به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تیم ملی قایقرانی آب‌های آرام ایران این روزها در دریاچه آزادی به تمرین ادامه می دهد تا برای حضور در رقابت‌های قهرمانی آسیا در ازبکستان آماده شود. قایقرانان دختر و پسر زیر نظر ایرج اقلیمی کار می کنند. پاروزنان ملی پوش در حالی خود را آماده می کنند که پس از نزدیک به دو سال از تعلیق خارج شده و می‌توانند در رقابتی بین‌المللی شرکت کنند؛ رقابتی که خودشان میزبان دوره گذشته آن بودند و به مدال‌های رنگارنگی رسیدند اما حالا شرایط فرق کرده است. این تفاوت را می‌توان در چهره بهترین پاروزن کایاک ایران به خوبی دید.
احمدرضا طلابیان کایاک ران المپیکی ایران که هفته گذشته در رقابت های قهرمانی جهان پارو زد در کنار هم تیمی هایش برای قهرمانی آسیا آماده می شود اما دیگر خبری از آن انگیزه و شادابی در چهره‌اش دیده نمی‌شود. مدافع عنوان قهرمانی سه ماده آسیا خودش نیز به این مساله تاکید می کند.
طالبیان در گفت و گو با خبرنگار ایسنا از زمان تعلیق قایقرانی، بی انگیزه بودن ملی‌پوشان،عملکرد غیرقابل قبولش در قهرمانی جهان و وزیر جدید ورزش صحبت کرد.
مشروح گفت و گوی طالبیان با ایسنا را در ادامه می‌خوانید:
*در رقابت‌های قهرمانی جهانی شانزدهم شدی، مسابقات چه‌طور بود و بعد از دو سال عملکردت را چه‌طور ارزیابی می‌کنی؟
خب، رقابت‌های قهرمانی جهان همیشه سطح بالایی دارد و بهترین پاروزنان در آن شرکت می‌کنند. من دو سال پیش در قهرمانی جهان هفدهم شدم. آن مسابقات پیش از المپیک بود و حالا بعد از دو سال تمرین و سختی کشیدن شانزدهم شدم. در واقع همان نتیجه بعد از دو سال به دست آمد. فکر می‌کنم این نتیجه برای من خوب نیست. من واقعا تمرین کردم اما بالاخره شما از شرایط قایقرانی در این مدت باخبر هستید. می‌دانید وضعیت چه‌طور بود. دو سال ما به این سادگی از بین رفت.
* اصلی‌ترین دلایل این افتاق چه بود؟
پس از آن تغییرات دو سال تمرین ما از بین رفت. من هیچ اردوی برون مرزی نداشتم. کل تیم دو زمستان را از دست داد. هیچ اردو و مسابقه‌ای نداشتیم. در این مدت چند مسابقه بین‌اللملی را از دست دادیم و پس از دو سال عازم قهرمانی جهان شدیم. با این شرایط نباید توقعی هم وجود داشته باشد، اما دل خودم خیلی می‌سوزد.
*این احمدرضا طالبیان با پاروزنی که برای کسب سهمیه المپیک 2012 تلاش می‌کرد تفاوت دارد. قبول داری دیگر آن انگیزه همیشگی در چهره‌ات وجود ندارد؟
بله اما مطمئنا شرایط ما خوب شود انگیزه‌مان نیز ایجاد خواهد شد. من هم آدم هستم و دلم برای داشته‌هایم می‌سوزد. زمانی که می‌بینم بعد از دوسال تلاش و سختی این اتفاق می‌افتد، بی‌انگیزه می‌شوم. دو زمستان برای من از دست رفت. هیچ اردویی نداشتم و با تمام مشکلات کار کردم اما خیلی سخت است بی‌نتیجه بمانم. دراین مدت حاشیه‌ای داشتم؟ حرفی زدم؟ من فقط تمرین کردم اما نشد.
*پس بدترین سال ورزشی‌ات را گذراندی!
بله واقعا بدترین سال ورزشی‌ام بود. در دو سالی که می توانستم بهتر باشم و با قدرت در عرصه جهانی رقابت کنم این اتفاق افتاد.
