهندسی، مدیرعاملی باشگاه ورزشی پگاه گیلان، عضو هیات مدیره و هم مدیرعامل موسسه فرهنگی ورزشی پگاه کشور نیز بوده ام (تمام ورزش هایی که پگاه در استان هایی که در آن مشغول بود).
پس از آنکه پگاه تیم فوتبال را واگذار کرد، مجددا به شرکت برگشتم و به عنوان مدیر منابع انسانی و با حفظ سمت معاون منابع مالی و پشتیبانی هم بودم که در سال 90 از پگاه بیرون آمدم. از سال 91 در شرکت داروسازی سبجان آنکولوژی که اولین ، بزرگترین و تنها تولیدکننده داروهای ضدسرطان در خاورمیانه هست و از مجموعه هایی می باشد که افتخار دارد زیرمجموعه ستاداجرائی فرمان حضرت امام است، مشغول به کار هستم.
varesh-sport.com: بهترین نتایج فوتبال رشت در زمان مدیریت شما رقم خورد. آیا فکر می کردید پگاه گیلان چنین نتایجی را در آن فصل کسب نماید؟
من خودم در هرمجموعه ای که باشم به برنامه اعتقاد راسخی دارم که ابتدا کجا هستی و بعد کجا را هدف داری. وقتی ورود کردم برنامه ریزی هایی کردم و به هیات مدیره هم تحویل دادم. تا حدودی هم توانستیم موفق شویم و شاید هم این موفقیت ها در فوتبال گیلان نمود داشت و هنوز هم دارد، ولی آن چیزی نبود که من می خواستم و برنامه هایم فراتر از این ها بود. دوست داشتم یک فوتبال با ثبات و با امکانات در گیلان داشته باشیم که چیزی نتواند باعث تغییر و تحولش بشود.
varesh-sport.com: از تجربه حضور با پگاه در لیگ دسته اول بگویید و از آن پلی آف جنجالی مقابل پیکان...
اگر یادتان باشد تیم ملی به جام جهانی رفته بود و اسپانسر تیم ملی هم ایران خودرو بود! برنامه نود هم در آن مقطع تعطیل بود و چند بدشانسی آوردیم در حالی که ما تیم یک دستی بودیم.
در بازی رفت در تهران آقای مسعود مرادی داور بازی بودند. ایشان یک پنالتی گرفتند که اصلا پنالتی نبود و من هیچ وقت ایشان را نمی بخشم. در رشت هم آقای ترکی به ضرر ما سوت زدند و این داوری ها باعث شد تا من در فصل بعد نگذارم هیچ یک از این داورها به رشت بیایند. به آقای نبی هم گفتم اگر اینها به رشت بیایند شهر شلوغ می شود و شما باید شهر را کنترل کنید! برای اولین بار این موضوع را می گویم که در پلی آف فصل بعد، پگاه در تعیین داورها تاثیرگذار بود و مسائل دیگری هم بود که نمی خواهم بازش کنم! از سوی دیگر علی نظرمحمدی در آن بازی با آنکه داخل دروازه نبود اما خیلی به ما کمک کرد، چون از طرف مقابل شناخت خوبی داشت. البته بعدش علی نظرمحمدی حرفهایی را برعلیه من زد اما این دلیل نمی شود که واقعیات را کتمان کنم.
در حالی که دست نشان در شهرداری بندرعباس با تمام مسائلی که داشت در اوج بودند اما مقابل پگاه گیلان شکست خوردند و آقای دست نشان بعد از این شکست به مردم رشت توهین هایی هم کرده بود و باتوجه به حساسیتی که بین گیلان و مازندران بود مردم رشت جریحه دار شده بودند.
varesh-sport.com: بعد از اتفاقاتی که افتاده بود، بعید به نظر می رسید که نادر دست نشان پس از مدت کوتاهی سکان هدایت پگاه را برعهده بگیرد. چه شد که دست نشان را به رشت آوردید؟
واقعیتش این است که اول فصل تمام بازیکنان و مربیان خوب جذب تیم ها می شوند و از سویی هم تیم ما خیلی محجوب بود و آن جسارت در وجود تیم نبود. با خیلی از دوستان مشورت کردیم و بین گزینه هایی نظیر فیروز کریمی ، فراز کمالوند ، نادر دست نشان و فرهاد کاظمی بررسی هایی را انجام دادیم. در آن مقطع در دسترس ترین و آنکه با شرایط ما همخوانی داشت آقای دست نشان بود و خیلی برایم جالب است که وقتی به این جمع بندی رسیدم خیلی ها مقابل این تصمیم گارد گرفتند و به ما گفتند یادتان رفت که فلان شد و بهمان...؟! اما بعد از اینکه تصمیم گرفتیم با ایشان قطع همکاری کنیم یک سری ها آمدند مخالفت کردند.
varesh-sport.com: البته در واقع دلیل مخالفت با جدایی آقای دست نشان می توان گفت نتایج به دست آمده با دست نشان بود...
