در ماه جولای، 41 هزار نفر در استادیوم ریو ماراکانا جمع شدن. برای دیدن بازی واسکو دا گاما و فلومینِنز. 41 هزار نفری که در ظاهر برای دیدن این بازی حساس که تاثیر مستقیم تو جدول لیگ برزیل داشت به استادیوم اومده بودن. اما کیه که ندونه بخش اعظمی از اون جمعیت، برای دیدن بازیکن جدید تیم فلومینِز اومده بودن ؟ اون روز، خیلی ها برای دیدن رونالدینیو به استادیوم رفته بودن ،،،
هواداران فلو سر از پا نمیشناختن. یکی از بهترین بازیکنانی تا کنون پا به زمین سبز چمن گذاشته و کسی که 2 بار جایزه ی بهترین بازیکن سال رو برده، به تیمشون اومده بود. اونم در حالی که تیم حریفشون یعنی واسکو داگاما تا یک قدمی جذب رونالدینیو پیش رفته بود، اما ستاره ی خرگوشی تیم اونا رو ترجیح داده بود. اون بازی رو واسکو 2-1 پیروز شد. اما بعد از بازی هواداران فلومینِنز خوشحال و خندان بودن. اونا بازی رو به واسکو باخته بودن، اما رونالدینیو رو ازشون برده بودن ،،،
2 ماه گذشت ! اما دیگه کمتر کسی بود که تو فلو لبخند روی لبانش باشه. رونالدینیو اصلا اون چیزی نبود که هوادار ها انتظارش رو داشتند.در بازی مقابل گویاس، رونالدینیو در مقابل 10 هزار نفر یک بازی فاجعه وار از خودش نشون داد. رونالدینیو در زمین قدم می زد انگار که برای انجام یک بازی خیریه داخل زمین اومده. رونالدینیو کوچکترین تاثیر مثبتی در روال تیمی فلو نداشت.
هوادار ها هم دیگه صبرشون رو از دست داده بودن.رونالدینیوم زیر شدید ترین انتقاد ها بود و کسی حمایتش نمی کرد. بازی مقابل گایوس بازی هفتم رونالدینیو برای فلومینِنز بود و خیلی ها فکر میکردن آخرین بازیش هم بشه. اتفاقی که افتاد و چند روز بعد، قرار داد رونالدینیویِ بزرگ، پاره شد !! اتفاقی که برای اون افراد که دوران حرفه ای این بازیکن رو دنبال می کردن، یک اتفاق تلخ ولی قابل پیش بینی بود ،،
چند روز بعد از خرید رونالدینیو، من در یک برنامه ورزشی تو یک شبکه محلی با ماریو بیتنکورت مدیر ورزشی باشگاه فلومینِنز حظور داشتم. ماریو در مورد رونالدینیو شروع به صحبت کرد و از اون به عنوان یک " ورزشکار " نام برد ! اونجا بود که من دخالت کردم. من گفتم می تونیم تو این شرایط و سن، به رونالدینیو القاب زیادی بدیم. مثلا یک نابغه ! اما ورزشکار ؟! فکر نکنم ،،،
همه چی از اول مثل روز روشن بود. رونالدینیو در مراسم معارفه ی خودش شور و اشتیاق زیادی رو برای بازی کردن نشون می داد. هوادار ها تشویقش می کردن و اون هم خودش رو تشنه ی پا به توپ شدن نشون می داد !! اما حقیقت چیز دیگه ای بود.رونالدینیو تازه 1 هفته بعد از اون روز، تمرینات خودش رو شروع کرد. جالبه بدونید یکی از مفاد قرار داد رونالدینیو، تعطیلات یک هفته ای، هر 2 هفته یکبار بود ! رونالدینیو کارش رو با استراحت شروع کرد در حالی که بعد از اخراج مودبانش از باشگاه کوئرتارو مکزیک، مدت ها بود که استراحت کرده بود!
