اختصاصی طرفداری - ماتادورها با یک گل جمهوری چک را شکست دادند، ولی تردیدها به قوت خود باقی مانده اند.
اسپانیا 17 شوت راهی دروازه پتر چک کرد ولی فقط 5 تای شان در قاب نشسته بودند. آنها حمله کرده بودند و حمله و جلو رفته بودند و جلو و هرچند پتر چک واکنش چندان خارق العاده ای انجام نداده بود، ولی دروازه اش باز هم نشده بود. زمان رو به تمام شدن بود و بازی هنوز صفر- صفر دنبال می شد. سرانجام جرارد پیکه رفت جلو. همان مدافع میانی بارسا که زمانی به طعنه گفته بود راه حل بازی های قفل شده چه برای اسپانیا و چه بارسلونا برابر تیم هایی که اتوبوسی دفاع می کنند و زمان رو به پایان رفته ساده است. این که او را بفرستند جلو. این که توپ را سانتر کنند برایش. اسپانیا به بن بست رسیده برابر جمهوری چک به چنین راه حلی روی آورد. دقیقه 87 که فرا رسید پیکه رفت آن جلو و با پاس اینیستا قفل دروازه را گشود. گشود تا اسپانیا پس از یورو 2008 برای اولین بار در بازی افتتاحیه یورو برنده شود.
گل پیروزی بخش جرارد پیکه طعنه های دیگری هم داشت. پیکه همان بازیکنی است که به رای گیری جدایی کاتالونیا از اسپانیا پاسخ مثبت داده، همان بازیکنی است که در تظاهرات جدایی طلبانه شرکت کرده و فریاد زده "کاتالونیا، اسپانیا نیست"، همان بازیکنی که به رغم 76 بازی ملی و کسب دو قهرمانی یورو و یک قهرمانی جام جهانی برای خیلی از اسپانیایی ها یک نفوذی به شمار می رود. در حالی که از 23 بازیکن اسپانیا 6 بازیکن کاتالونیایی هستند، 4 تا مادریدی، 3 تا آندولسی، 2 تا والنسیایی و سایرین هم از چهار گوشه اسپانیا آمده اند، او با بقیه فرق هایی دارد. پیکه همان بازیکنی است که همسرش خواننده مشهور کلمبیایی است و به همین دلیل خیلی از اسپانیایی ها حتی حین بازی اسپانیا او را با سوت و نیش برای این همسر گزینی اش مسخره می کنند و به شوخی زشت روی می آورند.
ولی این بار حداقل در پایان راه از سوت و نیش علیه جرارد خبری نبود. پیکه به قول سید لاو به عنوان خوش تیپ ترین بازیکن یورو 2016 پس از ماه ها با صورت اصلاح شده راهی میدان شده ضربه پیروزی بخش را نواخته بود. چند دقیقه بیشتر تا پایان بازی نمانده بود که دروازه را گشود و خاطر نشان کرد "دیر نیست، هرگز دیر نیست". بازی که تمام شد پیکه و پسرش میلان روی همان چمن داشتند سرخوشانه به توپ ضربه می زدند، آن هم در جامه تیم ملی اسپانیا. سکوها خالی شده بودند و او برای انجام آزمایش دوپینگ مانده بود. روز اول جرارد به درازا کشید، ولی خوب معرکه پایان یافت.
شاید تساوی برابر جمهوری چک هم برای اسپانیا مصیبت بار به شمار نمی رفت. چنان که اسپانیا جام جهانی 2010 را با شکست برابر سوییس آغاز کرد و یورو 2012 را با تساوی مقابل ایتالیا، ولی در هر دو مسیر به جام دست یافت. اسپانیا این جا برابر جمهوری چک حاکم میدان بود و توپ در اختیار آنها قرار داشت، ولی گره بازی باز نمی شد. پرسش این دو ساله این بوده که "آیا دل بوسکه معمای خط حمله اسپانیا را حل کرده است؟"
دل بوسکه به هر ترکیبی در نوک حمله روی آورده ولی ناکام مانده است. از مهاجم نوک سنتی استفاده کرده. از مهاجم نوک سنتی استفاده نکرده. از روبرتو سولدادو استفاده کرده، از آلوارو نگردو، از فرناندو یورنته، از میچو، از پاکو آلکاسر و همین طور از دیگو کوستا. او سسک فابرگاس و دیگو کوستا را در نوک حمله راهی میدان کرده است. به ترکیب آلورو موراتا و آرتیز آدوریز روی آورده است. ولی چالش گشودن دروازه ها حل نشده است. نکته این بوده اسپانیا حتی وقتی همه چیز را در انقیاد خود داشته هم نتوانسته راه رسیدن به دروازه را پیدا کند. در حقیقت می توان ادعا کرد هر چه اسپانیا مقتدارنه تر بازی کرده سخت تر هم گل زده است. هر چه بیشتر توپ را در اختیار داشته به این معنی نبوده که می تواند دروازه را باز کند، بلکه بدین معنی بوده که حریف نمی تواند دروازه را باز کند.
به نظر می رسد چیزی در شیوه بازی اسپانیا وجود دارد که شرایط را بر مهاجم سخت می کند. فرصت ها ایجاد می شوند، ولی از کف هم می روند. مثل موقعیت های معرکه ای که موراتا به هدر داد و این تردید را پیش آورد که جایگزین شایسته ای برای فرناندو تورس یا داوید ویا نخواهد بود. یادمان نرفته ویا بهترین گلزن یورو 2008 شد. به همین دلیل یان رایت بازی موراتا برابر جمهوری چک را بیش از حد معصومانه و بچگانه خواند. آدوریز 35 ساله هم راهی میدان شد، ولی همه می دانند او نمی تواند برای اسپانیا همان کارهایی را انجام دهد که کلوزه پا به سن گذاشته برای آلمان انجام می دهد. یوردی آلبا از دروازه بان عبور کرد ولی توپ هم از برابرش گریخت. پدرو هم وارد شد و گره را باز نکرد. اسپانیایی ها برای گشودن دروازه چک هر ترفندی را به کار بسته بودند. هر ترفندی را جز فرستادن جرارد پیکه آن جلو. در اسپانیا چیزی جاری بود یادآور بارسلونای دوران تاتا مارتینو، و این برای طرفداران ماتادورها نگران کننده است.