من معتقدم آقای دست نشان در آن فصل در ظرف ما گنجید و مردم ما و بازیکنان مان نباید خودشان را دست کم بگیرند. ایشان بعد از پگاه به غیر از استیل آذین در کدام تیم موفق بودند؟ کادرفنی هم در آن موفقیت تاثیرگذار بود ولی اگر من بگویم در آن موفقیت فقط یک نفر تاثیرگذار بود اشتباه است.
در حالی که باشگاه به ما پول نمی داد، ما یک تصمیم سخت مدیریتی در نیم فصل گرفتیم و همان سالی که در رشت هم برف آمده بود تیم را به کیش بردیم و 10 روز در آنجا حدود 28 جلسه تمرین کردیم. بعد از آن 5 روز به دبی رفتیم و سه بازی انجام دادیم و نیم فصل دوم 27 امتیاز گرفتیم و به همراه پرسپولیس (قهرمان آن فصل لیگ برتر) در رتبه نخست جدول نیم فصل دوم قرار گرفتیم. واقعا آقای دست نشان در بدنسازی عالی کار کردند و نمی خواهم زحمات ایشان را کتمان کنند و شاید هم روزی اگر شرایطش پیش آمد باز هم از ایشان استفاده کنم.
varesh-sport.com: آقای دست نشان اما دلیل جدایی اش را یک خبرنگاری که نقشش از یک مشاور در باشگاه پگاه بیشتر بود را بیان کرد. در این مورد توضیحی می دهید؟
آقای کاس نژاد مشاور ما در بخش مطبوعاتی بودند و هنوز هم به ایشان علاقه دارم. آقای دست نشان خبر ندارد یکی از عوامل موفقیت ما در دیدار پلی آف برابر شهرداری بندرعباس همین آقای کاس نژاد بودند.
varesh-sport.com: جزئیاتش قابل بازگو کردن است؟
از تمام توان خودش استفاده کرد و تمام موارد را یادداشت کرد و در هتل بندرعباس در اختیار ما قرار داده بود و لحظه به لحظه می گفت که در اردوی تیم شهرداری بندرعباس چه خبر است و همه هم درست بود. من حدود یک سال است خبر آقای کاس نژاد را ندارم اما در حق ایشان اجحاف شده است نباید بی رحمانه صحبت کنیم و اصلا آقای کاس نژاد هیچی از ما مطالبه نکرد. ایشان هم با آقای دست نشان بد نبودند.
varesh-sport.com: چه شد که امتیاز پگاه گیلان به باشگاه داماش واگذار شد؟
در راس تشکیلات پگاه شخصی به نام مهندس یاسائی بود که اعتقاد داشت پگاه باید برای شادابی جوانان تلاش کند و هرسال بودجه ای را اختصاص می داد. زمانی هم که من آمدم آقای یاسایی بودند اما یک سال بعد از آمدن من که دولت تغییر کرده بود، آقای یاسائی هم تغییر کردند و مدیری هم که جای ایشان آمد علاوه بر اینکه تفکر ورزشی نداشت، وقتی هم با انتقاد از هزینه های پگاه در بخش ورزش مواجه می شد نمی توانست به مانند مهندس یاسائی دفاع کنند.
علاوه بر این مهندس یاسائی کارهای بزرگی در گیلان انجام داده بود و در حال اجرائی کردن کارهای بزرگ دیگر هم بودند که مسئولین وقت ما به جای اینکه کمک می کردند این کار انجام شود، تلاش کردند تا آن کارها انجام نشود!
به هرحال با تغییر آقای یاسائی مدیر بعدی تمایلی برای تیمداری نداشت اما من و آقای رجبی(رئیس هیات مدیره پگاه گیلان) تلاش می کردیم که این تیم واگذار نشود و لحظه آخر ما متوجه شدیم که داماش بین فولاد و پگاه یک تیم را می خواهد که آقای قهرمانی استاندار وقت با من تماس گرفتند و من گفتم شما صاحب اختیارید، چون مدیر صنعت به استانداری گیلان نامه زده بود و اعلام کرده بودند ظرف یک ماه تیم را تحویل بگیرید یا به شرکتی دیگر واگذار کنید.