اواخر سپتمبر بود که دیگه معلوم شده بود رونالدینیو از لحاظ جسمانی هیچ گونه آمادگی ای برای بازی فوتبال نداره. باشگاه فلومینِنز هم این رو فهمیده بود و مجبور بود رونالدینیو رو از تیم بیرون بزاره. کاری که بالاخره انجامش داد و برای اینکه خدشه ای به شان باشگاه وارد نشه، حظور رونالدینیو رو در تیم موثر دونست ! البته نه توی زمین، بلکه بیرون و در حوزه ی کسب در آمد ! در اصل اونا خوشحال بودن که حظور رونالدینیو، باعث شده بود خیلی از مردم به مغازه ها هجوم ببرن و لباس این بازیکن رو خریداری کنن. و از اعلان عمومی این خوشحالی هم هیچ ترسی نداشتن.
این هوادار ها از این به بعد باید بیشتر مراقب پول خودشون باشن. البته باید یکطور دیگه هم به قضیه نگاه کرد. اونا می خواستن شریک جادوی احتمالی ای باشن که ستاره خرگوشی قراره از خودش نشون بده. و کی می تونه اونا رو به خاطر باور داشتن به رونالدینیو سرزنش کنه ؟! رونالدینیو در یک مدت زمان - هر چند کم - درخشش و جادویی داشت که کمتر بازیکنی در تاریخ فوتبال از خودش نشون داده بود.
10 سال قبل، درست زمانی که رونالدینیو دومین جایزه ی مرد سال فوتبال خودش رو کسب کرد، به نظر میومد هیچی جلودارش نیست و هیچ مرزی نمی شه برای موفقیت هاش قائل بود. اون تازه 25 سالش بود و خیلی ها اعتقاد داشتن تازه شروع سن اوج فوتبالیش هست. بیراه هم فکر نمی کردن ،،، 25 سال برای یک فوتبالیست شروع اوج دوران بازیش هست.
در سطح ملی رونالدینیو جام جهانی رو با کمک رونالدو و ریوالدو و تشکیل مثل وحشتناک "Three R's" بدست اوورده بود. چند سال قبل از جام جهانی 2002، رونالدینیو زمانی که قهرمان زیر 17 ساله های دنیا به همراه تیم کشورش شد، قول قهرمانی جهان در رده ی بزرگسالان رو به مردم برزیل داد و این کار هم انجام داد.
تو بارسلونا هم تونسته بود رئال مادرید و پروژه ی کهکشانی ها رو محو کنه و حتی ایستاده در سانتیاگو برنابئو تشویق بشه. 6 ماه بعد از این اتفاق هم قهرمای لیگ قهرمانان رو با بارسلونا جشن گرفت. بهترین ها برای این ستاره خرگوشی، هنوز تو راه بودن ،،،
شروع جام جهانی 2006 ! جامی که برزیلی ها مطمئمن بودن رونالدینیو ستاره اصلی تیمشون می شه و نشون می ده حتی از پله هم بهتره. یک توقع فوق العاده بالا از رونالدینیو شکل گرفته بود که در اصل خیلی غمگین و ویرانگر بود. اما خب با توجه به فرم و بازی های این برزیلی، تعجب بر انگیز نبود ! درست قبل از شروع جام جهانی مجله World Soccer در مورد رونالدینیو نوشت : " بازیکنی فوق العاده که به همه ی ما یادآوری می کنه چرا عاشق این بازی شدیم. "
شروع جام جهانی اما همه چیز رو تغییر داد. جام جهانی 2006 نقطه ای بود که رونالدینیو رو عوض کرد. حذف برزیل به هیچ عنوان مقصر اصلیش رونالدینیو نبود. این تیم برزیل بود که سنگین بازی می کرد.اما خب وقتی همه ی نقشه های برزیل داشت خراب می شد، رونالدینیو انگار براش مهم نبود و تلاشی برای تغییر شرایط نمی کرد. بعد از حذف برزیل بود که اینبار مجله O Tempo در موردش رونالدینیو نوشت : " رونالدینیو شخصیت و قدرتی که مارادونا و پله رو داشتند به هیچ عنوان نداره ! "
هیچ کس نمی دونست و حدس نمی زد، اما شرایط داشت برای ستاره ی خرگوشی عوض می شد ،،،،
پایان قسمت اول !
نویسنده : تیم ویکری - مترجم : محمد حسین صفری