*حالا وزارت ورزش و جوانان نفرات جدیدی به خود می‌بینند. قایقرانی از وزارت قبلی ضربه خورد و حالا حرف مستقیم تو با وزیر و وزارت ورزش چیست؟
من تنها می‌گویم مثل دوره قبلی نباشند. همین که همانند قبلی‌ها نباشند خوب است. این حواشی را از ما دور کنند. شما شاهد بودید در این مدت حاشیه‌ها چه ضربه‌هایی به ما زد. این اتفاق‌ها قایقرانی را به زمین کوبید. باور کنید اگر همان شرایط برای ما پیش می‌رفت خیلی خوب بود و امروز ما واقعا خوشحال بودیم.
* اگر تغییری در قایقرانی پیش نمی‌آمد، چه اتفاقی افتاد؟
خب، برنامه‌هایی که یک رییس فدراسیون دارد در بازه‌ی زمانی چند ساله شکل می‌گیرد. فدراسیون نیز برنامه‌هایی برای ملی‌پوشان و رقابت های مختلف داشت که در میان تمام این برنامه‌ها آن اتفاق افتاد. همه چیز عوض و لغو شد.
*دراین یکسال و نیم چه تجربه‌ی بزرگی به دست آوردی؟
تجربه‌های زیادی بود اما خوب نبودند. تا امروز چنین شرایطی نداشتم اما چیز‌های زیادی فهمیدم. شاید این تجربه‌ها به زندگی آینده‌ام کمک کند.
*حالا تیم ملی قایقرانی قهرمانی آسیا را پیش رو دارد و تکرار عناوین دوره گذشته دشوار به نظر می‌رسد، وضعیت ملی‌پوشان چه‌طور است؟
من درباره‌ی باقی ملی‌پوشان نمی‌توانم صحبت کنم اما وضعیت من بد نیست. دیگر نمی‌توانم بگویم صد‌درصد آماده هستم. دیگر نمی‌توانم بگویم با فاصله و راحت قهرمان آسیا می‌شوم. در این چند ساله با فاصله چهار، پنچ ثانیه قهرمان می‌شدم اما امروز مطمئن نیستم. در این دو سال در حاشیه بودم و سختی کشیدم. اصلی‌ترین حریفم که از ازبکستان است پیشرفت کرده است. این دو سال خیلی سخت بود و خیلی از بچه‌ها بی‌انگیزه شدند که یکی از آنها خود من هستم. حالا هم سرعت پیشرفت من کم شده و همان حریف ازبک با همان سرعت پیشرفت قبلی به من نزدیک شده است.
*غیر از قایقران ازبک حریفان دیگرت چه‌طور هستند؟
ژاپن و چین هم خوب هستند. بالاخره همه در این مدت تمرین کرده‌اند.
*با توجه به این‌که اصلی‌ترین حریفت در قهرمانی آسیا در کشور خودش مسابقه می‌دهد کارت دشوارتر نمی‌شود؟
شک نکید. همان‌طور که در دوره گذشته من در تهران با انگیزه بیشتری کار کردم او نیز در خانه خودش بهتر می‌شود. مطمئنا مسابقه در دریاچه همیشگی و میزبان بودن از نظر روحی و روانی خیلی بهتر خواهد بود. من با تمام توان تلاش کردم و همیشه هدفم موفقیت در عرصه‌ی جهانی است اما با این شرایط نمی‌توان انتظاری داشت.
*سال آینده بازی‌های آسیایی کره برگزار می‌شود، برای این مسابقات برنامه‌ای داری؟
من برنامه‌های زیادی برای رقابت‌های بین‌المللی دارم، اما اگر شرایط ورزش این‌گونه پیش برود نباید توقعی از هیچ رشته ورزشی داشت.
* برخی ورزشکاران در سالهای اخیر تابعیت کشور دیگری را پذیرفته اند. تابحال پیشنهادی داشته ای؟
دو سال پیش آذربایجان به من پیشنهاد داد اما نرفتم. به خارج از کشور فکر نمی‌کنم. به نظر من زمانی که برای کشورت مسابقه می‌دهی انگیزه و تعصبت بیشتر است. حضور در کشور دیگر تنها برای پول است و آن تعصب وجود ندارد.