البته در همان مقطع اگر مسئولین استان وامی را که پگاه گیلان به مبلغ دو میلیارد تومان تقاضا کرده بودند را میدادند، مشکلات ما حل می شد. ما اعلام کرده بودیم که اگر به صنعت وام بدهند ما آنرا صرف ورزش می کنیم و مدیران بانک ها را دعوت کردند و موافقت کردند اما عملی نشد و به این ترتیب تیم واگذار شد.
varesh-sport.com: هرچند پیش از مصاحبه درخواست کردید که وارد حاشیه نشویم یا در مورد عملکرد دیگران از شما سوال نپرسیم اما حیف دیدیم اگر در مورد مدیریت باشگاه داماش در این شش هفت سال نپرسیم. مدیریت امیر عابدینی را در این مدت چگونه ارزیابی می کنید؟
آقای عابدینی مدیری نیست که با حرف من بزرگ یا کوچک شود... آقای عابدینی در بخش فوتبال امتحان خودش را پس داد و یک مدیر شایسته در سطح کشور است و هیچ شکی به آن ندارم اما عابدینی از مدیریت خودش برای هدایت داماش گیلان استفاده نکرد! کسی که مدیرعامل پرسپولیس بود چه انگیزه ای دارد که بیاید گیلان و تیم داماش را مدیریت کند؟
وقتی ایشان داماش را تحویل گرفتند برنامه هایشان را من دیدم و برنامه های خوبی بود اما هیچ کدام را اجرائی نکردند... اعتقادم این است که اگر آقای عابدینی وقت می گذاشت و علاقه داشت مطمئن هستم داماش بهتر از این نتیجه می گرفت و هیچ وقت نمی توان از راه دور مدیریت کرد! من در طول حدود چهار سال مدیریتم در پگاه فقط سه بازی را از تمام دیدارهای رسمی و دوستانه داخل و خارج خانه نتوانستم بروم و کمترین مصاحبه ها را می کردم و الان هم همین طور هستم و معتقدم مدیریت به مانند کالا است وقتی کیفیت کالا خوب باشد نیازی به تبلیغات نداری.
varesh-sport.com: در حاشیه دیدار فینال جام حذفی 87 شایعاتی شنیده می شد ، شما هم به آن شایعات اعتقاد دارید؟
ما وقتی با استقلال بازی داشتیم یعنی با کل مملکت بازی داشتیم و باید حرفه ای تر عمل می کردیم. ما در آن مقطع آنقدر انگیزه داشتیم که اگر رئال مادرید هم جلوی ما می آمد امکان داشت ببریم. من در آن بازی به سرمربی گفتم که باید برویم بازی را ببندیم و اگر بیست دقیقه اول گل نخوریم تماشاگران استقلال به تیم شان فشار وارد می کنند اما ایشان گفتند می خواهم با سه مهاجم وارد زمین شوم و پدرشان را در بیاورم و اینطور شد که ما در دقیقه 15 گل اول را خوردیم. یادم است بعد از پایان بازی آقای دست نشان در گفتگو با یک خبرنگار یک حرفی زدند که من خیلی ناراحت شدم و گفتند همین نائب قهرمانی هم برای رشت زیاد است! این حرف در حالی بود که در جام حذفی فقط قهرمانی باارزش است و ما می توانستیم قهرمان بشویم. ما سه ماه قبل در همین ورزشگاه آزادی چهار گل به استقلال زده بودیم. مضاف بر این برخی از بازیکنان ما در آن بازی کم فروشی کردند!! بازیکن ما به جای اینکه سرش را بالا ببرد سرش را خم کرد تا توپ وارد دروازه شود! خلاصه به اینها وعده وعیدهایی داده بودند در کل من فکر می کنم جام قهرمانی را داخل زمین نباختیم بلکه به مسائل بیرون زمین باختیم!
varesh-sport.com: چند سوال یک کلمه ای...
پگاه: شادی آفرین
داماش: متزلزل
مهدوی: کاپیتان مؤدب
چاوشی: شیطان
نظرمحمدی: دوست خوب. مدیریت بشود پتانسیل خوبی دارد
رشت: عشق من
گیلان: سرزمین آرزوها
varesh-sport.com: حرف پایانی شما با هواداران داماش شهرباران...
جا دارد از شما و تمام کسانی که در این مسیر تلاش می کنند و می دانم درآمدی هم ندارند خیلی تشکر کنم. انتظارم این است مسئولین استان به خصوص مسئولین ورزشی از تمام بضاعت استان در جهت ارتقای ورزش گیلان قدم بردارند و نگذارند ورزشی های بومی ما به مانند تحصیل کرده هایمان غریبانه از این استان بروند. یک مقدار به بچه های بومی اعتماد بیشتری بکنند، اینجا مهد دلیران و بزرگان دنیا و کشور بوده و هست و احترام بیشتری به پیشکسوتان بگذاریم و اعتقادم این است حق ورزش ما بیش از این است و به آن ظلم می شود.
